سینمای ما - نامه 45 سینماگر برای آزادی سینماگران زندانی یکی از آخرین واکنشها نسبت به دستگیری جعفر پناهی در پایان سال 1388 بود. متن نامه و امضا کنندگان آن را همراه با چند خبر دیگر در این ارتباط را اینجا بخوانید:
نامه 45 سینماگر برای آزادی سینماگران زندانی
مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، رخشان بنیاعتماد، کیومرث پوراحمد، اصغر فرهادی و جمعی از هنرمندان در آستانه سال نو با امضای نامهای خواستار آزادی سینماگران زندانی شدند. 45 سینماگر و هنرمند با نگارش نامهای خواهان آزادی محمد نوریزاد، جعفر پناهی و محمد رسولاف، سه فیلمسازی شدند که چندی پیش دستگیر شدند و مدتی است در زندان به سر میبرند.
اسامی امضا کنندگان این نامه به این شرح است: بابک احمدی، مازیار اسلامی، محمدرضا اصلانی، کمال اطهاری، حمید امجد، رخشان بنیاعتماد، بهرام بیضایی، کیومرث پوراحمد، ساسان پیروز، ناصر تقوایی، پیام جهانمانی، محمد چرمشیر، مانی حقیقی، اشکان خطیبی، خشایار دیهیمی، محمد رحمانیان، لیلی رشیدی، محمد رضاییراد، علی رفیعی، هما روستا، مونا زندی، حمید سمندریان، خسرو سینایی، کامران شیردل، محمد عاقبتی، ترانه علیدوستی، بهزاد فراهانی، مراد فرهادپور، اصغر فرهادی، علیرضا کاوه، حسین کیانی، آیدا کیخائی، مسعود کیمیایی، شهلا لاهیجی، فاطمه معتمدآریا، حسن معجونی، خسرو معصومی، فرهاد مهرانفر، مجتبی میرتهماسب، تهمینه میلانی، علیرضا نادری، مهتاب نصیرپور، افشین هاشمی، محمدامیر یاراحمدی و محمد یعقوبی.
علت بازداشت جعفر پناهی به روایت کیهان
روزنامه کیهان نوشت که جعفر پناهی کارگردان دستگیر شده در حال تهیه فیلمی مخفیانه و ضدانقلابی برای پخش و انتشار در خارج از کشور بوده است. در خبر ویژه این روزنامه امده است : به دنبال دستگیری این کارگردان فعال در جشنواره های ضدانقلابی خارج کشور، رسانه های معاند مدعی شدند پناهی به هنگام برگزاری مهمانی در منزل خود بازداشت شده است اما یک منبع آگاه به "صبح صادق" گفت: در برنامه کذایی که از سوی پسر پناهی و در گفت وگوبا رسانه های ضدانقلاب به عنوان مهمانی اعلام شده، کارگردان مذکور و دوستان و همکارانش در حال تهیه فیلم علیه نظام بوده اند اما با هوشیاری دستگاه های اطلاعاتی وامنیتی، این ماجرا لو رفته است.
این منبع آگاه افزود : خانه پناهی ازمدت ها قبل از انتخابات و به ویژه پس از 22 خرداد به محل تهیه فیلم علیه نظام - با هماهنگی بیگانگان و مخالفان نظام تبدیل شده بود و پناهی و همکارانش با حکم قضایی بازداشت شده اند.
بنابراین گزارش قرار بوده فیلم تهیه شده برای پخش به خارج از کشور فرستاده شود
وزیر امور خارجه فرانسه: پناهی را آزاد کنید
وزیر امور خارجه فرانسه از دولت ایران خواست جعفر پناهی کارگردان ایرانی را آزاد کند.به گزارش واحد مرکزی خبر، برنار کوشنر وزیر امور خارجه فرانسه روز سه شنبه خواستار آزادی جعفر پناهی کارگردان ایرانی شد. پناهی چند روز قبل در حال تهیه فیلمی ضد انقلابی در منزلش دستگیر شد وزیر خارجه فرانسه در حوادث چند ماه اخیر بارها از اغتشاشگران علنا حمایت کرده بود.
نامه عباس کیارستمی در واکنش به دستگیری جعفر پناهی
فرهنگ > سینما - عباس کیارستمی، سینماگر سرشناس در واکنش به دستگیری جعفر پناهی، فیلمساز نامهای نوشت که نسخه ای از آن در اختیار خبرآنلاین قرار گرفت.
به گزارش خبرآنلاین، در ابتدای این نامه آمده است: «نمیدانم این نامه را خطاب به چه کسانی مینویسم، اما میدانم چرا مینویسم و باور دارم که نوشتن آن در این وضعیت ضروری و اجتنابناپذیر است، چرا که دو فیلمساز ایرانی، دو فیلمساز وابسته به جریان سینمای مستقل ایران در بندند.»
در ادامه این متن آمده: «به عنوان یک فیلمساز، از همین جریان سینمای مستقل، سالهاست که دیگر امیدی به نمایش فیلمهایم در کشورم ندارم و سالهاست که با ساختن فیلمهای شخصی و کمهزینه، به کمک و همراهی وزارت ارشاد به عنوان متولی سینمای ایران چشم امید ندارم. من برای گذران زندگی به عکاسی روی آوردهام و از درآمد آن، فیلمهای کوچک و کمهزینه میسازم و به پخش غیرقانونی نسخههای تکثیرشده فیلمهایم اعتراضی نمیکنم چرا که این تنها راه ارتباط من با مخاطبان هموطنم است.»
او با اشاره به دیدگاه موجود در وزارت ارشاد در مورد فیلم هایش اظهار داشته است: «دیگر سالهاست حتی به این بیتوجهی وزارت ارشاد و مسوولان سینمایی اعتراض هم نمیکنم، حتی اگر نپذیریم که سالهاست مسوولان سینمایی کشور به عنوان بازوی فرهنگی دولت بین فیلمسازان خودی و غیرخودی فرق میگذارند، براین باورم که آنها به هیچ روی به سینمای مستقل عنایتی ندارند. این گناه ما نیست که فیلم سازیم و تنها از طریق فیلمسازی است که میتوانیم زندگی کنیم. این نه فقط یک انتخاب که برای ما یک ضرورت حیاتی است. من برای حل این مشکل راهحلهای خود را یافتهام. بیحمایتهای مرسوم و رایج که غالب اهل سینما در ایران از آن بهرهمند هستند، فیلمهای مستقل و کوچک خود را میسازم و به این دلخوشم که نام و اعتباری برای کشورم و مردمی که دوستشان دارم کسب میکنم و تنها ضرورت کارکردن است که فیلمی در خارج از کشورم میسازم که در نهایت سلیقه یا انتخاب من نیست.»
کیارستمی با اشاره به وضعیت جعفر پناهی در ادامه این متن آورده است: «اما جعفر پناهی و دیگران سالهاست میکوشند تا از نهادهای رسمی و دولتی یاری بجویند و راههای رفته و شکستخورده را بارها میآزمایند و همچنان به در بسته میخورند. او نیز سالهاست به امید نمایش عمومی فیلمهایش و به امید همراهی و مساعدت قانونی نهادهای مسوول سینما در ایران بهدنبال یافتن راهحلهای است. او هنوز باور دارد به خاطر اعتباری که فیلمهایش برای کشورش به ارمغان آورده است،میتواند راهحلهای قانونی بطلبد.»
کارگردان صاحب نخل طلای کن اظهار داشته: «مسوولیت آنچه که بر جعفر پناهی رفته است و برسر همه جعفر پناهیها بهطور مستقیم بر عهده وزارت ارشاد است. اگر خبط و خطایی از او سر زده مسوولیت آن متوجه سوء مدیریت و سیاست غلط مسوولین سینمایی وزارت ارشاد است که آنچنان راهها را بستهاند که راهی دیگر جز این باقی نمانده است که برای ساخت فیلم این چنین خود را به مخاطره بیاندازد. او هم از طریق سینما زندگی میکند. فیلمسازی برای او ضرورتی حیاتی است. او باید خود را بیان کند و انتظار داشته باشد که نهادهای مسوول سینما سدها و موانع موجود را از پیش پای او بردارند نه آنکه خود به بزرگترین مانع تبدیل شوند.»
در ادامه این نامه آمده: «شاید مسوولین وزارت ارشاد امروز نتوانند کمکی موثر در حل مشکل جعفر پناهی باشند، ولی باید بدانند که مسوولیت عواقب وخیم و بازتاب زشت و غیرفرهنگی جهانی آن متوجه مدیریت سوء و سیاستهای غلط این ارگان در همهی این سالهاست.من شاید مدافع شیوههای تند و جنجالی جعفر پناهی نباشم، اما میدانم آنچه او را به این بند انداخته نه یک انتخاب که یک اجبار ناگزیر بوده است. او چوب مسوولانی را میخورد که طی همه این سالها راه را بر او بستهاند و تنها کوره راهها و راهحلهای انحرافی و گاه حتی بیراههها را بازگذاشتهاند. مشکل جعفر پناهی سرانجام حل خواهد شد، اما کم نیستند جوانانی که اکنون هنر سینما را به عنوان شیوهی بیان و راه زندگی خود برگزیدهاند. اینجاست که وظیفهی دولت و وزارت ارشاد به عنوان بازوی اجرایی و فرهنگی دولت خطیرتر میشود، چرا که با گروه عظیمی از جوانانی روبهرو است که میخواهند مستقل و به دور از تکلفهای اداری، موانع رسمی و تبعیضهای موجود فیلم بسازند.»
این نامه چنین پایان می یابد: «جعفر پناهی و محمد رسول اف دو فیلمساز سینمای مستقل ایران هستند. سینمایی که در ربع قرن حاضر به عنوان مهمترین عامل فرهنگی نام این کشور را در جهان پرآوازه کرده است آنان به کلیت فرهنگ جهان تعلق دارند. آنان بخشی از فرهنگ سینمای بینالمللی هستند. آزادی آنان را از بند آرزو میکنم و با توجه به آنکه میدانم آرزوی محال آرزوی محال نیست، آرزوی قلبی من این است که دیگر هنرمندی بهخاطر هنر در این سرزمین در هیچبندی نباشد و دیگر سینمای جوان و مستقل ایران با موانع، بیعنایتیها و تبعیضها روبهرو نباشد. این مسوولیت شماست و تعریف غایی و نهایت موجودیت شما.»