از لحاظ ساختار اين فيلم هم مانند بسياري ديگر از فيلم هاي ايراني در يك محيط محدود مثل خانه، آپارتمان يا ويلا مي گذرد ! چيزي شبيه به يك تئاتر دكوپاژ شده ! مانند فيلم قبلي كاهاني كه در يك رستوران مي گذشت ! موسيقي فيلم هم كه كلا" منتفي شده تا هرچه بيشتر به واقعيت روزمره نزديك شويم ! درحاليكه شايد سينما بايد بتواند تجربياتي فراي واقعيات روزمره را فرا روي تماشاچي قرار دهد ... صابرابر هم گويا همچنان در نقش «نامزد» دلخسته تثبيت شده ! درباره الي - دايره زنگي - هيچ
|