نگاهی به فیلم «قصه پريا» ساخته فريدون جيراني : پایان بازی تلخ سرنوشت

سينماي ما- فیلم سینمایی "قصه پریا" موضوع تکراری اعتیاد را در بستری تازه و متفاوت و در قالبی داستانی عاطفی روایت می‌کند. فریدون جیرانی در فیلم تازه‌اش به سراغ موضوع اعتیاد رفته و تلاش کرده در قالب داستانی عاشقانه که از عشقی نامتعارف صحبت می‌کند ریشه‌های اعتیاد را در مسائل خانوادگی بررسی کند، فیلمساز کوشیده در روایت از فرم‌های مختلف استفاده کند.

ابتدای فیلم او دست خود را برای تماشاگر رو می‌کند و از مرگ سیاوش (مصطفی زمانی) خبر می‌دهد! تماشاگر در این صحنه‌ها همراه حدیث (باران کوثری) به دنبال یافتن چرایی این نکته است که سیاوش جوان چرا به کام مرگ رفته و این می‌تواند موتوری محرک برای جذب تماشاگر به "قصه پریا" باشد. سیر و سلوک حدیث در گذشته قصه را از ابتدا از طریق صدای سیاوش و فلاش بک روایت می‌کند اما تمهید نوارها و استفاده از صدای سیاوش چندان باورپذیر نیست.

شخصیت عمو (بیژن امکانیان) که بیشترین بار انتقادی فیلم به سمت او است و نماد سنت‌گرایی و ریاکاری است در طول قصه کامل نمی‌شود، به نظر می‌رسد نویسنده و پس از آن کارگردان بیش از هر چیز به دنبال پرداختن به ایده‌های مکرر خود بوده‌اند و تعداد بالای ایده‌ها بدون کامل شدن در قصه رها شده‌اند. حضور همسر عمو (ستاره اسکندری) هم شامل این موضوع می‌شود، زن قرار است تصور کلیشه‌ای از همسر دوم را باطل کند و تصویری دیگر از قربانیانی باشد که شیوه و مرام عمو به وجود آورده اما حضورش در بطن قصه جانمی‌افتد.

جیرانی و البته پیش از او نویسندگان فیلمنامه حتی از نقطه عطف‌های مهم فیلم مثل اعتیاد دختر (مهناز افشار) و سیاوش، یا علاقه آنها به هم گذشته‌اند، خیلی زود چهره سیاوش با آن گریم اغراق‌آمیز شبیه معتادهای باسابقه می‌شود! زن برای برگردان شوهرش به زندگی عادی ناتوان است و از شخصیتی پرانرژی و قدرتمند مثل او این ضعف و ناتوانی قابل باور نیست.

جیرانی تلاش کرده مثل دیگر فیلم‌هایش به سمت قصه‌ای برود که کمتر به آن پرداخته شده، ماجرای اعتیاد سوژه فیلم‌ها و مجموعه‌های مختلف بوده اما کمتر کارگردانی از این زاویه عاشقانه و در قالب یک مثلث عاشقانه اعتیاد را بررسی کرده، اما همه امتیازهایی که این ایده داشته به مرحله اجرا نرسیده و فیلم کامل نشده است.

در شکل فعلی فیلم نقاط قوتی دارد، مثل بازی مصطفی زمانی در نیمه اول فیلم، پرداختن به رابطه او و دختر جوان (مهناز افشار) اما نیمه دوم فیلم به سمت آشفتگی می‌رود، جزئیات فراموش می‌شود و کارگردان بسترهایی که روابط و شخصیت‌ها می‌توانستند برایش ایجاد کنند از یاد می‌برد.

"قصه پریا" قصه آدم‌‌هایی است که می‌خواهند سرنوشتشان را تغییر بدهند و هیچ‌یک نمی‌توانند، همه در دایره‌ای بسته اسیرند و تقدیری محتوم آنها از اسیر دوری و جدایی می‌کند، سیاوش پاک‌ترین شخصیت این قصه است و شاید به همین دلیل این نام را دارد، اما او هم قربانی عشق می‌شود.

تلخی حاکم بر فضای فیلم، بیش از آنکه به موضوع برگردد به تنهایی و بی پناهی آدم‌هایی برمی‌گردد که شاید کمی توجه و عشق می‌توانست آنها را در مسیری غیر از ویرانی و تباهی قرار دهد. هر چند به نظر می‌رسد در دنیایی که سیاوش و حدیث زندگی می‌کنند عشق هم نمی‌تواند سحر و جادوی تلخی و شوربختی را باطل کند.

***

فیلم سینمایی "قصه پریا" به کارگردانی فریدون جیرانی و بازی مهناز افشار، مصطفی زمانی، باران کوثری، بیژن امکانیان، ستاره اسکندری و... اکران شده است.

نظرات