| | |
سینمای ما- آئین نکوداشت سه سینماگر با حضور گرم اهالی سینما و علاقمندان این هنر شامگاه دیشب در قالب ضیافتی پرشور و صمیمی برگزار شد.مراسم نکوداشت چهاردهمین جشن سینمای ایران شب گذشته ساعت 21:15 در تالار ایوان شمس با حضور محمدمهدی عسگرپور، فرهاد توحیدی، منوچهر شاهسواری، محمدرضا دلپاک، علیرضا زرین‌دست، فرشته طائرپور، محمود کلاری، فرهاد فخرالدینی، احمد مسجد جامعی، نظام‌الدین کیایی، امیرحسین علم الهدی، مسعود بهنام، جواد طوسی، مسعود اطیابی، سیروس الوند، کامران ملکی، هوشنگ گلمکانی، دکتر رسول‌اف و.... آغاز شد.
*مجری این مراسم حسین پاکدل بود که البته آمادگی لازم را برای اجرا نداشت. در ابتدای این جشن که با حضور جمع کثیری از علاقمندان سینما برگزار شد، نماهنگی از معرفی اهالی خانه سینما همراه پخش شد. پاکدل در همان ابتدا عنوان کرد، در روزگاری که غیر از تکذیب نمی‌بینیم، امشب مراسم تجلیل برگزار می‌شود. 14 سال پیش که اولین جشن خانه سینما برگزار شد، شاید فکر نمی‌کردیم روزی این مراسم به این اندازه عظمت داشته و ریشه دار شود.
* زمان اهدای جایزه بخش تیزر، آنونس و پوستر، برگزیدگان این بخشها هنگام دریافت لوح تقدیر و تندیس هیچ صحبتی نکردند. پس از این بخش پاکدل یادی از مرحوم سیف الله داد کرد و پس از آن فیلم کوتاهی درباره فعالیتهای مهندس فیروزفر به نمایش در آمد که در آن محمد آلادپوش، فرزند این سینماگر و... در ارتباط خدمات وی در سینما صحبت کردند.
*علیرضا زرین‌دست مدیر فیلمبرداری سینمای ایران بر روی صحنه درباره فعالیتهای مهندس فیروزفر گفت: بدون شک فیروزفر در سینمای ایران که با مشکلات زیادی از جمله ابزارهای حرکتی روبرو است، همان قهرمانی است که کشتی را در دریای متلاطم سالم به مقصد می‌رساند.
وی ادامه داد: هر تصویری جسم خارجی و روح درونی دارد. حرکت سیال خوب کرین، تراولینگ و.. توسط شخصی ساخته می‌شود که دارای حساسیت و هنرمندیهای صنعتی است. این هنرمند می‌تواند تبدیل به یک جسم و وسیله شود و در اختیار مدیرانی فیلمبرداری و کارگردانان قرار گیرد تا با آن تصویری که می‌خواهند، بگیرند. ارزش این آدمها مثل ارزش یک روح تصویر است که مهمترین عضو تصویر است.
* تندیس مهندس فیروزفر توسط کامران ملکی، علیرضا زرین‌دست و امیر بدیع مدیر استودیو بدیع اهدا شد و وی هنگام دریافت جایزه عنوان کرد: از لطف شما سپاسگذارم، امیدوارم بتوانم در کنار شما دوستان باشم و خدمتگذاری کنم.
* اجرای موسیقی توسط گروه فاصله یکی دیگر از برنامه این مراسم بود. که البته بیشتر حاضرین زمان اجرای این قطعه که "آرش کمانگیر" نام داشت، سالن را ترک کردند! از گروه نوازندگان می‌توان به مهرداد بهزاد اول، هومن صالحی، کاوه آهنگرانی، محبوبه بهزاد اول، سامان حقیقی وند و... اشاره کرد.
* جایزه بخش عکس چهاردهمین جشن سینمای ایران روز 25 شهریورماه اهدا خواهد شد. در بخش دومین تندیس بزرگداشتها، فیلمی از حسین ترابی به نمایش د آمد که در آن مستندها، عکسی از مرحوم مصدق به نمایش در آمد که با تشویق حاضرین روبرو شد.
* محمود کلاری بر روی صحنه در ارتباط با حسن ترابی گفت: دوستان نزدیک حسین ترابی امروز بین ما نیستند. من وقتی سرکار هستم کمتر جایی حضور پیدا می‌کنم. در حال حاضر نیز سر فیلمی هستم و با دوربینی که مدام روی شانه من است، در حال کار کردن هستم. اما وقتی قرار است اینجا کنار شما باشم در هر شرایطی این کار را انجام می‌دهم.
وی افزود: امشب بی‌تردید یکی از مهمترین شبهای زندگی من است. در این مراسم قرار است به عنوان کوچکترین عضو سینما درباره کسی حرف بزنم که فراتر از رویاهایم دیدم. ربع قرن پیش با او آشنا شدم. من در فیلم "روزهای انتظار" اصغر هاشمی که فیلمنامه آن متعلق به ترابی بود با هم همکاری داشتیم. من با وی دو ماه زندگی کردم.
این مدیر فیلمبرداری سینمای ایران ادامه داد: تصویر ایشان در ذهن من همیشه ماندگار است. ویژگی یک هنرمند واقعی و به درستی یک سینماگر در وجود ایشان هویدا است. وی همچنین دستی در ادبیات دارد، قصه نویسی می‌کند و شعر می‌گوید. ترابی هنرمند مستقلی است که طوفانی او را تحت تاثیر قرار نمی‌هد. او هرگز تسلیم جریانات روز نمی‌شود و استقلال خود را حفظ می‌کند.
کلاری در پایان خاطر نشان کرد: او الگویی است برای من و وسوسه رویایی مثل او بودن را دارم. ترابی به خوبی بر کار خود اشراف دارد. در پی مال و مقام نیست. من از او زیاد آموختم. امشب به فرهاد توحیدی دبیر چهاردهمین جشن سینمای ایران و دیگر همکاران برای این انتخاب تبریک می‌گویم و تشکر می‌کنم که افتخار تجلیل از وی را به من دادند.
* فرهاد توحیدی درباره حسین ترابی گفت: همین طور که کلاری می‌گوید کنار ترابی بودن که رند خراباتی است می‌شود حافظانه زندگی کرد و از وی چیزهای زیادی آموخت. آقای ترابی فیلمی هم که امروز اینجا از شما پخش شد، برای مجلس ترحیم شما مناسب است، که البته بعد از 120 سال. جایزه حسین ترابی با حضور احمد مسجد جامعی، کلاری و توحیدی به وی اهدا شد.
*حسین ترابی در هنگام دریافت جایزه عنوان کرد: در ابتدا از هیئت مدیره خانه سینما و دبیر جشن خانه سینما تشکر می‌کنم که به جای مجلس تحریم، تکریمی برای ما گرفته می‌شود. بودن به از نبودن است. حالا که اوضاع وزارت ارشاد با خانه سینما شکراب است و نگذاشتند همایش امنیت شغلی برگزار شود، به طنز پیشنهاد می‌کنم، بهتر است هنرمندان گورهای که در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در اختیار دارند را به مرفهان بی هنر، ارشاد و شهرداری بدهند تا بودجه‌ای به خانه سینما واریز شود تا مستقل شده و امنیت شغلی ایجاد شود.
* تندیس سوم این جشن به دکتر سریر اهدا شد که در ابتدای این بخش فیلمی به نمایش در آمد که در آن هنرمندانی چون نظام‌الدین کیایی، جواد طوسی، فاطمعه معتمدآریا، فرهاد فخر الدینی، سیروس الوند، محمدرضا شجریان، مرتضی رزاق کریمی، امید روحانی، سیروس الوند و... درباره وی صحبت کردند.
فرهاد فخر الدینی درباره این هنرمند گفت: در بسیاری از کشورهای دنیا به مقام هنر پی بردند و به این بهانه از هنرمندان تجلیل می‌کنند. در زمانی که توجه به هنر و هنرمندان نمی‌شود، این اقدام خانه سینما کار دلپذیری است. خوشحالم در این مراسم تجلیل هستم. دکتر سریر در میان اهل هنر محبوبیت خاصی دارد. همه او را دوست داریم. وی حس همدردی خوبی دارد. او بیشتر وقت خود را به جای اینکه صرف آهنگسازی کند، به امور دیگری می‌پردازد. قبولی مدیرعاملی خانه سینما و سمتهای دیگر نشان از این موضوع است.
وی افزود: دکتر سریر با مرحوم محمد نوری فعالیت و همکاریهای زیادی انجام داده، وی علاوه بر هنرش انسان شریف و دوست داشتنی است. بسیار خوشحالم از طرف خانه سینما از دوست دیرینم تجلیل می‌کنم. البته نقش همسر مهربان وی را نباید در این موفقیت فراموش کنیم.
سیروس الوند نیز در ارتباط با شخصیت دکتر سریر گفت: این یک نوع تجلیل از من است که در این میزانسن در کنار فخرالدینی هستم و این تقدیر را انجام می‌دهم. خودم علاقه زیادی به موسیقی دارم. نظام الدین کیایی نیز افزود: در ابتدای این برنامه سیروس ابراهیم‌زاده به من گفت، سریر مرد شریفی است. فکر می‌کنم از شرافت کلمه زیباتر برای وی وجود ندارد. حسین پاکدل نیز عنوان کرد، از دکتر سریر مرد شریف خاطره‌ساز دعوت می‌کنم بر روی صحنه بیایند.
دکتر سریر در هنگام دریافت جایزه خود گفت: خیلی سخت است که من در آینده کاری انجام دهم که پاسخگوی این مهر شما باشد. بیشتر از اینکه کاری برای سینما کرده باشم، یاد گرفتم. سینمای ما هنر شریفی است و پشتوانه آن عشق است. من خیلی سپاسگذارم. من کار زیادی نکردم فکر می‌کنم این تقدیر انگیزه‌ای شود تا اگر عمری باقی بود کاری بکنم تا شرمنده نباشم. این تندیس را به همسرم برای همه لحظاتی که پشتوانه فکری و اندیشه من بوده است، تقدیم می‌کنم.
|
