سينماي ما-21شهريور ماه مصادف با روز سينمايي است كه درج روزش در تقويم‌ها پس از سال‌ها اختياري شده است. 20 تير ماه امسال طبق مشاهدات تقويم‌ها گزارش كرد كه مناسبت روز سينما از اكثريت قريب به اتفاق تقويم‌ها حذف شده است.
پيش از انتشار گزارش در تماس با شوراي فرهنگ عمومي، دريافت اطلاعات و توضيحات احتمالي در اين زمينه پيگيري شد كه ضمن اظهار بي‌اطلاعي‌هاي اوليه، ارايه پاسخ به بررسي موضوع موكول شد. در نهايت پس از ساعاتي اعلام شد كه اين اتفاق جديدي نيست و مناسبت يادشده از دو سال پيش به قسمت ضمائم منتقل شده است.
در پي اين اظهار نظر پيگيري‌ها نشان داد كه در تقويم رسمي اعلام شده از سوي شوراي فرهنگ عمومي در سال 90 روز سينما مناسبت درنظر گرفته شده براي تاريخ 21 شهريور بوده و درنتيجه مي‌توان نتيجه گرفت كه اين مناسبت از 2 سال قبل تغيير وضعيت نشده اما در تقويم رسمي سال 91 روز سينما به همراه مناسبت‌هاي ديگري چون: روز جهاني جهانگردي، دريانوردي، ناشنوايان، سالمندان، كودك، پست، استاندارد، غذا، صادرات، مبارزه با ايدز، معلولان، بيمه و... و برخي مناسبت‌هاي مذهبي و مناسبت‌هاي مربوط به انقلاب اسلامي، به بخش ضمائم منتقل شده كه درنتيجه، درج آن در تقويم‌ها الزامي نبوده، اما بلامانع است.
مي‌توان نتيجه گرفت كه اين مناسبت نيز مانند برخي مناسبت‌هاي ديگر با يك درجه تخفيف به بخش ضمائم منتقل شده كه معمولا در تقويم‌هاي عمومي درج نمي‌شوند.
اما سرانجام دبیر شورای فرهنگ عمومی درباره حذف روز سینما از تقویم توضيح داد:« تقویم رسمی ما بیش از حد شلوغ شده بود و برای همین باید برخی مناسبتها را حذف و برخی را نیز به ضمایم منتقل می کردیم و روز سینما هم از جمله مواردی بود که به بخش ضمایم منتقل شد.»
دبير شوراي فرهنگ عمومي همچنين مطرح كرد: « ذکر روز 21 شهریور به عنوان روز سینما در تقویمها مانعی وجود ندارد. اینکه روز سینما را به ضمیمه منتقل کرده‌ایم مانع این نمی‌شود که ناشران تقویم نتوانند آن را در داخل تقویم ذکر کنند یعنی ناشران تقویم همچنان می‌توانند روز سینما را داخل تقویم بیاورند.»
جواد شمقدري ـ رييس سازمان سينمايي ـ هم اعلام كرد كه پيگير دلايل حذف اين روز است. هر ساله سينماگران روز سينما را بهانه‌اي مي‌كردند تا از برگزيدگانشان تقدير كنند و بزرگداشت پيشكسوت‌ها را جشن بگيرند و در عين حال از دغدغه‌هايشان بگويند.
اگر به تاريخ مراجعه كنيم، اولين جشن 19 تيرماه سال 1376 برگزار شد و اعضاي شوراي برگزاري آن اكبر نبوي، ابوالحسن داوودي، احمدرضا درويش، محمدرضا مؤيني و منوچهر شاهسواري بودند.
ابوالحسن داوودي در آن مقطع گفته بود: «موضوع “روز سينما” در جلسات مطرح و مقرر شد كه يك روز از سال با عنوان “روز ملي سينما” نامگذاري و جشن سينما همزمان با آن روز برگزار شود. البته قرار است 31 ارديبهشت هر سال را با عنوان “روز ملي سينما” ارج نهيم و اين موضوع را به شوراي عالي فرهنگ ارايه كرديم و در صورت موافقت و پس از تصويب مجلس شوراي اسلامي، رسما مي‌توانيم هر ساله جشن خانه سينما را همزمان با اين روز برگزار كنيم.»
اما در بهمن سال 78 بود كه روز ملي سينما 21 شهريورماه اعلام و در همان دوران اظهار نظرهايي پيرامون روز ملي سينما بيان شد. چهارمين جشن سينماي ايران هم در سال 1379 در روز 21 شهريورماه مقارن با ايام بزرگداشت صدمين سالگرد حيات سينماي ايران در مجموعه‌ي ورزشي انقلاب برگزار شد.
از آن پس هر ساله روز ملي سينما فقط بهانه‌اي بود براي بيان دغدغه‌ها و توجه افكار عمومي به اين هنر ـ صنعت اما اظهارنظرهايي هم مطرح مي‌‌شد كه اساسا معتقد بودند، بود و نبود اين روز خيلي هم اهميت ندارد. با اين اوصاف خيلي‌ها هم معتقدند با توجه به اينكه سينماي ايران در ديدگاه صاحب‌نظران و ديدگاه كلان جامعه از جمله دغدغه‌هاي اصلي است كه به اين واسطه براي آن سازمان سينمايي هم تعريف شده است، حُسن وجود نمادين اين روز در همه‌ي تقويم‌ها قابل انكار نيست.
10 سال پيش ... بيستم شهريور ماه سال 1381 ، درست 10 سال قبل، ايسنا طي اقدامي نمادين و به اميد آينده‌اي بهتر براي سينماي ايران، مهمترين خواسته و آرزوي قلبي ٨١ تن از اهالي سينماي ايران و صاحب‌نظران را جويا شد، حال پس از گذشته يك دهه و در آستانه روز سينما سال 1391 بازخواني برخي از آرزوها،خالي از لطف نيست، آرزوهايي كه بخشي از آنها دست يافتني شدند و برخي همچنان آرزو باقي ماندند.
رسول صدرعاملي: قدرشناسي همه متوليان جامعه و مسوولان فرهنگي نسبت به حضور شرافتمندانه همه كساني كه در اين دو دهه در سينماي ايران، عاشقانه و دردمندانه تلاش كرده‌اند و ارج نهادن به سينماي ملي ايران، سينمايي كه همه و همه فقط از آن توقع خوب بودن دارند بي‌آنكه كمكش كنند.
بهمن فرمان آرا: ١٠٠ سالن سينماي جديد ساخته شود.
ابوالقاسم طالبي: سينما آن هنري شود كه حضرت امام(ره) مي‌خواستند.
سيروس الوند: واسطه‌هاي بين فيلم‌ساز و تماشاگر هرچه كمتر بشود و تمام مصلحت‌هاي لازم در شرايط امروز جامعه جهت توليد در نظر گرفته شود و توسط خود فيلم‌ساز تشخيص و اعمال گردد.
نظام‌الدين كيايي: آنهايي كه در اين چندين جشنواره ثابت كردند كه كارگردان نيستند خودشان به دنبال كار ديگري بروند .
محمد بزرگ نيا: بتوانم يك فيلم بسازم.
حسن توكل نيا: مسوولين سينمايي،به اندازه‌ي كافي سالن مناسب دراختيار فيلم‌هاي خوب سينماي ايران قرار دهند.
همايون اسعديان: اوضاع سينما بهتر شود و همان حرف‌هاي كهنه و تكراري.
زنده‌ياد محمدرضا اعلامي: سينماي ايران بتواند به آنچه استحقاق دارد برسد، چون حق زيادي دارد كه هنوز به خيلي از آنها نرسيده و اگر اين اتفاق‌ها بيفتد اهالي سينما به جايگاه خودشان مي‌رسند.
داوود توحيد پرست: تنها موضوعي كه بعد از خداي خوب خودم هميشه به آن فكر مي‌كنم و حتي هيشه خواب آنرا مي‌بينم ،به وجود آمدن برابري و مساوات و عدالت در كشور عزيزم ايران خصوصا در سينماست ولي افسوس كه كمترين روزنه‌اي از نور اميد در اين خصوص مشاهده نمي‌شود.
پوران درخشنده: سينماي ايران قوانين مشخصي و مدوني براي درازمدت داشته باشد.
سيد ضياالدين دري: فرهنگ هوچي گري از سينما كنار برود و سينما آدمهاي خودش را پيدا كند. درد ما ضوابط نيست، مشكل ما اين است كه سينما را وسيله‌اي براي هوچي‌گري قرار داديم.
عليرضا رييسيان: آقاي خاتمي يك دهم كشتي يا فوتبال، متوجه وضع سينمايي كشور باشند.
داريوش مهرجويي: كلنگ ٢٠ سينماي جديد را در تهران و شهرستانها بزنند.
فريدون جيراني: آزادي نهادينه شود و هنر دستخوش سليقه‌ها و نظرات شخصي نباشد در اين صورت است كه هنر سينما، تئاتر، موسيقي مي‌تواند رشد كند.
احمدرضا درويش: از ما ديگر گذشته، آرزو مال جوانان است.
عبدالحسن برزيده: هنرمندان سينما به هم نزديك‌تر شوند.
مسعود كيميايي: به اميد توجه به ساخت سالن سينما در كشور.
تهمينه ميلاني: من عاشق ايجاد ارتباط با آدمها هستم و سينما بهترين شكل اين امكان را برايم فراهم كرده است.
حميد فرخ نژاد: خدا عاقبت همه را به خير كند.
قدرت‌الله صلح ميرزايي: مردم سينما را باور و با آن آشتي كنند،از اين جميعت ٦٠ ميليوني ٢٠ ميليون نفر جمعيت سينمارو داشته باشيم و مسوولين كشور آن را جدي بگيرند.
سعيد سهيلي: يك روز سينما را جدي بگيرند، چون تا به حال جدي گرفته نشده است.
اسحاق خانزادي: موفقيت براي تمام اهالي سينما.
رحمان رضايي: آزادي‌هاي بيشتر.
بهاره رهنما: سينما بيشتر از قبل بتواند مردم را جلب كند و به كمك مردم بتواند به عنوان صنعت شناخته شود.
خسرو دهقان: سينماي ايران صنعتي شود.
زنده‌ياد ايرج قادري: سينما يعني حضور، يعني هنوز عشق، هنوز ايمان، هنوز باور به مردمي كه سره را از ناسره به خوبي تميز مي‌دهند و آرزوي يك حضور مردمي موفق براي تمام فيلم‌ها.
كامران قدكچيان: رونق سينما و توجه درست از طرف مسوولين نسبت به سينما .
ابراهيم مختاري: تاسيس مركز ملي سينماي ايران آرزوي من است.
اميرشهاب رضويان: اميدوارم اين سينما آنقدر زنده بماند كه جوانهاي نسلهاي بعد از من بتوانند به راحتي فيلم بسازند.
غلامرضا موسوي: رونق سينماي ايران و ساخت زيرساختها و سالنهاي سينما از آرزوهاي من است.
علي ژكان: آرزوهايم را از دست داده‌ام با اين وضعيتي كه در سينما است فكر مي‌كنم كه ديگر آرزو نكنم.
ابوالحسن داوودي: خدا سينما را از شر بلايا حفظ كند.
زاون قوكاسيان: اميدوارم سينماگران ما در يكصد و سومين سال سينماي ايران فيلم‌هايي در ارتباط با سينما و براي مردم بسازند نه صرفا براي ارسال به جشنواره‌هاي جهاني.
محمود سماك باشي: گشايش گره‌ي عدم فعاليت توليدات سينمايي.
رضا درستكار: آرزو مي‌كنم ٢ هزار سالن سينما ساخته شود و حداقل يك دهم جمعيت ايران سينمارو شوند.
جهانگير الماسي: روز ملي سينما، روز فرهنگ ملي ما است. سينما آينه‌ي تمام‌نماي فرهنگ، شعور و شخصيت اجتماعي مردم ايران است.
علي معلم: اميدوارم سينماي ايران در سال‌هاي آينده، با دادن صدقه از ٧٠ نوع بلا در امان باشد.
آرش معيريان: روز ملي سينما را به اميد رسيدن به سينماي ملي گرامي مي‌دارم.
محمد شيرواني: اميدوارم چهارتا فيلم‌ساز و هنرمند خوب شناسايي شوند و مردم بدانند فيلم كوتاه يعني چه؟!
ايرج رامين‌فر: اميدوارم با توجه به برهه‌اي كه سينماي ايران در آن به سر مي‌برد به امور اقتصادي بنيادي در آن داده شود تا سينما بتواند خودش را ادامه داده و نياز به هشدار و احساس خطر نداشته باشد.
جواد شمقدري: اميدوارم فضايي پيش بيايد تا بتوانم فيلم‌هايي با حال و هواي «بر بال فرشتگان» و «توفان شن» بسازم.
حسين معززي نيا : اميدوارم هرچه زودتر سينماي ايران در بخش‌هاي مختلف‌اش با الگوي واقعي سينما در جهان تطابق پيدا كند.
مهدي فخيم‌زاده: سال‌ها پيش وقتي من وارد سينما شدم، همه گفتند كه امسال سال آخر سينماي ايران است. تا يك سال ديگر همه چيز به تعطيلي خواهد كشيد و ديگر از سينماي ايران خبري نخواهد بود. من نگران بودم و با خودم فكر مي‌كردم كه اگر تعطيل شود، سرنوشت ما چه خواهد شد. اكنون ٣٠ سال از آن تاريخ مي‌گذرد و همچنان قرار است سال آينده، ديگر از سينماي ايران خبري نباشد و من اكنون به اين نتيجه رسيده‌ام كه حق با ناقلين اين خبر است و تا ٥٠٠ سال آينده، هر سال، سال آخر سينماي ايران خواهد بود.
فرج الله سلحشور: سينما و تلويزيون مي‌تواند دانشگاه باشد، مشروط بر اين كه خون آلوده‌ي طاغوت و فرهنگ غرب و بيگانه در رگ‌هاي آن جريان نداشته باشد.
فرهاد توحيدي: اگر سينما نبود، زندگي چيزي كم داشت.
بابك برزويه: سينما از اين سي سال زندگيم شد سينما. اميدوارم هميشه تداوم داشته باشد.
كامبوزيا پرتوي: اميدوارم سينماي ايران پشتوانه‌ي ملي داشته باشد تا هويت داشته باشد و بتواند با فرهنگ‌هاي ديگر ارتباط برقرار كند.
جمال شورجه: اميدوارم اين سينما در جهت اهداف و ارزش‌هاي انقلاب اسلامي قدم بردارد.
مسعود بهنام: آرزو مي‌كنم سال آينده امكان ميكس دالبي استريو داشته باشم.
مرضيه برومند: حداقل ١٠ فيلم سينماي كودك اكران بشود، بچه‌هايي هر وقت مي‌خواستند سينما بروند، با فضاي مطلوب روبه‌رو شوند و براي بچه‌ها آرزو دارم در سال جديد، بتوانند فيلم‌هاي خوب‌شان را ببينند.
محمدعلي نجفي: اميدوارم سينماي ايران از امسال با پرداختن به موضوعات متنوع و در اختيار گرفتن سالنهاي مناسب به لحاظ صدا و نور مناسب، رونق بگيرد و آرزو دارم در سال جديد سينما چندين سالن مجهز سينمايي در كشور راه‌انداز شود.
علي‌محمد قاسمي: سينما مي‌تواند ما را با پنهاني‌ترين رازهاي زندگي آشنا كند اميدوارم همه فيلمسازان و به خصوص فيلمسازان ايراني به اين توانايي برسند.
آزيتا حاجيان: آرزو كردن براي آينده سينماي ايران آرزوي بسيار سختي است، حالا آمديم و خدا برآورده كرد آن وقت كلي مديون خودمان و همه مي‌شويم.
عبدالله اسكندري: دوست دارم در اين مملكت بيشتر از اينكه حرفش را مي‌زنيم سينما ساخته شود لزوما كالاهايي كه ساخته مي‌شوند بايد عرضه بشوند، در حال حاضر سينماهاي ما وضعيت بسياري بدي دارند و بازار عرضه مناسبي ندارد، اميدوارم تعدادي سينماي خوب در ايران ساخته شود تا مردم بتوانند بنشينند و فيلم‌ها را درست ببينند.
سيامك اطلسي: آرزوي من براي ماندگاري سينماي ايران، زماني برآورده مي‌شود كه سينما مخاطب عام داشته باشد.
انسيه شاه‌حسيني: من هميشه دلم ميخواسته روزي بشود كه هر فيلمسازي هر فيلمي كه دلش مي‌خواهد بتواند بسازد تا تماشاچي براي ديدن فيلم مورد علاقه‌اش قدرت انتخاب بيشتري پيدا كند.
مازيار پرتو: آرزوي من كار است هر چقدر فيلم بيشتر ساخته شود موفقيت ما بيشتر خواهد بود اگر فيلم نسازيم آرزويي باقي نمي‌ماند.
ابراهيم فروزش: به عنوان يك ايراني براي سينماي ايران در عرصه‌هاي داخلي و خارجي آرزوي موفقيت دارم و اميدوارم قشر جوان سينماي ما نيز دنباله‌رو و پيگير اين موفقيت‌ها باشند و بدنه سينماي ايران اقتصادش را دريابد.
محمود گبرلو: انشاالله سال آينده، سينما داشته باشيم.
محمدعلي سجادي: همچنان سينما را دوست مي دارم.
اصغر هاشمي: همه‌ي فيلمسازان بتوانند فيلمشان را بسازند.
ناصر تقوايي: به براورده شدن هيچ آرزويي اميدي ندارم ، در نتيجه آرزويي ندارم.
.jpg)
در صورت علاقه به درج آگهي در پايگاه خبري تحليلي سينماي ما می توانید با شماره تلفن های دفتر سایت تماس بگیرید.
.jpg){kind=link}