سینمای ما- شیدا عارف: پیش از این در دو بخش از همکاران مطبوعاتی، اهالی رسانه و منتقدان سینمایی درباره شرایط برگزاری جشنواره سی ام فیلم فجر، سالن مطلوب برای رسانه ها و پیشنهادهایی جهت بهبود اوضاع جشنواره نظر خواستیم. بخش دیگری از این نظرها را در این بخش می خوانید و امیدواریم متولیان جشنواره و بخصوص دبیر جشنواره سی ام بتواند از این نقطه نظرات برای برگزاری بهتر و مطلوب جشنواره استفاده کند. پرسش های سایت "سینمای ما" از همکاران مطبوعات سینمایی اینها بود:
1.برای میزبانی از اصحاب رسانه، برج میلاد را ترجیح می دهید یا سینماهای داخل شهر را؟
2. مهم ترین دغدغه خبرنگاران سینمایی در ایام جشنواره فجر چیست؟
3. انتقاد شما از جشنواره سال های گذشته چیست؟
4. چه پیشنهادی برای دبیر و مسئولان جشنواره امسال دارید؟
.......................................
پوریا ذوالفقاری(مجله فیلم): کسی از مدیران انتظار خلاقیت آن چنانی ندارد!
متاسفانه هرسال پیش از برگزاری جشنواره فجر خبرهایی مبنی عزم مدیران برای ایجاد تحول در جشنواره آن سال به گوش میرسد. یعنی ما هنوز این نکته ساده را درک نکردهایم که جشنواره ای با سی سال قدمت باید بخش های اصلی مشخص و تعریف شدهای داشته باشد. هیچ جشنوارهای در هیچ نقطه ای از دنیا وجود ندارد که هر دوره برگزاری آن با تغییرات اساسی مواجه شود. اگر مدیران ما بدانند که کسی از آنها انتظار خلاقیتهای آنچنانی ندارد و به جای تلاش برای درانداختن طرحی جدید، بکوشند تا بخشهای همیشگی جشنواره را به شکل بهتری برگزار کنند، هم شأن و جایگاه این رویداد فرهنگی بیشتر حفظ میشود و هم خاطره خوشی از مدیران باقی میماند.
واقعا برنامه ریزی مناسب برای اختصاص سالنی به اهالی رسانه نیاز به ایجاد تحول ندارد. کافی است تعداد خبرنگاران و شرایط مورد نیاز آن ها را در کنار این واقعیت بگذاریم که هیچ تحولی در این سه دهه نتوانسته مانع حضور افراد بی ربط به کار خبری در سالن اصحاب رسانه شود. آن گاه نگرانی بسیاری از خبرنگاران و منتقدان از جا به جایی سالن نمایش فیلم قابل درک خواهد بود. سالن برج میلاد با وجود مجموعه مشکلاتش- به ویژه از لحاظ کیفیت نمایش فیلم- این حسن را داشت که ورود اغیار عرصه را بر منتقدان و خبرنگاران تنگ نمی کرد. اگر مدیران بتوانند برای نخستین بار برنامه ریزی دقیقی برای جلوگیری از همین یک اتفاق داشته باشند، می توان سینما فلسطین را با وجود محدودیت هایش پذیرفت. به شرطی که نوک پیکان این برنامه ریزی و سخت گیری متوجه منتقدان و خبرنگاران نشود!
چه کنیم که از نظر مدیران ما واژه نوآوری، در برهم زدن روال رایج و جا افتاده یک اتفاق مهم فرهنگی و هنری معنا میشود. و ناخواسته هربار سخن از جهش و دگرگونی برای بهبود شرایط این صنف به میان می آید، همه کلاهمان را سفت تر می گیریم!
سعید مهر پور(خبرگزاری فارس): معضل هویتهای جعلی در نشست های مطبوعاتی!
1.برج ميلاد چرا كه از امكانات اينترينتي خوبي بهره مند است و حضور هنرمندان باعث مي‌شود تا بتوان از تك تك آنها مصاحبه گرفت. تجمع هنرمندان، خبرنگاران و منتقدان باعث برگزاري باشكوه جشنواره مي‌شود.
2. دغدغه خبرنگار نيز اطلاع رساني درست است و مشكل حجم بالاي كار
3.بزرگترين انتقاد سال گذشته حجم بالاي كار بود و بي احترامي به عكاسان كه اگر سالن جا داشت آنها فيلم مي‌ديدند و اگر جا نداشت آنها را به سالن راه نمي‌دادند. صداي سالن اصلي برج ميلاد هم بسيار بد بود. در نشستهاي مطبوعاتي سوالاتي جعلي با هويت خبرنگار فارس مطرح مي‌شد كه خود خبرنگار مطرح نكرده بود؛ سوال جعلي با هويت جعلي.
4. به بخش بين الملل بهای بيشتري بدهند.
حمید لازمی(سایت اتحادیه تهیه کنندگان):دبیر جشنواره باید مستقل از جناح ها باشد
1.به نظر من سینماهای داخل شهر برای حضور اصحاب رسانه مناسب تر است. اهالی رسانه در جایی باید مشغول کار باشند که تمرکز کافی را داشته باشند . مسیر دور برج میلاد و بزرگی اش نسبت به تعداد اهالی رسانه عواملی هستند که تمرکز ممکن را از آنها می گیرد. بزرگی برج میلاد موجب می شود افراد بیگانه با رسانه هم وارد سالن شوند و جلسات را از حالت کارشناسی خارج کنند که چنین اتفاقی در دوسال تجربه قبل رخ داد.
2. آن که چیست را نمی دانم. سیاست کاری خبرنگاران است که مشخص می کند ولی آن که باید باشد این است که خبر نگار در جشنواره فیلم فجر باید خبر رسانی کند. فیلمی که نیاز به فریاد و تبلیغ دارد را کمک کند. دغدغه سینما داشته باشد و برای معرفی آثار تاثیر گذار تلاش کند.
3.دبیر جشنواره فیلم فجر شدیدا باید مستقل از جناح ها باشد. جریان های مخوفی با تحریم و نافرمانی و رفتار های کاملا غیر سینمایی می خواهند به جشنواره جهت دهند. همه نظر ها باید شنیده شود و تصمیم آخر که برآیندی از نظر هاست توسط دبیر جشنواره گرفته شود. به شکوه ها و های و هوی های رسانه ای توجه نکند. آنچه که به نفع کشور و شرایط کشور است را اعمال کند. شعاری که برای جشنواره امسال در نظر گرفته شده را قاطعانه پیگیری کند.
4. برای حضور در جشنواره فیلم فجر حتما باید وصل به جایی بود . به نظر من لایقان در جشنواره حضور نمی یابند یعنی آنهایی که در طول سال دغدغه سینما دارند و برای سینما تلاش می کنند. باید تهیه بلیت برای افراد شایسته حضور در جشنواره سروسامان پیدا کند. البته تماشای فیلمها محدود تر شود . به نظر من نمایش های مکرر قبل از اکران شدیدا به ضرر فیلم محسوب می شود.
رضا استادی(روزنامه نگار تلویزیونی): ساختار غلط جشنواره قابلیتی برای اجرای پیشنهادات مفید ندارد!
1. شخصا سینماهای داخل شهر را ترجیح می دهم چون در صورت عدم تمایل به تماشای فیلمی خاص، امکان ترک سینما وجود دارد. برج میلاد در سال های اخیر بیشتر شبیه یک زندان بود که حتی در صورت عدم تمایل به تماشای چند فیلم، به دلیل «بدمسیر بودن» امکان و انگیزه خروج از آن تقریبا نزدیک به صفر بود.
2. حضور در جشنواره ای منظم مهم ترین دغدغه بنده در همه این سال ها بوده که معمولا به دلایل مختلف محقق نمی شده و به همین دلیل، هر سال بعد از پایان جشنواره با یک دلزدگی شدید از جشنواره خداحافظی می کردم و تا مدت ها رغبتی برای تماشای فیلم در سینما نداشته ام.
3. دبیر و مسوولان جشنواره نیازی به پیشنهادهای رسانه ها ندارند چون عملا ساختار قدیمی، غلط و اشتباهی که در سال های اخیر به مرور شکل گرفته و روز به روز هم مستحکم تر شده، به هیچ وجه قابلیتی برای اجرای پیشنهادی خوب و مفید ندارد و هر نوع تلاش برای تغییر در این ساختار ممکن است باعث فروپاشی آن شود. بعید می دانم امسال هم شاهد اتفاق شگفت انگیزی در جشنواره باشیم اما قطعا خود مسوولان بیش از دیگران بر نقاط ضعف جشنواره اشراف دارند.
4. در صحبت های بالا به آن اشاره شد.
