هنر؟ ادب؟ فرهنگ؟ خوردنيه يا پوشيدني؟

آفرين به حميد سوريان و اميد نوروزي!

هزار آفرين به ليلا حاتمي ها و كيارستمي ها كه ديدند حقشان خورده شده اما دم بر نياوردند و نا اميد نشدند و هر روز بهتر از ديروزند

تا اونجایی که ما یادمونه طعم گیلاس سال 97 نخل طلا گرفت ولی رضازاده سال 2000. چجوری شما میگی

"يك دهه پيش كه حسين رضازاده مدال طلاي وزنه‌برداري المپيك را گرفت، در مطلبي با تيتر «عباس كيارستمي يا حسين رضازاده: مساله اين است» در ماهنامه "فيلم" به اين موضوع اشاره كردم كه اين‌همه تفاوت و تبعيض در نگاه و توجه و تبليغات رسانه‌اي ميان فضاي ورزش با عرصه‌ي هنر و فرهنگ از كجاست؟ آن روزها عباس كيارستمي با «طعم گيلاس» نخل طلاي پنجاهمين جشنواره‌ي فيلم كن فرانسه را براي اولين بار به ايران آورده بود"

حافظه نداری گویا

اول مشخص کنید این به اصطلاح ملی پوشان فرهنگی متعلق به ایران و فرهنگ اصیل ایران هستند و در راستای منافع ملی ایرانیان گام بر می دارند ؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!

به قهرمانان ورزشی ایران توهین نکنید . این قهرمانان از جنس مردم هستند .

به قهرمانان ملی ایران که از جنس مردم هستند توهین نکنید .

بگذار تا بگريم چون ابر در بهاران ...

اقاي مصطفي شما انگار دقيق نميخوني مطلب رو. كجا نوشته اين دو تا جايزه همزمان با هم بوده كه شما مثلا مچگيري كردي؟ اولا رضازاده كلي سال به سال طلاي جهاني ميگرفت و تازه اين مطلب حسني نسب در مجله فيلم هم ربطي به اين دوتا موضوع همزمان نداشت.

بجاي حرف زدن راجبه نگاه و تحليل نويسنده گير دادين به كشف سالها و افشاگري كردين كه چي بشه

توجه به مدال های ورزشی المپیک یا جام های مختلف فوتبال در کشورهای متفاوت با حساسیت های خاصی دنبال می شود و حوزه ی مربوط به خودش هست و نباید به اشتباه با حوزه ی فرهنگی و هنری مقایسه شود .این تفاوت هم در برخورد مخاطبان هم در بازخوردهای نهادهای حاکمیتی و اجتماعی احساس می شود و به نظرم به تفاوت در جنس حوزه ی ورزش های قهرمانی با دیگر حوزه های فرهنگی مربوط می شود .

موفقیت های فرهنگی در بالاترین سطح خود در هاله ای از تناقض های سلیقه ای قرار می گیرند طوری که به سادگی نمیتوان به همراهی یک کلیت بزرگ از ان دل بست .بسیاری از جوایز فرهنگی زیر سوال حمایت های سیاسی و فرامتنی ان قدر زیر سایه قرار می گیرند که مشکل می توانند مثل یک ورزش قهرمانی بی حاشیه بین گروههای مختلف همدلی ایجاد کنند .

فیلمی که جایزه میگیرد یا هنرمندی که صاحب جایزه یا عنوانی افتخاری می شود در معرض قضاوت های مختلفی قرار خواهد گرفت و داوری ورزشی که حرف اول و اخر را میزند ملاک نیست و قواعد بازی تفاوت زیادی دارد

حمایت و تشویق افرادی که در حوزه ی فرهنگی افتخار کسب می کنند باید از دغدغه های جامعه ی امروزی باشد ولی نوع و برخورد با این مقوله میتواند با قهرمانی های ورزشی تفاوت هایی داشته باشد .

اگه مشكلتون با اين سرودها حل ميشه من الان رديفش ميكنم:

كارگردانان/ دلاوران/ نامآوران

به لطف يزدان پيروز باشيد

اين تفاوت بين ورزشكاران و قهرمانان ورزشي و هنرمندان همه جاي دنيا وحود داره و حتي در متمدن‌ترين و با فرهنگ‌ترين كشورها هم بين فوتباليست ملي و كارگردان سينما اختلاف توجه هست اما حرف شما از اين نظر درسته كه اين جا تفاوت به تبعيض وجشتناك تبديل شده و اين ازاددهنده ست

در مورد اصغر فرهادي كاملا موافقم ولي در مورد ليلا حاتمي نه. چون بازيگر توانايي نيست، تنها در فيلم هاي كارگرداني چون اصغر فرهادي مي تواند بدرخشد آن هم بخاطر توانا بودن كارگردان در بازي گرفتن است كه از چوب خشك هم مي تواند بازي بگيرد. كافي است نگاهي به فيلم هاي ديگر ليلا حاتمي بيندازيد و ببينيد در اكثر آنها بازي ضعيفي دارد. بيشتر نان اسم مرحوم حاتمي را مي خورد تا هنرمندي خودش.

جالبه كه حامد بهداد حسرت بازي كردن توي فيلمهاي علي حاتمي داره! فكر كنين اگه حاتمي بزرگ زنده بود و يكي از نقشهاش رو به بهداد ميداد و اون ميخواست ديالوگهاي ادبي شاعرانه استاد رو با لحن مخصوصش بگه چه اتفاقي ميفتاد؟

جناب پوریا فکر نمیکنم اصلا فیلمهای خانم حاتمی را دیده باشند. واقعا تفسیر نوع و جنس بازی ایشون در این مجال نمی گنجد. حتی اگر فیلمها را ندیده باشید تماشای فقط و فقط چند سکانس از فیلمهایی مثل لیلا، ارتفاع پست، ایستگاه متروک، حکم، آب و آتش، نارنجی پوش، پرسه در مه و (بازم اسم ببرم؟؟؟!!) کافیست که معنای بازی خوب و قوی را درک کنید.

مردم کسی رو قهرمان خودشون می دونن که از جنس خودشون باشه ... هم ایرانی و البته هم اسلامی ... متاسفانه هنر ما و هنرمندان ما اکثراً به شدت غیر ایرانی-اسلامی هستند یعنی یا فقط اسلامی (تعصب کور) و یا فقط ایرانی (ضد دین-خواسته یا نا خواسته) ... خوب مسلماً یک حکومت به حوزه ای ارزش میده که در راستای اعتقاداتش باشه ...

فکر میکنین اگر اصغر فرهادی در مراسم اسکار یک سخن از مسلمون بودنش میزد (علاوه بر ایرانی بودنش) صدا و سیما اینقدر بی محلی می کرد و از اونطرف غربی ها و امریکا اینقدر تحویلش می گرفتن ؟

مسلماً نه ...

هنر اسلامی و هنرمند مسلمان توسط یک حکومت اسلامی مورد حمایت کامل قرار می گیره - هنرمند ایرانی مورد احترامه حکمت ایرانی-اسلامیه ولی به قهرمانش تبدیل نمیشه ... یک فرآیند کاملاً عقلانی و منطقی هستش ...

دیگر به تیزبینی ها و مقالات خوب آقای حسنی نسب عادت کردیم و ممنون که این قدر فعال می نویسید. این چیزا گفتن نداره. این جا فرهنگ و ادب هیچ جایگاهی ندارد دلایلش هم کاملن مشخصه و امثال سوریان خریداران خوبی دارند و اما!:

انتقاد من از شما اینه که شما ها چرا از سینمایی هایی که به نوعی از نظر آقایان منشوری هستند نمی نویسید مثلن چرا فیلم قبادی که کم تر از یک ماهه دیگه در اورپا در کشورهایی چون فرانسه، اسپانیا ،ایتالیا و آلمان و...اکران میشه و معروف ترین کمپانی اروپا مسوول اکران آن هست و بعد از یک عمر بهروز وثوقی کبیر این فرصتو به ما داده تا باز شاهکارهایش را ببینیم. ولی با این حاا دریغ از یک خبر از سوی سایت شما

وثوقی پشت صحنه فیلم تو یوتیوب: این فیلم تولدی دیگر در عرصه زندگی من بود .ایا تبریک گفتن در یک کامنت به تولد دوباره وثوقی این قدر هزینه بر است و این قدر برای سایت شما خطرناک

آقای حسنی نسب ماها از سایت شما انتظار داریم وگرنه می رفتیم پیش همون کافه سانسوری ها !

آیا واقعن با این اوضاع از این آقایان چه انتظاری باید داشت وقتی شما در مورد همکاری گی یرمو آریاگا یکی از بهترین فیلمنامه نویسان حال حاضر جهان با قبادی هیچ نمی نویسید و فیلم شان حتی به پایان رسیده. وقتی گلشیفته دارد شاهکارهایش را بازی می کند و بدون شک با سنگ صبورش همگان را مجذوب می کند و این تازه شروع مسیر اوست

با این روشکه برای خودتون انتخاب کردین هیچ فرقی با آن آقاایان ندارید!!!

اصغر فرهادی عزیز چه خوب گفت: تو کشور ما سانسور هست ولی نگران کننده تر این است خود فیلمسازها هم خود را سانسور می کنند و این قصه برای شما کارشناس ها و منتقدین هم صادق است!!

نیست؟؟؟!!!!

کااااااااملا موافقم باهاتون حرف دل من بود....

هنوزاسکار فرهادی رو یادم نرفته که تلویزیون حتی قدغن کرده بود که تو برنامه ها تبریگ بگن...ای داد برما...ما چه قدر بد بختیم واقعا...

چرا بعضی ها این قدر سطحی نگران؟؟ بابا لیلا حاتمی محشررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررره.....

چند تا بازی درجه یکش رو بخوام بگم:

ارتفاع پست بی پولی پرسه در مه سالاد فصل چیزهایی هست که نمیدانی سعادت آباد لیلا حکم و........

کی میگه فقط تو کار فرهادی خوب بوده؟؟ چشم ندارید ببینید؟؟؟

آقای هامون من میخوام بدونم این پست چه ربطی به حامد بهداد داشت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ همتون جو گیرید به مولا....

اسکار اصغر فرهادی هزاران بار مهم تر از همه ی کارهایی هست که لیلا حاتمی به عمرش انجام داده ولی اون رو هم نادیده گرفتن .

واقعا شما ها فرق بین ورزش سینما رو نمی دونید که این حرفا رو می زنید یا این که بعضی ها هفت رو با نود مقایسه می کردن واقعا نمی دونید که خط قرمز های سینما چیه و خط قرمز ورزش چیه از آقای حسنی نسب بعید بود

به نظر من لیلا حاتمی اصلا بازی نمیکنه همیشه خودشه تو همه ی فیلم ها یه زن بهت زده با دهن نیمه باز و لحن یکنواخات تو این قالب فرو رفته و مونده و نقشی بازی نمیکنه هیچوقت.

تنها زماني ميتوان از متوليان دولت انتظار قدرداني از فرهنگ و هنر را داشت که فکر کنيم چيزي از هنر و فرهنگ اين مملکت ميدانند زماني که آنها نه اطلاعي دارند نه علاقه اي و نه ارزشي براي آن قائلند چطور مي توان انتظار تجليل داشت.

به علاوه دولتمردان فقط براي کساني ارزش قائلند که از خودشان باشند، مجيز آنها را بگويند و در مدح و ثنايشان سخنها برانند (خدا حفظ کند پهلوان حسين رضازاده را که به حق شايسته اين مقام است!!!!!!!!!!!!!!)

زماني که فيلمهاي ارزشي سالها در پس کوچه هاي ارشاد منتظر مجوز ساخت و اکران مي ماند و فيلمهايي مانند سه گانه ها!! بودجه هاي کلان مي گيرد و حمايتهاي دولتي ديگر مي توان به ميزان درک فرهنگي آقايان پي برد!

اين گونه است که روحاني گرامي در يک برنامه زنده تلويزيوني اسکار اصغر فرهادي را نمايش سياسي آمريکايي ها دانسته و آن را به استکبار جهاني مرتبط مي کند!!!!!!!!!!

الان که کامنت ها رو می خونم متوجه می شوم که هرکسی مثل همیشه اونچه رو که خواستن از یادداشت نیما حسنی نسب برداشت کردن

همون طور که مسئولین تنها اون چیزی که بهشون دیکته می شه رو بدون فکر انجام میدهند.

برای همه این داستان راهی جز استقلال نیست. وقتی که ما هنوز در جامعه هنری مون جایگاهی نداریم که اطلاع رسانی مناسب از هنرمندانمان تقدیر کند چه توقعی از مسئولین (بی سواد پر مدعا) هست.

ما خودمان باید دست همدیگر را بگیریم و البته بیشتر هم باید دور هم جمع شیم و این اساتید هنری هم بیشتر در میان مردم حضور داشته باشند.

این هنرمندان نیازی به تبریکات مسئولین ندارند و همین مسئله باعث بالا رفتم عزت و احترام ایشان می شود.

خیلی برام جالبه!!! دیروز متنی از وحید یامین پور مجری مقطعی تلویزیون خوندم در رابطه با تفاوت جایزه اسکار فرهادی و طلای المپیکی سوریان! اصغر فرهادی رو وطن فروش معرفی کرده بود! سوریان رو پهلوانی مانند تختی(جای شکرش باقیه که اینا تختی رو قبول دارن) ! خلاصه سوریان رو بهانه کرده بود که تنفرش از فرهادی رو نشون بده ! و خوشحالم در متن ادمی فرهنگی بنام نیما حسنی نسب که بازم هم این تفاوت ها رو نشون داد هیچ توهینی به شخصی نشده بود و تنها گلایه ایی بود از مسئولین کشوری و نه توهین به شخص و گروهی...

قسمت خنده دار تفاوت هایی که متن یامین پور برشمرده بود اینه که سوریان با پرچم ایران مدال طلای خودش رو می گیره و فرهادی بدون پرچم ایران!!! فکرشو بکن!!!

ورزشکاران ایرانی با تلاش فراوان خود پرچم ایران را برافراشتند و لایق این همه سپاس هستند اما هنرمندانی که از آنها نام برده اید از جمله آقایان فرهادی و کیارستمی،کدامیک توانسته اند فیلمی ایرانی و متعلق به ملت ایران و همسو با فرهنگ ایران بسازند؟ فیلم جدایی که ایرانیان را همه دروغگو می پندارد و شرایط زندگی در این کشور را مناسب نمی داند. فیلم های کیارستمی نیز هیچ کدام مخاطبی ندارند و فقط برای خوشامد غربی ها ساخته شده اند.هنری که ملی نباشد جهانی نخواهد شد.به این جایزه ها دل نبندیم و سعی کنیم ایرانی باشیم و فرهنگ و اعتقاد اصیل خودمان را نفروشیم.

به نظرم چون قهرمانان ورزشي وقتي روي سكوي قهرماني ميرن پرچم ايران بالا ميره اما موفقيت هاي ستاره هاي فرهنگي و هنري معمولا جنبه ي ملي كمتري داره...بعدم مثلا كشور فرانسه مياد يه جايزه ميده به ليلا حاتمي يا اسكار كه مربوط به كشور آمريكاست رو ميدن به فرهادي اما المپيك رو نميشه گفت در مالكيت كشور خاصيه...درسته از يونان برخاسته اما واقعا بين المللي هست و سليقه هم زياد توش مطرح نيست در حالي كه در جوايز فرهنگي و هنري سليقه خيلي زياد مطرحه...من فكر مي كنم به اين دلايله كه شايد برخورد متفاوتي با قهرمانان ورزشي و ستاره هاي فرهنگي هنري ميشه.

به نظرم چون قهرمانان ورزشي وقتي روي سكوي قهرماني ميرن پرچم ايران بالا ميره اما موفقيت هاي ستاره هاي فرهنگي و هنري معمولا جنبه ي ملي كمتري داره...بعدم مثلا كشور فرانسه مياد يه جايزه ميده به ليلا حاتمي يا اسكار كه مربوط به كشور آمريكاست رو ميدن به فرهادي اما المپيك رو نميشه گفت در مالكيت كشور خاصيه...درسته از يونان برخاسته اما واقعا بين المللي هست و سليقه هم زياد توش مطرح نيست در حالي كه در جوايز فرهنگي و هنري سليقه خيلي زياد مطرحه...من فكر مي كنم به اين دلايله كه شايد برخورد متفاوتي با قهرمانان ورزشي و ستاره هاي فرهنگي هنري ميشه.

مخالف این یادداشت نیستم اما...

این مسئله ی تبعیض توو ورزش هم به چشم می خوره، این خوشحالی ها و سرودها فقط برای زمان حالِ، برای همین چند هفته س که این بچه ها قهرمان میدان بزرگی مثل المپیک شدن! بعد از المپیک دیگه خبری ازشون نمی شنویم، انگار نه انگار که همینا قهرمان شده بودن و برای ایران مقام کسب کردن... توو همین ورزشم در حالت عادی جز فوتبال به رشته ی دیگه ای پرداخته نمیشه و پرداختن به قهرمانی های بچه های کشتی، تکواندو، والیبال و غیره فقط محدود به همون زمان قهرمانیه!

درباره ی سینما و در کل هنر هم همینطوره، الان اگه یکی از فیلمساز های مورد حمایت خودشون توو یه نشست خودمونی(!) جایزه ای بگیره گوش فلک رو کر می کنن!

زمانی از کسی حمایت می کنن که براشون سودی داشته باشه، و حمایتشون فقط در حد پخش چندتا سرود قهرمانان، نام آورانِ! بهتره خدارو شکر کنیم که حداقل تو این چند روز به فکر بچه های مظلوم کشتی هستن!

جالب تر اینجاست در مراسم اهدای جایزه بانو معتمد آریا در فرانسه ، یا جناب فرهادی در برلین و یا بانو حاتمی و... با اهدا کننده ی جایزه ی جنس مخالف دست میدن و کلی اعتراض میشه ولی کشتی گیر عزیزمون با اهدا کننده ی زن دست میده و هیچکس اعتراضی نمیکنه..

این یعنی مظلوم هنر..مظلوم هنرمند.

دیشب که داشتند مدال را به نوروزی میدادند به راحتی صحنه دست دادن زن نمیدانم چه کاره کشتی را با امید خان را حذف کردند به جای ان پرچم ایران را نشان دادند.و بعد هم دوباره گفتند دلاور مرد.تصمیم گرفتم که حتما فردا در این سایت این مطلب را بنویسم.چرا وقتی که فرهادی این همه جایزه میگیرد فقط همه روی دست دادن او با فلان زن موضع میگیرند چرا اصلا رسانه اقای ضرغامیبه او توجه نمیکند خب میتوانستند که صحنه دست دادن را نشان ندهند و با پرچم ایران همه چیز را تمام کنند بعد هم بگویند دلاور مرد .اما اقای ضرغامی و دیگران این کار را نمیکنند. رسانه ملی به چیزی اهمیت میدهد که بیشتر افرادی که در ان حوزه هستد بی سواد یا کم سواد باشند تا راخت بتواند انها را فریب دهد نه افراد روشنفکری که در یک مراسم بزرگ از صلح بین کشورها صحبت میکند.واقعا وای به حال اینده ما و اینده بچه های ما.جدایی نادر از سیمین را همه بیست سال بعد بهتر از الان میفهمیم.

اتفاقا من خیلی در گیر این مسئله شدم!

دو شب پیش بعد از افتخار آفرینی حمید سوریان انواع و اقسام سرود هابه افتخارش پخش شد مجری او را دلاور و اسطوره و جوانمرد و ...خواند دست آخر در همان دقایق رئیس جمهور هم به او پیام تبریک داد.

من مات و مبهوت مانده بودم که حالا جدا از موفقیت خیر لیلا حاتمی اسکار اصغر فرهادی کمتر از طلای حمید سوریان بود؟؟!!که آنموقع انگار بخواهند گناه فرهادی رو قایم کنند(!)هیچ حرفی راجع بهش نزدند؟؟!!

البته خیلی هم تعجب نداره!وقتی به فرهنگ توجه نکنند خب باالطبع فرهنگشان پایین می آد دیگه!

حق کشتی گیر مارو نخرن ، شوالیه و سزار رو ... نمی خوایم

وقتی پای منافعشان در میان باشد( غربی ها) از هر بی فرهنگی بی فرهنگ ترن

مقایسه ی لیلا حاتمی و چند جایزه که از جشنواره های نه چندان مطرح گرفته با ورزشکارهایی دست کم 4سال از عمرشون رو (جوونی شون و بهترین روزهای زندگی شون ) برای به دست آوردن مدال گذاشتن و واقعا زحمت و رنج و مشقت کشیدن چه به لحاظ جسمی و چه در ابعاد روحی اصلا منصفانه نیست .

اما بله حق باشماست خیلی در حق اتفاقات مهم فرهنگی چه در داخل و چه در خارج از کشور بی اعتنایی میشه .

نازلی جان

قابل مقایسه هست.. هنرمند در خواب و استراحت هنرمند نمی شود- ورزشکاران هم

ارزش هیچ کدام را زیر سوال نبریم

درود بر شرفت نیما حسنی نسب...حرف دل زدی برادرم!

به پیره مرده میگن چرا گردنت کجه؟ میگه کجام سالمه؟

ممنون که حرف دلمونو میزنید آقای حسنی نسب.

اما چه فایده؟

در مقايسه صورت گرفته دو نکته فراموش نشود:

1- وقتي يک قهرمان ورزشي به ميدان مسابقه مي‌رود ميليونها ايراني منتظر پيروزي او هستند و برايش دعا مي‌کنند؛ در واقع مخاطب اصلي قهرمان مردم کشور خودش است و دغدغة‌اصي او ارزيابي مردم کشورش از مبارزاتش است. اين در حاليست که در مورد بسياري از فيلمهاي مورد نظر آقاي حسني نسب اين اصل صادق نيست. هر چند خودمان را با تعابيري مانند مخاطب خاص دلخوش کرده‌ايم.

2- براي يک قهرمان ورزشي رضايت مردم و احترام و اعتباري که براي او قائلند بهترين مدال است، به قول محمد بنا :«من نشان لياقتم را از مردم دريافت کردم». درحاليکه براي اغلب هنرمندان مورد نظر آقاي حسني نسب، حتي نشستن و ايستادن کنار هنرمندان مطرح دنيا و گرفتن عکس دسته جمعي با آنها يا همبازي شدن با آنها در سکانسهاي محدود و در فيلمهاي دسته چندم افتخار آميز است.

نازلی: درسته ورزشکار زندگیشو میذاره ولی مگه هنرمند زندگیشو نمیذاره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من نمیدونم چرا ما نمی فهمیم که بسیاری از این جایزه ها البته نه همش از روی سیاست به بازیگران و کارگردانان ما داده میشه و گرنه البته اگر بنا به قیاس باشه جایزه شوالیه شهرام ناظری با این سبقه ی ترویج فرهنگ پارسی در این 30 سال با جایزه شوالیه خانم حاتمی فابل قیاس هست؟ یکم بیشتر فکر کنیم آیا وقتی حق ورزشکار ما در کشتی فرنگی رو جهان میخوره رگ غیرتمون بلند نمیشه ورزشکاری که کاهو میفروشه و خرج خانواده خودشو میده ولی مردونه در اردوهای طاقت فرسا شرکت میکنه یکم انصاف داشته باشیم آیا رفاه بازیگران با ورزشکاران قابل مقایسه هست؟ مسائل قابل قیاس زیاد هست همه چیز رو کنار هم نگذاریم

با سلام بر سایت خوب و پرمحتوای سینمای ما:

جناب بنده که هم تو کار برنامه نویسی سایت و سینما هستم می بینم اصلن به سیستم امتیاز دهی نظردهی تون دقت نکردین شما می تونید سیستم نظردهی تون client Side باشه به این معنی که از تکنولوژی ajax استفاده کنید که هر کس امتیاز داد صفحه دوباره refresh نشود الان با این وضعیت کسی وقت امتیاز دادن به نظرات را ندارد که هر امتیاز باعث لود دوباره صفحه بشه واقعن خیلی وقت گیره. انجام این کار از نظر فنی بسیاز ساده و حداکثر یک روز کاریست. در حالی که بعد آن قطعن سیستم امتیاز دهی به نظرات شما که خیلی مهم است با استقبال خوبی مواجه خواهد شد این طوری کاربران فقط نظر نمی دهند بلکه نظرات هم دیگر را هم ارزیابی می کنند و امتیاز و همچین قسمت نظردهی شما بخش پاسخ از سوی یک کاربر به دیگری را ندارد و این هم خود عیب بزرگی است

امیدوارم به این مسائل توجه گردد

من :همیشه با سینمای ما

نيماي عزيز ... حرف دل من و شايد افرادي ديگر را با متني سرشاز از زيبايي بيان كردي...ولي حيف...

فكر ميكنم. يه متن ديگر هم بنويس براي المپيك بعدي...

اين سرنوشت ماست....

حرف درستی هستش، اما اگه آقای حسنی نسب، اینا اسکار رو پوشش ندادن، بعد انتظار دارین نشان شوالیه رو که فکر کنم تشریفاتی باشه رو پوشش بدن؟

کاملا با نظرات شما موافقم.

این بی توجهی به عرصه هنر و فرهنگ در این کشور سابقه طولانی داره .. شاید دیگه وقتشه به این باور برسیم که مشخصا این دو مقوله جایی در باورهای مسوولین امر به عنوان مصادیق اعتلا و درخشش نام "ایران" نداره . فقط می مونه بیدار موندن میلیونها ایرانی برای تماشای زنده مراسمی مثل "اسکار" و شادی بی حدی که نصیبمون میشه بدون توقع هیچ پاداش یا تبریک و یا حتی کوچکترین پوشش خبری برای " افتخار آفرین " مورد نظر (!!)

سلام آقای حسنی نسب عزیز

من موافقم که متاسفانه درمورد تبلیغ و ترویج فرهنگ که البته همش سینما نیست ضعف های زیادی وجود داره اما شاید بهتره گاهی از محیطی که در اون قرار دارید و مملو لز سینماست بیرون بیاید و ببینید که واقعا سینما چند درصد طرفدار به خودش اختصاص میده.تنها اگر به میزان مخاطبین سینما حتی از روی همین جدولای فروش فیلم نگاه کنید و آمار بگیرید و بعد یه همه پرسی کنید ببینید چند نفر اوونشب توی خونه هاشون المپیکو نگاه میکردن خودتون متوجه تفاوت شاخصی بین میزان طرفداران سینما و طرفداران ورزش خواهید شد و این نابرابری میان سینما و ورزش همش تقصیر تبلیغات و تبریک گفتن یا نگفتن مسوولین نیست واقعا سینما بین مردم جایگاه ورزشو پیدا نکرده به خصوص کشتی که ورزش بسیار قدیمی و جزو فرهنگ ماست و وزنه برداری که بسیار افتخارآفرینه.

اما یه دوستی گفته بود که آیا این هنرمندا مثل ورزشکارا به کشور و منافع ملی ایران پایبندن؟من هم سوالم همینه.من در مورد خانم حاتمی نمیگم ایشونو به شخصه خیلی دوس دارم.اما واقعا تا حالا چندتاورزشکار به خاطر نبود امکانات و ناملایمات مملکتو ول کردن رفتن؟و چندتا هنرمند؟مردم به قول یه دوست دیگه کسانیو دوس دارن و موفقیتاشونو دنبال میکنن که مثل خودشون باشن!حالا مونده تا سینما به پای ورزش برسه. آقای معادی 4 بار به خاطر فیلم اصغر فرهادی این ور و اون ور رفت امر بهش مشتبه شد که فیلم مال اون بوده بعد توی جشنواره فجر که داورا فیلمشو تحویل نگرفتن بهش برخورد و وقتی که گزارشگر ازش پرسی آقای معادی از اینکه جایزه بهترین فیلم از نگاه مردمو گرفتی چه حسی داری؟گفت:حس خاصی ندارم!!!!!!!!!!!!!!در حالیکه همون جایزه را هم از صدقه سری رای مردم داشت!

شما این هنرمندو با کشتی گیرایی مقایسه کن که میگن ما دست مردمو میبوسیم چون برامون دعا کردن(فقط دعا)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!به نتیجه خواهی رسید.

مرسي آقاي حسني نسب . حرف دل منو زدين

اين تمايز فقط بين سينما و ورزش نيست . من نقاشم. يك گالري گذاشتم در آلمان كه از طرف دولت اونجا ازم تقدير شد ولي دريغ از يك خبر خشك و خالي چه در رسانه ها و چه از جانب مسئولان

چه مطالب خوبي

خانم مهناز پرسیده: ".اما واقعا تا حالا چندتاورزشکار به خاطر نبود امکانات و ناملایمات مملکتو ول کردن رفتن؟و چندتا هنرمند؟"

باید پرسید دقیقاً منظور ایشان از نبود امکانات چیست؟کشتی و وزنه‌برداری دو رشته‌ی مدال‌گیر ایران هستند که همیشه به لحاظ رسانه‌ای،اقتصادی و سیاسی بعد از فوتبال بیشترین حمایت را جلب کرده‌اند.مگر غیر از این است که در این مملکت بسیاری از چهره‌های ورزشی تبدیل به چهره‌های شاخص سیاسی می‌شوند؟ایشان و هم‌فکرانش به قدری شیفته‌ی دست‌بوسی «غول»های وزنه‌کش و «کارمند»‌های کنده‌کش شده اند که یادشان رفته در همین‌ بازی‌های المپیک،دو ورزش‌کار رشته‌ی تیر و کمان(زن و مرد) ایران مربی نداشتند و برای همیشه از ورزش حرفه‌ای خداحافظی کردند.تنها کسی که در میان مدال‌گیران احتمالاً از حمایت کمی برخوردار بوده،حامد حداد است و بس.اما مگر ناملایمات فقط در جیب و گوشت مرغ خلاصه می‌شود که شما این طور متعجب از مهاجرت هنرمندان هستید؟برای یک سینماگر ناملایمات یعنی سانسور(از سوی ده‌ها نهاد مختلف)،عدم امنیت مالی(توقیف سنتوری)،عدم امنیت فردی(جعفر پناهی،پگاه آهنگرانی)و حتی عدم امنیت جانی(تهدید فیزیکی مسعود بخشی از سوی سایت انصار حزب‌الله).شما بفرمایید چند نفر از وزنه‌برداران به خاطر بلند نکردن وزنه‌ای 210 کیلویی در حرکت دو ضرب راهی زندان اوین شده‌اند و چند نفر از کشتی‌گیران به خاطر خاک نکردن حریف،ممنوع التصویر.نکته‌ی جالب این‌جا است که با همه‌ي این‌ مسایل هنوز هم تعداد سینماگران مطرح داخل ایران بسیار بیشتر از ورزش‌کارانی است که با بوق و کرنا فقط به خاطر زور بازو «پهلوان» و «قهرمان» خوانده می‌شوند.عباس کیارستمی،جعفر پناهی،کامبوزیا پرتوی،رخشان بنی‌اعتماد،بهمن فرمان‌آرا،کیانوش عیاری،مجید مجیدی،رضا میرکریمی...این‌ها همه فیلم‌سازانی هستند که با نسبت‌های مختلف و در سال‌های متوالی در جهان شناخته شده‌اند.فقط به همین چهره‌های مطرح امسال نگاهی بیندازیم:اصغر فرهادی-مانی حقیقی-لیلا حاتمی-عباس کیارستمی-علی مصفا-مسعود بخشی.

اما فارغ از همه‌ی این‌ها تفاوت اصلی بین سینماگر ایرانی و ورزشکار ایرانی در تمایل به مهاجرت،در همان عبارت مبهم «منافع ملی» است.سینماگر-هنرمند،فردیت دارد؛اصالت کارش بر مبنای فراتر رفتن از مرزها و تفاوت‌های فرهنگی و طرح دغدغه‌های انسانی مشترک بین همه‌ی ملت‌ها است.سینماگر در خارج از کشورش هم همان است که بود.اما ورزشکار ایرانی تمام هویت و غرور و اعتماد به نفس‌ش با تصویر جامعه‌ی ایرانی از او گره خورده.در ایران است که برای‌ش سرود «نام آوران» پخش می‌کنند،«پهلوان» و «جوان‌مرد» و «شیرمرد» می‌خوانندش و حتی تقدیس‌ش می‌کنند.در ایران است که نه تنها شخصیت‌های سیاسی برای‌ش پیام تبریک می‌فرستند،خودش هم توان بالا رفتن از نردبان سیاست را دارد(دبیر،خادم،رضازاده،ساعی).این‌جاست که به دلیل رکود اقتصادی،بن‌بست سیاسی و سقوط فرهنگی،تصویری فراتر از یک ورزشکار و حتی یک ستاره پیدا می‌کند.کجا برود بهتر از ایران؟!

چند سینماگر ایرانی مجیزگویی کرده‌اند و چند ورزش‌کار؟چند سینماگر ایرانی جوایز‌شان را به شخصیت‌های سیاسی تقدیم کرده‌اند و چند ورزش‌کار؟چند سینماگر ایرانی با استقبال چند هزار نفری مردم روبرو شده و چند ورزشکار؟

درسته من هم با اون دوستی که گفتن این دو مقوله متفاوت هستن و شکل برخورد بااونا فرق میکنه موافقم!

واقعا هم همینطوره چرا فکرمیکنید چون به این ورزشکارای عزیز توجه شده به کارگردانان و بازیگران و... ظلم شده؟؟؟؟ موضوع تقدیر از هنرمندان موضوعیه که باید مورد توجه قرابگیره ودرمورد اون تاحدی کوتاهی شده و دخلی به تقدیر از ورزشکاران نداره.

علیرضای عزیز خیلی تند رفتید

این تفکر غلط شما نسبت به ورزشکاران وتعصب بی جای شما نسبت به هنرمندان از کجا ناشی میشه نمیدونم که منو هم فکر عده ای خوندید که در متنتون بهشون توهین کردید. اما ای کاش متن منو بهتر می خوندید تا متوجه حسن نیت من نسبت به هنرمندان هم میشدید. مشکل اینه که ما در این کشور فکر میکنیم هر کسی که در موردی با ما مخالف بود یا نظر متفاوت داشت پس باید بهش حمله کرد و این طور موهنانه صحبت کرد.دوست عزیزم من هم مثل شما یک ایرانیم.بر اساس فطرتم آزادی بیان و عقیده را هم دوست دارم و می پسندم.شما از کجا میدونید طرز تفکر من چیه ؟ اصل قیاس جناب حسنی نسب مع الفارقه.اما ایشون این قیاسو باز هم چه در همون مطلبی که خودشون گفتن و چه در هفت تکرار کرده بودن.با کسی که سفسطه میکنه باید سفسطه کرد.

اما در مورد اینکه منو اونقدر سطحی و احمق دونستید که گمان کردید من همه مشکلاتو در گوشت و مرغ خلاصه میکنم متاسفم . شما خودتون هم در به اصطلاح روشن فکریی که ازش دفاع میکنید مثل همون کسانی که هنرمندان مورد علاقه منو شمارو بایکوت کردن بسیار متعصب رفتار کردید.

اما ای کاش نگاهی به تاریخچه ورزشکارا هم بندازید و ببینید که اونها هم موقعیتهای بسیار وسوسه کننده تری نسبت به هنرمندها داشتن و نرفتن.

اما اینکه چه کسی جایزه اشو تقدیم کرده یا نکرده لزوما مبین حقانیت یا عدم حقانیتش نیست و این یه اشکال تراشی شعار گونه است.علاوه بر اینکه شاید به دلیل همون فردیتی که فرمودید هنرمند داره این طور مورد تکریم عموم قرار نمی گیره . چون برخی اوقات فردیت فکری فراموش میشه و هنرمند خودشو یکه تاز در هر عرصه ای میبینه با وجود اینکه از پول همین حکومتی که من شیفته اش شدم ! استفاده کرده و فیلم ساخته و بازی کرده و به دنیا معرفی شده.اما الان فردیت فکری کادبی در خودش حس میکنه و در محدوده جامعه کوچک هنرمند مونده و با اجتماعی که ازش برخاسته احساس فاصله میکنه.در نتیجه اکثریت هم اونو در نظر نمیاره و به همین دلیل مردم خیلی زیادی خلاف تصور شما عاشق سینما نیستن.به دلیل همین فاصله ای که سینماگر ایجاد میکنه.

و در مورد استقبال هم که چشمان همه شاهد و ناظره و حافظه ها هم پویا.

خیلی چیزها هست که میشه گفت اما کم حوصلگی من به خاطر دلزدگی از صحبت شما مجال نمیده.

موفق باشید

لطفا این قهرمانان ملی و مردمی را که پرچم ایران را به احتزاز در می آورند با به اصطلاح هنرمندانی مثل فرهادی که کشور و ملتشون رو له می کنند تا از آمریکا اسکار بگیرند مقایسه نکنید. صد البته که این دو قشر با هم متفاوتند.

در كشور ما هميشه زور بازو به فكر و انديشه برتري داده شده و قدرت جسم به قدرت فكر ارجح بوده است.

اين همه تبليغ و جار و جنجال راه انداختن تا باعث نگراني و استرس بقيه ورزشكارا شد و كشتي ازاد و تكواندو خرابكاري كردن... اينم نتيجه جوسازي