| | |
سینما ی ما- یک مستند جدید فاش می‌کند اینگمار برگمان، کارگردان سوئدی فیلم‌های پیچیده ای مثل «پرسونا» به فیلم‌های هالیوودی علاقه داشته است.
برگمان سازنده فیلم‌های هنری تلخ بود، فیلم‌هایی که روابط پیچیده انسان‌ها را بررسی می‌کردند و به جستجوی خدا می پرداختند. او سازنده شاهکارهایی چون «پرسونا»، «سکوت»، «مهر هفتم»، «فانی الکساندر» و «شرم» بود.
اما جالب است بدانید این کارگردان در خلوت فیلم‌های هالیوودی چون «شکارچیان ارواح» یا «آرواره‌ها» را با علاقه تماشا می‌کرد. او حتی دوستدار فیلم‌های کمدی موزیکالی چون «برادران بلوز» یا تریلر هالیوودی «Romancing the Stone» یا کمدی «Foul Play» با بازی گلدی هاون بود. وقتی برگمان سال 2007 درگذشت کپی تمامی این فیلم‌ها در کتابخانه‌اش موجود بود.
این حقایق را دو کارگردان سوئدی به نام‌های یان ماگوسن و هاینک پالاس در مستندی به نام «نوارهای ویدیویی برگمان» فاش کرده‌اند.
ماگوسن درمورد این فیلم‌ها گفت: «با پیدا کردن این مجموعه واقعا غافلگیر شدیم. از «جان سخت» گرفته تا «سولاریس» در مجموعه او دیده می‌شود. او شیفته «برادران بلوز» بوده و حتی تی-شرتی داشته که نام فیلم رویش نوشته شده است.»
به گفته این دو فیلمساز پیدا کردن فیلم‌های هالیوودی در کنار فیلم‌های هنری در مجموعه برگمان، نه تنها وجهه او را مخدوش نمی‌کند بلکه موجب محبوبیت بیشتر او می‌شود. برای بسیاری از اهالی سوئد برگمان دوست داشتنی نیست اما شخصیتی محترم است.
به نظر ماگوسن دیدن فیلم‌های کمدی در مجموعه برگمان آنقدرها هم عجیب نیست؛ «وودی آلن به ما گفت وقتی تلفنی با برگمان صحبت می‌کرد، برگمان به او گفته هر وقت می‌خواسته استراحت کند یا هر وقت عصبی بوده نیاز داشته فیلمی سبک ببیند.»
فیلم‌هایی از وس کریون سازنده «جیغ»، جان لندیس کارگردان فیلم‌های ترسناک و کمدی دهه 1980، کاترین هاردویک، رابرت دنیرو و لارا درن در مجموعه برگمان پیدا شده است.
تقریبا یک نسخه از هر فیلمی که در شبکه ویدیویی سوئد منتشر می‌شد برای برگمان ارسال می‌شد اما او در انتخاب فیلم‌هایی که نگه می‌داشت بسیار دقیق بود. از میان 80 هزار فیلمی که برای او ارسال شده او 1711 نسخه را نگه داشته و باقی را روانه سطل زباله کرده است.
او مانند یک منتقد به فیلم‌هایی که دوست داشت ستاره می‌داد و با علامت X این مسئله را روی جلد نوار مشخص می‌کرد. «سانست بولوار» ساخته بیلی وایلدر یکی از معدود فیلم‌هایی است که برگمان به آن پنج ستاره داده است. او به «معلم پیانو» ساخته مایشائل هانکه چهار ستاره داده است.
برگمان هر سال در سالن سینمای اختصاصی‌اش فیلم های «سیرک» چارلی چاپلین و کمدی سال 1921 سوئد به نام «درشکه شبح» را پخش می‌کرد.
برای بریتانیایی‌ها جالب و عجیب خواهد بود که بدانند برگمان در کنار فیلم‌های مایک لی و کن لوچ تعداد زیادی کمدی ایلینگ، فیلم ترسناک کمپانی همر، «سرقت» ساخته استفن فریرز، «برخورد کوتاه» دیوید لین و «موش‌گیر» ساخته لین رمزی نیز در مجموعه فیلم‌های خود داشته است.
ایندیپندنت / 29 سپتامبر / ترجمه: حسین عیدی‌زاده
|
