سينماي ما- مریم رضازاده: اگرچه بعد از نمایش «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه» به او گفتند سرد بود و باید با احساس‌تر بازی می‌کرد، ولی می شود حدس زد که آناهیتا نعمتی کنترل حس خوبی روی نقش لیلا در این فیلم داشته است. او با سریال مسافر به چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه بازیگری تبدیل شد اما در فیلم‌های سینمایی زیادی نقش‌آفرینی کرد ازجمله زن دوم، دعوت، شغال، پارک وی، آل، یکی از میان ما، شش و بش، پایان دوم، در امتداد شهر و... او امسال با فیلم‌های «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه» و «پنهان» در جشنواره حضور دارد.
خانم نعمتی شخصیت لیلا کاراکتر بسیار حسی بود که اتفاقاً چنین کنترل حسی برای بازیگر سخت است. چطور به حس این کاراکتر رسیدید؟
من تلاش کردم خیلی بیننده را اذیت نکنم. نود دقیقه فیلم بود نود دقیقه لیلا که از پلان اول حرکت دارد تا پلان آخر. ما قرار است از دقیقه 15 این شخصیت را در لحظات حسی ببینیم و به همین دلیل سعی کردم حسم را کنترل کنم با کارگردان قبل از شروع فیلمبرداری شخصیت را طراحی کردیم. این که احساسات لیلا خیلی زیاد نباشد چون مسلماً تماشاچی را آزار می‌داد و در جریان واقعی زندگی هم زنی با شرایط لیلا وجود دارد. وقتی قرار است شوهرش را پیدا کند تا برای آخرین بار فرزندش را ببیند لزومی ندارد با آه و ناله خیلی زیادی همراه باشد. من در طول مدت این کار قوز کرده بودم و تا یک ماه پس از فیلمبرداری درگیر درمان این قوز از طریق فیزیوتراپی بودم. این قوز به این دلیل بود که این زن با اتفاقی که برای دخترش افتاد از هم پاشید. حالا برخی بازی من را سرد حس می‌کنند و برخی هم آنقدر ارتباط برقرار کردند که گریه کردند. در هر حال شیوه ارتباط مخاطب با نقش سلیقه‌ای است اما خوشحالم که این شخصیت دافعه نداشت و بیننده را اذیت نکرد، چرا که فکر می‌کردم خیلی‌ها اذیت می‌شوند و از یک جایی از قصه سالن را ترک می‌کنند اما دیدم مخاطبان ارتباط خوبی برقرار کردند.
فکر نمی‌کنید از تلویزیون فاصله گرفته‌اید و بیشتر به سینما می‌پردازید؟
در فیلمنامه‌های تلویزیونی که پیشنهاد می‌شود خیلی نقش خاصی پیدا نکردم تا مرا برای بازی ترغیب کند.
آقای هادی را بیشتر به عنوان کارگردان تلویزیونی می‌شناسیم و شما هم بازیگر سینما هستید.
آقای هادی کارگردان بود و من آنقدر درگیر شخصیت خودم بودم که به دیگر مسائل توجهی نداشتم. سعی کردم بیشتر تمرکزم را روی نقش بگذارم .میزانسن و حرکت دوربین زیادی داشتیم و من درگیر حس بازی خودم بودم. از پلان اول تا آخر نقش لیلا با من همراه بود و فقط سعی کردم حس و حال شخصیت لیلا را بفهمم و میزانسن‌هاي كارگردان را رعایت کنم.
