| |
سينماي ما- حبیب احمدزاده نویسنده ادبیات دفاع مقدس در یادداشتی به حواشی ایجادشده برای فیلم «خاکستر و برف» پرداخت. فیلم «خاکستر و برف» اولین ساخته روح الله سهرابی توسط هیئت انتخاب در بخش نگاه نو انتخاب شده اما بنیاد روایت که از تهیهکنندگان فیلم است تصمیم به تغییر برخی از صحنههای فیلم گرفتهاست.اين فعال فرهنگی و نویسنده ادبیات دفاع مقدس به بهانه مسائل به وجود آمده پیرامون فیلم «خاکستر و برف» نوشت:
به نام خدا
حواشی پیرامون فیلم «خاکستر و برف» برای من نگرانکننده است و امیدوارم این یادداشت کوتاه بتواند نظر دوستان تصمیم گیرنده را در خصوص ممیزی و اصلاحیه بر فیلم اگر چه اندکی، تغییر دهد.
پس از تماشای فیلم سینمایی «خاکستر و برف» که ظاهراً اولین فیلم سینمایی کارگردانش است دلم نیامد یادداشتی هر چند کوتاه درباره این اثر ننویسم. فیلمی که با مضمون پس از دفاع مقدس ساخته شده و اتفاقاً بر تعلیقی اخلاقی استوار است. در این فرصت اندک از پرداختن به قصه فیلم پرهیز میکنم و فقط اشارات کوچکی به کلیّت کار و فضای چینش شخصیتی میکنم تا چکیدهای از آنچه درباره این فیلم متفاوت، به ذهنم رسید را بنویسم.
احسان (با بازي کامبیز دیرباز) خبر پیدا شدن جسد دوست خود داود را با خود، از آن سوی مرزها آورده و معتقد است بدون تعلق باید مادر «داود» را مطلع کرد و در این میان داماد خانواده، ابراهیم (با بازي قربان نجفی) که ظاهراً منافعی دارد به طور پرخاشگرانه و عصبانی، مخالف دادن خبر به مادر است.
هر کسی نیّتی ورای مادر دارد، چنان که «ابراهیم» سودجو و منفعتطلب به نظر میرسد و ظاهراً ضرر و زیانی که ممکن است در نتیجه خبردار شدنِ مادرِ داود، متحمل شود را برنمیتابد. حال آنکه شاید اتفاقاً حق با او باشد. در دیگر سو احسان هر چند برای کاری که میکند حسننیّت دارد اما بعید نیست که او نیز به فکر برگشت بر دیگر سوی مرزها و زندگی نباشد.
نقاط اوج فیلم در رفت و برگشت سخنان دو گروه است و همین بازیها را سخت دلچسب و باورپذیر کرده است. کارگردان اثر با زیرکی خاصی ماجرا را نه از دید مادر که در واقع شخصیت اصلی فیلم است بلکه از دید اطرافیان روایت و بررسی میکند. چنان که همین باعث میشود تا مخاطب در تمام اثر با مادر همزادپنداری کرده و به این بیاندیشد که هنوز و پس از سالها چرا مادر، گوشت قربانی در تصمیمگیری غلط یا درست دیگران است.
سؤال بزرگ «خاکستر و برف» این است که به راستی مادرها چه رأیی دارند؟!
حواشی درست شده پیرامون فیلم متأسفانه ممکن است ارزشهای محتوایی حتی ساختاری اثر را تحتالشعاع قرار دهد. لذا انتظار کسی چون من این است که صاحبان اصلی فیلم از قلع و قمع آن جداً پرهیز کرده و اجازه دهند فیلم حرفهای تازه و تأثیرگذار خود را بدون لکنت به مخاطب منتقل کند.
شاید پس از دیدن فیلم بیشتر به این حق بیاندیشیم و امیدوارتر شویم به نسل جوانی که در راهند تا مضامین جنگ و دفاع مقدس را به روزتر و بهتر بر جامعه عرضه کنند.
|