آقای بهنام شریفی!

مجموعه موفق بی گناهان؟؟؟!!

مجموعه «موفق» بی گناهان؟؟؟؟!!!

یکی از بهترین پایان بندیهای سریالهای تلویزیونی؟؟؟؟؟!!!!

حال شما خوب است؟؟؟؟؟؟!!!!!

یا رودربایستی با احمد امینی باعث شده این جملات لطیفه گونه را درباره این سریال بی محتوا و ضعیف بنویسید؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!

واقعا این سریال عالی بود.شخصیت آصف رو بی نهایت دوست داشتم.کارگردانی احمد امینی هم فوق العاده بود.

man in serialoo khaily doost dashtam ,khaily ba ehsas bood akhresh faght yekhorde zood tamom shod heyfffffffffffffff

عاصف؟ آهان آصف!

vaghean ali bud

vaghean ali bud

ahmad amini ostade serial sazist

سریال بی نظیری بود.

واقعا این سریال بی نظیر بود.

سریال بی گناهان هم تموم شد

سریالی که من رو خیلی درگیر خودش کرد. سریالی که پر از شخصیت و پر از ارتباط بود. پر از دنیای متفاوت-پر از قضاوت

شخصیت جلال (با بازی داریوش فرهنگ) به قول خود فرهنگ یک شخصیت تصویری جدید رو خلق کرد-هر چند در ابعاد کوچک ولی قوی و تاثیر گذار

فرار جلال- بازگشتش - رودر رویی با دخترش، با مادرش وهمسرش و با دوست یا رفیق قدیمیش

و دوباره تصمیم به فرار- بعد تسلیم و اعتراف- بعد تقاضای بخشیده نشدن از همسرش- بعد به نحوی بخشیدن اصف ، کسی که بزرگترین خیانت و جنایت رو در حقش کرده بود.

اینها همه و البته با جزئیات زیادشون باعث شکل گیری شخصیتی شد که در هر قسمتس و هر موقعیتی قضاوتی متفاوت رو برمی انگیخت.

و فقط کافیه خودتو بذاری جای این ادم تا درک کنی حس و حالش رو- درک کنی اینکه دخترت جلوت نشسته باشه و ندونه که تو پدرشی – درک کنی که مادرت رو بعد از سال ها و برای اخرین بار میبینی و اون برای اخرین کلمه به تو میگه قاتل – درک کنی که همسرت از تو متنفر باشه – خودت از خودت بدت بیاد- درک کنی که بی گناه اون کسایی بودند که هیچ نقشی در گذشته نداشته و حالا دارن تاوان هیچ رو پس میدن- و خیانت صمیمی ترین دوستت رو درک کنی و دلت به حالش بسوزه.

بدونی که چرا میگی نمیخوای بخشیده بشی ولی در عین حال تلاش کنی که زنده بمونی- حال جلال رو بفهمی وقتی دخترش صداش میکنه و اون با دستبند ودر کنار پلیس و به عنوان مجرم مجبوره وجودشو به دخترش اثبات کنه

درمورد حس و حال این ادم و این ادما صحبت زیاد میشه کرد. هر کدوم از شخصیت های این قصه دنیاین برای خودشون

مثلا شخصیت پلیس با بازی امیر اقایی

پلیسی که دچار عذاب وجدانه- به خاطر اینکه کسی رو نکشته – به خاطر اینکه الفبای انسانیت رو به نمایش گذاشته و حالا خودش رو مقصر نبودن کودکی میدونه

یا تلاشش برای بخشیده شدن جلال- پلیسی که هم کارش رو دوست نداره و هم دوست داره

تنهاست

و فقط در اطراف او صدای مادری نگران رو میشنویم – والبته بعد از مدتی چند نگاه نسبتا عاطفی به دختر مقتول

نمایش زیبای سرگردانی با بازی عالی امیراقایی

یا شخصیت های بسیار دیگه

از اصف قاتل با اون دلسوزی های غریبانش گرفته تا دخترجلال –پسر اصف و زن اصف

اینکه چرا اصف زنش رو میکشه ولی راضی میشه که پسرش اون رو تحویل پلیس بده- درد و دل اصف هنگام خفه کردن همسرش رو هیچوقت فراموش نمیکنم . ودر اخر صحنه خود کشیش-

این ادم چی میخواست- چرا از دیوار بسته و در قفل شده ونرده های پنجره انقدر حراس داشت،که به خاطرش در ابتدا همسرش رو میکشه و بعد از افشا شدن حقیقت خودش رو.

اصلا به همین خاطره که میگم این سریال ،مجموعه ای بود با شخصیت های متفاوت که هر کدام دنیای غربی داشتند و ارتباط این شخصیت ها با هم که خودش دنیای جداییست. که مطمئنا بیان همه حس ها غیر ممکنه

فیلمبرداری زیبا با قاب بندی ها و کادر های عالی- نور پردازی گرم و مناسب وحتی شاعرانه- گریم های مناسب – موسیقی دلنشین و تیتراژ جالب – بازی های خوب و واقعی و البته با کمی اشکال طبیعی-حس خوب جاری در سریال و از همه مهمتر کارگردانی بسیار حرفه ای و ... همه و همه باعث این شد که شاهد یکی از بهترین مجموعه های چند سال اخیر تلویزیون باشیم.

و من که به شخصه بعد از اتمام هر قسمت سریال حس خاصی رو داشتم-شاید یه جور احساس خلاء و تعلیق یا شاید...

البته مطمئنا سریال اشکالاتی رو هم داشت که شاید در اثر گذاری بیشتر تاثیر گذار هم بود. ولی در کل من این سریال رو دوست داشتم و با تک تک شخصیت هاش ارتباط برقرار کردم.

بی گناهان نامی متناسب با کلیت داستان وشخصیت ها بود- حتی اصف که نقش قاتلی جدید رو به نمایش میگذاشت- قاتلی بود که یه جاهایی دلم براش میسوخت و فکر کنم او هم جزو بی گاهان بود.

ودر اخر تقدیر از کارگردان و نویسنده این اثر که به خاطر مثلا جلب نظر مخاطب دست به هر کاری نزد و بعد از خودکشی اصف کار رو به پایان رسوند.در حالی که پسر اصف (مهدی پاکدل)در کما بود- تکلیف پلیس و جلال و خیلی های دیگه هم به طور مثبتی مشخص نشد و هیچ کس با هیچکس ازدواج نکرد .

نوشته شده در تاریخ12/2/88 توسط من

عالی بود

بی گناهان یکی از معدود سریالهایی بود که حتی یک قسمتشو هم از دست ندادم

آقای امینی خسته نباشید

بسيار سريال خوش ساختي بود. از هر ديالوگش ميشد درس گرفت. با اين سريالها آدم بدعادت ميشه. كي مي خواد ديگه سريالهاي سطحي سيما رو ببينه؟ آفرين به آقاي اميني كه ياد داد ميشه سريال ساخت و به همه چيز يه وجه مذهبي نداد

سریال قشنگی بود آخرش می تونست بهتر باشه

نفهمیدیم چه بلایی سر مهرداد اومد ولی باز می ارزید به آخرین قسمت "اولین شب آرامش" که خیلی منو حرص داد!

واقعا که سریال خوبی بود. دست آقای امینی درد نکنه

vaghean aali bud.shakhsiate police monhaser be fard bud

chera dige siteteuno up nemikonin????!!!!!

بی گناهان هم تموم شد

سریالی که من رو خیلی درگیر خودش کرد. سریالی که پر از شخصیت و پر از ارتباط بود. پر از دنیای متفاوت-پر از قضاوت

شخصیت جلال (با بازی داریوش فرهنگ) به قول خود فرهنگ یک شخصیت تصویری جدید رو خلق کرد-هر چند در ابعاد کوچک ولی قوی و تاثیر گذار

فرار جلال- بازگشتش - رودر رویی با دخترش، با مادرش وهمسرش و با دوست یا رفیق قدیمیش

و دوباره تصمیم به فرار- بعد تسلیم و اعتراف- بعد تقاضای بخشیده نشدن از همسرش- بعد به نحوی بخشیدن اصف ، کسی که بزرگترین خیانت و جنایت رو در حقش کرده بود.

اینها همه و البته با جزئیات زیادشون باعث شکل گیری شخصیتی شد که در هر قسمتس و هر موقعیتی قضاوتی متفاوت رو برمی انگیخت.

و فقط کافیه خودتو بذاری جای این ادم تا درک کنی حس و حالش رو- درک کنی اینکه دخترت جلوت نشسته باشه و ندونه که تو پدرشی – درک کنی که مادرت رو بعد از سال ها و برای اخرین بار میبینی و اون برای اخرین کلمه به تو میگه قاتل – درک کنی که همسرت از تو متنفر باشه – خودت از خودت بدت بیاد- درک کنی که بی گناه اون کسایی بودند که هیچ نقشی در گذشته نداشته و حالا دارن تاوان هیچ رو پس میدن- و خیانت صمیمی ترین دوستت رو درک کنی و دلت به حالش بسوزه.

بدونی که چرا میگی نمیخوای بخشیده بشی ولی در عین حال تلاش کنی که زنده بمونی- حال جلال رو بفهمی وقتی دخترش صداش میکنه و اون با دستبند ودر کنار پلیس و به عنوان مجرم مجبوره وجودشو به دخترش اثبات کنه

درمورد حس و حال این ادم و این ادما صحبت زیاد میشه کرد. هر کدوم از شخصیت های این قصه دنیاین برای خودشون

مثلا شخصیت پلیس با بازی امیر اقایی

پلیسی که دچار عذاب وجدانه- به خاطر اینکه کسی رو نکشته – به خاطر اینکه الفبای انسانیت رو به نمایش گذاشته و حالا خودش رو مقصر نبودن کودکی میدونه

یا تلاشش برای بخشیده شدن جلال- پلیسی که هم کارش رو دوست نداره و هم دوست داره

تنهاست

و فقط در اطراف او صدای مادری نگران رو میشنویم – والبته بعد از مدتی چند نگاه نسبتا عاطفی به دختر مقتول

نمایش زیبای سرگردانی با بازی عالی امیراقایی

یا شخصیت های بسیار دیگه

از اصف قاتل با اون دلسوزی های غریبانش گرفته تا دخترجلال –پسر اصف و زن اصف

اینکه چرا اصف زنش رو میکشه ولی راضی میشه که پسرش اون رو تحویل پلیس بده- درد و دل اصف هنگام خفه کردن همسرش رو هیچوقت فراموش نمیکنم . ودر اخر صحنه خود کشیش-

این ادم چی میخواست- چرا از دیوار بسته و در قفل شده ونرده های پنجره انقدر حراس داشت،که به خاطرش در ابتدا همسرش رو میکشه و بعد از افشا شدن حقیقت خودش رو.

اصلا به همین خاطره که میگم این سریال ،مجموعه ای بود با شخصیت های متفاوت که هر کدام دنیای غربی داشتند و ارتباط این شخصیت ها با هم که خودش دنیای جداییست. که مطمئنا بیان همه حس ها غیر ممکنه

فیلمبرداری زیبا با قاب بندی ها و کادر های عالی- نور پردازی گرم و مناسب وحتی شاعرانه- گریم های مناسب – موسیقی دلنشین و تیتراژ جالب – بازی های خوب و واقعی و البته با کمی اشکال طبیعی-حس خوب جاری در سریال و از همه مهمتر کارگردانی بسیار حرفه ای و ... همه و همه باعث این شد که شاهد یکی از بهترین مجموعه های چند سال اخیر تلویزیون باشیم.

و من که به شخصه بعد از اتمام هر قسمت سریال حس خاصی رو داشتم-شاید یه جور احساس خلاء و تعلیق یا شاید...

البته مطمئنا سریال اشکالاتی رو هم داشت که شاید در اثر گذاری بیشتر تاثیر گذار هم بود. ولی در کل من این سریال رو دوست داشتم و با تک تک شخصیت هاش ارتباط برقرار کردم.

بی گناهان نامی متناسب با کلیت داستان وشخصیت ها بود- حتی اصف که نقش قاتلی جدید رو به نمایش میگذاشت- قاتلی بود که یه جاهایی دلم براش میسوخت و فکر کنم او هم جزو بی گاهان بود.

ودر اخر تقدیر از کارگردان و نویسنده این اثر که به خاطر مثلا جلب نظر مخاطب دست به هر کاری نزد و بعد از خودکشی اصف کار رو به پایان رسوند.در حالی که پسر اصف (مهدی پاکدل)در کما بود- تکلیف پلیس و جلال و خیلی های دیگه هم به طور مثبتی مشخص نشد و هیچ کس با هیچکس ازدواج نکرد .

نوشته شده در تاریخ12/2/88 توسط اینجانب

یکی از بهترین سریالهای این چند ساله بود... بازی آقای فرهنگ هم خیلی خیلی عالی بود... بالاخره نمردیم و یه سریال متفاوت دیدیم... به همه ی عوامل این سریال بخصوص به آقای فرهنگ تبریک میگم...

همه اينها يه طرف موسيقي متن پاياني سريال خيلي زيبا و تأثيرگذار بود. بايد به سازنده موسيقي متن سريال هم يه خسته نباشيد جانانه گفت. مرسي

سریال خیلی ضعیفی بود و راحت می شد اخر فیلمو حدس زد. پلیسش هم خیلی خنگ بود.

کاری متفاوت بود. دست آقای امینی و سعید شاهسواری درد نکند.

سريال خيليييييييي خوبي بود.نقد شما هم بسيار تاثير گزار بود.ممنوون

بسيار عالي بود

بازی بازیگران خیلی خوب بود مخصوصا داریوش فرهنگ که بسیاردوستش دارم و البته بازی روان آقای اسعدیان در نقش دکتر روان شناس . همه خوب بودند . قسمت پایانی سریال هم به نسبت پایان سریال های دیگر خیلی خوب از کار درآمده بود و خوشبختانه کلیشه نبود . من فکر می کنم آقای امینی به نسبت سریال اولین شب آرامش که شروع خوبی داشت و در عین حال پایانی بسیار بد پیشرفت خوبی داشته است . امیدوارم درآینده شاهد فیلم ها و سریال های دیگری از ایشان باشیم . راستی این ایده انتخاب 4کارگردان برای 4نقش سریال ایده خود آقای امینی بوده است یا نه .

ممنون از مطالب شما .

راستی یادم رفت بگویم که بازی خانم مهری ودادیان هم با اینکه دیالوگی نداشت بسیار خوب از کاردرآمده است .

این سریال واقعا بی نظیر بود من از استادان بازیگری این سریال مثل اقایان داریوش فرهنگ مسعود کرامتی محمد علی نجفی وکارگردن این سریال اقای احمد امینی کمال تشکر را دارم.

به اعتقاد من اگر تصنيف زيباي استاد شهيدي را از تيتراژ انتهايي دو قسمت پاياني اين سريال كسر كنند ،اين سريال جز يك درام كشدار و كسل كننده كه انتهاي آن اظهر من الشمس است چيز ديگري نبود.

یک سریال متفاوت که چند سر و گردن از کارهای صدا و سیما بالاتر بود. کسانی که از مجموعه خوششان نیومده به سریال های آبکی صداو سیما عادت کرده اند!!