برای علاقمندان سینمای هند: حرف‌های جالب شاهرخ خان به مناسبت بیست سال حضور در سینمای هند، تولدش و اكران آخرین همکاری‌اش با یاش چوپرای فقید
زندگی‌ام از تمام فیلم‌های اغراق‌آمیزی که دیده‌ام، عجیب وغریب‌تر بوده است/ اتومبيل و اتاق در هتل مجلل نمي‌خواهم؛ فقط با من مهربان باشيد!

سینمای ما-ارغوان اشتری: امسال بازیگر مشهور سینمای هند شاهرخ خان بیستمین سالی است که در سینمای هند مشغول فعالیت است. وی در آخرین فیلم یاش چوپرا که آماده نمایش است  همراه کاترینا کایف و آنوشکا شرما  نقش آفرینی کرده است. شاهرخ خان به بهانه بیستمین سالگرد حضورش در سینما از سوی شبکه رادیویی بی‌بی سی اشیا دعوت شد تا سه ساعت نقش یک دی جی را برای شنوندگان رادیو ایفا کند و به سوالات مختلف آن‌ها پاسخ دهد. زمانی که اعلام شد شاهرخ خان در این برنامه حضور دارد، علاقه مندان او از سرتاسر دنیا با برنامه تماس گرفتند از ژاپن گرفته تا روسیه، مالزی و.... پس از این برنامه شاهرخ خان با خبرنگاری به گفت گو نشست و به سوالات مختلف او پاسخ داد. گزیده‌هایی از حرف‌های جالب او را پس ار بیست سال حضور در سینما بخوانید.

درباره موفقیت و شکست فیلم‌هایش

«اغلب موفقیت‌های فیلم‌هایم را به شانس ربط می‌دهند. موفقیت‌های فیلم‌هایم را اتفاق می‌دانند وگناه برآورده نشدن انتظارت اقتصادی از آن‌ها را به فیلمنامه ضعیف نسبت می‌دهند.»
«زمانی که فیلمم نمی‌فروشد می‌گویند فیلنامه ضعیف بود و وقتی که فیلم می‌فروشد به من می‌گویند شانس آوردی. من واقعا نمی‌دانم. فقط آدم‌ها را برای همکاری انتخاب می‌کنم. البته مادامی که حضور من در کنارشان وهمکاری با من آن‌ها را راضی نگه دارد.»
«تا زمانی که کارگردان‌ها با من سخت گیری نکنند وسرم داد نکشند، هرچند بار که بخواهند برداشت‌هایشان را تکرارمی کنم» در ادامه شاهر خ خان می‌گوید که در دوران فیلمبرداری کمترین خواسته را دارد.
«به دوستان و خانواده‌ام می‌گویم که من مثل یک بچه‌ام. سر صحنه با من خوش رفتاری کنید. چندان توقعی هم ندارم، فقط چند فنجان قهوه.»

«فقط زمانی که دارم جلوی دوربین بازی می‌کنم با من مهربان باشید. ماشین‌های مجلل برای آمدن سرصحنه نمی‌خواهم. حتی اتاق مجلل در هتل هم نمی‌خواهم.»

همکاری دوباره با فیلمساز قدیمی یاش چوپرا

 وي درباره آخرین  تجربه همکاری با یاش چوپرا که  فیلمی عاشقانه است و او باید میان آنوشکا شرما و کاترینا کایف یک نفر را برای ادامه زندگی برگزیند، چنين گفت:
«من به مرحله ایی از زندگی رسیده‌ام که حضور در فیلمهای عاشقانه با توجه به این سن وسال کمی نامناسب جلوه می‌کند. حتما باید فیلمنامه حرف عجیب وجدیدی داشته باشد تا بپذیرم. من در طول دوران حرفه ی‌ام چهار یا پنج فیلم مشهور وموفق ایفا کرده‌ام که کم وبیش عاشقانه هستند. داستانهای عاشقانه همیشه شبیه‌اند. دختری را ملاقات می‌کنی، به او علاقه‌مند می‌شوی، از هم جدا می‌شوید دوباره نزد هم بر می‌گردید. در فیلم جدید یاش چوپرا فرصت جوردیگری فکر کردن برای ایفای چنین نقشی پیش امد. من از همکاری با یاش چوپرا لذت می‌بردم. هربارتجربه حضور در کنار او منحصر به فرد است.»

موفقیت او و سینمای هند فراسوی مرزهای این شبه قاره

«زمانی که از شهر دهلی نو به بمبئی آمدم خیلی جوان بودم. فقط می‌خواستم مقابل دوربین بروم و به این راضی بودم. برایم به شهرت رسیدن یا نرسیدن اهمیت نداشت. فقط رضایت از بازیگری برایم مهم بود. نخستین باری که به شهر لندن آمدم برای نمایش فیلم بازیگر بود. زمانی که وارد سالن سینما شدم. سالن مملو از آسیایی‌ها، هندی‌ها، پاکستانی‌ها و سری لانکایی‌هایی بود که از دیدن من شاد شده بودند. شاید شادی آن‌ها به این مساله بر می‌گشت که دور از وطن بودند و دلشان برای فرهنگ زادگاه‌شان تنگ شده بود. سپس یکبار به آلمان رفتم.آلمانی‌ها هم من را دوست داشتند این دیگر کاملا برایم حیرت انگیز بود. یکبار از ان‌ها پرسیدم چرا فیلم‌های من یا در کل سینمای هند را دوست دارند. برخی از ان‌ها چنین توجیهی داشتند که ما برای همه چیز یک دکمه داریم! برای ماشین راندن، برای پله برقی و... اما برای گریستن دکمه ای نداشتیم وتو این رابه ما دادی! (در اینجا خود شاهرخ خان می‌خندد)

توضیح دیگری هم هست. فیلمهای هندی بسیار گرم‌اندو بعضی‌ها فکر می‌کنند که اغراق آمیز هستند، اما زندگی هم همین شکلی است. زندگی یک خطی نیست. مشخص نیست. شما با آدمهای مختلفی در طول زندگی ملاقات می‌کنید. روزهای خوب وبدی را پشت سر می‌گذارید. گاهی که می‌نشینی و زندگی ایت را مرور می‌کنی با خود می‌گویی که زندگی‌ام از تمام فیلمهای ا غراق امیزی که دیده‌ام، عجیب وغریب‌تر بوده است. فیلمهای هندی به یک طریقی همین را چکیده می‌کند وبه شما ارائه می‌دهد در فیلمهای هندی اواز می‌خوانند شادی می‌کنند. فیلم هندی ستایشی از زندگی است.

من خیلی خوشحالم در دورانی در سینمای هند فعالیت کرده‌ام که سینمای هند بیش از گذشته مرز‌ها را درنوردیده است. من بی‌‌نهایت احساس تواضع می‌کنم. وقتی که با آدمهایی مواجه می‌شوم که حتی زبان من را بلد نیستند و این آدم‌ها می‌توانند در مراکش، روسیه، آلمان، اتریش، امریکای جنوبی، لندن و یا هر نقطه دیگری باشند با خودم می‌‌گویم وای خدای من این‌ها فیلم‌هایم را می‌بینند. من توانسته‌ام زبان وفرهنگ را منتقل کنم. خوب به شدت احساس تواضع به من دست می‌دهد چون به یک طریقی توانسته‌ام کار مهمی را در زندگی انجام دهم.»


منبع : سینمای ما

به روز شده در : يکشنبه 14 آبان 1391 - 16:57

چاپ این مطلب |ارسال این مطلب | Bookmark and Share

اخبار مرتبط

نظرات

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  
:       




mobile view
...ǐ� �� ���� ����� ������� �?���?�


cinemaema web awards



Copyright 2005-2011 © www.cinemaema.com
استفاده از مطالب سایت سینمای ما فقط با ذکر منبع مجاز است
کلیه حقوق و امتیازات این سایت متعلق به گروه سینمای ما و شرکت توسعه فناوری نوآوران پارسیس است

مجموعه سایت های ما: سینمای ما، موسیقی ما، تئاترما، فوتبال ما، بازار ما، آگهی ما

 




close cinemaema.com ژ� ��� �?��� ��� ���?���