| | |
سینمای ما-مهناز اسماعیلی: منتقدِ کهنه کار راجر ایبرت پس از اعلام نامزدهای اسکار پیش بینی کرد تندیس‌ها چگونه تقسیم خواهد شد. او چند روز پیش و در حالی که بامداد روز دوشنبه تکلیف برندگان مشخص می‌شود دوباره به آن مقاله ارجاع داد و پیش بینی‌های خود را مطرح کرد. ایبرت می‌نویسد: برای نخستین بار در سالهای متمادی، شاید برای همین یک بار، فکر می‌کنم تک تک پیش بینی‌هایم درست باشد...
خلاصه ایی از مقالهٔ او رابخوانید:
برنده اسکار بهترین فیلم، تریلر جدید و پرتنش ِ بن افلک آرگو خواهد بود... می‌گویند بینوایان در این شاخه شانس دارد. اما این شانس می‌تواند توهین به دیگر کاندیدهای این رشته باشد... امسال در بسیاری از شاخه‌ها شاید «جانگوی از بند رها شده» ساخته کوئنتین تارانتینو فیلم غافلگیرکننده باشد. این فیلم برای اکادمی جذابیت داردکه در بسیاری موارد خیلی جوان گرا شده است. قطعا اعضای آکادمی نسبت به تارانتینو بپیشرفت کرده‌اند. «درک» مساله اینجاست که پی برده‌اند تارانتینو یکی از بهترین هاست و نه صرفا یک فروشندهٔ پیشین فیملهای ویدیویی و مضحک با چانه ایی که جی رنو (مجری مشهور تلویزیون) به ان غبطه می‌خورد... اگر اکادمی تمام رای‌ها را منتشر کند احساسم به من می‌گوید شانس بعدی را جنگو خواهد داشت.
بهترین بازیگر نقش نخست مرد: دنیل دی -لوئیس برای «لینکلن» ِ اسپیلبرگ. این نقش آفرینی کنترل شده و غیر قهرمانانه (non-heroic) است.... پس از او هیو جکمن (بینوایان) قرار دارد. خدا می‌داند با توجه به فیلمنامه ایی که دستش داده‌اند او بهترین نقش آفرینی را انجام داده... اما به شما خاطر نشان می‌کنم که در این مقاله وظیفه‌ام پیش بینی برندگان است تا شما را راهنمایی کرده باشم نه نوشتن نقدِِ جدیدی بر فیلم‌ها.
بهترین بازیگر زن نقش نخست: اگر قرار بود انتخابم بر اساس فرهیختگی باشد، بی‌هیچ سوالی نائومی واتس را برای «غیر ممکن» انتخاب می‌کردم که چطور اجرای او بی‌وقفه با جلوه‌های ویژه درهم می‌امیزد و نقش افرینی متقاعد کنند‌ه ای را ارائه می‌کند. ولی حدس می‌زنم برنده جنیفر لورنس (کتاب بارقه امید) باشد...
بهترین بازیگر مرد نقش مکمل: دلم می‌خواست به کریستف والتس «جنگو رها از بند» رای بدهم. او بار دیگر نشان داد که چطور تارانتینو از بازیگری شناخته شده بازی می‌گیرد به او دیالوگ هوشمندانه می‌دهد وبار فیلم را بر دوش‌اش می‌اندازد. اما برنده تامی لی جونز «لینکلن» است.
بهترین بازیگر زن نقش مکمل: حدس من آن هاتاووی (بینوایان) است چون او رای اکثریت را دارد .ما پیش بینی می‌کنیم و نه انتخاب.
بهترین کارگردان: این رشته به طور سنتی آسان‌ترین برای پیش بینی بوده است. زیرا برنده جایزه بهترین کارگردانی از انجمن فیلمسازان تقریبا برنده اسکار این رشته بوده. یک اتفاق بامزه می‌تواند شب مراسم بیافتد هرچند یکی از مدعیان این رشته بن افلک شایسته قرار گرفتن در فهرست پنج نامزد شناخته نشده است.
پس ما میشائیل هانکه (عشق)، آنگ لی (زندگی پای)، بن زیتلین (جانوران حیات وحش جنوب)، دیوید او راسل (کتاب بارقه امید) و استیون اسپیلبرگ (لینکلن) را در این رشته داریم. کمی درنگ خواهم کرد تا رصد کنم چه بصیرانه وبزرگوارانه اعضای اکادمی بن زیتلین را تجلیل کردند... و سپس به سراغ پیش بینی‌ام خواهم رفت که استیون اسپیلبرگ است.
بهترین فیلمنامه ارِیژینال: میشائیل هانکهٔ برنده نخل طلای کن برای (عشق) اسکار را خواهد گرفت.
بهترین فیلمنامه اقتباسی: تونی کوشنر برای «لینکلن» که سزاوارش است...
بهترین فیلم انیمیشین: رالف خرابکار. چون اعضای اکادمی احمق نیستند و در این رشته اغلب فیلمهایی انتخاب می‌کنند که قهرمان به جایی سفر می‌کند و حرفی برای گفتن دارد... خلاقیت این انیمیشن در سفر به بازی‌های ویدیویی است....
بهترین فیلم خارجی زبان: «عشق». دست‌ها پایین. دیگر در این رشته شرط بندی نکنید.
بهترین فیلمبرداری: هرچند فیلمبرداری می‌تواند درگیرویژگی‌های زیادی به غیر از «زیبایی» باشد کار کلودیو میراندا در «زندگی پای» تمام این ویزگی‌ها را دارد. برای پولی که بابت بلیط سینما پرداخت کردم با فیلمی روبه رو هستیم که از فن آوری سه بعدی ِغیرقابل اعتماد به حق استفاده می‌کند.
|
