فیلم فوق العاده زیبا که برای اولین بار از مهناز افشار و مصطفی زمانی بازی می بینیم و بعد از من مادر هستم به نظر من این دو فیلم بهترین فیلم های فریدون جیرانی و سینمای فعلی هستند.

فیلم رو امروز تو سینما دیدم فیلم قشنگی بود و به طوری متفاوت با مقوله اعتیاد در آن برخورد شده بود.

بازی بازیگرای فیلم هم غیر از بیژن امکانیان خوب بود. آقای امکانیان نتوانسته بود نقش یک پدر مستبد را از کار در آورد

ولی باران کوثری، مهناز افشار و مصطفی زمانی خوب توانسته بودند نقش خود را ایفا کنند

روی هم رفته ارزش دیدنش را داشت ولی نمی دونم چرا سینما اینقدر خلوت بود غیر از من و 2 و 3 نفره دیگه کسی تو سالن نبود شاید همیشه صبح ها سینماها اینجوریه

آقا سهیل عزیز : همیشه صبح ها این طوری است .

فیلم فوق العاده است ، من فوق العاده خوشم اومد ...

به نظرم فیلم بسیار بسیار عالی بود مخصوصا بازی خیره کننده مصطفی زمانی که کاملا طبیعی بی غیب و نقص بود...

واقعا به عوامل فیلم تبریک میگم .

يك فيلمفارسي تمام عيار

به این میگن فیلم به معنای واقعی عالی و بی عیب و نقص مخصوصا در بازی بازیگران که عالی بودن . همین طور کارگردانی آقای جیرانی .

در ضمن آقا سهیل محترم شما پنجشنبه صبح رفتید سینما . خوب عزیز من اون موقع ساعت خلوتیه . چون همه سر کار و درس و.... هستن.

بچه ها كسي از اكران شهرستان اين فيلم خبري نداره؟ آخه من اهواز زندگي مي كنم. مرسي!

مصطفی عزیز : نه در اهواز اکران نشده ! در اصفهان - شیراز - رشت و چند شهر دیگر !

filmesh o kheili dost dashtam alie bood

فیلم خیلی خوبیه ولی نمیدونم جرا فروشش این قدر کمه

با سلام به آقای جیرانی من سبک فیلم های شما را دوست دارم و این فیلم بسیار بسیار زیبا بود بازیها، داستان فیلم بسیار قشنگ بود و من که با دو تا نوجوان این فیلم را دیدم خیلی خیلی روی اونها تائیر مثبت گذاشته بود و عبرت آموز برای جوانان ما بود. و مسئله اعتیاد را از دریچه ای نو نگاه کرده بود. ولی امکانیان برای نقش پدر زیاد جالب نبود و دیگر اینکه مسئله بچه دار شدن، آخه یک پدرو مادر معتاد اون بچه معلوم است که آغشته بیماری خواهد بود ولی هیچ صحبتی نشد ولی کلاً چه لزومی داره که در فیلم های ما حتما باید دو زوج بچه دار بشن. و اینکه چطور همسر (مصطفی زمانی) نتوانست اعتیاد دختر (مهناز افشار) را ترک بده ولی مادره که همیشه هم دور بود از او توانست در عرض مدت کوتاهی . به هر حال فیلم با تمام اینها فیلم بسیار بسیار قشنگی بود ممنون

فیلم بسیار بسیار بسیار عالی و حرفه ای بود بازیها معرکه و فوق العاده . آقا الیاس راست میگی جای تعجبه ولی باید بگم چون همزمان با ورود آقایان ممنوع اکران شده به خاطر همین رو فروشش تاثیر گذاشته متاسفانه.

راستش انقدر شوکه شدم که باورم نمیشد جیرانی فیلم رو ساخته باشه

خیلی با فیلم های قبلی و ژانرهایی که کار کردن متفاوت بود...البته خیلی هم فیلم رو دوست داشتم...

همه چی خیلی شیک بود(طراحی صحنه/تصویر/صدا/نماها)

بازیها روان و جذاب مخصوصا مصطفی زمانی که یه سرو گردن بالاتر اومده بود از کارهای قبلیش

داستانش خیلی جذاب بود...من حواسم به اطرافیانم بود حتی یکبارم کسی ساعتش رو نگاه نکرد و میخکوب صندلی بودند همه...نه انتهاش رو میشد حدس زد نه ازین فیلمهای روتین بود...

جدا موسیقی فاخری داشت...کلا بخوام بگم فیلم خوش رنگ و لعابی بود...بی صبرانه منتظر نقدش در 7 هستیم

فقط یه سوال چرا شخصیت اصلی قصه های جیرانی (...مشرقی)ایندفعه انقدر کمرنگ بود؟؟

این فیلم بهترین فیلمی بود که تو عمرم دیدم . خیلی زیبا و تاثیرگذار .از نظر کارگردانی و بازیها هیچ عیبی ندیدم . خیلی حرفه ای کار شده بود.

آقا یا خانم s.pشما که میگید چطور شد که دختره به وسیله همسرش ترک نکرد ولی مادرش تونست ترکش بده باید بگم دختر وقتی فهمید بارداره ترک کرد و دلیل بچه دار نشون دادن این زوج همینه که به خاطر بچه ش ترک میکنه. حالا اینکه این بچه هم آلوده هست یا نه موضوع فیلم نیست. در مورد نقش امکانیان هم باهاتون موافقم.

واقعا این فیلم عالی بود نه باید بگم فوق العاده بود حیف که این فیلم به جشنواره فیلم فجر نرسید حیف

فیلم نسبت به ساخته های قبلی جیرانی ضعیف بود

فیلمنامه خیلی ایراد داشت

بازی باران کوثری بد بود و اصلا انتخابش اشتباه بود

فیلم بسیار زیبایی بود که در اون علاوه بر خودم خیلی از اطرافیانم را دیدم که پا به پای صحنه های عاطفی فیلم احساساتی شده و اشک در چشمانشون جمع شده بود.بازی مصطفی زمانی بسیار بسیار خوب و برای من واقعا باور پذیر بود .ولی متاسفانه بازی بیزن امکانیا ن بی نهایت مصنوعی و بد بود در حالی که به شخصه از ایشون و سابقشون انتظار دیگه ای داشتم! در کل از کلیت فیلم بسیار راضی بودم...

خیلیییییییییییییییییییییییی عالیییییییییییییییییییییییییییی بوووووووووووود.

دست شما درد نکنه آقای جیرانی.

به نظر من اين فيلم هز اون فيلمايي كه بايد ديده بشه....

هر كي اين فيلم رو تو سينما نينه ضرر كرده...

خودم به شخصه ميخوام فردا براي بار سوم اين فيلمو ببينم.

واقعا فيلم زيباييه...........بازي ها واقعا باور پذير بودند بخصوص بازي مصطفي زماني كه واقعا اشك در اور بود

kheili jaleb booooooooood jaleb ke na fogholade booood makhsoosan khanume baran kosari kheili khoob bazi kardan

قصه پریا فیلمی با ساختار و روایتی هالیوودی

قصه پریا فیلمی است با روایتی ساده و صادق که باعث همراهی مخاطب و همزادپنداری مخاطب با شخصیت های فیلم می شود.

بازی دوست داشتنی و بی نقص باران کوثری(حدیث) از همان ابتدای فیلم تماشاگر را جذب خود میکند. حدیث، دختری که معلوم است در محیطی کاملا کنترل شده توسط پدر(بیژن امکانیان) پرورش

یافته و این در بازی چشم گیر باران کوثری کاملا مشهود است. ذوق زدگی های زود هنگام و دستپاچگیهایش در مواجه با پسر عمویش سیاوش مسرور(مصطفی زمانی) گویای دلدادگی حدیث به

سیاوش است که کاملا باورپذیر و هرچه فیلم جلوتر میرود تاثیرگذارتر میشود.

همچنین مصطفی زمانی در نقش نویسنده ای که تن به نوشتن هر مطلبی به هر قیمتی نمیدهد و به همین خاطر مورد شماتت عمویش که به خاطر موقعیتش بسیار محافظه کار است قرار میگیرد ،

بسیار خوب و قدرتمند است و در ادامه افتادن او به دام اعتیاد که بازی روان و واقعی و به دور از افراط و کلیشه های رایج ارائه شده در این دسته از نقش ها را به نمایش می گذارد و در نهایت

اوج قدرت بازی خود را در سکانسی که با همسرش مواجه می شود و او را دوباره در حال مصرف مواد می بیند، به رخ میکشد. سکانسی که با اوج و فرودهای درست مصطفی زمانی در بازی قلب

هر مخاطبی را به درد می آورد و حس فیلم و صحنه را در مخاطب جاری می سازد. صدای بغزآلود و همراه با گریه که هم شنیده می شود و هم نه ، گویای ویرانی دنیای مردی ایست که با همه

سختی برای رسیدن به کوچکترین روزنه امید مبارزه میکرده و حالا به انتها و هیچ رسیده

موسیقی بی نظیر فیلم که تماما در اختیار فیلم است و برای تکمیل حس خوب فیلم ، فیلم را همراهی میکند و به خودنمایی نمی پردازد از شاخص های دیگر فیلم است. موسیقی که شاید باید به آن

عنوان موسیقی هالیوودی را داد. موسیقی که با پوست و استخوان فیلم به خوبی پیوند خورده. انتخاب درست و چینش سازها نشان از هوشمندی آهنگساز(کارن همایونفر) است که بخوبی حس فیلم را

درک کرده و به نقطه اشتراک حسی خوبی با کارگردان (فریدون جیرانی) رسیده است.

از دیگر امتیازات فیلم میتوان به فیلمبرداری و رنگ و نور عالی فیلم اشاره کرد که باز به نظر میتوان به نسبت هالیوودی را داد.کیفیت عالی فیلم ، رنگ و نور بر روی پرده که کمتر در دیگر فیلم ها

دیده میشود خود دلیل این مدعاست و به نظر فیلمبردار (مرتضی غفوری) ثابت می کند که در ایران هم می شود کاری با رنگ و لعابی هالیوودی ارائه داد.

و در نهایت کارگردانی درست ، ساده و بی آلایش جیرانی باعث روایتی روان از قصه میشود که مخاطبان را با خود همراه میسازد . استفاده درست از صدا بروی فیلم ، استفاده از کاست و ضبط

صدای شخصیت ها در فیلم برای باز گویی سرنوشت خود ، استفاده به جا و تاثیرگذار فلش بک ها و هنچنین شروع و پایان های دوست داشتنی سکانس ها و پلات بخش انتهای فیلم و فرار از کلیشه

های و سنت های رایج و پایان تلخ فیلم ، همه و همه باعث میشود وقتی از سالن سینما خارج می شوید حس خوبی داشت باشید از دیدن یک فیلم خوب با ساختار و روایتی هالیوودی.

موحد شادرو

5/4/1390

فیلم خوش ساخت و داستان محوری بود با بازی های باور پذیر ای کاش به جزئیات بیشتر توجه می شد.

و اما سوال

تو صحنه ابتدایی فیلم وقتی که خانم کوثری از ماشین پدرشون پیاده می شن اون تاکسی اون وقت شب،تو اون بارون اونجا چیکار می کنه؟!

محشر بود یعنی این فیلم را حس کردم از تلخی داستان لذت بردم فیلم را باور کردم به قول دوستان فیلم بیشتر اوقات یادآور فیلم های هالییودی خوب بود واقعا این فیلم هم جزو فیلم هایی خوب امثال تا کنون است از صمیم قلب تبریک

واقعا فیلم فوق العاده بود.... واقعا زیبا بود و موثر...

بازی بازیگران بی نظیر بود ... مخصوصا بازی هیرت انگیز مصطفی زمانی...

واقعا به دیدنش در سینما میرزه

با همه احترامی که برای شخصیت سینمایی آقای جیرانی قائلم ولی نمی دونم واقعا برچه اساسی این فیلمنامه رو انتخاب کردن برای ساخت. فیلمنامه واقعا ضعفهای اساسی داره و فاقد شخصیت پردازی منطقی است. کنشهای شخصیتها در تمام طول فیلم نسبت به وقایع غیرقابل باوراست. همچنین انتخاب بازیگران بخصوص در مورد بیژن امکانیان و باران کوثری به نظر من درست نیست. ریتم فیلم هم درست نبود و اکثرا کند بود که به نظرم باید در تدوین آن بازنگری می شد. در مجموع فیلم ضعیفی است و در سالن پردیس ملت هم در اکثر صحنه های دراماتیک تماشاگران می خندیدند.

کلا فیلم بسیار ضعیفی بود شما کاربران عزیز که از فیلم انقدر تعریف میکنید من فقط یک نکته عرض میکنم آیا به سکانسی که سیاوش (مصطفی زمانی) برای اولین بار کرک کشید توجه داشتید آدمی تا این حد مثبت که تاحا لا سیگارم نکشیده چطور میتونه کرک بکشه حالش بد نشه آقای جیرانی این ضعیف ترین فیلم شما بود

عالی بود /محشر/خواهش میکنم این فیلم را تبلیغ کنید نگذارید اینقدر کم بفروشد.

گریه فقط گریه کردم با این فیلم خیلی احساسی شده بودم

از جیرانی توقع کمتری داشتم ولی عالی بود

فيلم خوبي اما هنوز تو شهر ما اكران نشده

اگر بخواهيم نظر منصفانه اي به اين فيلم داشته باشيم، بايد

گفت كه فيلم به موضوع اعتياد به شكلي متفاوت نگاه كرده بود.

ولي در خيلي از سكانسهاي فيلم دچار ضعف و بي دقتي شده

بود. سكانس آشنايي مصطفي زماني با مهناز افشار و ارتباطشان

كه براي من بيننده سينما اصلاً درست جور نشده بود. شخصيت

كاملاً مثبت و مذهبي و سنتي مصطفي زماني با تيپ آزاد مهناز افشار در فيلم اصلاً واقع بينانه نبود. پسري با 30 سال سن مي بايست آنچنان به پختگي و بلوغ فكري رسيده باشد كه دچار احساسات زودگذر بشود و دختر عموي خودش را كه كاملاً مناسب اوست را رها كرده و به سمت دختري برود كه فهميده اعتياد دارد و خانواده درستي هم ندارد. يا صحنه تصادف كه فقط صداي تصادف را در تصوير مي بينيم و بعد صورت مصطفي زماني كه كمي جراحت برداشته و در سكانس بعد مي بينيم كه هيچ اثري از زخم و جاي زخم را در چهره بازيگر نمي بينيم و چند مورد ديگر كه به نظرم به موضوع داستان لطمه زده بود ولي از حق نبايد گذشت بازي مصطفي زماني خيلي به نسبت كارهاي اوليه اش بهتر شده.

خیلی فیلم قشنگی بود به همه توصیه میکنم..بازی بیژن امکانیان اصلا خوب نبود..خانم افشار هم که بازی نمیکنند فقط دیالوگ میگن...ولی باران کوثری مثل همیشه فوق العاده بود...آقای زمانی هم بسیار خوب بودند انتظار نداشتم ...در کل فیلم خیلی قشنگ بود ..دوستان ببینید

فیلم خیلی خوبی بود. البته ضعف هم داشت اما از حق نگذریم که گروه تمام تلاششون رو برای ارائه یک کار خوب انجام داده بودن. بازیها عالی بود مخصوصا مصطفی زمانی که کولاک کرده بود و مهناز افشار هم خیلی خوب بود. باران کوثری رو هم خیلی قبول دارم اما بیژن امکانیان بیشتر از اینها ازش انتظار میرفت. موسیقی و تصویر و صدا هم بی نقض و کامل بود. درکل قاب قبول بود. به همه عوامل این فیلم خسته نباشید و تبریک میگم

عالییییییییییییییی

فوق العاده

NICE

فیلم بسیار زیبایی بود... با وجود اینکه خیلی ناراحت کننده بود ولی من خیلی خوشم امد...

به نظر من که فیلم قشنگ و آموزنده ای بود... دست همه ی عوامل درد نکنه.

همیشه پای یک فیلمنامه در میان است

کارگردانی خوب,بازی ها عالی(مخصوصا آقای زمانی که فوق العاده بودن) اما وای از این قصه ,خیلی ملودرام اشک انگیزی بود.این شکل داستانها برای دوره رمانتیک تازه در فرانسه اون موقع باور پذیر نه تو ایران عصر حاضر.اوجش هم در بابا گورویو بالزاک .همیشه از فیلمنامه می لنگیم.چون بر ادبیات و داستا ن های خوب تکیه نمی کنیم.

امیر آقا نظر شخصی شما برایتان محترم است اما من فکر می کنم شما فیلم را یا به دقت ندیده اید و یا با پیش داوری که داشته اید تنها به دنبال نقاط ضعف فیلم بوده اید وگرنه فیلم انقدرها هم بد نیست

البته همانطور که همه قطعاً قبول داریم هیچ فیلمی کامل نیست و در هر فیلمی نقاط مثبت و منفی وجود دارد شما هم بهتر است یک بار دیگر و با دقت بیشتر این فیلم را ببینیدمطمئناً نکات مثبت زیادی نظرتان را جلب خواهد کرد

در مورد بازی ها هم با نظرتون درباره بیژن امکانیان موافقم ولی سایر بازریگران حتی مهناز افشار در این فیلم خوب ظاهر شدند.

سلام

فیلم خوبی بود،در طول قصه و خصوصا در پایان بسیار دردناک بود

اگه یه کم انصاف به خرج بدیم و از یه سری اشکالات فیلمنامه ای بگذریم همه چی خوب بود مخصوصا بازی ها مخصوصا بازی مصطفی زمانی که داره پیشرفت قابل توجهی میکنه .

اون آقایی که گفته بود تو سینما ملت مردم میخندیدن باید بگم غیرقابل قبوله چون اصلا فضای خنده و مسخره ای نداره مردمی که این فیلمو میبینن 2دسته ان یا نسبت به صحنه های درام بی تفاوت هستن یا میخکوب این سکانس ها میشن. به لطف بازی زیبای آقای زمانی .من خودم 3بار (با احتساب جشنواره)فیلم رو دیدم و نظر اکثر بیننده ها رو پرسیدم.

معضل اعتیاد به شکل متفاوتی بیان شده بود.موسیقی فیلم وفیلمبرداری عالی بود.بازی اقای مصطفی زمانی که خیلی خوب بود.ولی اقای بیژن امکانیان وخانم باران کوثری مناسب نقش نبودند.درکل که عالی بود.اقای جیرانی ممنون.

یک فیلمفارسی مزخرف..

کاملا سفارشی .. سانتی مانتالیسم صرف... واقعا تعجب آوره که دوستان از این فیلم خوششون اومده، هیچ چفت و بستی نداشت... کلا همه چی در حد یک کاریکاتور... بیشتر به درد برنامه خانواده تلویزیون می خورد تا سینما

واقعا بعد از تهمینه میلانی از جیرانی هم قطع امید کردیم

جیرانی دوست دارم.شاهکار این فیلم سکانسی بود که سیاوش به عشقش میگه :من تازه شبیه تو شودم...

سلام

فیلم بسیار عالی بود

به نظر من بهترین فیلم اقای جیرانی در طول این 30سال بود

بازی همه بازیگران مخصوصا باران کوثری و مصطفی زمانی عالی بود

مهناز افشار هم خیلی متفاوت بازی کرد

واقعا از سایتتون نا امید شدم.. چرا فقط نظرات موافق رو می ذارید؟؟؟؟؟؟

عالی بود .بایداز اقای مصطفی زمانی قدردانی کرد

دیدم

دوس داشتم ببینم

تعریفم شنیده بودم

اما.......اصلا فیلمی در حد این تعریفات نبود .خیلی اغراق آمیز بود / بازی های معمولی...کارگردان بسیار سر درگمیش نمایان بود تو فیلم

توقع خیلی بیشتر داشتم

به نظر من که فیلم خوبی نبود.

فيلم فوق العاده زيبايي بود تركيبي از عشق و اعتياد و به جنون كشيدن عشق با معتاد شدن آقاي زماني به نظر ميرسد آقاي جيراني از همنشيني با آقاي فراستي خيلي با وسواس زيادي فيلم رو ساخته و خيلي مايه گذاشته

من هم نظرات موافقو قبول دارم هم نظرات مخالفو ولی جیرانیه دیگه به خاطر همین چیزاشه که فیلماشو دنبال میکنم.چون متفاوته.غیر باور پذیرو تو فیلماش باور پذیر می کنه و از حق نگذریم که فیلماش خیلی فضای هالیوودی داره که من اینو دوس دارم یه نمونش پارک وی که خیلی نقدا بهش شد ولی من این فیلمو واقعا پسندیدم .موقعی که پارک وی رو دیدم شوکه شدم و این اتفاق تو قصه ی پریا هم واسم افتاد و همین قضیه جالبه.به هر حال واس اولین بار یه بازی خوب از مهناز افشار دیدمو با اینکه از مصطفی زمانی اصلا خوشم نمیاد باید بگم که ایندفه منو جذب بازیش کرد.مخصوصا از سکانس های معتاد شدنش به بعد.آقای جیرانی ممنون. با تمام ضعفاش این فیلمو بارها و باها دوس دارم ببینم.

من در فیلم اون ایرادایی که آقای فراستی در برنامه هفت گرفتن که مثلا تدوینش خوب نیست و گیج کننده است رو متوجه نشدم....تدوینش خوب بود یا مثلا خود آقای جیرانی می گفتن این دیالوگ در این قسمت ابهام داره و بیننده گیج میشه کاش حذفش می کردیم....اینا رو نفهمیدم کجا و کدوم سکانس بود.... به نظرم هیچکدوم از دیالوگیش ابهام نداشت....

از بازی سه بازیگر اصلیش ، به نظرم به ترتیب بازی آقای زمانی بعد باران کوثری و بعد مهناز افشار خیلی خوب و عالی بود....

کاراکتر هادی مسرور میشد خیلی بهتر از این بازی بشه....با نامادری حدیث اصلا ارتباط برقرار نکردم...فکر می کنم چون نقشش کم بود و تاثیری زیادی در داستان نداشت....

موسیقی فیلم خیلی خیلی خوب و عالی بود و نقش بسیار مهمی در غم انگیزی داستان داشت....با اون بازیهای طبیعی از بازیگران اصلی و با اون موسیقی واقعا

می ری تو فیلم....

آقای زمانی کاراکترسیاوش رو به بهترین صورت ممکن بازی کرده بودن....مخصوصا از وقتی که معتاد شد....واقعا جای تبریک داره..... با آرزوی موفقیت هرچه بیشتر ایشان....

چند نمونه از اون سکانس های ناب:

1- صحنه ای که سیاوش پشت میز شام نشسته (در حالی که دور تا دور خونه رو شمع چیده....) و سروین میاد میشینه تا شام بخورن و چهره سیاوشو نشون میده که همین طور که در حال نگاه کردن به سروینه اول خنده رو لباشه بعد این خنده محو میشه و بعد اشکاش سرازیر میشه....این تغییر حالت و حس واقعا زیبا بود از اون نگاهایی بود که به قول آقا حمیدرضا : " عمق نگاهش از داخل پرده تا مغز استخوان تماشاگر نفوذ می کنه...."

2- وقتی سیاوش و سروین با هم در گیر شدن و سیاوش کیف سروین که توش مواده به زور ازش می گیره و با گریه میگه : "خدا کنه راست گفته باشی...دیگه از دروغات خسته شدم...." این دیالوگ زیبا رو با گریه میگه واقعا دل آدم کباب میشه براش....

3- وقتی مادرسیاوش تو راهرو غش می کنه و سیاوش میاد بیرون بالا سر مادرش میشینه و هی مادرشو صدا

می کنه ولی جوابی نمی شنوه و هی میگه چرا دیگه جوابمو نمی دی و از حدیث می پرسه چرا دیگه باهام حرف نمی زنه ...چرا جوابمو نمیده....درحالی که حدیث خودش به محض دیدن چهره سیاوش با اون وضع ، زن عموشو فراموش می کنه و با تعجب به سیاوش نگاه می کنه....تو این سکانس اون حال حرف زدن سیاوش و اون قیافه-معتاد- با اون حالت ناباوری که باورش نمیشه مادرش مرده ....واقعا طبیعی و تاثیرگذار و غم انگیز بود....در واقع محشر شده بود....

4- و اما بهترین و مهمترین عامل زیبایی این داستان آخرش بود که دیگه احتیاجی به تعریف و تمجید نداره....آخرش اگه جز این بود خوب نمیشد.....وقتی با حدیث داخل آمبولانس هستن و سیاوشی که دیگه جونی براش نمونده و حتی رمغی برای بازنگه داشتن چشماش نداره و فقط ساکت و بی حرکت و خاموش به حدیث نگاه میکنه....وقتی حدیث بهش میگه با سروین-تلفنی-صحبت کنه ...فقط خطاب به حدیث میگه : " چه قدر بزرگ شدی....." و دیگه چشماش باز می مونه و تموم سیاوش واقعا می میره در حالی که شاید تنها آرزوی این روزای آخر زندگیش دیدن همسرش(عشقش) بود، سروینی که حالا ترک کرده بود و شده بود همونی که سیاوش می خواست و هم چنین دیدن بچه ی دوماهش که شاید چند دقیقه هم نمی شد که از وجودش باخبر شده بود....سیاوش با مرگ خودش سروین رو به زندگی برگردوند............................

کاش روزگار این قدر بی وفا نبود......

صحنه ای که سیاوش سروینو کتک می زنه....و سکانسی که سیاوش به سروین التماس می کنه نره رو هم خیلی دوست داشتم.....

با تشکر فراوان از همه عوامل فیلم خصوصا

فیلمنامه نویسان برای نوشتن این داستان بسیار زیبا....

آقای زمانی و خانم کوثری و افشار برای بازیهای عالی شان....

کارن همایونفر برای موسیقی زیباوتاثیرگذارش

آقای جیرانی و ..........

چرا نظرمنو درباره قصه پریا تایید نمی کنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چه چیز بدی داشت مگه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

به نظرم این فیلم خیلی خوب تونست با احساسات مخاطب بازی کنه ... صحنه های عاطفی و همراه با درد در کنار موسیقی فوق العاده زیبای کارن همایونفر این فیلم رو برام تنها از نظر بار احساسی جذاب کرد ...... در واقع من از خود قصه و روندش خوشم نیومد . چون آدمی با منطق سیاوش هیچوقت دست به چنین کاری نمیزنه ... ازون گذشته بعضی دیالوگ ها و صحنه ها جذابیت نداشت که باعث میشد حوصله مخاطب سر بره .... در کل به خاطر جذب قلب مخاطب با صحنه های احساسی یه جورایی شاید به این نواقص پوشش داد و در کل فیلمی زیبا به نمایش گذاشته شد........

به نظرم فقط بازی زمانی عالی بود

اولین بار بود که فیلمی را در پرپرده ی سینمای جمهوری اسلامی می دیدم که عریان به همه ی مسائل اجتماعی ایران پرداخته و همه ی دغدغه های خانواده ای ایرانی را بدون ملاحظه به تصویر کشیده بود.درفیلم قصه ی پریا ی جیرانی همه واقعیات وجود داشتند از اعتیاد و فقر ، تا طلاق و فراردختران ، از زیاده خواهی مردان تا شکاف نسل ها از ریاکاری و ظاهرسازی تا دروغ و ولنگاری و...خلاصه به تعبیر دولتی ها جرائم 30 گانه اجتماعی وجود داشتند. در طول فیلم این شعر فروغ را برای خودم زمزمه می کرد : من عریان حرف می زنم عریان عریان و همه ی حرفهای من از عشق است عشق عشق .... من سردم است سرد ومی دانم هیچ وقت گرم نخواهم شد... من از مصاحبت آفتاب می آیم کجاست سایه ؟... نجات دهنده در گور خفته است کسی مارا بسوی آفتاب رهنمون نخواهد کرد...پایان فیلم ، از پایان همه ی فیلم های دیگر ایران متفاوت تر بود. پایانی که درآن این سئوال برای مخاطب ایجاد می کرد که براستی باید چکار کرد.؟ آیا می توان چاره ای برای آسیب دیدگی فرهنگ ایرانی پیداکرد؟ فرهنگ ایرانی زخمی شده آنهم یه زخم کاری ...آیا چاره ای برای ترمیم ش وجود.دارد؟ اگه این زخم ترمیم شود جای آن تا کی بر شانه های جامعه می ماند. نمیدانم .. من که فکر می کنم ایران درطول تاریخ خیلی مصیبت ها تحمل کرده و به نوعی پشت سر گذاشته ولی بلای آخری بسیار متفاوت است و شاید جزء اولین تجارب این ملت باشد...خدا بخیر کند....توچه فکر می کنی ؟...

باسلام و احترام : برای سومین بار مطلبم را برای قصه پریا گذاشتم، علت درج مطلبم چیست؟ مشکلتون با مطلبم چی بود؟ اگه با فروغ مشکل دارین ، اصلاً نمی خواهم مطلبم را بزارید./.

خیلی فیلم جالبی بود ای کاش زودتر وارد نمایش خانگی بشه تاکسانی موفق به دیدن فیلم نشده اند فیلم راببینند

خیییییییییییلی فیلم جذاب، جالب ، قشنگ و متفاوتی بود . این فیلم خییییلی رو من تاثیر گذاشت . بازی مصطفی زمانی خییییلی عالی بود. به نظرمن مطرح کردن همین مشکلات جامعه در فیلم ها ، بهترین فیلمنامه را میسازد.

man in filmo 3 bar didam va sar har 3 bar koli gerye kardam