به مناسبت تولد 31سالگی پولاد کیمیایی
قدم به قدم از سرب تا جرم

سینمای ما - سودابه شایگان: پولاد کیمیایی... پسر سینمای ایران... این لقب شایسته ی کسی است که به دنیا آمدن و لحظه به لحظه بزرگتر شدنش با سینما گره خورده و پسر یکی بزرگترین فیلمسازان تاریخ سینمای ایران است.
پسر 7 ساله ی فیلم سرب که پسر بچه ای نحیف و ساکت بود به آلمان رفت و بعد از حدودا 7 سال برای بار دوم در تجارت جلوی دوربین پدر قرار گرفت و این بار دیگر ساکت نبود. این بار از غلط های دیکته ای نسل خودش حرف می زد و از نسل قبل گله می کرد .

او بعد از این فیلم به ایران بازگشت. با فیلم سلطان، پسری 16-17 ساله که خوابهایش هنوز آلمانی مانده بود... کم کم داشت به مشکلات هم نسلانش در ایران نزدیک تر می شد تا اینکه توانست در فیلم اعتراض حرف نسلی را بزند که خنده هایشان معنی خنده نداشت و هیچ خطایی جز خندیدن نداشتند. نسلی که وقتی با باتوم توی سرش زدند فقط خندید پولاد در این فیلم نوع نگاهش به وضوح تغییر کرده بود و این نشان از دو چیز مهم بود. اول آنکه او دیگر مشکلات نسلش را حس کرده بود و دیگر آن که او کم کم داشت جایگاهی در بازیگری پیدا می کرد. او بعد از اعتراض در فیلم سربازهای جمعه به تفکر رسید و انفرادی را ترجیح داد تا بتوانند بهتر فکر کند. او فقط به فکر رفتن بود و برخی از دیگر هم نسلانش مانند نقره به جان زندگی خودشان افتاده بودند و از خودشان انتقام شکست را می گرفتند یا مانند محسن چشمه سری برای انتقام سعی داشتند به قدرت نزدیک شوند.

پولاد در حکم مقابل بازیگران بزرگی مانند عزت الله انتظامی و خسرو شکیبایی قرار گرفت و نقشی را بازی کرد که به دلیل ظرافت ها و پیچیدگی هایش نقش بسیار دشواری بود. اما به خوبی از عهده اش نقش بر آمد.
حالا او توانسته بود با نگاهش تمام آن سرکوب ها را بیرون بریزد و نگاه او به خسرو شکیبایی در رستورانِ حکم به یاد ماندنی است. بعد به سراغ رییس رفت و از بین زباله ها برخاست تا علیه زباله ها قیام کند.

بعد از رییس جوانی که از همه ی این ها گذشته بود داشت خیال یک زندگی آسوده را در سر می پروراند که در آن خبری از حکم رییس نباشد و بوی خانه و مادر و زندگی را بدهد. اما ناچار به  محاکمه در خیابان شد.

و حالا پولاد بعد از این نقش ها در30 سالگی به نقش رضا سرچشمه یا بهتر است بگویم به اسم «رضا» رسید. اسمی که در سینمای مسعود کیمیایی معنی خاص خود را دارد و از ابتدا تا کنون نقش رضا های فیلم ها را بازیگرانی مانند بهروز وثوقی و فرامرز قریبیان و فرامرز صدیقی و... بازی کرده اند . پولاد ثابت کرد که لیاقت اسم رضا را دارد و از رضا یک مجرم به یاد ماندنی دیگر در سینمای ایران ساخت. مجرم زخم خورده ای که رفاقت را فراموش نکرده، تفکر را از یاد نبرده، برای خانواده احترام قائل است و ما هم او را فراموش نخواهیم کرد. نگاهش را از یاد نمی بریم و برای تفکراتش احترام قایلیم.


آغاز چهارمین دهه زندگی پسر سینمای ایران مبارک ...