| | |
سینمای ما-آرین سعیدی: «پرتقال‌ها و آفتاب» (Oranges & Sunshine) به کارگردانی جیم لوچ-پسرکن لوچ کارگردان مستقل و مشهور بریتانیا -در بخش مسابقه سینمای بین‌الملل (جام جهان‌نما) سی‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش در می‌آید. این فیلم محصول مشترک بریتانیا و استرالیا در سال ۲۰۱۱ است و با بودجهٔ حدود پنج میلیون دلار ساخته شده و در جشنواره‌های جهانی چون جشنواره فیلم رم به نمایش عمومی درآمده است. اما بیشترین توجه و تحسین را از محافل سینمایی کشور استرالیا نظیر موسسه فیلم استرالیا از آن خود کرده است.
Oranges & Sunshine
کارگردان: جیم لوچ
فیلمنامه: رونا مونرو برگرفته از کتاب گهواره‌های خالی به قلم مارگارت هامفریز
مدیر فیلمبرداری: دنسان بیکر
موسیقی: لیزا جرارد
بازیگران: امیلی واتسن (مارگارت هامفریز)، هوگو ویوینگ (جک)، دیوید ونهام (لن) و...
محصول مشترک ۲۰۱۱ استرالیا و بریتانیا، ۱۰۵دقیقه
خلاصه داستان:
سال‌های ۱۹۸۰، مارگارت هامفریز فعال اجتماعی در شهر ناتینگهام است او از طرح فرستادن کودکان فقیر به کشور استرالیا و کانادا توسط دولت انگلستان پرده بر می‌دارد. مارگارت خانواده‌های این کودکان را باهم آشنا و متحد می‌کند و توجه دنیا را به این حرکت دولت بریتانیا جلب می‌کند. به این کودکان فقیروعدهٔ پرتقال و آفتاب داده‌اند ولی در عوض در پرورشگاه‌های استرالیا و کانادا زندگی کارگری و سختی را سپری می‌کنند. این داستان واقعی است.
واکنش منتقدان:
سایت راتن تومیتوز هفتاد درصد از نقد منتقدان را (برپایه ۶۶نقد) مثبت ارزیابی می‌کند. راجر ایبرت از شیکاگو سان تایمز می‌نویسد: به یک سوال در فیلم اشاره نمی‌شود. از همان ابتدا چرا کودکان را تبعید می‌کنند؟ بله ما دلایل را می‌دانیم. اما انگیزه‌ها چیست؟
مایکل اوسالیوان از واشینگتن پست می‌نویسد: پرتغال‌ها و آفتاب فیلمی قوی و برانگیزاننده هراس عاطفی یا فکری است ونیازی به زرق و برق ندارد.
منتقد سانفرانسیسکو کرانیکل می‌نویسد: «امیلی واتسن که همیشه شکوه خاصی را روی پرده می‌آورد، نقش ِآفرینی چند لایه ایی را به شخصیت مارگارت می‌بخشد.
اما ناتاشا سِنجانوویچ از هالیوود ریپور‌تر می‌نویسد: «پرتقال‌ها و آفتاب» فیلم کم‌مایه ایی برای سینماست. این فیلمِ ِتعمدا هنری، بیشتر مناسب تلویزیون است.
|
