دانلود

گفت‌وگو با رابرت دنیرو، نامزد تندیس اسکار بهترین بازیگر مرد نقش مکمل
از گذشته‌ام راضی‌ام...

سینمای ما- رابرت دنیرو از محبوب‌ترین هنرپیشگان جهان محسوب می‌شود که از سال ۱۹۵۹ فعالیتش را آغاز کرده است. او که هم‌اکنون با ۶ فرزند خود در منهتن آمریکا زندگی می‌کند، به‌تازگی در فیلمی با نام (کتاب بارقه امید) Silver Linings Playbook در نقش یک هوادار پروپاقرص و متعصب فوتبال به‌گونه‌ای ظاهر شده است که برخی کار‌شناسان سینما از هم‌اکنون پیش‌بینی کرده‌اند که دنیرو با این نقش سومین جایزه اسکار خود را نیز دریافت خواهد کرد. او در مقابل «لی کوان» (LeeCowan) یکی از مدیران مرکز خبری CBS News نشست و گفت‌وگویی را با وی انجام داد که در زیر قسمت‌های مهم آن آورده شده است. البته باید توجه داشت که دنیرو در طول فعالیت کاری خود کمتر در گفت‌وگو‌ها و مصاحبه‌ها ظاهر شده است و این یکی از نادر‌ترین گفت‌وگوهای صورت گرفته با این بازیگر سر‌شناس محسوب می‌شود. دنیرو پدرش را هم فراموش نکرده است. در این گفت‌وگو او از دنیایی سخن گفت که در آن بتواند بیشتر از پدر خود بداند. او هم‌اکنون روی فیلم مستندی کار می‌کند که اواخر سال‌جاری آن را ارائه خواهد داد که این مستند می‌تواند زوایای بیشتری از پدرش را به نمایش بگذارد. پدر دنیرو به گفته او همواره به دنبال چیزهای واقعی بوده است. دنیرو بر این باور است که نمی‌تواند همه زوایای هنری پدر خود را حفظ کند، اما سعی در نگهداری و حفظ آن‌ها دارد.

 ‌زمانی که مردم به شما مراجعه می‌کنند و شما را افسانه دنیای سینما می‌خوانند، چه حسی به شما دست می‌دهد؟
 من نمی‌دانم که در مقابل این اتفاق چه باید بگویم. از رویارویی با این صحبت‌ها احساس خوشایندی به من دست می‌دهد اما... نمی‌دانم.

 ‌رابرت دنیرو همواره از تکبر به دور بوده است و خارج از باورهای او، این شخص را نمی‌توان چیزی بیشتر از یک «آدم خوش‌شانس» خواند.

 من بسیار خوش‌شانس بوده‌ام. هر آنچه در گذشته‌ام اتفاق افتاده، سبب شده است تا من به یک فرد موفق تبدیل شوم.

 ‌این فرآیند را می‌توان بیش از یک خوش‌شانسی دانست. زیرا شما فعالیت زیادی برای به‌وجود آوردن هر یک از شخصیت‌ها انجام می‌دهید

. خب... من بسیار خوش‌شانس هستم که همچنان می‌توانم کار کنم. من همیشه خوش‌شانس بوده‌ام.

‌حضور شما در فیلم کتاب بارقه امید که باعث شد برای هفتمین‌بار کاندیدای دریافت جایزه اسکار شوید، دستاورد جدیدی برای شما محسوب می‌شود؟
 در واقع باید بگویم که نه. زمانی که متوجه شدم برای هفتمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شدم، بسیار شگفت‌زده شدم. من در طول مسیر زندگی همه چیز را در همه شرایط زمانی برای خودم محاسبه کرده‌ام و به آن‌ها فکر کرده‌ام. دستاوردهای اصلی این اتفاق برای من سال‌ها قبل به‌وقوع پیوسته است.

 ‌به نظر رسیدن به این سطح و کسب این افتخارات چندان راحت نبوده است؟ البته آسان نبوده است. این اتفاق مثل این می‌ماند که شما با زیاده‌روی در خوردن ابتدا ۱۵ تا ۲۰ پوند به وزن خود بیفزایید و بعد با کار و زحمت فراوان تلاش کنید که این وزن را کم کنید. شما هرگز به‌درستی نمی‌دانید کارهایی که انجام می‌دهید تا چه میزان می‌توانند بر خارج از آن فضای کاری اثرگذار باشند. این جریان در برخی مواقع می‌تواند باعث شود شما علاوه بر رشته کاری که بر آن متمرکز هستید در زمینه‌های دیگر موفقیت کسب کنید و در برخی مواقع هیچ اثری در این راستا مشاهده نمی‌کنید. اگر از این اتفاق اثرات خوب کسب کنید در فعالیت کاری خود نیز انرژی بیشتری به‌دست می‌آورید. اگر این مسئله را مدنظر داشته باشید و همچنین مدیری کنار شما قرار گرفته باشد که به شما بگوید چطور این فضا را شکل دهید، چطور این مسیر را به جلو هدایت کنید، چطور لحظه‌ها را در این مسیر به‌درستی پیش ببرید یا این‌که چطور به اندازه کافی غذا بخورید، جریان درست پیش می‌رود.

‌رابرت دنیرو برای نقش «ویتو کارلو» (VitoCorleone) جوان در فیلم «پدرخوانده ۲» که باعث شد او جایزه اسکار دریافت کند، در نقش «مارلون براندو» یک قدم جلو‌تر رفت و توانست با لهجه سیسیلی صحبت کند. در نسخه اول این فیلم دنیرو به زبان سیسیلی صحبت کرده بود.

 صحبت با این زبان محلی خیلی دشوار بود. من تنها بخشی از این زبان را آموختم که مجبور بودم آن را در فیلم ادا کنم. برای یاد گرفتن این بخش از زبان و تلفظ درست آن با لهجه محلی سیسیلی و اثرگذاری روی مخاطب به واسطه زبان مجبور بودم تمرین‌های زیادی انجام دهم. راز موفقیت فقط تمرین بود.

‌ده‌ها اثر هنری پدر این بازیگر بزرگ به دیوار رستوران او در نیویورک نصب شده است. این آثار بسیار منحصر‌به‌فرد بوده‌اند که همچنان روی دیوار این رستوران دیده می‌شوند. پدر و مادر او هر دو از نقاشان متبحر زمان خود بودند. پدر او در زمینه یک هنرمند فیگوراتیو فعالیت داشته و کارهای او در گالری‌های مختلف آمریکا به نمایش درمی‌آمد.
 پدر من از زمانی که زندگی را آغاز کرد یک هنرمند بود، فکر می‌کنم از پنج سالگی شروع به انجام فعالیت‌های هنری کرد.

 ‌شما همچنان استودیوی هنری پدر خود را نگه داشته‌اید.
من همواره تمایل داشتم فرزندانم بدانند که پدربزرگشان چه شخصی بوده و چه کارهایی انجام داده است. من همواره احساس کرده‌ام که این آثار اهمیت بسیار زیادی دارند.

 ‌آیا در زمان جوانی از دیگر بازیگران تقلید کرده‌اید؟
 مطمئن نیستم که این کار را انجام داده باشم. به‌درستی نمی‌دانم، اما مادرم همیشه به من می‌گفت که من پسر شوخ‌طبعی هستم.

 ‌نخستین کاری که انجام دادید چه بوده است؟
من برای نخستین‌بار در سن ۱۰ سالگی در نقش «کواردلی لاین» در نمایش «جادوگر شهر اوز» حضور یافتم.

 ‌در مورد این اتفاق یک لحظه فکر کنید: مردی که نقش «آل کاپون» (Al Capone) را در فیلم The Untouchables ایفا کرد و در فیلم GoodFellas در نقش «جیمز کنوی» ظاهر شد، کار خود را با نقش «کواردلی لاین» شروع کرده است.

 بازی در نقش یک شیر خجالتی به نظرم برای من خیلی مناسب بود. بازی کردن این نقش در مقابل مردمی که منتظر اجرای این نمایش بودند در ابتدا برای من اندکی مشکل بود. این کار در آن زمان برای من خیلی دشوار بود. تا آن زمان بازیگران زیادی این نقش را بازی کرده بودند، اما با این وجود این کار برای من خیلی دشوار بود، اما من توانستم از عهده این کار بر بیایم.

 ‌شما کجا خجالت کشیدید؟
بله... باید بگویم که بخشی از وجود من را خجالت شکل می‌دهد. شما حتما این داستان قدیمی را شنیده‌اید که بازیگران افراد خجالتی هستند و این حس خجالت را پشت نقش خود در فیلم‌ها مخفی می‌کنند. به نظر من این باور کاملا درست است.
‌آیا این تفکر در مورد شما درست است؟
در برخی مواقع، بله. ‌

شما شخصیت رییس اوباش را برای فیلم Analyze This پروراندید و برای ترسیم شخصیت پدرخوانده دیوانه با «بن استیلر» (Ben Stiller) و «فوکر کلان» (Focker clan) همکاری‌های فراوانی کردید. زمانی که آن‌ها در حال رسیدن به یک موفقیت تجاری بزرگ بودند، برخی منتقدان از نقش‌های معمولی ترسیم شده توسط آن‌ها اظهار تاسف کردند و این بازیگر را زیر انتقادات خود از بین بردند.

درست است. آن‌ها همواره می‌توانند هر انتقادی را داشته باشند و این انتقادات درست و بجا است. شما می‌توانید همواره از نظر مردم استقبال کنید و در برخی مواقع آن‌ها را به کار ببندید.

 ‌دنیرو هم‌اکنون یک فرد گرفتار است که به سرمایه‌گذاری روی رستوران‌ها، هتل و... خود ادامه می‌دهد و «جشنواره فیلم ترایبکا» (TribecaFilmFestival) را نیز برگزار می‌کند. اما این روز‌ها دنیرو از زندگی خود بیشتر لذت می‌برد و در کنار دختر یک ساله خود که از «گریس هایتاور» (Grace Hightower) همسر وی به دنیا آمده، زندگی را به گونه‌ای دیگر تجربه می‌کند.
 این فرزند عامل واقعی برای شادی است. زمانی که به او نگاه می‌کنم، او می‌خندد و این تمام آن چیزی است که من می‌خواهم. به‌جز این چیز دیگری من را خوشحال نمی‌کند و این همه دنیای من است. در حالی که در آستانه هفتادمین سالگرد تولدم فیلم هنوز هم برای من یک دغدغه محسوب می‌شود.

. ‌اگر بتوانید، تمایل دارید دست‌کم دو فیلم دیگر را با «مارتین اسکورسیزی» بازی کنید؟
 اگر دست‌کم دو فیلم دیگر را با اسکورسیزی بازی کنم، مجموع فیلم‌های من با او به ۱۰ عدد می‌رسد. این شاید یک شانس دیگر در زندگی من باشد.

‌زمانی که شما به گذشته و تاریخچه فعالیت‌های خود می‌نگرید، دوست دارید چیزی را تغییر دهید؟
 من واقعا همه بخش‌های گذشته‌ام را دوست دارم. من هیچ شکایتی در مورد گذشته خود ندارم و از آن راضی هستم.

مترجم:میثم لطفی

منبع : روزنامه بهار

به روز شده در : دوشنبه 30 بهمن 1391 - 15:2