نظر خواهی از همکاران مطبوعاتی درباره جشنواره فیلم فجر و سالن رسانه ها - قسمت اول : کاش جماعت کوچک و آشنایی در محیطی امن و دوستانه مشغول کار و تماشای فیلم‌ها باشیم

سینمای ما - شیدا عارف: اهالی مطبوعات و همکاران فعال این عرصه به چهار پرسش سایت "سینمای ما" درباره جشنواره فجر و برگزاری سی امین دوره آن پاسخ دادند. بخش اول پاسخهای این همکاران را بخواتید:

پرسش های سایت "سینمای ما"

1. برای میزبانی از اصحاب رسانه، برج میلاد را ترجیح می دهید یا سینماهای داخل شهر را؟

2. مهم ترین دغدغه خبرنگاران سینمایی در ایام جشنواره فجر چیست؟

3. انتقاد شما از جشنواره سال های گذشته چیست؟

4. چه پیشنهادی برای دبیر و مسئولین جشنواره امسال دارید؟

....................................................................

آرامه اعتمادی:به فکر کنترل جدی غیر سینمایی ها باشید!

1، 2، 3 و 4- بازهم تنگ‌نظری و باز هم بی‌توجهی و اهمیت به اصحاب رسانه! از گوشه و کنار شنیده می‌شود که سینمای رسانه و مطبوعات در سی‌امین و شاید مهم‌ترین (به زعم مسئولان) دوره جشنواره فیلم فجر جایی غیر از برج میلاد است. چه اتفاق بدی! باز هم باید فیلم‌ها را با جماعتی زیاد (که انگار به هیچ طریقی نمی‌توان جلوی غیر سینمایی‌نویس‌ها را گرفت) در سالن‌‌های کوچک ببینیم.
برج میلاد ویژگی‌های بسیاری دارد که نسبت به سایر سالن‌های سینمایی ارجح است، از جمله؛ فضای کافی (سالن سینمای با ظرفیتی بالا، تبادل نظر و گپ زدن در مورد فیلم‌ها، اختصاص سالن مشخص به نشست‌های خبری و از همه مهم‌تر اختصاص اتاقی به دفتر بولتن جشنواره)، فضا و مکان مناسب برای دسترسی به اینترنت و ارسال مطالب به رسانه‌ها، داشتن فضایی برای استراحت و خوردن و آشامیدن، پارکینگی با ظرفیت پذیرش هر تعداد اتومبیل و بالکنی که نه تنها گاهی برای تنفس کشیدن مناسب است و در عین حال دور از سر و صدای شهر است، که از استشمام در فضایی با دود سیگار دوستان، هم در امان نگه‌مان می‌دارد. شاید هر کدام از این دلایل، در نگاه اول سطحی و ساده به نظر برسد، اما مهیا نبودن هر کدام از این شرایط، می‌تواند مشکل‌آفرین باشد.
ای کاش به جای منتقل کردن سینمای اصحاب رسانه از برج میلاد به سینمای کوچکی مثل فلسطین، یا سینمای سرد و قدیمی مثل افریقا یا حتی سینمای زوار در رفته‌ای چون سینما صحرا، به‌فکر کنترل جدی برای جلوگیری از حضور افرادی غیر از سینمانویسان و سینماگران در آنجا می‌شدند. تا به‌جای اینکه فروشنده معروف دی وی دی فیلم‌های روز جهان یا خبرنگاران ورزشی و اجتماعی یا اهل و عیال مدیران را ببینیم، جماعت کوچک و آشنایی در محیطی امن و دوستانه مشغول به کار و تماشای فیلم‌ها باشیم.

محمد تاجیک:اگر خبرنگاران نباشند، جشنواره فجر بیچاره خواهد شد!

1. من چندسالیه که سینمای مطبوعات نمی‌آیم به خاطر اداواصولهایی که روابط عمومی بنیاد فارابی در می‌آره. البته این نیامدن به سینمای مطبوعات کلی به نفعم شده ودیدن فیلم درسینماهای دیگر راحت‌تر و لذت بخش تره. امسال هم به احتمال ۱۲۰درصد به سینمای مطبوعات نمی‌آم.

2. فکر می‌کنید اگر خبرنگاران سینمایی نباشند جشنواره حتی یک ذره هم رونق خواهد داشت؟ اگر روزی خبرنگاران بخواهند جشنواره را تحریم کنند جشنواره فجر بیچاره خواهد شد. چند سال پیش حتی در اوج ماجراهای تحریم جشنواره‌های دولتی، حتی روزنامه‌های اصلاح طلب هم از ویژه نامه در آوردن هم نمی‌ گذشتند.

3. بی نظمی تمام عیار و شیر تو شیر شدن نمایش فیلم‌ها. من چند بار بلیط فیلم ورود آقایان ممنوع را گرفتم وهرچند بار فیلم دیگری را نمایش دادند. البته این بی‌نظمی بعضی موقع‌ها به نفعم شد. مثلا به جای یک فیلم معمولی جدایی نادر از سیمین را دیدم یا در جشنواره سال قبلش به جای فیلم خانواده ارنست فیلم شاهکار بدرود بغداد را دیدم.

4. پیشنهاد می‌کنم خزاعی از آدمهای حسابی سینمابه عنوان مشاور به خوبی استفاده کنه. خزاعی قراره جشنواره با آبرویی برای معاونت برگزارکنه. با صراحت می‌گویم فقط با آدمهای حسابی و کاربلد سینما کارکنه و یا مشورت بگیره.

حامد مظفری: فهرست فیلم ها بر اساس شنیده ها شکل می گیرد!

1. اگر منظور از سینمای مرکز شهر سینما صحرا باشد که باید مواظب بود موقع نشستن روی صندلیهای آن، آدامس به شلوارت نچسبد(!) یا سینما فلسطین که به سبب برگزاری جشنواره های متعدد، به شدت مستعمل شده، مطمئنا برج میلاد در الویت است اما اگر دبیر محترم جشنواره این بضاعت را دارد که سینما آزادی یا پردیس ملت را به عنوان سینمای رسانه ها برگزیند، شک نکنید که الویتم با این دو سینما است. البته انتظار ندارم که کل ظرفیت یک پردیس به اهالی رسانه اختصاص یابد و تنها کافی است دو سالن از پردیس آزادی یا ملت به روزنامه نگاران اختصاص یابد مثلا سالن اصلی پردیس آزادی و سالنی کوچکتر مثل شهرهنر که در یکی نمایش فیلم انجام شود و در دیگری جلسات نقد و بررسی!

2. در اختیار داشتن برنامه نمایشی که به طور مرتب و ساعت به ساعت تغییر نکند بلکه بتوانی براساس آن یک برنامه ریزی سالم برای تماشای فیلمها انجام داده و پوشش رسانه ای درستی از جشنواره را در اختیار مخاطبان قرار دهی.

3. بی برنامگی در نمایش فیلمها همچنان اصلی ترین معضل جشنواره فجر است که احتمالا امسال هم با آن روبرو خواهیم بود ضمن اینکه این جشنواره هیچ گاه بین المللی نبوده و بیخود اصرار دارند که پسوند بین المللی را به آن ضمیمه کنند. این را هم در نظر داشته باشید که گاهی پیش می آید چند روز پیش از افتتاحیه هم لیست فیلمهای بخشهای مختلف جشنواره در اختیار اهالی رسانه قرار داده نمیشود! به عنوان کسی که سالها دبیر سرویس بین الملل هفته نامه «جهان سینما» بودم همواره یک روز قبل از موعد صفحه بندی ویژه نامه جشنواره، لیست احتمالی فیلمهای بین الملل به دستم میرسید آن هم بعد از رایزنی فراوان و واسطه کردن چند دوست و آشنا که سِمَتی در فارابی داشتند. حساب بکنید برای تهیه مطالب بخش بین الملل فقط 24 ساعت وقت داشتم و اغلب باید به تنهایی به جمع آوری اطلاعات مرتبط با فیلمهای اغلب گمنام بخش بین الملل دست میزدم چون هرگونه رایزنی برای تقسیم کار بین دیگر همکاران فقط مساوی بود با تلف کردن وقت و از دست دادن موعد صفحه بندی و در نهایت انتشار دیرتر از موعد نشریه. نمیدانم چرا این به یک عادت در تمامی جشنواره های این دیار تبدیل شده که حتی از ارائه به موقع نام فیلمهای جشنواره هم میترسند و انگار قرار است فرمول کشف یک عنصر شیمیایی جدید یا یافتن معادله ای نقیض فرضیه نسبیت انیشتین را در اختیار شما قرار دهند که کلی وقت کُشی میشود و در نهایت هم براساس شنیده هاست که فهرست فیلمها شکل میگیرد!!!

4. همین قدر میگویم که بسیاری از اعضای انجمن منتقدان از نامه ای که از سوی هیات رییسه انجمن منتقدان خطاب به دبیر جشنواره نوشته شده و بر تغییر محل سینمای رسانه ها تاکید شده بود، آگاهی نداشته اند!

گلاویژ نادری: انتخاب برج میلاد کار نا بخردانه ای است!

1. سینماهای داخل شهر را به دلیل راحت بودن رفت وآمد و دسترسی آسان به محل کار ترجیح می دهم.

2. رفت و آمد راحت و سریع از محل کار به سینمای نمایش دهنده فیلم ها خبرنگاران خبرگزاری ها و روزنامه ها ناچارند ساعتی از روز را در محل کار خود باشند به همین دلیل باید بتوانند راحت بین سینما و محل کار رفت و آمد کنند و ترافیک زنجیره ای اتوبان های همت و حکیم سرراه آنان نباشد.

3. بی نظمی در نمایش و برنامه فیلم ها. افزایش تعداد سانس ها و نمایش فیلم در سانس 5/12شب برای خبرنگارانی که از ساعت 5/10 صبح فیلم دیده اند کار احمقانه ای است. انتخاب برج میلاد هم برای خبرنگاران با آن کیفیت صدا و سالن نیم دایره ای که بیشتر به درد برگزاری سمینار و کنفرانس می خورد کار نابخردانه ای بود که امیدوارم امسال تکرار نشود.

4. با انتخاب سینما آزادی هم کار ما را راحت کنند و هم محل خوبی برای نمایش فیلم ها و استقرار رسانه ها داشته باشد.

دانلود

نظرات