کارگردان فیلم خوب «باز هم سیب داری»، هنوز نتوانسته فیلم‌اش را اکران کند؛
بایرام فضلی: در سینما هیچ خبری نیست
سینمای ما - اولین فیلم بلند بایرام فضلی با نام «باز هم سیب داری» که مورد توجه منتقدان هم قرار گرفت تا امروز راهی به اکران پیدا نکرده است.
بایرام فضلی از آن دسته فیلمبرداران سینمای ایران است که از وادی فیلم کوتاه و مستند وارد عرصه فیلم بلند شد و اتفاقاً کارش خیلی زود مورد توجه قرار گرفت. او سال 85 اولین فیلم بلند خود با نام «باز هم سیب داری» را مقابل دوربین برد. این فیلم که مورد توجه منتقدان قرار گرفت تا امروز راهی به اکران پیدا نکرده است. همین موضوع را بهانه‌ای کردیم برای انجام گپی کوتاه با فضلی.
سلام آقای فضلی، چه خبر؟
در یک جمله باید بگویم هیچ خبری نیست. متأسفانه مدت‌هاست که کار جدیدی را به دست نگرفته‌ام و امیدوارم در آینده اوضاع و احوال سینما بهتر شود.
شما یکی از فیلمبرداران فعال در عرصه فیلم‌های کوتاه و مستند هستید. این بیکاری شامل این حوزه هم می‌شود؟
در این زمینه خوشبختانه هنوز جنب و جوش و فعالیت وجود دارد. چند کار کوتاه برای دوستان انجام دادم اما در هر صورت نمی‌توان به این‌ها مانند کاری حرفه‌ای که درآمدزا باشد نگاه کرد. کار در حوزه فیلم کوتاه و مستند معمولاً رفاقتی است.
از فیلم «باز هم سیب داری» چه خبر؟
با توجه به شرایط موجود من دیگر هیچ امیدی به اکران این فیلم ندارم. حتی برای فروش فیلم به شبکه ویدئویی هم ما با مشکل مواجه هستیم. بهانه دوستانی که متولی این شبکه‌ها هستند این است که فیلم بازیگر چهره و معروف ندارد و به همین دلیل از خرید آن سر باز می‌زنند.
برای اکران فیلم تلاش کردید؟
تا جایی که توان داشتم این کار را کردم. متأسفانه پخش‌کننده‌ها برای اکران این قبیل فیلم‌ها هیچ تمایلی از خود نشان نمی‌دهند. از طرف دیگر این نوع فیلم‌ها که صفت مخاطب خاص را یدک می‌کشند در سیاستگذاری‌های چهار سال گذشته دولت هیچ جایی نداشتند. اگر اشتباه نکنم تا همین امروز حدود صد فیلم به این شکل پشت درهای اکران مانده‌اند. جالب اینجاست که در کارنامه اکثر این فیلم‌ها انواع و اقسام جوایز داخلی و جهانی دیده می‌شود.
شبکه ویدئویی خانگی بنا را بر نخریدن گذاشته است یا قصدشان ارزان خریدن است؟
اصلاً بحث قیمت مطرح نشده است. اتفاقاً ما نامه‌ای از طرف آقای جعفری‌جلوه برایشان بردیم که در آن خواسته شده بود در این خصوص مساعدت کنند اما فعلاً همه چیز در حد حرف باقی مانده است و متأسفانه جواب مشخصی هم نمی‌دهند تا تکلیف روشن شود. پس از ساخت این فیلم و در واقع پس از فستیوال ونیز ما دیگر هیچ جوابی از هیچ ارگانی دریافت نکردیم.
در جایی گفته بودید پنج سال فیلمبرداری کردید تا پول ساخت «باز هم سیب داری» را تأمین کنید.
بله و حالا باید پنج سال دیگر فیلمبرداری کنم تا بتوانم بدهی‌های مربوط به این فیلم را پس بدهم.
با این حساب نباید امیدوار باشیم در آینده‌ای نزدیک و حتی دور شاهد حضور شما پشت دوربین به عنوان کارگردان یک فیلم باشیم.
من این اندازه نا امید نیستم. اگر شرایط مناسب و متعادل باشد در این خصوص منعی برای خودم قائل نیستم.