دانلود

 سينمای ما - گفت و گوي نيما حسني‌نسب با خسرو شكيبايي: «آقا، شما مي‌خواهيد بازيگر شويد؟»

   


fajr teazer31

«روز روشن» (حسین شهابی)

«خسته نباشید» (محسن قرایی)

«دلتنگی‌های عاشقانه» (رضا اعظمیان)

«خاک و مرجان» (مسعود اطیابی)

«بشارت به یک شهروند هزاره سوم» (محمدهادی کریمی)

«حوض نقاشی» (مازيار ميري)

«جیب‌بر خیابان جنوبی» (سیاوش اسعدی)

«آفتاب، مهتاب، زمین»

«استرداد»

 

«رسوایی» (مسعود ده‌نمکی)

«چه خوبه که برگشتی» ( داریوش مهرجویی)

«دربند» (پرویز شهبازی)

«هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» (پوران درخشنده)

«گهواره‌اي براي مادر» (پناه بر خدا رضایی)

«برلين-7» (رامتین لوافی )

«غریبه» (حمید بهمنی)

«گناهکاران» (فرامرز قریبیان)

«زیباتر از زندگی » (انسیه شاه‌حسینی)

bottom banner


fajr posters 30
 
 
 


این بخش به زودی تکمیل خواهد شد
fajr film 29

«روز روشن» (حسین شهابی)

«خسته نباشید» (محسن قرایی)

«دلتنگی‌های عاشقانه» (رضا اعظمیان)

«خاک و مرجان» (مسعود اطیابی)

«بشارت به یک شهروند هزاره سوم» (محمدهادی کریمی)

«حوض نقاشی» (مازيار ميري)

«جیب‌بر خیابان جنوبی» (سیاوش اسعدی)

«آفتاب، مهتاب، زمین»

«استرداد»

 

«رسوایی» (مسعود ده‌نمکی)

«چه خوبه که برگشتی» ( داریوش مهرجویی)

«دربند» (پرویز شهبازی)

«هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» (پوران درخشنده)

«گهواره‌اي براي مادر» (پناه بر خدا رضایی)

«برلين-7» (رامتین لوافی )

«غریبه» (حمید بهمنی)

«گناهکاران» (فرامرز قریبیان)

«زیباتر از زندگی » (انسیه شاه‌حسینی)

fajr cinema 30
 
fajr video
  صحنه هایی از فیلم «پله آخر» (علی مصطفا)
  صحنه هایی از فیلم «بیداری» (فرزاد موتمن)
  صحنه هایی از فیلم «روزهای زندگی» (پرویز شیخ طادی)
  صحنه هایی از فیلم «در انتظار معجزه» (رسول صدرعاملی)
  صحنه هایی از فیلم «بیخود و بی جهت» (عبدالرضا کاهانی)

asrejomeadv
tablighat
 
 
   
 
 
 
 
 
adv
در صورت علاقه به درج آگهي در پايگاه خبري تحليلي سينماي ما می توانید با شماره تلفن های دفتر سایت تماس بگیرید.
تلفن: 88535305 (داخلی 109)
       09386503357 
آدرس: تهران - خيابان شهيد بهشتي (عباس آباد) - نرسیده به خیابان میرزای شیرازی - ساختمان پارسه - واحد 12
پست الكترونيكي: [email protected]

> برای مشاهده تعرفه آگهی‌ها اینجا کلیک کنید
Nokia

i news
سینمای ما-  فرشته طائرپور به نمایندگی از جامعه فرهنگی،هنری مقابل رییس‌جمهور سخن گفت. این هنرمند عرصه سینما 31 فروردین ماه همزمان با تولد حضرت فاطمه زهرا (س) و روز زن در "همایش ملی زنان، نقش‌آفرینان عرصه اقتصاد و فرهنگ" مقابل حسن روحانی متنی را قرائت کرد. متن کامل این سخنان بدین شرح است: ...
سینمای ما- فیلمنامه فیلم سینمایی «برباد رفته» که قرار است توسط رضا عطاران ساخته شود، به قلم امیر مهدی ژوله در حال نگارش است. بنابراین گزارش، فیلمنامه این فیلم در مرحله نگارش است و موافقت های اولیه ساخت «بر باد رفته» توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ...
سینمای ما- شورای صنفی نمایش در تازه‌ترین جلسه خود که دوشنبه بیست و پنجم فرودین‌ برگزار شد قرارداد اکران سه فیلم جدید را ثبت کرد. با پایین آمدن کف فروش «با دیگران» که در سینما فرهنگ روی پرده است، از چهارشنبه جاری نمایش این فیلم در سینمای سرگروهش به پایان می‌رسد و «زندگی جای دیگریست» ...
goldiran
Main News
 
سینمای ما-  فرشته طائرپور به نمایندگی از جامعه فرهنگی،هنری مقابل رییس‌جمهور سخن گفت. این هنرمند عرصه سینما 31 فروردین ماه همزمان با تولد حضرت فاطمه زهرا (س) و روز زن در "همایش ملی زنان، نقش‌آفرینان عرصه اقتصاد و فرهنگ" مقابل حسن روحانی متنی را قرائت کرد. متن کامل این سخنان بدین شرح است: ...
 
سینمای ما- فیلم علمی تخیلی 100 میلیون دلاری جانی دپ در رقابت با «کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان» و «ریو 2» در کنار فیلم مسیحی «بهشت واقعی است» جایگاه متفاوتی کسب نکرد. به نقل از د رپ، در حالی که فیلم ابرقهرمانی «کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان» برای سومین جمعه پیاپی...
 
سینمای ما- جیمز کامرون کارگردان و سازنده فیلم «آواتار» اعلام کرد فیلمنامه سه فیلمی که می خواهد در ادامه آواتار بسازد تا 6 هفته دیگر آماده می شود.  به نقل از هالیوود ریپورتر، جیمز کامرون با بیان این که فیلمنامه سه فیلم بعدی «آواتار» ظرف 6 هفته آینده تکمیل می‌شود، منتظران این مجموعه را خوشحال کرد...
 
سینمای ما- کمپانی فاکس بار دیگر ساخت قسمت دوم فیلم خاطره‌انگیز «خانم داوت فایر» را در برنامه قرار داده است.  استودیوی فاکس 2000 در حال تهیه قسمت دوم فیلم کمدی مشهور سال 1993 یعنی «خانم داوت فایر» است که کریس کلمبوس و رابین ویلیامز را بار دیگر کنار هم قرار می دهد. دیوید برنباوم که فیلم «الف» را نوشته بود مسئولیت ...
 
سینمای ما- با اعلام اسامی دو بخشی که عباس کیارستمی داوری آن ها را در جشنواره کن شصت و هفتم برعهده دارد، روشن شد هیچ فیلم ایرانی در این دو بخش جای ندارد. در حالی که عباس کیارستمی فیلمساز مشهور ایرانی امسال ریاست بخش داوری فیم کوتاه و بخش سینه فونداسیون را برعهده دارد، نام هیچ اثر ایرانی ...
 
 
سینمای ما- معاونت ارتباطات و امور رسانه‌ای بنیاد سینمایی فارابی از تمدید مهلت ارائه‌ی آثار به نخستین جشن رسانه‌ها در حوزه‌ی سینما تا سوم اردیبهشت‌ماه ۹۳ خبر داد.  از آنجا که استقبال اهالی رسانه از این جشنواره بیشتر از میزان تصور بود و به‌دلیل این‌که تماس‌ها و درخواست‌های متعددی درباره‌ی تمدید مهلت ارسال آثار به دبیرخانه‌ی جشنواره از سوی اهالی رسانه ...
 
سینمای ما- «نیکول گارسیا» کارگردان و فیلمنامه‌نویس فرانسوی به عنوان رئیس هیأت داوران جشنواره فیلم کن معرفی شد. برگزارکنندگان شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن، «نیکول گارسیا»، بازیگر، کارگردان و فیلمنامه نویس فرانسوی را به عنوان رئیس هیأت داوران بخش دوربین طلایی این دوره از رقابت‌‌ها معرفی کردند. پیش از ...
 
سینمای ما- فیلمنامه فیلم سینمایی «برباد رفته» که قرار است توسط رضا عطاران ساخته شود، به قلم امیر مهدی ژوله در حال نگارش است. بنابراین گزارش، فیلمنامه این فیلم در مرحله نگارش است و موافقت های اولیه ساخت «بر باد رفته» توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ...
 
سینمای ما- سردار عزیزمحمدی رئیس اتحادیه باشگاه فوتبال ایران در نشست خبری پروژه فرهنگی هنری یار دوازدهم خاطر نشان کرد: قرار است 60 نفر از ورزشکاران و 40 نفر از هنرمندان در برزیل حضور پیدا کنند. نشست خبری پروژه فرهنگی هنری یار دوازدهم با حضور محمدحسین لطیفی، سیدجواد هاشمی، محمدرضاگلزار و سردار عزیز محمدی برگزار شد...
 
سینمای ما- شورای صنفی نمایش در تازه‌ترین جلسه خود که دوشنبه بیست و پنجم فرودین‌ برگزار شد قرارداد اکران سه فیلم جدید را ثبت کرد. با پایین آمدن کف فروش «با دیگران» که در سینما فرهنگ روی پرده است، از چهارشنبه جاری نمایش این فیلم در سینمای سرگروهش به پایان می‌رسد و «زندگی جای دیگریست» ...
 
سینمای ما- در روزهای اخیر خبری مبنی بر ساخت فیلم بعدی اصغر فرهادی در ترکیه منتشر شده است که روابط عمومی دفتر فیلمسازی فرهادی اعلام کرده است که به هیچ وجه این خبر صحت نداشته و توسط این کارگردان، تکذیب می‌شود..
 
سینمای ما- فیلم کوتاه «صبح روز بعد» در بخش مسابقه بیست ونهمین دوره جشنواره «بلاک» برلین در کشور آلمان حضور دارد. طبق اعلام دست‌اندرکاران این فیلم کوتاه، بیست و نهمین دوره جشنواره «بلاک» در تاریخ 7 تا 11 می 2014 (17 تا 21 اردیبهشت ماه سال 93) در شهر برلین برگزار می‌شود. «صبح روز بعد» در آخرین روز جشنواره ...
 
سینمای ما- درام پیچیده و تو در توی «گذشته» یک تراژدی از نیات خوب و شروع بد و تصمیم‌های اشتباه است که (همگى) همزمان، درست به نظر می‌رسند. اصغر فرهادی، استیصال و خشم را همراه با تلاش برای تصحیح انتخاب‌های اشتباه در زندگی و تسلیم نشدن درباره گذشته، به نمایش می‌گذارد. در سکانس فوق‌العاده خوب ابتدای فیلم دو نفر را می‌بینیم که ...
 
سینمای ما- تهیه‌کننده فیلم «شب، بیرون» گفت: من درِ تجربه را به روی خودم باز کرده‌ام و زمانی که فکر کنم بازیگر شده‌ام، آخرین روز کاری‌ام است؛ چون همچنان می‌خواهم تجربه کنم و واقعیت این است که مجال تجربه در کارهای دیگر برای من پیش نمی‌آید، اما در کارهای مستقل است که این فضا جاری است...
 
سینمای ما- لئوناردو دی‌کاپریو در تریلر «بازگشت» به کارگردانی آلخاندرو گونزالس ایناریتو فیلمساز مکزیکی بازی می‌کند. این پروژه تولید شرکت نیو ریجنسی است و انتظار می‌رود تولید آن از سپتامبر امسال شروع شود. «بازگشت»‌ (The Revenant) از روی رمان «بازگشت: رمانی درباره یک انتقام» نوشته مایکل پانکی ساخته می‌شود که سال 2003 منتشر شد...
 
سینمای ما- در سه دهه گذشته آن‌قدر فیلم‌های سطحی و مبتذل درباره جنگ 8ساله عراق علیه ایران و تاریخ انقلاب ساختند و حماسه‌های بی‌نظیر روزگار دفاع ملی را لوث کرده‌اند که می‌توان آنها را یکی از خیل عوامل زاویه‌گیری نسل‌های بعدی دانست. تحریف‌ها، غلوها، صحنه‌های ضعیف و شخصیت‌پردازی‌های ضعیف‌تر چنان بود که بیننده با خود می‌گوید اگر جانبازی‌های دوره دفاع یا حکایت‌های دوره انقلاب این بوده که خُنُک‌تر از آن ...
 
سینمای ما- تازه‌ترین ساخته‌های ژان-لوک گدار، برادران داردن، کن لوچ، دیوید کراننبرگ و... در بخش رسمی شصت و هفتمین دوره جشنواره فیلم کن حضور دارند.  اسامی فیلم‌های بخش رسمی این دوره جشنواره کن پنجشنبه بعد از ظهر در نشستی خبری در پاریس با حضور تی‌یری فرمو مدیر عامل جشنواره کن و ژیل ژاکوب رئیس جشنواره اعلام شد...
 
سینمای ما- مدیران آکادمی علوم و هنرهای سینمایی ‌تقویم جوایز اسکار پیش رو را کامل کردند. برگزارکنندگان جوایز اسکار 25 مارس 2013 اعلام کردند هشتاد و هفتمین دوره جوایز آکادمی یکشنبه 22 فوریه 2015 (صبح دوشنبه 4 اسفند 1393) در دالبی تیه‌تر برگزار و به طور مستقیم از شبکه ای‌بی‌سی پخش می‌شود...
 
سینمای ما- مرضیه برومند معتقد است که چون با عشق فیلم و سریال‌هایش را می‌سازد این‌گونه مورد توجه مردم قرار می‌گیرد. وی معتقد است: متاسفانه دنیای ما دنیای خیلی خشنی است. ما هنرمندان سعی می‌کنیم این دنیا را بهتر کنیم و دنیایی پر از عشق را بسازیم. به نظر من چون با عشق فیلم و سریال‌هایم را می‌سازم این‌گونه مورد توجه مردم قرار می‌گیرد. به قول معروف هر آنچه...
toptitle
            از سال 1384
boghz

 

TopFilm
کارگردان : ابراهیم شیبانی
(امتیاز 88,0/100 - 183 رأي)
کارگردان : وحید موساییان
(امتیاز 33,2/100 - 28 رأي)
کارگردان : بهروز شعيبي
(امتیاز 81,6/100 - 86 رأي)
کارگردان : پوران درخشنده
(امتیاز 88,0/100 - 182 رأي)
کارگردان : اصغر فرهادی
(امتیاز 90,0/100 - 384 رأي)
VIDEO BANNER

bank
جهت مشاهده تيزر ها به صورت آنلاين نياز به برنامه Flash Player 9 داريد --- Download Flash Player 9 ---
بخش بانك تيزر سايت مناسب كاربراني است كه از اينترنت پر سرعت استفاده مي كنند

گفت و گوي نيما حسني‌نسب با خسرو شكيبايي: «آقا، شما مي‌خواهيد بازيگر شويد؟»
گفت و گوي نيما حسني‌نسب با خسرو شكيبايي: «آقا، شما مي‌خواهيد بازيگر شويد؟»


انتخاب خسرو شكيبايي در جمع پنج بازيگر برگزيده‌ي تاريخ سينماي ايران در راي‌گيري كتاب سال مجله فيلم، بهانه‌ي خوبي بود تا دوباره پاي حرف‌ها و خاطرات شنيدني خسرو شكيبايي بنشينم. هنوز چند ماه بيش‌تر از گفت‌وگوي مفصل‌مان درباره‌ي «هامون» نگذشته بود و من كه از آن مصاحبه و بودن در كنار شكيبايي حسابي لذت برده بودم، يك فرصت خوب ديگر به دست آوردم تا كلي شور و شوق و احساس را بشنوم و ببينم و ضبط كنم. اين‌كه چه‌قدر از آن همه حس و حال در نوشته منتقل شده، قضاوتش با شماست.


* اگر به گذشته‌ها برگرديد، اولين خاطره‌اي كه از بازي و اجراي نقش در حافظه‌تان هست مربوط به چه دوراني است؟ بار اول كي و كجا متوجه شديد كسي دارد ادايي درمي‌آورد و چيزي را نمايش مي‌دهد؟
+ اين سوال مرا ياد دوران كودكي مي‌اندازد؛ دايي من روزنامه‌فروش بود و زن‌دايي‌‌ام روزنامه‌خوان. اين روزنامه و مجله‌ها مرتب به خانه مي‌آمد و زن‌دايي با صداي بلند قصه‌هاي اين مجله‌ها را مي‌خواند. هميشه هفت هشت تا بچه دور و برش نشسته بوديم و زن دايي فتورمان‌ها و داستان‌هاي هفتگي تهران مصور، روشنفكر، فردوسي، خواندني‌ها و خلاصه اغلب مجله‌هاي آن روزگار را براي‌مان مي‌خواند و توضيح مي‌داد و گاهي هم تفسيرشان مي‌كرد؛ در واقع مي‌شود گفت به يك معنا نقالي مي‌كرد. خيلي در خواندن و گويش مهارت داشت و با شيوه خواندن او بود كه اين قصه‌ها در ذهن و جان ما رسوب ‌كرد. روزها انتظار مي‌كشيديم تا باز كِي مي‌شود خانه زن‌دايي جمع بشويم و قصه‌هايش را گوش كنيم. مادرم خدابيامرز بي‌نهايت مذهبي و خرافاتي بود و مثل خيلي‌هاي ديگر عقيده داشت كه تئاتر و مطربي معني ندارد. من با پنهان‌كاري از مادرم مي‌رفتم به اين قصه‌ها گوش مي‌كردم. يادم مي‌آيد كه گاهي روزها جلوي در اداره راديو مي‌ايستادم تا هنرپيشه‌هاي راديو مثل آقاي ماني، سارنگ، مشكين و گاهي هم خواننده‌هايي را كه از راديو بيرون مي‌آيند از نزديك ببينم. مثل حالا نبود كه بدويم جلو و سلام كنيم و امضا بگيريم، فقط امكان ديداري از دور را داشتيم و عجيب بود كه همين ديدارها خيلي به دل من مي‌نشست و احساس شعف خاصي مي‌كردم. آن روزها هيچ وقت انتظار اين را نداشتم كه يك روز خودم بازيگر شوم.
* چه‌طور با دنياي نمايش آشنا شديد؟ سينمارفتن و ديدن تئاتر و تلويزيون را از چه موقعي شروع كرديد؟
+ آن موقع تلويزيون در خانه‌ها نبود. بعضي مغازه‌ها كه تلويزيون مي‌فروختند، پشت ويترين‌شان هميشه يك تلويزيون روشن بود. بعضي‌ها از جلوي اين مغازه‌ها رد مي‌شدند، بعضي‌ها مي‌ايستادند و گروهي هم اسيرش مي‌شدند؛ من جزو ايستاده‌ها و اسيرهاي اين جادو بودم و گاهي ساعت‌ها از پشت اين شيشه‌ها تلويزيون تماشا مي‌كردم. تصوير هميشه براي من حكم آتش شومينه را داشته و به سوي‌اش جلب مي‌شدم.
* در محيط خانه اهل نقش‌بازي كردن و ادا درآوردن بوديد يا صحنه‌هايي كه مي‌ديديد اجرا مي‌كرديد؟
+ اوايل چند باري پيش آمد كه در جمع خانواده چيزهايي مي‌گفتم و بقيه مي‌خنديدند، خيلي مي‌خنديدند. من با چارلي از طريق مجيد محسني خدابيامرز آشنا شدم. در فيلم پرستوها به لانه باز مي‌گردند صحنه‌اي بود كه مرحوم محسني با آهنگ معروف چارلي مي‌خواند و بازي مي‌كرد... « دارم خانوم آقايون/لاغر مثل ني قليون/اصلا دندون نداره/ نمي‌دونم چرا»... دوازده سيزده سال‌ام بيش‌تر نبود و اين شعر و آهنگ روي من خيلي تاثير داشت و عين اين را در خانه اجرا مي‌كردم.
* ميل و وسوسه براي بازيگرشدن هم مال همان موقع است يا بعدها پيش آمد؟
+ آقايي در محله ما زندگي مي‌كرد كه مي‌گفتند بازيگر است و به همين خاطر هميشه بهش سلام مي‌كردم. يك روز رفته بودم نانواي تا نان بخرم. نانوايي‌هاي آن دوره صفي نبود. همه كنار هم مي‌ايستادند و خود شاطر مي‌دانست نوبت كيست و به كي بايد جلوتر نان بدهد و به كي ندهد. توي نانوايي بودم كه اين آقاي بازيگر آمد بغل دست من ايستاد. سعي كردم از فرصت استفاده كنم و باهاش ارتباط برقرار كنم.
* حالا راستي راستي هنرپيشه بود؟
+ بعدها ديگر اصلا پيدايش نكردم و نفهميدم كي بود، يعني از يك جايي ديگر او را يادم رفت. من حدودا يك متر بودم و او نزديك دومتر. سرم را بلند كردم و گفتم آقا راست مي‌گويند كه شما هنرپيشه‌ايد؟ گفت آره اين‌طوري مي‌گويند. پرسيدم آقا چه جوري مي‌شود هنرپيشه شد؟ اين اولين باري بود كه در زندگي اين سئوال را از كسي پرسيدم. جواب داد بزرگ كه شدي مي‌روي امتحان بازيگري مي‌دهي. گفتم چه جور امتحاني است؟ شما نمي‌توانيد الان از من امتحان بازيگري بگيريد؟ با تعجب گفت اين‌جا، توي نانوايي؟! بالاخره با اصرار و نمي‌دانم بعد از چند دقيقه درخواست اين آقا را وادار كردم از من امتحان و تست بازيگري بگيرد. يادم مي‌آيد كه يك چهارپايه بلند بغل ديوار بود و آقاهه مرا بلند كرد گذاشت روي چهارپايه بغل گوني آرد و گفت حالا شديم هم‌اندازه. بعد ادامه داد كه تو قرار نيست چيزي بگويي و من فقط توي چشم‌هات نگاه مي‌كنم، اگر توانستي جلوي خنده‌ات را بگيري در امتحان قبولية، اما اگر خنده‌ات بگيرد رفوزه مي‌شوي. بدون اين‌كه شكلكي دربياورد زل زد تو چشم من و من بي‌دليل خنده‌ام گرفت. با قسم و آيه بسيار گفتم آقا قبول نيست، تورا به خدا يك بار ديگر. قبول كرد و باز نگاه‌اش را انداخت به چشم‌ من و دوباره زدم زير خنده. اين‌بار ديگر به التماس افتاده بودم كه «تا سه نشه بازي نشه»، لطفا دوباره امتحان كنيد تا من رفوزه نشوم، به خدا اين بار ديگر ياد گرفته‌ام نخندم. گفت خب، فقط يك دفعه ديگر. نگاه‌ام كرد و من داشت خنده‌ام مي‌گرفت كه يك‌هو زدم زير گريه و از چهارپايه افتادم پايين و دويدم به سمت خانه؛ دو روز بعد پدرم مُرد. من شده بودم يك پسربچه سيزده چهارده ساله كه همه فكر و ذكرش اين است كه كار كند و پول دربياورد تا بتواند برود تئاتر.
* مقطعي را در زندگي به ياد داريد كه تصميم جدي گرفتيد كه در آيند بازيگر شويد؟ اين مقطع مي‌تواند حتي در يك لحظه اتفاق بيفتد.
+ آن مقطع دقيقا لحظه‌اي بود كه يك نفر از پشت سر زد روي شانه من و گفت آقا شما مي‌خواهيد بازيگر شويد؟! با حيرت جواب دادم بله. گفت تشريف بياوريد. گفتم من تا حالا اين كار را نكردم، چيزي بلد نيستم.
* اين اتفاق كي و كجا افتاد؟
+ تابستان سال 1342، در باشگاه مركزي جوانان كه يك مجتمع هنري ورزشي بود.
* و آن آقايي كه دعوت‌تان كرد چه كسي بود؟
+ آن آقا اسم‌اش حسين افشار بود. من رفته بودم آن‌جا كه به وسيله يكي از دوستان تمرين‌هاي‌شان را تماشا كنم. با اين دوست هم درست همان روز آشنا شده بودم؛ در يك پيك نيك آن‌هم وقتي دوتايي روي شاخه درختي نشسته بوديم. سر حرف‌مان كه باز شد پرسيدم چه كار مي‌كني؟ جواب داد تئاتر كار مي‌كنم. به محض اين‌كه اين جمله را شنيدم از بالاي درخت افتادم پايين! حال غريبي پيدا كرده بودم. خلاصه همان روز ازش قول گرفتم مرا هم براي ديدن تمرين‌شان ببرد و تا شب كه قرار بود برويم سر تمرين، مخ‌اش را خوردم و كلافه‌اش كردم تا بالاخره رسيديم به باشگاه و در تراس آن‌جا مرا به دوست‌هاي تئاتري‌اش معرفي كرد. خلاصه بعد از اين‌كه پيشنهاد بازيگري را شنيدم، حسين افشار همان لحظه مرا برد طبقه پايين و رسيديم به اتاقي كه روي درش نوشته شده بود: واحد تئاتر. جالب است كه آن همه در اين راهروها گشته بودم، ولي تا آن لحظه چشم‌ام به اين نوشته نخورده بود. از توي كشوي ميزش چيزي درآورد و چند خطي نوشت و داد دست من كه حفظ كنم. يك بار كه متن را خواندم حفظ شدم و گفتم آماده‌ام. اجراي متن كه تمام شد پرسيد كجا كار مي‌كردي؟ جواب دادم درس مي‌خواندم. گفت نه، منظورم اين است كه كجا تئاتر كار مي‌كردي؟ گفتم هيچ جا. گفت هيچ جا كه نشد.
* فكر مي‌كنيد چرا شما را براي بازيگري انتخاب كرد؟
+ اگر الان بخواهم دنبال جواب‌هاي فلسفي براي اين ماجرا باشيم، يك چيزهايي پيدا مي‌شود ولي اين ماجرا در آن موقع فقط يك اتفاق بود. آن‌ها براي گروه‌شان دنبال بازيگر مي‌گشتند و من را آن جا ديدند و اين طوري شد كه شدم بازيگر تئاتر گروه آن‌ها.
* در فاصله‌اي كه بازيگري تئاتر را دنبال مي‌كرديد، علاقه‌اي هم به حضور در سينما داشتيد و به اين امكان فكر مي‌كرديد؟
+ نه، چون وقتي جذب تئاتر شديم فضا جوري بود كه فعالان تئاتر ميانه چنداني با سينما نداشتند و جو اداره تئاتر اصلا سينما را نمي‌پذيرفت، مگر آدم‌هاي خاص و معدود سينماي آن دوره را. اهالي تئاترِ آن دوره يك جورهايي شاءن خودشان را اجل از سينما مي‌دانستند و مركزيت هنري با تئاتر بود. خلاصه اين كه خيلي دل‌مان نمي‌خواست وارد سينما بشويم. تا موقعي كه وارد كار سينما نشده بودم هيچ توقعي از سينما نداشتم و فقط كارهاي خوب فيلمسازهاي مطرح آن دوره را تعقيب مي‌كردم و دوست‌شان داشتم. از موقعي كه بازيگري سينما را شروع كردم، وارد دنياي تازه‌اي شدم؛ يك خط تازه بود، نه اين‌كه برجسته‌تر باشد. يك جور خط ...
* يك جور خط قرمز بود! قصه دعوت‌تان به فيلم آقاي كيميايي چه بود؟ شما هم مثل بقيه از كمبود امكانات تئاتر و تعطيلي نمايش ناچار شديد به سينما برويد؟
+ اين قصه براي من آدرس مشخصي دارد. تئاتري بازي مي‌كردم به نام شب بيست‌ويكم به كارگرداني آقاي محمود استاد محمد. اين تئاتر خيلي مورد توجه آقاي كيميايي قرار گرفته بود، جوري كه چند شب به ديدن اين نمايش مي‌آمدند و مرا روي صحنه و پشت صحنه مي‌ديدند. همان روزها بود كه يك شب دعوت شدم منزل ايشان و پيشنهاد بازي در فيلم مطرح شد.
* نام و اعتبار كيميايي در اين تصميم‌گيري نقش داشت يا اين كه كُلا منتظر موقعيتي براي ورود به سينما بوديد؟
+ سواي اين نام و اعتبار، چيزي كه خيلي مرا به سمت اين كار كشاند، امواج و احساس خوبِ تئاتري بود كه در گفت‌وگو با آقاي كيميايي و فضاي پشت صحنه فيلم جاري بود كه حالا داشت با كمك يك دوربين ضبط مي‌شد. سرِ اين فيلم و موقع كار با آقاي كيميايي، احساس من درباره تئاتر عوض نشد.
* يعني اولين تجربه سينمايي‌تان چيز چندان عجيب و متفاوتي نبود؟
+ شيوه‌اي كه من به سينما آوردم، به بازيگر مقابل كمك مي‌كرد تا لحظه‌اش را باور كند. در گذشته تا آن‌جا كه من مي‌دانستم كار شكل ديگري داشت؛ بازيگر مقابل مي‌ايستاد يا بازيگر ديگر ناچار بود با نگاه به ديوار يا گوشه لنز دوربين حس بگيرد و بازي كند. از وقتي وارد سينما شدم، سعي كردم اين حضور و همكاري مقابل بازيگران ديگر را داشته باشم، چون هم تمرين خوبي براي خودم بود و هم هميشه عقيده دارم وقتي نقش و بازي من درست از كار درميآيد كه نقش مقابل‌ام خوب باشد. اين شيوه مال تربيت تئاتري است و همكاران ديگري هم كه از تئاتر به سينما آمدند همين روش را داشتند. تربيت ديگري كه از تئاتر به سينماي ايران رسيد اين بود كه تئاتري‌ها حق داشتند و عادت كرده بودند كه متن كار در اختيارشان باشد و هر روز و شب و هر لحظه بهش فكر مي‌كردند. ساختار سينما در گذشته اين طوري نبود. وقتي اين ذهنيت‌ها در سينما عوض شد به سينما آمديم، ولي به محض ورود دچار معضل بزرگي شديم؛ اين كه فقط پنجاه درصد از توان و ابزار ما در اختيار سينما بود و پنجاه درصد بقيه‌اش متعلق به دوبلورهايي بود كه جاي ما صحبت مي‌كردند. هنرمندان محترمي در آن مقطع در فيلم‌ها جاي من حرف مي‌زدند، اما به هر حال ديگر من نبودم.
* اين من ديگر من نيستم، يعني منِ خودم نيستم!
+ آن‌ها خوب و درست و جذاب گفته بودند، ولي من نبودم. خيلي ممنون‌ام از تك تك هنرمندان دوبلوري كه در فيلم‌هاي مختلف جاي من حرف زدند، اما آن‌ها ديگر من نبودند و اين ديگر تقصير من نبود.
* خط قرمز را روي پرده ديديد؟
+ موقع نمايش خط قرمز در جشنواره، به خاطر بازي در دادشاه در زاهدان بودم.
* توقيف فيلم در مسير كاري شما در سينما چه تاثيري داشت؟
+ راستش وقتي در زاهدان خبر توقيف فيلم را شنيدم خيلي به خودم فكر نكردم، چون حضورم در سينما اتفاقي و از سر تجربه بود و باور نداشتم كه سينماچي شده‌ام. بنابراين دوباره شروع كردم به كار تئاتر و براي بازي در هر فيلمي كه دعوت شدم، به شكلي از طريق همين اجراهاي تئاتري انتخاب‌ام كردند، حتي انتخاب براي نقش حميد هامون هم همين شكلي بود؛ قصه‌اش را چندبار گفته‌ام.
* اولين بار كه تصويرتان را روي پرده ديديد چه احساسي داشتيد؟
+ خيلي برايم غريبه بود؛ اصلا ميانه‌ام با سينما مثل غريبه‌ها بود، گاهي مي‌آمدم به سينما و نقشي بازي مي‌كردم و دوباره برمي‌گشتم تئاتر، چون چشمه‌اي كه مي‌شد از آن سيراب شد تئاتر بود نه سينما. آن موقع بازي در سينما را هم مثل يك اجراي تئاتري مي‌ديدم و كار كه تمام مي‌شد برمي‌گشتم به خانه خودم. هنوزهم با ديدن تصوير خودم در فيلم‌ها مشكل دارم و فقط تصادفي پيش مي‌آيد كه بعضي از نگاه‌هايم را در بعضي نماها مي‌پسندم و مي‌بينم با موقعيت صحنه مچ شده است.
* دل‌تان براي بازي در تئاتر و اجراي هر شب روي صحنه تنگ نشده است؟
+ خيلي زياد. دل‌ام يك گروه تئاتري خوب و با اعتبار مي‌خواهد و يك نقش كمدي درست و حسابي.
* پي‌گير بازگشت به تئاتر هستيد يا به‌كل رهايش كرده‌ايد؟
+ مدام بهش فكر مي‌كنم، اما درگيري در سينما هميشه فرصت اين كار را از من مي‌گيرد.
* فارغ از شناخته‌شدن به عنوان بازيگر تئاتر و رودررويي مستقيم با مخاطب نمايش، از كي‌ با مقوله شهرت آشنا شديد و چه نظري درباره‌ اين قضيه داريد؟ اولين باري كه حس كرديد شما را مي‌شناسند، مال چه زماني است؟
+ اين مقوله به منش هر كسي در زندگي برمي‌گردد. اگر يك نفر مرا مي‌شناخت همان احساسي را داشتم كه وقتي بين صد نفر شناخته‌شده بودم. اصلا به اين چيزها فكر نمي‌كردم و حتي بيرون از تئاتر خيلي از مردم خجالت مي‌كشيدم و وقتي تماشاگرها مي‌آمدند پشت صحنه احساس شرمندگي مي‌كردم. اما اين‌كه اولين بارش كي بوده را درست نمي‌دانم. به اين دليل كه هم‌زمان در تئاتر و سينما بازي مي‌كردم، خيلي نمي‌شد اين‌ها را از هم تفكيك كرد، چون عده‌اي مرا از همان تئاترها مي‌شناختند. چيزي كه مي‌دانم اين است كه اين قضيه رفته رفته شكل مي‌گيرد و اتفاق‌هايي هست كه به اين ماجرا كمك مي‌كند و باعث‌اش مي‌شود؛ اين اتفاق‌ها براي من سريال مدرس بود، روزي روزگاري يا خانه سبز و از آن طرف فيلم‌هاي اوليه‌ام مثل شكار و بعد طبيعتا اوج‌اش با هامون بود.
* نقش حميد هامون جزو شخصيت‌هايي است كه طرفداران ويژه (Fan) پيدا كرد و به كالت تبديل شد. آدم‌هاي زيادي طرفدار ويژه اين فيلم و شخصيت و بازيگرش شدند، اخبار و اتفاقات‌اش را پي‌گيري مي‌كردند و دنبال جزئيات كار بودند. هر جا خط و خبري درباره فيلم و بازيگرش بود پيدا مي‌كردند و خلاصه شرايط ويژه‌اي داشت كه از حد علاقه يا طرفداري معمولي خارج بود. شما كه بازيگر چنين نقشي بوده‌ايد، در زندگي خودتان شخصيت يا فرد خاصي هست كه چنين گرايشي به او و كارش پيدا كنيد و طرفدار ويژه‌اش باشيد؟
+ يك آدم خاص هميشه در زندگي‌ام هست به نام چنگيز جليلوند كه الان سال‌هاست نديدم‌اش. دو سال در ابتداي كارم در كار دوبله فعاليت مي‌كردم كه حرفه و منبع درآمدم خيلي از تئاتر دور نباشد، چون به هر حال موقع دوبله با همان پنجاه درصد ابزار بازيگري كه صدا و بيان است امكان بازي داشتم. به همه قديمي‌هاي دوبله احترام مي‌گذاشتم و جلوي پاي‌شان بلند مي‌شدم، ولي دو سه نفر بودند كه خيلي برايم ارزشمند بود، از جمله همين آقاي جليلوند. او ابتدا با آن صداي جادويي‌ مرا اسير خودش كرد و بعد كه به دوبله آمدم و با شخصيت ايشان از نزديك آشنا شدم، ديدم چه‌قدر دل‌ام مي‌خواهد به اين آدم نزديك باشم و ازش ياد بگيرم؛ بلدبودن و اين‌كاره بودن‌اش، و از آن مهم‌تر عاشقانه كار كردن‌اش. بعضي‌ها عقيده دارند كه دوبله فن است نه هنر و من هم آن موقع اين را قبول كرده بودم، ولي درباره كار بعضي گوينده‌ها فهميدم كه اين ديگر دقيقا هنر است. خيلي دل‌ام مي‌خواهد بگويم اگر با اين آدم‌ها در بيست سالگي روبه رو نمي‌شدم، شايد مسير زندگي‌ام به كلي عوض مي‌شد. درست است كه خيلي با آقاي جليلوند كار نكردم، اما خيلي نگاه‌شان مي‌كردم. شايد بشود گفت ادب را از ايشان ياد گرفتم، اصلا شايد بشود گفت ادب و جلوي پيش‌كسوت بلندشدن را به خاطر ايشان ياد گرفتم. يكي از دلايل حضور و موفقيت‌ من مال اين است كه هميشه به كساني كه دوتا كار از من بيش‌تر كرده بودند احترام زيادي گذاشتم. هيچ وقت هيچ‌كدام‌شان برايم معمولي نبودند و معمولي نشدند و مطمئن بودم از همه مي‌شود همه چيز ياد گرفت. فكر مي‌كنم آدم‌هاي استثنايي و تاثيرگذار در زندگي زيادند و متاسفم كه نمي‌شود از همه‌شان اسم برد. مي‌دانيد كه من شاگرد عباس جوانمرد هستم و پرورش و تربيت من در كار سرِ كلاس‌هاي ايشان شكل گرفته، اما بعدها وقتي از نزديك و در پشت صحنه با آقاي علي نصيريان آشنا شدم و هر شب كارشان را از پشت صحنه نگاه مي‌كردم، قلبا فهميدم كه راه درست و كار درست همين است، چون ايشان خيلي صادقانه كار مي‌كرد... سئوال قشنگي پرسيديد چون آدم هميشه دوست دارد فرصتي پيش بيايد كه از كساني بگويد كه در زندگي و كار برايش الگو بوده‌اند، مثل عزت‌الله انتظامي بزرگ، پرويز فني‌زاده، رضا كرم رضايي و خيلي‌هاي ديگر.
* عجيب‌ترين خاطره‌اي كه از شهرت داريد و هميشه به يادش مي‌افتيد يا نقل‌اش مي‌كنيد چيست؟
+ اتفاق‌هاي زيادي مي‌افتد كه عجيب و جالب است، و يكي از عجيب‌ترين‌شان ماجراي همان دختركي بود كه دم بستني‌فروشي آمد جلو و پرسيد چرا براي هامون من سبيل گذاشته‌ايد... قصه‌اش را در همان مصاحبه درباره هامون با خودت تعريف كردم؛ مي‌توانيد به آن گفت‌وگو رجوع كنيد!
* از قبول‌نكردن كدام فيلمنامه‌هايي كه بهتان پيشنهاد شده پشيمان شده‌ايد؟
+ اين سئوال‌ها چيه كه امروز مي‌پرسي؟! چه بگويم؟ ... آها، يكي‌اش نقش داريوش فرهنگ در فيلم سفر آقاي رييسيان بود. البته با ديدن فيلم پشيمان نشدم، همان موقعي كه پيشنهاد شد و من نتوانستم بازي كنم افسوس خوردم. يك سكانس در اين فيلمنامه بود كه خيلي دوست داشتم.
* لابد همان سكانسي كه مرد با گاو حرف مي‌زند.
+ آره، اجراي اين صحنه خيلي برايم جالب بود. يكي ديگر هم سريال آقاي داود ميرباقري بود، معصوميت از دست رفته، كه اتفاقا آن نقش را هم داريوش فرهنگ بازي كرد.
* انگار هر نقشي كه بازي نكرده‌ايد و پشيمان شده‌ايد به داريوش فرهنگ رسيده!
+ دلشدگان مرحوم حاتمي را هم به‌خاطر همزماني با بانو از دست دادم... چيز ديگري يادم نمي‌آيد، چون اكثر كارهايي كه به من پيشنهاد شده خوب بوده است.
* از كدام نقش‌هايي كه بازي كرده‌ايد پشيمانيد و دوست داريد از كارنامه‌تان حذف شود؟
+ همه نقش‌هايي را كه بازي كردم دوست دارم و چيزي را حذف نمي‌كنم. به هرحال همه اين نقش‌ها را من بازي كرده‌ام و مسئوليت‌اش را مي‌پذيرم، چون تلاش و فكر و انرژي‌اي كه بايد براي بازي مي‌گذاشتم در تمام اين نقش‌ها بوده است. به هر حال حتما ضعف‌ يا دلخوري‌هايي بوده، اما اين چيزها خيلي گفتن ندارد.
* نقشي بوده كه موقع خواندن فيلمنامه و بازي فكر كنيد شاه نقشي مثلا در اندازه‌هاي حميد هامون است، اما موقع نمايش فيلم هيچ اتفاقي نيفتاده و بي‌سروصدا تمام شده است.
+ تمام فيلم‌ها و نقش‌هايم را به ديد شاه نقش نگاه كردم و فكر كردم مي‌تواند يك هامون ديگر باشد، حالا نه با ابعاد و گستردگي اين فيلم. منظورم معنا و گستردگي و شكل ارتباطي است كه اين نقش‌ها با مخاطب برقرار مي‌كند؛ يك جور زبان خاص ارتباط با دنيا و مردم كه هنوز به وجود نيامده است. البته اين را هم هميشه مي‌دانستم و مي‌دانم كه هامون يك اتفاق ويژه است كه ديگر تكرار نخواهد شد.
* سه نقش در سينماي ايران كه دوست داشتيد بازيگرش بوديد.
+ تا به حال به اين موضوع فكر نكرده‌ام و خيلي دنبال اين جور حسرت‌ها و اي‌كاش‌ها نبوده‌ام كه الان بتوانم فيلم‌ها و نقش‌هايي را اسم ببرم.
* در سينماي جهان هم نقش‌هاي خاصي نبوده كه دل‌تان بخواهد بازي كنيد؟
+ اگر امكان‌اش فراهم مي‌شد خيلي دوست داشتم نمايش‌هاي شكسپير را كار كنم. يك بار هم با مجيد جعفري تا آستانه اجراي ريچارد سوم رفتيم، ولي نشد.
* سه نفر را اسم ببريد كه حاضريد جاي‌تان را در اين نظرخواهي به آن‌ها بدهيد.
+ واقعا دوست داشتم هر كدام از بزرگان و پيش‌كسوتاني كه در تئاتر كنارشان بودم و كار ياد گرفتم به جاي من در اين فهرست بودند. آن‌هايي كه موقع كارگري پشت صحنه تئاتر بهشان نگاه مي‌كردم و از هنرشان لذت مي‌بردم، از عشق و شوري كه براي بازيگري داشتند و ارزشي كه براي هنرشان قائل بودند. كساني كه دست مرا گرفتند و بالا آوردند و كنارشان به اين‌جا رسيدم كه حالا بتوانم جاي‌ام را تقديم‌شان كنم.
* و بالاخره اين كه نظرتان درباره چنين نظرخواهي‌هايي چيست؟
+ اين جور چيزها به آدم كمك مي‌كند كه مسيرش را در رودخانه زندگي و حرفه‌اش بهتر ادامه بدهد و جلو برود. خيلي خوب است كه فرصتي پيش مي‌آوريد كه آدم ياد گذشته‌ها بيفتد و از اين طريق به پالايش برسد؛ امشب كه با هم از گذشته‌ها و خاطره‌ها گفتيم احساس سبكي خوبي دارم.

شنبه,11 فروردین 1386 - 8:47:5

اين مطلب را براي يک دوست بفرستيد صفحه مناسب براي چاپگر
آرشيو

نظرات

در هنگام باركردن آيتمها خطايي رخ داد
فراز
شنبه 11 فروردين 1386 - 10:17
-8
موافقم مخالفم
 

سلام اقای شکیبایی.متاسفم که وقتتون رو با سوالهای کلیشه ای و تمکراری گرفتند.

مهدی
شنبه 11 فروردين 1386 - 18:4
7
موافقم مخالفم
 

...نه!...می دانم که کلماتم در برابر بزرگی نازنینی مثل آقای خسرو شکیبایی ،بسیار حقیرند...این نازنین را ...نه ...نمی نویسم...خسرو شکیبایی را با عمق وجودم دوستش دارم و دیوانه ی هامون و آن قشنگ حرف زدنش هستم...در جلد این عزیز که فرو می روم...بهترین و عاشقانه ترین لحظه های زندگی ام شکل می گیرند و رنگ می یابند.

آقای حسنی نسب!...کاش مطلب و مصاحبه ی تازه ای می گرفتید...ولی باز هم ممنون

آریا
سه‌شنبه 14 فروردين 1386 - 12:30
-5
موافقم مخالفم
 
_

آقای شکیبایی بهترین بازیگر سینمای بعد از انقلاب هستند. از قبل از انقلابی ها هم فقط استاد انتظامی و آقای وثوقی.

Hvdh [hk
شنبه 18 فروردين 1386 - 12:20
-6
موافقم مخالفم
 

آریا جان کی از تو نظر خواسته که می گی آثای شکیبایی ...

چقدر آدما کیری هستند

آرزو
پنجشنبه 5 مهر 1386 - 16:58
3
موافقم مخالفم
 

سلام آقای شکیبایی من شما را خیلی دوست دارم و بیشتر فیلم های شما را دیده ام لطفا مصاحبه و مطلب جدیدی درباره آقای شکیبایی بنویسید.

با تشکر

akabar
سه‌شنبه 14 مهر 1388 - 14:49
-5
موافقم مخالفم
 

harf nadari khosro

مهسا
شنبه 4 ارديبهشت 1389 - 7:40
-8
موافقم مخالفم
 

حيف....واقعا حيف....جاي اقاي شكيبايي واقعا خاليه

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  
:       




mobile view
...ǐ� �� ���� ����� ������� �?���?�


cinemaema web awards



Copyright 2005-2011 © www.cinemaema.com
استفاده از مطالب سایت سینمای ما فقط با ذکر منبع مجاز است
کلیه حقوق و امتیازات این سایت متعلق به گروه سینمای ما و شرکت توسعه فناوری نوآوران پارسیس است

مجموعه سایت های ما: سینمای ما، موسیقی ما، تئاترما، فوتبال ما، بازار ما، آگهی ما

 




close cinemaema.com ژ� ��� �?��� ��� ���?���