در ابتدای نشست، خسرو معصومی درباره چگونگی ساخت فیلم و نگارش فیلمنامه توضیح داد: در سال 2006 زمانی که رسم عاشق‌کشی را می‌ساختم، یکی از رانندگان فیلم مرا به داخل جنگل و جاده فرعی هدایت کرد. پس از 10 دقیقه پیاده‌روی در جنگل به یک قبر و حصار آهنی برخوردیم، اولین پلان «خرس» نوشته سنگ قبری است که در جنگل آن را دیدم، با این تفاوت که این سنگ قبر مربوط به دختری 7 ماهه، پسری 11 ساله و مادر بود. این موضوع بسیار تکان دهنده بود و فیلمنامه آن را آماده کردم. این فیلم براساس یک داستان واقعی نوشته شده است.

* «خرس» دفاع مقدسی نیست/ این فیلم کاملا اجتماعی است

 در ادامه نشست جواد نوروز‌بیگی تهیه کننده درباره مشکلات تولید فیلم گفت: آقای پرستویی که متاسفانه نه روز گذشته و نه امروز نتوانستیم در خدمت ایشان باشیم، فیلمنامه را به من دادند. بعد از خواندن فیلمنامه بر این تاکید داشتم که موضوع فیلم دفاع مقدس نیست و یک حادثه اجتماعی را روایت می‌کند، تنها شخصیت داستان به دلیل سبقه حضور در جبهه‌ها مثبت است و حرکتی منفی انجام نمی‌دهد. او گذشته‌ای آرمانی دارد و در مسیر قصه حرکت غلطی انجام نمی‌دهد. با این شرایط ساخت فیلمنامه را قبول کردم. ساخت فیلم با توجه به این مسئله که اکثر صحنه‌های آن در طبیعت و جنگل و کوهستان است کار بسیار سخت و دشواری بود.

در ادامه نشست محمدرضا دلپاک صداگذار درباره تلفیق صداها و ترکیب و طراحی آن گفت: منطق واقعیت با منطق فیلم متفاوت است، کمتر فیلمنامه‌ای در ایران وجود دارد که از ابتدا فیلمنامه‌نویس صدانوشت برای فیلمنامه داشته باشد، در حالی که اکثر فیلمنامه‌های خارجی با صدانوشت همراه است. تنها 10 درصد از فیلمنامه‌نویسان در کشور صدانوشت برای فیلمنامه‌هایشان طراحی می‌کنند، اکثرا در طول داستان صدای فیلم در ذهن فیلمساز شکل می‌گیرد و به عوامل صدا و آهنگساز ارائه می‌شود. ما اکثرا در صحنه‌های جنگ و فضاهای دیگر صداهایی که با هارمونی این فضاها منطبق باشد، طراحی و آماده می‌کنیم و صدای تلفنی این دو شخصیت که احساس می‌شود از داخل گوشی شنیده نمی‌شود به این دلیل است که نزدیکی این دو شخصیت را نشان دهد و آگاهانه انتخاب شده است.

 * «خرس» یکی از بهترین فیلمنامه های من است

 در ادامه نشست خسرو معصومی در خصوص شخصیت‌پردازی کاراکترها گفت: در شخصیت‌پردازی فیلمنامه دقت لازم را داشتم و پس از 12 فیلمنامه‌ای که تاکنون نوشتم «خرس» بهترین فیلمنامه من است که با جزئیات به صحنه‌های آن و شخصیت‌ها اشاره دارم، در طول کار ریزه‌کاری‌ها و جزئیات را در نظر گرفتم. نورالدین شخصیتی است که پس از سالها دفاع و دوری از خانواده به خانه‌اش بازمی‌گردد و حق دارد که به دنبال همسرش و زندگی گذشته‌اش باشد، او کاملا حق به جانب است. اما زمانی که متوجه می‌شود همسرش دو فرزند دارد حاضر نیست زندگی او را از هم پاشیده و در نهایت گذشت و ایثار می‌کند.

 وی در ارتباط با صحنه فینال فیلم و مثلث عشقی توضیح داد: نورالدین به دلیل نداشتن شاهد متهم به قتل غیرعمد و روانه زندان می‌شود، در خصوص مثلث عشقی باید این نکته را اشاره کنم که اگر یک ضلع یا دو ضلع از مثلث عشقی حذف نشود تراژدی شکل نمی‌گیرد و نمی‌توان برای مخاطب جذابیت لازم را ایجاد کرد.

 * نقیبی: خرس فیلمی ارتجاعی و واپسگرایانه است

در پایان نشست خسرو نقیبی منتقد فیلم گفت: یک نگاه ارتجاعی و واپسگرایانه در فیلم وجود دارد و هیچ حقی برای همسر دوم زن قائل نیستند. این در حالی است که افرا به زندگیش علاقه‌مند است، بچه‌هایش را دوست دارد و حاضر نیست با ورود نورالدین زندگی‌اش دچار آشفتگی و آسیب گردد. همسرش هیچ توضیحی به او نمی‌دهد و در 10 دقیقه اول تنها می‌بینیم که گلی با دیالوگی تکلیف مخاطب را روشن می‌کند. او می‌گوید من با یک دیو زندگی می‌کنم، در حالی که در این زندگی ما دیوی نمی‌بینیم. رفتار آدم‌های اطراف افرا باعث بروز رفتارهای او است.

نکته دومی که باید به آن اشاره کنم این است که کارگردان تعدادی از افراد طبقه متوسط رو به بالای تهران را در شمال کشور و در سال 69 به تصویر می‌کشد. پسر و پدر در کافی‌شاپی که ممکن است در خیابان فرشته باشد مشغول صحبت هستند و آکسسوار صحنه نیز نشان دهنده این مسئله است. این در حالی است که کارگردان در کارنامه خود فیلم «رسم عاشق‌کشی» را به ثبت رسانده که با جزئیات و بسیار زیبا آن را به تصویر کشیده است. در خاتمه کارگردان فیلم خرس گفت: فیلم «خرس» بهترین فیلم و بهترین کارگردانی من است، شما تنها حس «رسم عاشق‌کشی» را دوست دارید ولی در این فیلم سعی کردم از تمام تجربیاتم بهره ببرم و کارگردانی چفت و بست محکمی دارد.