یادداشت نویسنده «سینمای ما» درباره حضور مثبت ابراهیم حاتمی‌کیا در برنامه «کلاه قرمزی 88» : این کارگردان خوب، جلوی دوربین هم آدمی دوست داشتنی است

سینمای ما - صوفیا نصرالهی: عادت کرده ایم آدم های جدی دوروبرمان را در موقعیت های جدی ببینیم. عادت نسبتا عجیبی است ولی خیلی دوست نداریم افراد جدی را در حال شوخی و خنده ببینیم. انگار بهمان برمی خورد و احساس توهین می کنیم. فکر می کنیم پس طرف انقدرها هم که فکر می کردیم جدی و اهل تفکر نبوده و گول خورده ایم!( این هم از آن اشتباهات مرسوم غریب است که بعضی ها فکر می کنند هر چه آدم ها بیشتر جدی باشند، بیشتر هم فکر می کنند. در حالی که تاریخ نشان داده که بزرگترین آدم های هر رشته ای از سیاست بگیرید تا بازیگری کسانی بوده اند که در حرف های روزمره شان هم می شد رگه هایی از طنز و شوخی را پیدا کرد.)
روی همین اصل، خیلی چیزها را بیخود و بی جهت از هم تفکیک می کنیم. مثلا کارتون و انیمیشن را فقط مخصوص بچه ها می دانیم. یا اخبار فقط برای کسانی است که جدی و شسته رفته باشند. برنامه های ورزشی فقط مخصوص جوانان است. اگر پدری پسر یا دختر جوانش را در حال تماشای انیمیشن ببیند احتمالا می گوید:«ای بابا! هنوز بزرگ نشدی؟!» اصولا بزرگتر ها خودشان را قاطی کار بچه ها نمی کنند و کسانی را هم که سراغ این کار می روند جدی نمی گیرند. در حالی که خارج از مرزهای ایران بزرگترین هنرپیشگان و ستارگان سینما سر و دست می شکنند تا در انیمیشن های کودکانه صداپیشگی کنند. حالا مهم نیست که این کارشان به خاطر مادیات است یا چون خودشان بچه دارند و یا شاید آن ها به کودکی شان بیشتر از ما احترام می گذارند.(اینجاست که بهرام عظیم پور با انیمیشن تهران 1500 می تواند اتفاق فرخنده ای در سینما و انیمیشن ایران به حساب بیاید!)
اما پریشب اتفاق فرخنده دیگری افتاد. مدت ها بود حرفش را شنیده بودیم اما انقدر برنامه ها را تغییر دادند که شک داشتیم واقعا خبر رفتن حاتمی کیا به برنامه کلاه قرمزی حقیقت دارد یا نه؟پیش از پرداختن به حضور حاتمی کیا بگذارید ببینیم که چرا نفس این حضور انقدر اهمیت دارد. یادتان هست وقتی حاتمی کیا می خواست هنرپیشه های فیلم دعوت را انتخاب کند چقدر از طرف مخالفان و حتی طرفدارانش به خاطر انتخاب ستاره هایی مانند مهناز افشار تحت فشار قرار گرفت؟چون حاتمی کیا فیلمساز جدی و جنگی ما بود و برخی فکر می کردند که گزینه های حاتمی کیا به اندازه کافی برای سینمای او جدی نیستند. عادت بود که در فیلم های حاتمی کیا آدم های عبوس و جدی و خشمگین ببینیم. این بار هم مثل آن دفعه حضور حاتمی کیا در برنامه ای که لااقل اسمش برای کودکان است، جالب و بحث برانگیز بود. اگر مرضیه برومند در این برنامه حضور می یابد خب خودش در کار فیلمسازی برای کودکان بوده یا حضور امین حیایی به عنوان یک ستاره هرچند بسیار جالب و جذاب است اما در ذهن مردم امین حیایی بازیگر نقش های کمدی و چهره آشنای بچه ها بوده و هست و حضورش در این برنامه چندان هم پر بیراه نیست. اما کارگردانی مثل حاتمی کیا با آن سابقه فیلمسازی مهمان دور از ذهنی برای یک برنامه عروسکی است. گرچه حاتمی کیا نشان داد به همان اندازه که که کارگردان خیلی خوبی است جلوی دوربین هم می تواند آدم جذابی باشد. حاتمی کیا برخلاف لحن اکثر فیلم هایش چشمان مهربان و لبخند آرامی داشت. وقتی جلوی ایرج طهماسب روی صندلی نشست انگار اصلا کارش از ازل در ارتباط با کودکان بوده. نه معذب بود و نه تلخ. نه با نصیحت و پند و اندرز آمده بود و نه با توپ و تشر. حتی شبیه پدرهای مهربان هم نبود. بیشتر به یک دوست خوشروی دوست داشتنی شبیه بود. بگذریم که اتفاقا ماجرای آن قسمت از کلاه قرمزی و جریان فیلم ساختن و جایزه گرفتن از جشنواره های خارجی خودش به اندازه کافی بامزه بود. اما قسمت طعنه آمیز ماجرا حمایت حاتمی کیا از کلاه قرمزی و فیلم هایی بود که او ساخته بود. فیلم هایی که به نظر آقای مجری مزخرف بودند اما حاتمی کیا به عنوان کار اول کلاه قرمزی را خیلی هم تشویق کرد. دیالوگ گفتن حاتمی کیا با پسرخاله هم عالی بود. گفت و گوی کارگردان مشهور ما با یک عروسک درباره محله شان! راستش وقتی حاتمی کیا را در جمع کلاه قرمزی و پسرخاله و آقای مجری انقدر راحت و خودمانی دیدم، علاقه ام به او خیلی بیشتر شد. آدمی که در برنامه کودک انقدر صاف و ساده و صمیمی به نظر می رسد حتما صفای باطن و قلب پاکی دارد.
حرکت حاتمی کیا و حضورش در برنامه کلاه قرمزی از سر عشق به کودکان یا علاقه به این دو عروسک محبوب و دوست داشتنی یا شاید رفاقت با ایرج طهماسب یا به هر دلیل کوچک و بزرگ دیگری که بود، حضوری دلنشین بود که به ما چهره دیگری از کارگردان جنگیمان نشان داد. جنگی نه به معنای کسی که فیلم های جنگی می سازد بلکه به عنوان کسی که همواره در جنگ و تکاپوست! و این بار هم با یک حرکت متفاوت ما را به احترام واداشت و نشان داد که هدفش ارتباط با مردم است. حالا از دریچه سینما یا به عنوان مهمان کلاه قرمزی.
تا این جا که این بهترین هدیه نوروزی صدا و سیما به مردم بود. و البته عیدی حاج کاظم به ما!

نظرات