| |
سینمای ما- ساره بیات خیلی آرام و گزیده آغاز کرد، اما مسیر بلندی را پیمود و پس از کسب چند موفقیت کوچک به دیپلم افتخار جشنواره فجر و خرس نقرهای جشنواره برلین رسید. «جدایی نادر از سیمین» نقطه عطف بزرگی در زندگی ساره بیات به حساب میآید. او درباره فیلم فرهادی که این روزها در حال اکران نوروزی است گفتوگویی انجام داده که قسمتهایی از آن را میخوانیم
بیات در مورد سابقه کم کاریاش در سینما میگوید: «در سالهای گذشته بسیار کمکار بودم (در سینما) و اگر اطلاعات کمتری از من در دست نیست به حق است. اولین حضورم از تئاتر آغاز شد. با بازی در تئاتر «روی بوم» و اولین تجربه سینماییام «مقلد شیطان». دومین کارم هم که «جدایی نادر از سیمین» بود.»
او ادامه میدهد: «در کنار اینها در سریالهای «یک مشتپر عقاب»، «بیگناهان» و «بانو» در کنار پیشکسوتان بازیگری و کارگردانان مطرحی حضور داشتم، اما اولین حضورم در مقابل دوربین برمیگردد به ایام دوره بازیگری در مؤسسه کارساز کارنامه که توسط جناب آقای حبیب رضایی برای نقشآفرینی در سریال «یک مشت پرعقاب» معرفی شدم.»
بیات میگوید: «بازیگری حرفهای همیشه تنها چیزی بود که دوست داشتم و راضیام میکرد. موفقیتهای اولیهای که داشتم ترغیبم کرد این کار را ادامه بدهم. همیشه به موفقیت خودم امیدوار بودم و البته تلاش میکردم به آرزوهایم برسم.»
او موفقیت خودش را مدیون اصغر فرهادی میداند و میگوید: «ورودم به کار آقای فرهادی و موفقیتهای بعد از آن مثل خواب عمیق و سخت و عجیبی بود که هنوز از آن بیدار نشدهام و به هوشیاری کامل نرسیدهام. البته به نظر من جهانی شدن بزرگترین اتفاق برای هر هنرمندی است. من برای این رویای شیرین مدیون ذهنی خلاق و هوشمند آقای فرهادی هستم.»
بیات نقش بازیگران مقابل را در واقعی و باورپذیر درآمدن نقش خود در «جدایی نادر از سیمین« موثر میداند و میگوید: «نمیدانم اگر غیرت شهاب نبود، اگر شخصیت پیمان نبود و اگر آرامش لیلا نبود، اگر شیرینی کیمیا و آقاجون و آگر وقار سارینا نبود یا قاطعیت عادلانه بابک بازپرس و اگر هدایت و راهبری اصغر فرهادی نبود، من کجا بودم؟ از حمایت تکتک این بزرگواران سپاسگزارم. بازی خیرهکننده آنها گاهی من را به اشتباه میانداخت که همه چیز واقعی است. واقعاً خوشحالم که توانستم درکنارشان باشم.»
او در مورد حسش در جشنواره برلین میافزاید: «زمانی که کار در برلین برای اولین بار به روی صحنه رفت، یواشکی به پشتسر و اطرافیانم نگاه میکردم. میخواستم از نگاه مردم جواب تمام سؤالاتم را بگیرم. به آهستگی سرم را چرخاندم و از نگاه حاضرین متحیر ماندم. چشمهای بعضی تر شده بود، عدهای خیره و متفکر فیلم را میدیدند. آقای فرهادی را میشناختم ولی باور نمیکردم دنیا فرهادی را میشناسد. بعد از اتمام کار صدای تشویق و دستزدنها و هورا کشیدنهای مکرر جهان خلاصه شده در آن سالن به اتمام نمیرسید. همه برخاستند و او را تشویق عجیبی کردند. اشک از چشمانم جاری شد. جایتان خالی بود!»
________________________________
پیمان معادی بازيگر فيلم «جدايي نادر از سيمين» گفت: حضور سه نسل از سينماي ايران در جشنواره فيلم فجر نويد براي سينمايي خوب و پر بار است اما بايد به كيفيت اين آثار هم توجه شود. البته اين موضوع نشان از مسئله خوبي در سينماي ايران دارد و آن هم سختگيريهاي كمتر در سينما است. وي در ادامه افزود: اين مورد باعث شد كه افراد پيشكسوت نيز دوباره به عرصه بر گردند و انگيزهها براي فيلمسازي بيشتر شده و تعداد فيلمها و آثار ساخته شده نشان از همين مطلب دارد، اميدوارم سال آينده نيز به همين گونه باشد و عرصه رقابت بهتري باشد. وي درباره نقاط قوت و ضعف سينماي ايران در سال 89 بيان داشت: در طول سالي كه گذشت به دليل اينكه هيچ فيلمي نديدم، نميتوانم در اين باره نظري بدهم. معادي در خصوص فعاليتهاي خود در طي يك سال گذشته گفت: نيمه اول سال گذشته در حال كار بر روي دو فيلمنامه بودم و فيلمنامهاي كه براي آقاي كاهاني نوشتم موفق به كسب مجوز نشد و در نيمه دوم سال افتخار بازي در فيلم «جدايي نادر از سيمين» اثر اصغر فرهادي را داشتم كه حدود 5 ماه از وقت خود را بر روي اين اثر صرف كردم. بازيگر فيلم «درباره الي...» در خصوص مقايسه اين فيلم با فيلم «جدايي نادر از سيمين...» گفت: اصلاً نميتوانم بين اين دو فيلم مقايسهاي انجام دهم، زيرا به هر حال اين دو فيلم مضموني متفاوت داشتند اما بر اين اعتقاد هستم كه هر دو بسيار خوب و بسيار عالي بودند و ويژگيهاي بسيار خوبي نيز داشتند. من هر دو فيلم را به شدت دوست داشتم و مانند اين است كه شما دو حرف قشنگ از يك آدم بشنويد. معادي در ادامه افزود: البته ميدانم اصغر فرهادي اين فيلم را با تجربه بيشتر و با جهانبيني خاص ساخته است و قطعاً به لحاظ سينمايي نگاه جديدتري داشته است و اين موضوع را ميتوان از تفاوت بسيارش با فيلم «درباره الي...» تشخيص داد. معادي درباره فيلم جديد خود گفت: بلافاصله بعد از فيلم «جدايي نادر از سيمين» در حال كارگرداني فيلم «برف روي كاجها» هستم و در حال فيلمبرداري روزهاي آخر فيلمبرداري هستيم. معادي خاطره خوب خود از سال گذشته را اينگونه تعريف كرد: تمام كارهاي امسال خاطرات شيريني را برايم در برداشت، يكي از اين خاطرات خوب كار با گروهم در فيلم خودم است كه ميتوانم در اين باره بگويم به شدت در طول كار به من خوش گذشت. وي در ادامه افزود: البته بايد بگويم كه بهترين خاطرهام از سال گذشته دريافت جايزه از جشنواره برلين براي فيلم «جدايي نادر از سيمين» بوده كه از يك سينما به سينمايي ديگر ميرفتيم و در طول تمام اين آمد و رفتها در تمام اين سينماها و بازديدها از ما تقدير شد. معادي درباره تجربه شخصي خود در سال 89 گفت: تجربه فيلمسازي در يك ژانر بلند برايم عالي بود و در طول كار، هر شبي كه ميگذشت نسبت به روز گذشته راضيتر بودم. معادي درباره دلخوري خود از سينماي ايران گفت: من دلخوري خاصي از سينماي ايران ندارم. امسال خيليها توقع داشتند من براي بازي در فيلم «جدايي نادر از سيمين» نامزد دريافت سيمرغ بلورين شوم اما اينگونه نشد، حال چرا بايد من از اين بابت دلخور باشم و خودم را به سطحي برسانم كه نشان دهم از كانديدا نشدنم در جشنواره ناراحت و دلخور هستم؟ من هيچ دلخورياي از سينماي ايران ندارم و بايد بدانم كه سال آينده، سال پربارتري را در پيش رو دارم. معادي در انتها، از خداوند سال موفق و پرباري را براي هموطنان خود خواستار شد.
|