| |
سینمای ما-یاس قانعی: کوئنتیتن تارانتینو اعتراف میکند که از فریب تماشاگر با خنداندن آنها در سکانسهای چندش آور فیلمهایش لذت میبرد. این فیلمساز به خاطر ساختن فیلمهای مهییجی چون «بیل را بکش» و «حرامزدههای بیآبرو» شهرت دارد. فیلمهای تارانتینوی چهل و هفت ساله اغلب خشن و موضوعات جدیی را مطرح میکنند اما تارانتینو دوست دارد که عناصر طنز تلخ را به فیلمهایش اضافه کند. کوئنتین تارانتینو که در جدیدترین شماره مجله توتال فیلم بهترین کارگردان عمر شناخته شده، در گفتوگویی با این مجله تخصصی میگوید: «من کاری از دستم برنمی آید جز آنکه فیلمهایم خنده دار شوند. من نویسنده ایی شوخ طبعم.»
«زمانی که قرار است فیلمهایم خنده دار باشنددوست دارم خنده دار باشند. اما خنده دار نمیشوند. و به فیلمهای جدی تبدیل میشوند. من فریب تماشاگر را دوست دارم. یکی از کارهای مورد علاقهٔ من این است: بخند، بخند، بخند، نخند، دوباره بخند و... من به خندان تماشاگر در سکانسهای چندش اور و جدی افتخارمی کنم. این خنده یی غیرمتعارف و نامطبوع است. خدای من میشود به چنین چیزهایی خندید؟!»
«جانگو ی آزاد شده» جدیدترین فیلم آماده نمایش تارانتینو است که موضوع برده داری را در ژانر وسترن مطرح میکند. او با طرح موضوعات بحث برانگیز ناآشنا نیست. در سال ۲۰۰۹ تارانتینو «حرامزدههای بیآبرو» با موضوع خشونت نازیها در جنگ جهانی دوم ساخت.
تارانتینو درباره دست گذاشتن روی موضوعات ملتهب در فیلمهایش میگوید: «روش من نگاهی انداختن به چنین موضوعاتی در فیلمهایم است.»
« میتوان دوباره تمام آلام و داستانها را مطرح کرد اما این نقطه نظر من نیست. قرار نیست تاریخ را بازسازی کنم و به تماشگر حالی کنم که برده داری ایده بدی بود یا جنگ ید است. این موضوعات پس زمینههایی هستند که احساسات را درگیر کنند ولی همه آن چیزی نیست که میخواهم به تماشاگر ارایه شود.»
|