فيلم خوبيه

من خوشم اومد و بازيهاي خوبي هم داشت

هیجده سال بعد ازفیلم دوست دوستداشتنی پرده اخر#دیداری تازه با وارو کریم مسیحی با فیلم تردید/ سفارش ما به شما این فیلم را حتما ببینید

عااااااااااااااااااااالی بود...

هنوز با تدوین جدید ندیدمش...ولی خواهم دید...صد در صد دوباره میبینمش...

عالیه ولی به پای پرده اخر نمیرسه

بهترین فیلمهای امسال:1-درباره الی---2-بی پولی---3--تردید.

تردید واقعا فیلم خوش ساختیه!به همه عوامل فیلم باید تبریک گفت!!!

سلام من دانشجوی رشته موسیقی هستم و به فیلمهای ایرانی هم اصلا علاقه ای ندارم اما این فیلمو دیدم فوق العاده بود خیلی قشنگ بود فیلم مرموزی بود .

برای رفتن به سینما و دیدن این فیلم تردید نکنید

فیلم خیلی خوبی است.

واقعا فیلم خوبی بود،هر چند که پرده آخر یه چیز دیگه بود.تردید کمی برای من تکراری بود از نظر داستان.چون من دوبار نمایشنامه هملت رو خوندم،ولی بازیهای عالی بازیگران این فیلم و کارگردانی قوی جذابیت داستان را از بین نبرده است.

فیلم کلاسیکی در سینمای ایران ...

تردید فوق العاده است

حتما حتما حتما ببینید !

فعلا فقط میگم فوق العاده بود و به قول رامین برای رفتن به سینما و دیدن این فیلم تردید نکنید

قسمت هایی از فیلم حذف شده بود اگر کسی هم در جشنواره دیده هم در اکران عمومی این حذفیاتو توضیح بده لطفا

این فیلم از استاندارد سینمای ایران بالاتر است .

در نسخه جشنواره خیلی کشدار و خسته کننده بود ...حوصله ادمو سر میبرد ...ولی با تدوین جدید ندیدمش ! ...زیادم قشنگ نیست ! یه جورایی لوسه ...

اگر می خواهید ببینید که مشکل برخی دوستان فراهم نبودن شرایط برای فیلم ساختن نیست تردید را ببینید فیلمی که در آن سرمایه امکانات بازیگر خوب فیلمبردار خوب لوکیشن و همه چیزی که یک کارگردان وسواسی برای کارش می خواهد داده شد و کارگردان ما از یک داستانگویی ساده عاجز است به جای آنکه هملت را در امروز روایت کند فقط می خواهد وفاداریش را به اثر با نام بردن پی در پی از ان ثابت کند اینکه می شود مثل کیانوش عیاری شاهکاری مانند بودن یا نبودن را ساخت یا مثل واروژ کریم مسیحی تردید را فیلم نه از منبع اقتباسش انرژی می گیرد نه از جامعه اطرافش نه از درونیات قهرمانش و نه از هیچ چیز دیگر اینجا با کارگردان مستکبری طرفیم که مثل معلم های ادبیات به زور ومی خواهد برای ما هملت تعریف کند تعریفی که به بدترین شکل انجام می شود بهرام رادان رادان در فضای تیاتری فیلم گم شده و به بدترین شکل ممکن نقشش را ارایه می دهد ترانه در ارایه یک افلیا موفق است یک دختر پریشان و عصبی اما به واقع واروز برای شخصیت مهتاب چه کاری انجام داده آیا فقط به ترانه گفته افلیا باش و بس در حالی که ما افلیا را هم به طور کامل روی پرده نمی بینیم حامد کمیلی خوب است اما به واقع واروز در مورد تماشاگر امروز چه فکر کرده ایا فقط چون پرده آخر را ساخته ( که خود جای بحث دارد) باید بنشینیم و هر چیزی می سازد برایش هورا بکشیم فیلم اشفته است و منعکس کننده ذهن اشفته سازنده اش در دنیای امروز است ای کاش یک صدم پول ساخت این فیلم را صرف بازسازی فیلمی مثل سلندر می کرد و ای کاش اندکی تماشاگری که فیلممان را می بیند دوست داشته باشیم

khailyyyy khub bhd , baziaa , va kargardani

فوق العاده بود

تردید را سال گذشته تو جشنواره فیلم فجر دیدم فیلم خوبی بود و معلوم بود برای ساخته شدنش زحمت زیادی کشیده شده است ولی یک مقدار طولانی بود بازی بازیگرا در حد بسیار خوبی بود و همگی حضوری موفق داشتند ولی به پای پرده آخر نمی رسد

کسانی که فیلم رو دیدن راضی از سینماها خارج می شو ند

دلم آب افتاد از بس گفتید قشنگه

برم زودتر ببینم...

من این فیلمو تو جشنواره دیدم و هنوز وقت نکردم که نسخه ی کوتاه شده ی فیلم رو ببینم ولی بعد از دربازه ی الی یکی از بهترین فیلمهای ایرانیه که دیدم

یکی از خوشت ساخت ترین فیلمهای ایرانی بود ،

و نسبت به نسخه ی جشنواره تدوین و موسیقی بهتری داره .

كار واروژ فوق العاده بود ، اميدوارم در آينده ي نزديك كاراي بعدي ش رو ببينيم!

بازي ها هم كه حرف نداشت...

به نظرم نگاهش به هملت و اقتباسش از اين داستان ، چيز جالبي از آب دراومده بود ، خصوصا" پايان داستان.

در دو صورت برید ببینید

1. به سینمای کلاسیک علاقه دارید

2.می خواهید فیلمیو ببینید که همه نمی تونند ببینند

در دو صورت از دیدن فیلم لذت ببرید

1. هملت رو چندین بار خونده (یا دیده) باشید

2. فیلم دو خواهر رو دیده باشید

لطفا سینماهای نمایش دهنده را صحیح در سایت اعلام نمایید زیرا یا زحمتی که برای این فیلم زیبا و خوب انجام شده همه باید کمک کنیم تا هرچه بهتر اینگونه فیلمها دیده شوند و ضایقه ای مردم از کارهای سطحی به کارهای مفهومی وزیبا تغییر یابد.

فیلم بسار زیبایی بودبرخلاف تفکر عده ای این فیلم خوراندن هملت به ما نیست این است که هم چون مهتاب باید به مبارزه با تقدیر فردی و قومی پرداخت حتی اگر سوگنامه هملت باشد بازی آقای رادان و خانم علیدوستی عالی بود

هملت با طعم ایرانی!

عالی بود تنها فیلم قابل دیدن در سینما

هملت با طعم ایرانی !

هملت با طعم ایرانی !

واقعا خجالت آوره وقتی داشتم امتیاز فیلم هارو نگاه میکردم از این که فیلمی مثل تردید نصف دو خواهر امتیاز گرفته بود از روند صعودی !!و چشمگیر سلیقه مردم حالم به هم خورد ...

متاسفم...

http://www.cinemaema.com/module-pagesetter-viewpub-tid-4-pid-114.html

این لینک مربوط به صفحه ی درباره ی الی.. است امیدوارم به این صفحه بیایید و بازم نظر بدهید تا بازم صفحه الی... داغ بمونه همون فیلمی که به عنوان نماینده ی سینمای ایران به اسکار فرستاده شده

هنوز کسانی در این صفحه نظر میدن پس شما هم بیایید که این صفحه به روزهای اوج خودش برگرده

منتظریم

سکوت چند دقیقه ای سیاوش (بهرام رادان) در ابتدای فیلم و شکستن این سکوت در سالن تئاتر قدیمی در حال تخریب توسط دوست قدیمی و صمیمی اش کارو(حامد کمیلی) همه از همان ابتدای فیلم حاکی از آن است که وی از شرایط حاکم بر خانه و اطرافیانش در آن به شدت ناراضی است، حتی با افتادن قاب عکس پدر سیاوش نیز این موضوع باز گو می شود که نباید روال عادی طی شود یعنی سیاوش در واقع به این دلیل در سر خاک پدر حاضر نمی شود که به نوع مرگ او شک دارد اما کارو این را بی احترامی به پدر می پندارد (البته در ابتدای ماجرا) و سیاوش برای اثبات رفتار خویش به بازگو کردن شرایطی می پردازد که تا به حال آنها را مسائلی پیش پا افتاده قلمداد می کرد و کار تا آنجا پیش می رود که سیاوش متوجه انطباق خاصی بین زندگی خود و تمام شخصیت های اطرافش با هملت می شود و از آنجا که کارو کاملا از ماجرای هملت به عنوان یک تراژدی آگاهی دارد با ریختن یک قهوه و مقایسه زندگی دوستش سیاوش با تراژدی هملت سعی دارد این تطابق را رد کند اما به تشابهی بین هملت و سیاوش می رسد که دیگر قادر به انکار این موضوع نیست ،دیوانگی عمدی سیاوش یه طور غیر عمد

و این همان شروع طوفانی یک فیلمنامه ی اقتباسی است که به بهترین شکل ممکن صورت گرفته است

بازی بهرام رادان در نقش سیاوش نیز کاملا جا افتاده و پخته از آب درآمده است،خواندن جمله «بودن یا نبودن، مسئله این است» توسط سیاوش در اتاق کار دایی اش یا نشستن و گریه کردن سیاوش روی پله های سالن تئاتر متروکه در حالی که کارو در حال توضیح شباهت هملت و سیاوش روی آن تخته ی چوبی برای مهتاب(ترانه علیدوستی) است از جمله سکانسهایی است که به بهترین نحو توسط بهرام رادان صورت گرفته است و به سادگی نمی توان از آن گذشت اما در مقابل سیاوش مهتاب حضور دارد که کاملا دختری عصبی است دختری که در لحظه ای میخندد و لحظه ای بعد به شدت عصبانی می شود و فریاد می کشد حتی بعد از مرگ پدرش به سراغ سیاوش می آید و او را با نقشه های همان ساختمان متروکه می زند یا بعد از شنیدن ماجرای هملت آن تخته ی چوبی را می شکند و شروع به گریه کردن میکند ،مدام از سیاوش عشقش ایراد میگیرد و منتظر تائید آن از سوی خود سیاوش است که عملا این نیز در انتهای فیلم صورت میگیرد و مهتاب با شنیدن این اعترافات از سوی سیاوش چهره ای راضی به خود می گیردو این از شخصیت پردازی درست و دقیق ناشی می شود

تردید فیلمی است که به سادگی نمی توان از کنار آن گذشت حتی به نظر من جز 10 فیلم برتر سینمای ایران به شمار می آید اما اینجا به نکاتی از این فیلم میپردازم که آنها را در جایی خواندم و فکر میکنم خواندن آنها خالی از لطف نباشد

1-انتخاب اسم سیاوش اسطوره ی ایرانی که او نیز نوعی تردید را با خود به همراه دارد هوشمندانه بودن انتخاب واروژ کریم مسیحی رانشان میدهد

2-در هملت پریستس بهترین شمشیر زن دانمارک است اما دانیال جوانی است فاقد عقل و شعور کافی از این رو کشتن سیاوش توسط دانیال میتواند به سادگی شکل بگیرد

3-پرداختن به شرایط اقتصادی و مسائلی همچون قاچاق و پولشویی معادل خوبی برای اوضاع اقتصادی شاه دانمارک است

4-برگذاری مراسم سنتی جنوب کشور و احظار روح پدر سیاوش توسط آن پیرمرد معادل آشکار شدن روح پدر هملت در برج دانمارک است که باز هم پایبندی فرم تردید با پایانی متفاوت هملت را نشان میدهد

به نظر من هم فیلم عالی بود بازیهای خیلی خوبی داشت (البته اگه قسمت اول بازی مادر سیاوش رو فاکتور بگیریم)

کارگردانیش هم که حرف نداشت مخصوصا با بعضی از صحنه های فوق العاده ای که گرفته بود مثل افتادن تصویر ترانه تو آب یا صحنه مهمانخونه که بعد به فضای باز تبدیل می شه

به نظرم اگه دقیق دیده بشه نکات حرفه ای زیادی هم می شه توش دید

راستی به نظرم بهترین اقتباسی که می شه از هملت در قرن 21 کرد رو می شه تو این فیلم دید مخصوصا با ÷ایان بسیار زیباش

من 200 بار دیگه هم می تونم ببینمش!

عالی بود...به نظر من اوج بازی بهرام رادان.

SHAHKAR BUD

فیلم بی نظیری بود به خصوص پایانش ... با اینکه پارسال این فیلمو دیدم هنوز غم فیلم تو دلمه... فقط توی فیلم نامه یکم به نظرم ضعف داشت

فیلمی سرشار از ستایش و ادای دین به نمایش و ...

شخصیت خواب زده سیاوش، در چنگال تقدیری عجیب گرفتار آمده ولی در نهایت این عشق است که سرنوشت او را از شاهکار شکسپیر جدا می کند، روایتی فانتزی و شرقی از هملت.

khob bod

به نظرتون من ایننو ببینم یابی پولی؟لطفا کمکم کنیدچون من فقط یکیشون رومیتونم ببینم

فیلم قشنگی بود بعد از الی توی ای چند ماه بهترین فیلمی بود که دیدیم برای این کمتر فروخته جون مردم ما عامه پسندن کلاس کاری این فیلم ها رو ندارن

فیلم معرکه بود !

"تردید" بی شک یک فیلم متفاوت و آوانگارد در سینمای ایران است هر چند فیلم در برخی سکانسها دچار کهنگی در روایت میشود ولی کلیت "تردید" فیلم برجسته ای است.واروژ کریم مسیحی در دومین فیلمش داستان هملت را از دریچه نگاه ایرانی عبور داده و مولفه های غربی تراژدی شکسپیر را در حال و هوای خاصی به تصویر کشیده است."تردید" از حیث تکنیک هم فیلم قابل اشاره ایست.بازیها در فیلم یکدست و استاندارد هستند و همسو با فیلم جلو میروند."تردید" نشان میدهد بعد از دو دهه از ساخته شدن اولین فیلم کارگردان یعنی "پرده آخر" کریم مسیحی هنوز نبوغش را از دست نداده است.

فيلم از همه لحاظ عالي بود.....كارگرداني بازيگري وفيلم نامه....فقط كيفيت صداش جالب نبود مخصوصا موقعي كه دختره جيغ ميكشيد ...اصلا كلا صداش تو سرم بود!!!!!!!!!!!

به نظر من هنوز هملت واقعی ساخته نشده...امید وار بودم فیلم درباره تردید بین بودن یا نبودن باشه ولی این طور نبود !!

ye kam khaste konande bood man ba filme 2khahar bishtar hal kardam hadeaghal kola khandidam

با سلام. خوب بود خوب بود....اما به نظر من فیلم ها ی ایرانی هر کاریش کنی اخر یک جاش می لنگه.البته این مشکل از سینمای پرسیا شما نیست .مشکل از سیمای ماست.فیلم فقط فیلم خارجی.ده تا ماشین رو نابود میکنن.صحنه های زیبا وواقعیت های نادیده گرفته شده.ادم تا چند روز درگیرشه.اما فیلم های ایرانی حالا یا یارو عاشق شده می خواد به عشقش برشه و مهمترین اصلش همین ازدواج کردن 2 نفره...یک استثنا هم داره .ممکنه چند تا ظرف ایرانی هم داخلش خرد بشه...من به تنهایی از مدیر سینما یک درخواست دارم .لطفا تا اون جا که واستون مقدوره فیلم خارجی رو به روی پرده بیارید.مطمئن باشید طرفداراش کم نیستن.......tanks

تردید فیلم بسیار بدی است.جدی میگم.گول نخورید

مریم جان آخه فیلم هالیوودی 130 دقیقه ای وقتی به 80 دقیقه در ایران تبدیل میشه چه دیدنی داره؟

مزخرف بود

عالی بود... من خیلی خوشم اومد اما شنیدم حذفیات داشته حتی اینی که الان اکران میشه با نسخه ی جشنواره هم فرق داره... میشه یکی بگه درست شنیدم یا نه؟؟ اگر درسته چند دقیقه حذف شده...!!؟

هیچوقت نتونستیم تو این مملکت فیلمی که واقعن ساخته شده بدون تغییر و دستکاری ببینیم اون از خاک اشنا اینم از.... !!

عالی بود

با سلام

فیلم سینمایی تردید را درسینما دیدم.واقعا فوق العاده بود.

به همه هنرمندان و عوامل محترم این فیلم به خصوص اقای کریم مسیحی و اقای کمیلی و خانم علیدوستی خسته نباشد عرض می کنم. بازی اقای کمیلی در این فیلم بسیار عالی و زیبا بود.

ما به داشتن چنین هنرمندی افتخار می کنیم و همیشه برای اقای کمیلی ارزوی موفقیت داریم.

به همه هنر دوستان توصیه می کنم که دیدن این فیلم را از دست ندهند.

خسته کننده بود

فقط ميتونم بگم عالي بود...عالي...

بعد درباره ي الي دومين فيلمي بود كه از ديدنش در سينما لذت بردم...

عالی بود بسیار جذاب قشنگ و عالی البته عالی برای قشر با فهم و شعور و برای انسانهایی که می تونند درست فکر کنند

اگر این فیلم به نظر بعضی ها خسته کننده و معمولی اومده مشکل از فیلم نیست از قوه ی درک و شعور شماست

البته قصد توهین ندارم بد برداشت نکنید با تشکر

چیز زیادی از فیلم حذف نشده بود ، شاید در حدود چند دقیقه ، اون هم قسمتهای کشدار...

با اقای سعید صد در صد موافقم...اگر اول دو خواهر رو دیده باشید و بعد تردید رو به دو نکته ی اساسی پی میبرید :

1 . تفاوت بازی حامد کمیلی که خیلی واضح به چشم میاد... 2 . اینکه چقدر تردید میتونه قشنگ باشه و دست کم گرفته بشه .

مي تونم بگم يكي از بهترين فيلمهايي بود كه در سينماي ايران ساخته شده بود.... بازي ها تقريبا قوي بود و موضوع فيلم جديد بود... در كل خوب بود......

کتاب قانون خیلی بهتر بود

من بالاخره امروز موفق شدم فيلم رو ببينم!فيلم خوبي بود,اوايلش يك ذره خسته كننده بود ولي بعد تا اخر فوق العاده جذاب بود و موضوع نابي داشت!فكر مي كنم اگر تعدد شخصيت هاش كمتر بود فيلم بهتري مي شد اما بازيگر هاي نقش هاي اصلي بازي خيلي عاليي داشتند!در ضمن موزيك خيلي تاثير گذاري هم داشت! به همه ي عوامل تبريك ميگم و متشكرم!

پرده ی آخر یه شاهکار به تمام معنا بود. اما این فیلم...

بعد از بیرون اومدن از سینما خیلی توی ذوقم خورد.

میشه یکی از طرفداران فیلم دلیل دوست داشتن فیلمنامه رو بگه؟

به نظرمن فیلمنامه ی خیلی ضعیفی داشت.

من سینما رو وفیلم بین حرفه ای هستم .این فیلم غیرقابل قبول وغیرقابل تحمل است .درسالن سینما درصحنه هایی که قراربود تماشاگرتحت تاثیرقراربگیرد صدای خنده جمعی شنیده می شد.

تردید فیلم خوبی نیست. و مهمتر از آن، فیلم بی هویت و بی اصل و نسبیست. فیلمیست که نه خلاقیت دارد و نه اصالت. همه چیزش عاریه ایست. داستانش را از جایی برداشته و کارگردانیش را وام گرفته و موقعیت هایش را کش رفته. فیلم هیچ چیز از خودش ندارد. کریم مسیحی بعد از هجده سال که بازگشته، جامعه و انبوه سوژه های بکر و مناسبش را کنار زده و دست روی یکی از حالا دیگر کلیشه شده ترین داستانهای جهان گذاشته و بر اساس آن، فیلم ساخته. کارگردانی فیلم علی رغم آنکه خوب است، اما هیچ چیز از خودش ندارد. همه چیزش تقلید و رونوشتی از بهرام بیضایی ست. بسیاری از سکانس هایش هم گویا ادای دینی به آثار مهم گنگستری جهان، به خصوص پدرخوانده است.

کریم مسیحی که یک داستان تکراری را دستمایه ی فیلمش قرار داده، گویا خودش هم در میانه های فیلم از این تکرار خسته کننده خجالت زده است، مدام از زبان شخصیت اصلی داستان می گوید وا عجبا! چقدر زندگی من شبیه هملت است! عجبا! فیلمساز تلاش می کند تا با این ترفند، جلوی نارضایتی مخاطبانی را که اکثرا با این داستان آشنا هستند و فیلم برایشان جذابیتی ندارد را بگیرد و بگوید خودم می دانم داستان تکراری است، ولی مهم نیست! فیلمساز که در کلیت، تا حدودی به داستان اصلی متعهدانه رفتار می کند، برای آنکه اندکی از خودش هم چیزی به فیلم اضافه کند و رنگ و بوی ایران به آن بدهد، یک داستان مافیایی هم می زند تنگش. که البته مشکل اینجاست که این داستان اصلا در دل فیلم در نیامده است و گویا صرفا برای خالی نماندن جای عریضه، آن را در فیلم گنجانده اند. و مشکل مهمتر فیلم، جای دیگری شکل می گیرد. آیا کریم مسیحی واقعا گمان برده بازسازی هملت انقدر آسان است؟ آیا به راحتی می توان هملت را به خیابانهای تهران کشاند؟ مشکل اصلی فیلم اینست که فیلم از اساس ربطی به ایران و ایرانی ندارد. آن تصویره کرلئونه واری که فیلمساز از آن خانواده نشان می دهد و آن شکل زندگی، اصلا ربطی به خانواده های ایرانی ندارد. البته این مسئله همیشه یک ضعف نیست. اگر فیلمی با محوریت تخیل و یا طنز و فانتزی ساخته شود، این مسائل ضعف حساب نمی شوند. اما وقتی فیلمساز داعیه ی به تصویر کشیدن جامعه معاصر ایران را دارد و احساس هم می کند با آن داستانک مافیایی دارد به درد جامعه می پردازد، دیگر این نکته خیلی مهم می شود.

حال جدای اینها، کارگردانی کریم مسیحی در قسمتهایی حتی زیر استاندارد هم می شود. آن تصویر لوس و سطحی و مضحکی که او از عشق نشان می دهد با آن تام و جری بازی سیاوش و مهتاب در خانه و آن دیالوگ های دست چهارمی و یخ کننده توسط این دو شخصیت، واقعا چه جای توجیه و بحثی دارد؟ دزد و پلیس بازی دم دستی و سکانس خنده آور قتل جمع کثیری توسط یک بیمار مبتلا به سندرم داون و سپس سکانس پایانی حضور مهتاب کنار سیاوش مجروح(که به آسانی با بدترینهای تاریخ سینمای ایران برابری می کند)، نشانه هایی از این ضعف های آشکار هستند.

بدتر از همه ی اینها، اینست که خود فیلمساز حتی نمی داند از نقش هایش چه می خواهد. نمی داند چه بازیگری می تواند برای نقشش مناسب باشد و بازیش باید چگونه باشد. واروژ از طرفی یک فضای کاملا تئاتری در فیلمش خلق کرده است و از طرفی دیگر، برای نقش اصلی فیلمش، به سراغ بهرام رادانی می رود که تاکنون تجربه ای در تئاتر نداشته. حاصل این فعل و انفعالات این می شود که نه خود رادان می داند این وسط چه کند و نه کریم مسیحی می داند با او چه کند و اصلا چه کار قرار بوده بکند. در نتیجه، ماحصل، یکی از بدترین و بی ربط ترین بازیهای رادان(که بازیش در بی پولی را دوست دارم) و تباهی مطلق نقش اصلی فیلم می شود. ترانه علیدوستی هم با آنکه انتخابش درست بوده و بازیش هم خوب است، اما بی ربط بازی می کند. جنسش نه با محیط و دیگران جور است نه با نقشش. کارگردان هم نمی داند با او چه کند. سایر بازیگران هم یا درجا می زنند و یا خارج.

تدوین کار هم این معجون عجیب و غریب را کامل کرده. گویا در تدوین این فیلم خبری از ریتم شناسی و درک قدرت و تاثیر تدوین در داستانگویی نبوده است. چنانکه که در دقایق و سکانس های زیادی از فیلم، اصلا داستانی روایت نمی شود و در عوض در انتهایش با پررنگ شدن یک ماجرای مافیایی، به سرعت داستانگویی می شود. ریتم کار هم انقدر پایین است که تو گویی با ۹۰ دقیقه هم به جای ۱۲۵ دقیقه، حرفهای این فیلم کلاملا گفته می شد.

گمان کنم علت این مشکلات بیش از اندازه تردید، به مسائل مختلفی ربط پیدا کند. وقتی یک فیلمساز را برای یک فیلم آنقدر بزرگ می کنند که خودش هم باورش نمی شود، حاصلش این می شود که او بعد از ۱۸ سال بازمی گردد و دست روی سوژه ای می گذارد که اگر ۳۰ سال قبل هم می ساخت، جذابیتی نداشت. و بدتر از همه اینکه او آنقدر به خودش غره شده است و این غرور با سیمرغ سیاسی جشنواره ی فجر هم آنقدر بیشتر شده است که او با این اثر "فرهنگی نمای اش" حالا مدعی سینمای فاخر و فرهنگی و این چیزهاست. اگر هم کسی حرفی بزند، متهم می شود که شیفته ی اخراجی هاست و جناب فیلمساز می گویند فیلم را برای مخاطب چیپس و پفکی و کمدی آبکی پسند نساخته ام. اینهم البته از عوارض ساخت اخراجی هاست که عاملی شده تا هر فیلمسازی یک فیلم جعلی و بی خاصیت را در کاور فرهنگی و هنری و... به ما تحویل دهد و اگر هم کسی حرفی زد، سریع بهش بتازند که نه تو جزو همانهایی هستی که برای اخراجی ها سوت و کف می زنی! فیلمسازی که حتی نمی تواند بازیگران مناسب نقش هایش را انتخاب کند و بازیهای خوب و یکدستی از آنها بگیرد و هیچ خلاقیتی از خودش در فیلمش نیست و همه چیزش را جعل و از اینور و آنور وصله پینه کرده است(که عاقبت وصله پینه کاری، به عدم یکدستی و اغتشاش می انجامد)، به چه دلیل باید انقدر باد در قبقب داشته باشد؟ فیلم ضعیف شناسنامه دار، صد شرف دارد به فیلم شاهکار بی هویت و اصالت.

فیلم بد ساختن که ایرادی ندارد. اصلا ما که از هیچ فیلمسازی طلب نداریم. اما چیزی که اذیت می کند، اینست که یک فیلمساز بیاید فیلم بد و متوسطی بسازد و فیلمش را هم مدام فرهنگی و هنری و اجتماعی و فاخر و خاص پسند و روشنفکرانه بنامد و بگوید هر کس نفهمد، دارد عر عر می کند! اینست که آدم را عصبانی می کند. این فیلمها و این رویه ی برخی فیلمسازهاست که سم مهلکی برای سینمای ایرانند. اگر قرار باشد به جای آثار متعهدانه و دقیق اجتماعی، که بی ادعا و حرفی، جامعه ی مان را به تصویر می کشند، آثاری چون تردید برایمان بشوند سینمای فاخر اجتماعی و هر چیز دیگر و تحت هر نامی، دیگر وای به حالمان. بدا به حالمان.

باهاش حال نكردم. بهش 6 از 10 مي‌دم.

با نظر سعيد حسيني هم تقريباً موافقم.

ديدن اين فيلم رو به كساني كه از فيلمهاي با "ژست" روشنفكري خوششون نمياد توصيه نمي‌كنم.

بين فيلمهاي ايراني كه اين چند وقت ديدم، "درباره الي" يك سر و گردن از همه بالاتر بود و بعد "بي پولي"

alii bood. albate kasani ke ba ekhrajiha, javad razavian, ... hal mikonan, bayadam az vasate film boland beshan va az salon beran biroon.