مسعود كيميايي مي‌گويد: "حكم، تمرين ساخت رييس بود." به گزارش سايت سينماي ما، ديروز فيلمبرداري رييس، تازه‌ترين ساخته اين كارگردان كهنه‌كار در يكي از زباله‌داني‌هاي اطراف شهر تهران شروع شد. كساني كه حكم را ديده‌اند، لابد دكوپاژ ديناميك، حركات دوربين پيچيده و صحنه‌هاي پر التهاب فيلم را يادشان هست. ظاهرا در رييس هم از اين جور صحنه‌ها و اين نوع حركات دوربين زياد خواهيم ديد. اولين نمايي هم كه ديروز جلوي دوربين عليرضا زرين‌دست رفت، يك نماي پيچيده بود كه وقت زيادي از گروه فيلمبرداري گرفت و كيميايي و زرين‌دست، انرژي زيادي براي آن گذاشتند. كرين غول آساي بنياد سينمايي فارابي، در ميان آشغال‌ها كار گذاشته شده بود تا زرين‌دست از طريق آن، علي‌اصغر طبسي و يكي دو همراهش را در ميان زباله‌‌ها تعقيب كند. طبسي نقش فروشنده زبلي را بازي مي‌كرد كه همراه همكارش، مي‌خواهند زمين اين آشغالداني را به خريدار از همه جا بي‌خبري بفروشند. دوربين همراه آن‌ها حركت مي‌كرد و در ميان زباله‌‌ها مي‌رفت، تا به نماي درشتي از پولاد كيميايي برسد كه در اين فيلم هيبتي غريب و استثنايي دارد. به گزارش سايت سينماي ما، موهاي پولاد شبيه رود گوليت بافته شده و شكل و شمايل‌اش جوري است كه نمي‌شود او را در همان نگاه اول شناخت. وقتي فروشنده و خريدار با ديالوگ‌هاي آشناي سينماي كيميايي دارند با همديگر زمين معامله مي‌كنند، اين طرف در پيش زمينه، پولاد از ميان آشغال‌ها و با سر و رويي خونين برمي‌خيزد تا صحنه ديگري را بازي كند كه مجال فيلمبرداري آن در روز اول توليد رييس، پيش نيامد. اين طور كه معلوم است رييس با وجود شباهت‌ها و ارتباطش با دنياي اين كارگردان مولف، تفاوت‌هايي با ديگر پروژه‌هاي اين كارگردان دارد و كار توليدش، يكي از سخت‌ترين پروژه‌هاي امسال سينماي ايران خواهد بود.