| | |
سينماي ما- پنجمين جشن منتقدان و نويسندگان سينماي ايران در كنار اهداي تنديس برگزيدگان، يك بخش ويژه را به بزرگداشت مسعود كيميايي و تقدير از اين فيلمساز اختصاص داد. در اين جشن «مسعود كيميايي» از در ورودي VIP تلار ايوان شمس مستقيم روي صحنه آمد و در حالي كه حاضران در مراسم و اهالي سينما و منتقدان به احترامش ايستادند و به شدت او را تشويق كردند، ابتدا در وصف بهترين كارگردان برگزيده مراسم سخن گفت.
وي گفت: از من دعوت كردند تا جايزه منتقدان را به او بدهم؛ او هنرمندي عالي است و پيش از آن يك انسان شريف و كم‌ياب است كه زيبا نگاه و كار مي‌كند. هر اثر هنري پيش از رسيدن به جايزه، با كيفيت خود اثر و ارتباط با مردم و مخاطب جايزه‌اش را مي‌گيرد. فرهادي هم كارش با مردم ارتباط برقرار كرده و اين بسيار عزيز و دوست داشتني است. گرچه جايزه هم به جاي خود شيرين است. من قرار است جايزه منتقدان به فرهادي را به او بدهم.
كيميايي ادامه داد: زماني كه بيمار و نيمه بيهوش بودم، «اصغر فرهادي» به بالين من آمد و وقتي چشم باز كردم، يك جفت چشم مهربان بر بالينم ديدم؛ چشماني كه صداقت يك هنرمند را دارد.
«اصغر فرهادي» پس از كسب جايزه بهترين كارگرداني از «مسعود كيميايي» گفت: اين روزها حال هيچ كس خوب نيست و من قرار نبود حرفي بزنم، اما با حضور آقاي كيميايي روي صحنه بايد بگويم كه يادم مي‌آيد جوان كه بودم كتاب «زاون قوكاسيان» در مورد «مسعود كيميايي» را زياد مي‌خواندم؛ و اين‌كه نسل ما مديون «مسعود كيميايي» است.
در ادامه با اشاره مجري به مناسبت 22 سالگي ساخت فيلم «سرب»، مراسم تقدير از «مسعود كيميايي» برگزار شد و مجري از «سيروس الوند» و «هوشنگ گلمكاني» دعوت كرد تا روي صحنه بيايند تا تنديس و لوح تقدير ويژه انجمن را به اين كارگردان اهدا كنند.
الوند پس از اهداي لوح و تنديس به كيميايي گفت: اولين بار كه جوان بودم و احساس كردم آدم‌حسابي شدم، زماني بود كه 19 سال داشتم و با چند نفر از دوستانم كار مي‌كرديم و در جشني براي اهداي جايزه به مسعود كيميايي زير لوح او را امضا كرديم. از آن روز احساس ديگري داشتم و آن جايزه هم به نوعي براي «مسعود كيميايي» متفاوت بود؛ منتقدان بايد بدانند كه اساساً اين مسعود كيميايي بود كه پاي نقد فيلم را به سينماي ايران باز كرد. هوشنگ گلمكاني هم با قرائت متن لوح تقدير انجمن منتقدان به كيميايي، به اين بخش پايان داد.
|
