گزارش نشست خبری فیلم «صدای پای من»؛
مهرداد خوشبخت: با وجود فقر سینمای کودک، فیلم فانتزی ساختم

سینمای ما - کارگردان فیلم «صدای پای من» گفت: سینمای کودک همیشه از بی‌حمایتی و فقر رنج می‌برد و ما در چنین شرایطی تصمیم گرفتیم فیلم کودک با فضای فانتزی بسازیم.

به گزارش ستاد خبری بیست و نهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر ، این نشست خبری با حضور مهرداد خوشبخت کارگردان، جواد نوروزبیگی تهیه کننده، علی‌اصغر یوسفیان بازیگر، مهران احمدی بازیگر، فرشته سرابندی بازیگر، سیدهادی اسلامی مسئول جلوه‌های بصری، مصطفی احمدیان، مدیر فیلم‌برداری، سهراب خسروی تدوین‌گر، مهرشاد ملکوتی صداگذار، بابک کایدان نویسنده، سحر عصرآزاد طراح فیلمنامه، با اجرای وحید اسلامی منتقد سینما برگزار شد.

• فقر در سینمای کودک ادامه دارد

خوشبخت در این نشست گفت: ایده اولیه این فیلم را بسیار قابل فیلم شدن دانستم و از سال 85 که توسط عصرآزاد با این ایده آشنا شدم، دوسال تمام در صدد تبدیلش به فیلم بودم تا این که سرانجام سیما فیلم لطف کرد و ما را مورد حمایت قرار داد. سینمای کودک همیشه از بی‌حمایتی و فقر رنج می‌برد و ما در چنین شرایطی تصمیم گرفتیم فیلم کودک با فضای فانتزی بسازیم.

• منتظر یک فضای فانتزی بودم که به این فیلم نامه برخوردم

جواد نوروزبیگی نیز گفت: از زمانی که در بخش تهیه کنندگی سینما مشغول به کار شدم به ژانر کودک و دفاع مقدس علاقه زیادی داشتم و در کل طالب کار کردن در سینمای معناگرا هستم. سال‌ها منتظر فیلم نامه خوبی برای کودک و نوجوان بودم که به این فیلمنامه فانتزی برخوردم و کار با مهرداد خوشبخت را شروع کردم.
وی ادامه داد: متاسفانه در کار در سینمای کودک فقط جنبه فرهنگی لحاظ است و معمولا گیشه خوبی در بر نخواهد داشت. البته ما در مورد این فیلم طوری دیگر می‌اندیشیم و امیدواریم که در بین مردم جا باز کند.
وی اظهار داشت: من به دلیل خواندن داستان‌های زیاد برای فرزندم در حال و هوای کودکان این دوره غرق شدم و به همین فراخور ایده اولیه این فیلم در سال 85 به ذهن من رسید. برخورد این کودک با طبیعت و در کل حضور جریان اصلی در طبیعت، از درون مایه‌ها و هسته‌های اولیه این فیلم محسوب می شود.

• باز هم مشکل بودجه در سینمای کودک

بابک کایدان در این نشست گفت: به دلیل مشکلات مالی نمی‌توانستیم نمونه سازی و پیش فرض سازی برای صحنه داشته باشیم و سعی کردیم هرچه که هست فقط و فقط روی کاغذ پیاده کنیم.
مهران احمدی نیز اظهار داشت: من بچه‌ها را بسیار دوست دارم و به نظرم اگر بچه‌ها نبودند زندگی می‌مرد و هیچ امید و انگیزه‌ای نبود. من پیش از این تجربه کار در زمینه کودک با فیلم «خواب‌های دنباله‌دار» را داشتم و از این جا به بعد هم هرجا فیلمنامه خوب در این زمینه ببینم ، حاضر به بازی در آن هستم. من معتقدم روحی که در کار ما جاری بود در بسیاری از فیلم‌های پر هزینه سینما وجود ندارد.

• 180 پلان تصویری در فیلم داشتیم و این یعنی شاهکار

سیدهادی اسلامی در این نشست گفت: ما در فیلم 180 پلان تصویری داشتیم که بسیاری از پلان‌ها واقعی و سر صحنه بود. برای فضاسازی بخش‌های سخن گفتن پا و جمعیت حاضر در استادیوم تختی زحمات زیادی کشیدیم و برای لاک پشت و پرنده و امثال آن هم کارهای کامپیوتری ویژه‌ای کردیم.

• کودکان ریتم تند را دوست دارند

سهراب خسروی در این نشست گفت: تدوین این فیلم بسیار فانتزی و ترکیبی از دنیای رئال و کامپیوتری است. بین سکانس‌های فیلم پرش‌های زیادی داریم که فیلم را پر کات و ریتم آن را تندتر می‌کند و به ضرباهنگ‌اش شتاب می‌دهد، زیرا کودکان این ریتم را بیشتر می‌پسندند. در ضمن در فیلم قطع و وصل صدای زیادی داشتم که باید از تلاش گروه صداگذاری تشکر کنم.

به روز شده در : چهارشنبه 20 بهمن 1389 - 18:17