مشخصات + خلاصه داستان + نظرات سازندگان + آنونس فیلم + آلبوم عکس

منوچهر شصت سال سن دارد، او بازنشسته اداره دخانیات است. ولی از سر بیکاری همچنان هر روز به اداره می رود. مادرش تا زنده بود آرزو داشت ازدواجش را ببیند. در حالی که منوچهر حتی دوستی هم در زندگی نداشته.. به جز خسرو

                                                   شعار تبلیغاتی

هوا ابری است، شاید باران ببارد، بارانی اسیدی

شمس لنگرودی، مریم مقدم، پوریا رحیمی سام، ارسلان عبدالهی، عیسی حسینی، حبیب پور سیفی، پروین ملکی، امان رحیمی، سینوهه دانشمند، حسن حسینیان، سام جابر انصاری، سعید پیامی پور، علی نادربیگی، نیلوفر سیاری، احمد ذبیحی و الهه بخشی


              گزیده حرف‌های عوامل فیلم در نشست «یک فیلم یک سلام»

بهتاش صناعی‌ها (کارگردان):
+این فیلمنامه را همراه خانم مریم مقدم که در این برنامه جایشان خالی است نوشتم این فیلمنامه در چند مرحله به سرانجام نهایی رسید.
+انتخاب تم تنهایی و سرگشتگی که خانم مقدم هم آن را دوست داشت باعث خلق این اثر شد. ساعتها در مورد موضوع فیلم با هم صحبت کردیم و قصه ای که انتخاب شد نظر من و ایشان بود و در مسیر نگارش فیلمنامه دیدار با یک دوست قدیمی و تعریف خاطره ای از سوی ایشان جهت فیلمنامه را دچار تغییرات مثبتی کرد و در نهایت داستان «احتمال باران اسیدی» شکل گرفت.
+شمس لنگرودی پیشنهاد «کامبوزیا پرتوی» مشاور فیلم بود و ایشان در مدت کوتاهی خود را به نقش کاملاً نزدیک کرد. استعداد او آنقدر زیاد بود که استعداد واقعی بازیگری را به سینمای ایران وارد کرده است. او بعد از دو هفته کاملا منوچهر شده بود.
+در این فیلم به شدت کنترل رنگ صورت گرفته و در نورپردازیِ فضای این قصه المان هایی دیده می شود که بسیار جذاب است.
+ اینکه یک فیلم ساز اولی فیلمی بسازد که از فیلم‌های پیشکسوتان بهتر باشد، ایرادی ندارد و هنوز متوجه نمی‌شوم چرا فیلم اولی‌ها در بخش سودای سیمرغ حضور ندارند.

سمیرا برادری (تهیه کننده):

+ضمن احترام به گروه «هنر و تجربه» این محدودیت برای هیچ گروهی خوشایند نیست و توقع شخصی من اکران خوب و گسترده است.
+سالها در مسیر تهیه کنندگی شاگردی کردم و می توانم بگویم تهیه کنندگی شغلی سخت است و به تجربه نیاز دارد.
+تهیه کنندگی مشترک با پدرم برایم موثر واقع شد تا بتوانم بخشی از مسئولیت های این فیلم را بر عهده بگیرم اما پدرم معتقد بود این فیلم به روحیه ام نزدیکتر است و بیشتر کارهای این فیلم را به من واگذار کرد.
+این فیلم یک سری پارامترهای دوست داشتنی دارد. احساس می کنم مردم و منتقدان این فیلم را دوست خواهند داشت. برای سینمای هنر و تجربه احترام قائل هستم و خوشحالم که در این بخش شرکت حضور داریم.
+این فیلم بسیار ساده و صمیمی است و آدم های فیلم حالشان خوب است. فیلم به جریان زندگی نزدیک است.

شمس لنگرودی(یازیگر):
+قضیه من و سینما به سالهای ۵۰ و ۵۱ بر می‌گردد که عضو کانون سینمای ایران بودم اما بعدا وارد ادبیات شدم تا اینکه سالهای اخیر دوباره به سینما بازگشتم.
+تصمیم دارم بازیگری را در سینما ادامه دهم.
+در سالهای اخیر که بار دیگر پیشنهاد بازیگری به من داده شد، ابتدا مقاومت می‌کردم چون فضای سینما را نمی‌شناختم اما وقتی وارد این حوزه شدم، متوجه شدم سینما نسبت به ادبیات، فضای کاملاً متفاوتی دارد و دلیل اصلی پذیرش بازی در این فیلم فیلمنامه خوب و شخصیت بی نظیر منوچهر بود.
+به سینما آمدم تا از شاعرانه بودن فاصله بگیرم. قرار نیست وسیله ای برای شاعرانه بودن سینما باشم سینمای شاعرانه یعنی استعاری. این فیلم یک کار شاعرانه است اما نه به دلیل حضور من بلکه به دلیل نوع استعاره ای که دارد فضای داستان به سمت شاعرانگی رفته است.
+آنچه در ادبیات و شعر برایم قابل اهمیت است معصومیت پایمال شده آدم‌هاست و منوچهر نیز این ویژگی را دارد، به همین دلیل با او همدلی می‌کردم؛ بعد از چند روز از شروع فیلمبرداری این شخصیت به یکی از رفقای من تبدیل شده بود.
+یکی از مشکلات آثار هنری این است که موضوع را بهانه هنر می‌کنند اما این فیلم رنج قهرمانش را فریاد نمی‌کند بلکه با نشان دادن نوعی از زندگی، مخاطب را با یکسری معضلات آشنا می‌کند بدون اینکه او را به گریه بیاندازد.

پوریا رحیمی سام (بازیگر):

+من در عرصه سینما خیلی شناخته شده نیستم البته دوسال پیش در جشنواره حضور داشتم این فیلم موجب شناخت سینما می شود زیرا خیلی از مشخصه های سینما در آن لحاظ شده است.
+بسیار مغرورم در این فیلم بازی می‌کنم و قسمتی از سینما هستم این فیلم با بودجه باورنکردنی نسبت به آثار دیگر ساخته شده است. شانس اصلی این فیلم ساده و بی ادعا بودنش است.
+شکل قضاوتی که در مورد فیلم های اول می شود درست نیست بسیاری از باتجربه ها از این فضا ناراحت هستند زیرا دستمزدها در این فیلم ها زیاد نیست و هدف تنها دیده شدن و قضاوت در جشنواره بوده است.
+علی رغم اینکه شخصیت اصلی داستان منوچهر است اما از حیث دیدن تنهایی های دیگری در جهان، دو کاراکتر دیگر نیز وجود دارد باران اسیدی حلقه ارتباطی است. یعنی متوجه تنهایی قهرمان داستان می شویم به همین دلیل فیلم ساده و بی تکلف است امیدوارم این سادگی به تماشاگر منتقل شود و حال تماشاگر با دیدن این فیلم خوب شود.