گزارش نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «هفت دقیقه به پاییز»؛
«هفت دقیقه به پاییز» یک کار تجربی بود که سر صحنه نوشته شد

هر برداشت و نگاهی به فیلم قابل احترام است.

سینمای ما- طناز حسین‌زاده دادش: نشست رسانه ای فیلم "هفت دقیقه به پاییز" در سالن کنفرانس برج میلاد برگزار شد.این جلسه با حضورعلیرضا اميني (كارگردان)، سيد جمال ساداتيان (تهيه‌كننده)، محسن تنابنده و خاطره اسدي (بازيگران)، هديش بيگدلي شاملو(طراح جلوه‌هاي بصري)، علي برازنده (مدير فيلمبرداري) و محمد تقي فهيم (مدير جلسه) برگزار شد.

امینی در ابتدای صحبت‌هایش در مرد چگونگی ساخت فیلم گفت:طرح فیلم مربوط به دو سال پیش است.طی این مدت دو بار هم تا مرحله تولید پیش رفتیم که به دلیل مشکلات مالی تهیه کنندگان به نتیجه نرسیدیم.آقای ساداتیان با درایتی که داشتند لطف کردند و تهیه کنندگی فیلم را به عهده گرفتند.
ساداتیان در مورد اینکه چطور تهیه کنندگی این فیلم را پذیرفت توضیح داد :بیشتر علاقمند حوزه های اجتماعی هستم و خط این داستان هم ادامه همان دغدغه های اجتماعی است که خواستیم آن را به فیلم تبدیل کنیم.

محسن تنابنده درمورد بازیگری و نویسندگی این اثر توضیح داد:آقای امینی طرحی داشتند که تا حدودی به فیلمنامه تبدیل شد.در مرحله بازنویسی مجددا فیلمنامه نوشته شد و تغییرات زیادی انجام شد.البته 4 روزه بخش اول فیلم نامه نوشته شد. "هفت دقیقه به پاییز" یک کار تجربی بود که سر صحنه نوشته شد.کاری بود که امیدوارم دوباره تکرار نشود.

امینی در مورد سوالی مبنی بر مشکل پایان بندی فیلم افزود:سینمای مدرن به این سمت رفته که با یک پایان بسته نمی شود.در تمام فیلم‌های من پایان باز وجود دارد.در این فیلم با چند پایان مواجه هستیم.البته وقتی فیلم بسته می شود شخصیت‌ها را دوباره دنبال می کنیم.ما برای هر کدام از شخصیت‌ها یک پایان داشتیم.یک زندگی بود که به طور معمولی جلو می‌رفت تا اینکه یک اتفاق همه چیز را به هم می‌ریخت و داستانی بود که به طور کلاسیک روایت نمی شد.پایان فیلم آن‌قدر باز است که هر برداشت و نگاهی به فیلم قابل احترام است.

ساداتیان در مورد تفاوت بین فیلم "به رنگ ارغوان" و هفت دقیقه به پاییز" گفت: خط فکری که در فیلم "به رنگ ارغوان" بود را خیلی دوست داشتم.متاسفانه فیلم در قدم اول گیر کرد و امکان ادامه آن تفکر به وجود نیامد.امیدوارم با نگرش جدید معاونت سینمایی موضوعات اجتماعی و سینمایی با فراغ بال بیشتری به تصویر کشیده شوند.اگر اینگونه شود کارهای بهتری می شود انجام داد.