كارگردان و بازيگران فيلم برنده نخل طلاي كن 2012 در نشست رسانه‌اي فيلم چه گفتند؟ + داستان فيلم «عشق»
وقتی سن‌تان بالا می‌رود به ناچار شاهد رنج کشیدن کسانی می‌شوید که دوستشان دارید
سينماي ما- فیلم سینمایی «عشق» ساخته میشائل هانکه فیلمساز اتریشی از بين 22 رقیب جایزه نخل طلای شصت و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن موفق شد اين جايزه بزرگ سينمايي را براي دومين بار از آن كارگردان 70 ساله سينماي اروپا كند.
این فیلم كه اولين بار روز یکشنبه در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن به نمایش درآمد، درباره زن و شوهری هشتاد و چند ساله و مطالعه‌ای درباره عشق در روزهای تلخ پایان زندگی است. هانکه اتریشی که سال 2009 با فیلم «روبان سفید» درباره خباثت در دهکده‌ای آلمانی در آستانه آغاز جنگ جهانی اول، جایزه نخل طلای کن را دریافت کرد، این بار با فیلم «عشق» وارد رقابت كن شد که تولید مشترک فرانسه، آلمان و اتریش است.
ژان-لویی ترنتینیان بازیگر 81 ساله فرانسوی و امانوئل ریوا 85 ساله در فیلم جدید هانکه نقش ژرژ و آن، زن و شوهری بازنشسته را بازی می‌کنند که معلم موسیقی بودند. وقتی زن سکته مغزی می‌کند، رابطه غنی و توام با عشق این دو مورد آزمون قرار می‌گیرد. داستان در آپارتمان این زوج در پاریس روی می‌دهد. در همان حال که سلامت فیزیکی و ذهنی آن رو به تحلیل می‌رود، فشار بر ژرژ بیشتر می‌شود، اما او اصرار دارد تا پایان از همسرش مراقبت کند.
ایزابل اوپر در «عشق» نقش دختر ژرژ و آن را بازی می‌کند. او هر چند وقت یک بار از لندن به پاریس سفر می‌کند تا آن را ببینید، اما در همان حال که آن‌ها بیش از پیش به هم نزدیک می‌شوند، او حضوری خاموش دارد.
ژان-لویی ترنتینیان، ایزابل اوپر و میشائل هانکه روی فرش قرمز فیلم «عشق» راه رفتند و در مراسم نشست مطبوعاتي فيلم درباره كارشان حرف زدند. هانکه در نشست مطبوعاتی فیلم خود گفت: «وقتی سن‌تان بالا می‌رود به ناچار شاهد رنج کشیدن کسانی می‌شوید که دوستشان دارید. این بخشی از طبیعت است. سئوالی که مطرح می‌شود این است که چطور باید این رنج را اداره کنید.»
ریوا که در فیلم «عشق» نقش آن را بازی می‌کند، گفت: «واقعا دوست داشتم این نقش را بازی کنم. قانع شده بودم می‌توانم خودم را جای شخصیت آن بگذارم.»
ریوا آخرین بار سال 1959 در سی و چند سالگی با فیلم کلاسیک «هیروشیما عشق من» در کن حضور داشت.
او گفت: «وقتی سن‌تان از 80 سال می‌گذرد، خصوصا درمورد زنان، دیگر به ندرت نقشی برایتان پیدا می‌شود. وقتی چنین فرصتی پیش می‌آید، حتی یک ثانیه هم نباید معطل کنید.»
ترنتینیان ستاره سینما و تئاتر فرانسه نیز که در 1956 با نقش‌آفرینی مقابل بریژیت باردو در فیلم «و خدا... زن را آفرید» به شهرت رسید، از اولین حضور سینمایی خود پس از 15 سال به گرمی یاد کرد.
او به شوخی گفت: «هیچ وقت با فیلمسازی چنین متوقع کار نکرده بودم و راستش را بخواهید آرزو نمی‌کنم کس دیگری هم چنین تجربه‌ای داشته باشد!»
هانکه سال 2001 با فیلم «معلم پیانو» برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره کن شد و سال 2005 هم برای «پنهان» جایزه بهترین کارگردان این جشنواره را برد. «ویدئو بنی»، «بازی‌های بامزه»، «رمز ناشناخته» و «زمان گرگ» از دیگر ساخته‌های این فیلمساز 70 ساله است.