احسان خوش‌بخت – سومین نوار ما چند کار نایاب را با چند کار مشهور و مقبول تلفیق می‌کند. آثار تاریخ‌ساز را – هر چند چندان هم «شنیدنی» نباشند – در کنار کارهای کوچک کالت می‌گذارد. این گلچین از نیل یانگ و پینک فلوید تا ساتیا جیت‌رای و از آلفرد نیومن تا پیرو پیچیونی تنوع صوت، لحن و ساز دارد.
اگر هنوز نوارهای اول و دوم این بخش جدید را نشنیده‌اند، آن‌ها را می‌توانید
این‌جا و
این‌جا دانلود کنید.
00:00
مرد مرده (جیم جارموش، ۱۹۹۵) - نیل یانگ.
Dead Man
این سولوی overdub شدهٔ گیتار الکتریک و آکوستیک برای وسترن مالیخولیایی و سیاه و سفید جیم جارموش شاید بهترین موسیقی الکترونیک نوشته یا بداهه پردازی شده برای یک فیلم وسترن باشد، اما عجیب است که تم اصلی که در عنوان‌بندی فیلم شنیده می‌شود هرگز به آلبوم موسیقی فیلم راه پیدا نکرد. من آن را از مجموعهٔ پنج سی‌دی نیل یانگ با عنوان Archives be Damned انتخاب کرده‌ام.
03:16
صحنهٔ خیابان (کینگ ویدور، ۱۹۳۱) - آلفرد نیومن.
Street Scene
اولین کار کامل آلفرد نیومن برای یک فیلم و تقریباً نزدیک به یک شاهکار. این کار کمابیش گرایش‌های موسیقی فیلم هالیوود در دو دهه پس از خودش را طرح‌ریزی می‌کند. نیومن از تم‌های تصنیف شده در این کار پر جزییات حداقل در چهار فیلم دیگر استفاده کرده است.
08:52
اجساد عالی‌مقام (فرانچسکو روزی، ۱۹۷۶) - پیرو پیچیونی.
Cadaveri Eccellenti
یک کار جاز تمام عیار برای تریلر سیاسی سیاه روزی. متاسفانه نام نوازنده‌های خوب این قطعه مشخص نیست، اما بعید نیست حاصل کار آمریکایی‌های مقیم اروپا باشد.
14:36
چارولاتا (ساتیا جیت‌رای، ۱۹۶۴) - ساتیا جیت‌رای.
Charulata
امسال قرار است سال احیای آثار رای باشد، کارگردان بزرگ هندی که فیلم‌های ناشناخته یا کم‌تر شناخته شدهٔ زیادی در کارنامه‌اش دارد. این فیلم که با نام «همسر تنها» هم شناخته می‌شود جزو آثار مرمت شدهٔ رای فقید است که امسال در اروپا دوباره به نمایش درمی‌آید. موسیقی تأثیرگذار آن هم نوشته خود ساتیا جیت رای است.
15:38
فرانکن‌وینی (تیم برتن، ۲۰۱۲) - دنی الفمن.
Frankenweenie
واقعاً نه چیز تازه‌ای برای سینمای برتن داشت و نه برای کارنامهٔ دنی الفمن. اما تکرار چیزی که زمانی حرف نداشته به هیچ‌کس آسیبی نمی‌رساند، به خصوص این که «فرانکن‌وینی» – و بالطبع موسیقی آن – خیلی بهتر از فیلم‌های اخیر برتن بوده است.
17:56
کشتن (استنلی کوبریک، ۱۹۵۶) - جرالد فرید.
The Killing
تم تهدیدگر و صدای شخم‌زنندهٔ سازهای زهی این فیلم‌نوآر درجه یک کوبریک را کافی است یک‌بار بشنوید که صدای قدرتمندش در هر موقعیت مخاطره‌آمیز سینمایی در گوشتان طنین بیندازد. جرالد فرید نیاز به بررسی و جدی گرفته شدن بیش‌تر دارد.
19:30
سیاره ممنوع (فرد ام ویلکاکس، ۱۹۵۶) - به به و لوییس بارون.
Forbidden Planet
این کار فقط ۴۸ ثانیه است، اما این ۴۸ ثانیه مسیر صوتی فیلم‌های علمی‌تخیلی را برای دهه‌ها تثبیت کرد. این زن و شهر آونگاردیست، و از دوستان جان کیج، با استفاده از دستگاه‌های الکترونیک مجموعه تنالیته‌های فوتوریستی‌ای را برای این فیلم علمی‌تخیلی کلاسیک کمپانی مترو خلق کردند. بدون شک، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای تاریخ سینما.
20:16
رزمناو پوتمکین (سرگئی آیزنشتاین، ۱۹۲۵) - پِت شاپ بویز.
Battleship Potemkin
هرگز حاضر نیستم این موسیقی را روی فیلم بشنوم (که اجرای کامل آن با فیلم روی یوتیوب موجود است)، اما بد نیست که کار این گروه محبوب پاپ دهه هشتاد را برای فیلم کلاسیک سینمای شوروی بشنویم جداگانه بشنویم. قطعه‌ای که در این جا انتخاب شده برای سکانس پلکان اودساست و با شنیدن آن می‌توانید کمابیش به محدودیت‌های موسیقی پاپ/راک برای سینمای صامت پی ببرید.
27:08
زابریسکی پوینت (میکل‌آنجلو آنتونیونی، ۱۹۷۰) - پینک فلوید.
Zabriskie Point
گفته می‌شود آنتونیونی چندان از کار پینک فلوید برای این فیلم راضی نبود و کار جری گارسیا (که در فرصتی دیگر خواهیم شنید) را ترجیح می‌داد، اما سخت بتوان از این قطعهٔ کانتری به نام Crumbling Land چشم پوشید.
31:21
مأموریت (رولند جافی، ۱۹۸۶) - انیو موریکونه.
The Mission
رابرت دنیرو، جرمی آیرونز، لیام نیسن و فیلم‌برداری سحرانگیز این فیلم را به یکی از آثار موفق زمان خودش بدل کرد، داستان عده‌ای مبلغ مذهبی در آمریکای جنوبی که تم مذهبی اثر در موسیقی باشکوه انیو موریکونه اعتلا یافته است. اگر صدای فیلم را ببینید، تصاویرش آن قدر قدرت ندارند که کار موریکونه. همه ما عادت کرده‌ایم که موریکونه را به عنوان مؤلف اول خیلی از فیلم‌هایی که در آن کار کرد بپذیریم. این فیلم هم از این قاعده مستثنی نیست.
