ناگفته‌های کوئنتین تارانتینو و لئوناردو دی کاپریو از فیلم جدید جانگوی آزاد شده را در «سینمای ما» بخوانید/فیلم بدون فرش قرمز در شهر لس آنجلس نمایش افتتاحیه خواهد داشت:
«جانگوی آزاد شده» نسخه طولانی‌تر هم دارد که روزی عرضه می‌کنم/هاروی واینستاین پیشنهاد داد فیلم را دوقسمتی کنیم
سینمای ما-مهناز اسماعیلی: در روز کنفرانس مطبوعاتی فیلم جدید کوئنتین تارانتینو «جانگوی آزاد شده»، بازیگران و چهره‌های سر‌شناس ی حضور داشتند، لئوناردو دی کاپریو، کریستف والتس، جوناه هیل، کری واشینگتن، جیمی فاکس، هاروی واینستاین (تهیه کننده) سمئول. ال جکسن، والتن گوگینز.
تارانتینو در پاسخ به این سوال که چرا در آخرین فیلمش به موضوع وحشتناک و تلخی پرداخته است، پاسخ داد: «من همیشه می‌خواستم به گذشته وحشتناک امریکا درباره برده داری بپردازم. اما نمی‌خواستم یک فیلم برده داری صرف بسازم. می‌خواستم فیلم ژانر داشته باشد.. برده داری گویی ا شتباه همه مردم آمریکا است. هیچ کس نمی‌خواست به آن نگاه کند. کلی قصه درداستان‌های روایی مختلف از برده داری هست. من می‌خواستم نخستین کارگردانی باشم که بدین شکل از دروازه بیرون می‌آیم (به ان می‌پردازم).»
سرانجام تارانتینو با فیلم کمیک، پر خونریزی، وسترن-اسپاگتی و سه ساعت ونیمه خود توانست از درواز‌ها بیرو ن بزند..
تارانتینو در ادامه فاش کرد: «در مقطعی هاروی واینستاین گفت بیا فیلم را دوقسمتی کنیم که من گفتم نه. درمورد این فیلم چنین تمهیدی جواب نمی‌دهد.»
زمانی که در کنفرانس خبرنگاری از تارانتینو پرسید که آیا نسخه طولانی‌تر از جانگوی آزاد شده وجود دارد؟ تارانتینو پاسخ مثبت داد و اعلام کرد که روزی این نسخه کامل را عرضه خواهد کرد.
«هنوز نسبت به زمان نمایش این نسخه تصمیم نگرفته‌ام. منتظرم فیلم به نمایش عمومی دراید. سپس تصمیم گیری خواهم کرد که نسخه طولانی‌تر را چه زمانی به نمایش درآورم. فیلمنامه ایی که نوشته‌ام شبیه رمان است. اگر بخواهم دوباره روی این پروزه کار کنم فیلمنامه را به عنوان رمان منتشر کنم البته همه این‌ها به پس از نمایش فیلم موکول خواهد شد. می‌توانم همان کاری کنم که کوین کاستنر با نسخه کامل و طولانی تررقص با گرگ‌ها انجام داد. خوب هم از عهده‌اش برمی آیم. چون اگر سکانس‌ها ی اضافی رادر این نسخه آماده نمایش قرار می‌دادم داستان عوض می‌شود. می‌خواهم این نسخه همین داستان باشد.»
لئوناردو دی کاپریو بازیگر نقش منفی فیلم (مالک یک کشتزار نیشکر) می‌گوید شیوهٔ تنفر آمیزی که او با شخصیت‌های دیگر فیلم رفتار می‌کند برایش آزاردهنده بود و دی کاپریو نسبت به این رفتار‌ها از ابتدا دودلی داشت.
«نخستین بار بود که تلاش می‌کردم شخصیتی را بازی کنم که خیلی ازش اکراه داشتم. بی‌‌‌نهایت فضای ناراحتی بود.»
در ادامه دی کاپریو می‌افزاید: «در دوران کودکی نزادپرستی را دیده بودم ولی نوع رفتاری که باید در این فیلم نسبت به دیگران از خودم بروز می‌دادم ازاردهنده بود. موقعیت ناراحتی بود.»
«یکی از لحظات مهم برای من ونقش در دوران روخوانی فیملنامه پیش آمد. من حالت اعتصاب پیدا کرده بود و رفتم پیش تارانتینو و پرسیدم که نیاز هست تا این حد پیش برویم؟ واجب است این نقش انقدر خشن باشد؟ بازیگران وتارانتینو پاسخ دادند که اگر تو ملایم باشی این ادم‌ها جهنم را جلوی چشمانت می‌اورند. اگر شخصیت را ملایم تصویر کنی به فیلم جفا خواهی کرد. همین باعث شد تا من انگیزه پیدا کنم و شخصیت را به این شکل ایفا کنم. حتی تحقیقات هم انجام دادم. درباره کشتزارهای نیشکر اطلاعات جمع اوری کردم. ما تا امروز فقط به این موضوع سطحی نگاه کرده‌ایم. این مساله تاریخی را باید عمیق‌تر نگریست.. تارانتینو را برای آمیختن ژانرهای مختلف و پرداختن به موضوعی که تماشاگر را سرگرم می‌کند تحسین می‌کنم. در مرکز این داستان گروهی بازیگر بی‌نظیر قرار داردکه یکدیگر را پشتیبانی کردند و به هم انگیزه دادند. راستش انگار ما مشوق هم بودیم.»
تارانتینو می‌خواست نظر سیدنی پواتیه(نخستین بازیگر سیاه پوست مرد برنده اسکار)را نسبت به میزان خشونت و نمایش‌نژاد پرستی در فیلمش بداند.
«باید مطمئن می‌شدم هرکسی که نسبت به فیلمنامه مشکل دارد پیش از آغاز فیلمبرداری مشکلاتش حل شود. حتی پیش از عقد قرارداد. تنها یک مساله وجود داشت که ناراحتم می‌کرد. نزدیک پایان داستان سکانسی را نوشته بودم که صد‌ها برده در حالی که گل ولای از سر و رویشان می‌بارد نقاب به چهره و غل و زنجیر به پا دارند از میان گل‌ها پیاده می‌روند. این مانند آشوویتس سیاهان بود. مساله دیگری که وجود داشت:پیدا کردن صد سیاه پوست ، به پایشان غل وزنجیر بستن و آن‌ها را از میان گل‌ها عبور دادن بود. از خودم پرسیدم باید این سکانس را فیلمبردای کنم؟ فکر نمی‌کردم درمورد این سکانس به تردید بیافتم. ایا خود من دلیل فیلمبرداری این سکانس شده بودم؟ به این نتیجه رسیدم که تنهایی این سکانس را در وست ایندیز و برزیل فیلمبرداری کنم. آن‌ها دغدغه‌های خود را نسبت به مساله برده داری دارند. اما مشکل من این بود که آمریکایی‌ها را مجبور به اینکار کنم. می‌خواستم از زیر بار این فشار در بروم.»
«شبی با سیدنی پواتیه شام می‌خوردم واز این سکانس ودغدغه‌ام برایش گفتم .او گوش داد و پاسخ داد که باید جسارت داشته باشی. سیدنی گفت کوئنتین به هردلیلی فکر می‌کنم تو بدنیا امدی که این داستان را روایت کنی. نمی‌توانی از فیلم خودت به هراس بیافتی. نیاز داری این کار را انجام دهی.. هرکسی می‌داند که چه زمانی موقعش است. برای فیلمبرداری این سکانس فقط با سیاهی لشگر‌ها با عشق و احترام رفتار کن. مثل بازیگران با ان‌ها برخورد کن نه مانند سیاهی لشگر.هرکاری که ما می‌کنیم و در تلاشش هستیم رساندن پیام است. تو می‌خواهی این سکانس را در جنوب آمریکا فیلمبرداری کنی. مردم این بخش به کار نیاز دارند....»
گفتنی است که کمپانی واینستاین نمایش افتتاحیه فیلم را در شهر لس آنجلس که قراربود،فردا-چهارشنبه-در شهر لس آنجلس برگزار شود به دلیل حادثه کشتار دانش آموزان کانکتیکات لغو کرد.فیلم به نمایش در می آید اما فرش قرمزی درکار نخواهد بود.