سينماي ما- مسعود دهنمکی در یادداشتی به هجمه‌‌ها علیه فیلم ساخته نشده‌اش واکنش نشان داد و نوشت: روزنامه‌ای که در اوج حملات علیه روحانیت و انقلاب سکوت پیشه کرده بود، این بار در قامت دفاع از روحانیت علمدار مبارزه علیه «رسوایی» شده است. متن کامل این یادداشت را اين‌جا بخوانيد:
عموما فیلم‌های مثلا معنی‌گرای سینمای ما با حمایت بخش دولتی و یا نهاد‌ها و ارگان‌ها و به صورت سفارشی ساخته می‌شوند و اکثرا هم در جذب مخاطب موفق نبوده و برخلاف هزینه‌های هنگفتی که شده نتوانستند نیت سفارش‌دهندگان کار را تامین کنند.
اما فیلم سینمایی «رسوایی» از نادر فیلم‌هایی است که از دل بر آمده و تماما هزینه‌های آن توسط بخش خصوصی تامین شده است.
از بعد شروع شدن کار فشارهای جنبی غیر رسمی بر فیلم هم آغاز شده است. روزنامه‌ای که در اوج حملات علیه روحانیت و انقلاب سکوت پیشه کرده بود، این بار در قامت دفاع از روحانیت علمدار مبارزه علیه «رسوایی» شده است. البته در زمان اکران اخراجی‌ها هم این روزنامه سرمقاله‌های آتشین علیه روحانی فیلم اخراجی‌ها نگاشت که البته حوزه با تجلیل دوباره از این کاراک‌تر در اخراجی‌های یک و دو پاسخ این داعیه مهربان‌تر از مادر را داد.
اما این بار برخی دوستان از حالا شمشیر‌ها را علیه فیلم درحال ساخت از غلاف بیرون آورده‌اند. گرچه هیچ فیلمی خالی از اشکال نمی‌تواند باشد و در بسیاری از موارد این اشکالات نیز سلیقه‌ای است اما در کنار شنیدن پیشنهادات سازنده باید گفت که فیلم را از روی فیلمنامه نمی‌توان قضاوت کرد و باید آن را روی پرده دید.
فیلم سینمایی «رسوایی» اگر آخرین کارم هم در سینما باشد تا پای جان و آبرو در برابر کج اندیشی‌ها خواهم ایستاد.
«رسوایی» پاسخ به شبهات جامعه در باب بسیاری از مسائل جوانان است.
«رسوایی» از اندیشه حوزوی بر آمده و در برابر عرفان‌های کاذب نگاشته شده است. بسیاری از دیالوگ‌های فیلم تعابیر ائمه است که تصویری و سینمایی شده است و مطمئنا برخی از این منتقدان نه سواد روایت‌شناسی دارند و نه سینمایی وگرنه در این سه دهه با زبان سینما از دین درست دفاع می‌کردند و آثار سفارشی‌شان به جای خدمت به اخلاق و دین در مقابل آن قرار نمی‌گرفت.
