سينمای ما - نگاهي به «سه زن» ساخته منيژه حكمت: / فراموشی تاریخی و بی‌ریشگی يك نسل
سه‌شنبه 20 بهمن 1388 - 10:41

I نظرسنجی I

بهترین فیلم جشنواره 28 را انتخاب کنید




سينماي جهان
من تسلیم شده‌ام
همه چیز با فیلمنامه آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد
جورج كلوني این بار واقعا روانه بيمارستان شد
مریل استریپ امسال هم گزینه اصلی اسکار است
جیم شرایدن برای فیلم تازه‌اش دنیل کریگ را انتخاب کرد
سایت‌اند ساند 50 فیلمساز نامتعارف سینما را معرفی كرد
معرفی کامل فیلم «جی آی جو: ظهور کبرا» - حامد مظفری
سال‌هایِ از دست رفته (یادداشت گِئورگ ویلیامسون بر فیلم «تابستان» ترجمه پیمان جوادی)
گفتگویی با استاد ژاپنی انیمیشن جهان به بهانه نمایش فیلم تازه‌اش
قسمت‌های پنجم و ششم «اسپایدرمن» را نویسنده «زودیاک» می‌نویسد
فرار بزرگ (یادداشت برایان لوری –ورایتی- بر مجموعه تلویزیونی «فرار از زندان: فصل اول» ترجمه پیمان جوادی)
معرفی کامل «آدم‌های بامزه» - حامد مظفری


استشهادي براي خدا


  (36 رأي)

گارگردان :
علیرضا امینی
ماجراهای اینترنتی


  (22 رأي)

گارگردان :
حسین قناعت
تنها دوبار زندگی می‌کنیم


  (137 رأي)

گارگردان :
بهنام بهزادی
صداها


  (93 رأي)

گارگردان :
فرزاد موتمن
محاكمه در خيابان


  (322 رأي)

گارگردان :
مسعود کیمیایی
آقای هفت رنگ


  (71 رأي)

گارگردان :
شهرام شاه حسینی
نیش و زنبور


  (99 رأي)

گارگردان :
حميدرضا صلاحمند
کتاب قانون


  (349 رأي)

گارگردان :
مازیار میری
دو خواهر


  (1343 رأي)

گارگردان :
محمد بانکی



نگاهي به «سه زن» ساخته منيژه حكمت:
فراموشی تاریخی و بی‌ریشگی يك نسل
فراموشی تاریخی و بی‌ریشگی يك نسل


سينماي ما- فیلم سینمایی "سه زن" منیژه حکمت که بر اکران سینماهاست هر چند به خاطر داشتن دغدغه‌های خاص و مفهومی واجد اهمیت است، اما این وجه نتوانسته به روایتی دراماتیک، جذاب و سینمایی از این مفاهیم منجر شود. به گزارش خبرنگار مهر، حکمت در دومین فیلم کارنامه خود با حفظ نگاه خاص خود به وضعیت زنان در جامعه روز، زاویه دیدش را به زنانی از چند نسل بسط داده است. او با فاصله زمانی طولانی از ساخت "زندان زنان"، جدیدترین فیلمش را در سال 85 ساخت و بالاخره موفق شد با همه حرف و حدیث‌ها آن را به اکران عمومی سینماها درآورد.

"سه زن" این نقطه امتیاز را دارد که نگاه تلخ و واقعگرای فیلمساز را صرفاً تکرار نمی‌کند بلکه نقطه دید او را با حفظ دغدغه‌ها به سوی مفاهیم درونی‌تر در زیرلایه فیلم عمق می‌بخشد. حکمت با فاصله گرفتن از رنگین‌کمان شخصیت و نسل‌های مختلف زنان در "زندان زنان" نگاه خود را بر سه شخصیت زن به عنوان نمایندگان سه نسل از جامعه متمرکز می‌کند.

این تمرکز از آن جهت اهمیت دارد که به نویسنده و فیلمساز اجازه داده بخش عمده دغدغه‌ها، مفاهیم دردها و مشکلات قشر زنان را به زیرلایه فیلم ببرد. "سه زن" با توجه به انتخاب سه شخصیت محوری، سه خط قصه را به صورت تو در تو روایت می‌کند. طبیعتاً آنچه می‌تواند حکم نخ تسبیح را داشته باشد مسیری است که باید در پیشرفت ماجراها قرینه‌سازی شود.

نویسنده و فیلمساز برای ایجاد این نخ تسبیح اولیه زنان سه نسل از یک خانواده را برای قرار گرفتن بر بستر مورد نظر انتخاب کرده‌اند. مادر (مریم بوبانی)، مینو (نیکی کریمی) و پگاه (پگاه آهنگرانی) نمایندگانی هستند که هر یک به نوعی دچار یا آسیب‌دیده از یک فراموشی تاریخی هستند.

از آنجا که مفاهیم اینچنینی به عنوان تم اصلی مورد نظر فیلمساز بوده، این وجه در بهترین شکل ممکن به گونه‌ای نمادین و به شدت مفهومی وارد کار شده و کمتر می‌تواند وارد کنش و واکنش‌های دراماتیک فیلم شود. فراموشی تاریخی که به نظر می‌آید مادر مبتلا، مینو مقصر و پگاه تاوان دهنده‌اش است.

به این ترتیب پشت پا زدن دو نسل زنان (مادر به دلیل نیمه‌کاره بافتن فرش و مینو به دلیل بی‌توجهی به آن) به اصالت و ریشه‌های گذشته است که نسل امروز را دچار این بی‌هویتی و نداشتن هدف و آرزو کرد است. تحلیل این نقطه نظر خود نیاز به پیشزمینه‌ای دارد و قرار گرفتن آن در بطن یک فیلم سینمایی هم طبعاً مشکلات خاص خود را.

به این مشکلات اگر جرح و تعدیل‌های وارد شده به فیلم را هم اضافه کنیم، بخش عمده الکن و نامفهوم بودن "سه زن" در شکل می‌تواند به هر دو وجه بازگردد. وجهی که هم از فاصله گرفتن خط قصه شخصیت‌ها از روند عادی زندگی می‌آید و دیگری کدها و جزئیاتی است که با حذف، کارکرد و اهمیت خود را از دست داده‌اند.

فیلم "سه زن" شروع گرم و جذابی دارد. وقتی سکانس اول به گونه‌ای دراماتیک موقعیت بحرانی و پرتنش شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد، قلاب قصه بدون حاشیه رفتن به هدف برخورد کرده است. مینو در معرفی اولیه زنی درگیر میان چند دغدغه و ذهنیت است.

اجبار او برای همراه بردن مادری که دچار فراموشی شده، نگرانی او برای پگاه که بی‌خبر رفته، درگیری‌های کاری او به عنوان یک رفوگر فرش که می‌خواهد مانع از فروش فرشی عتیقه شود و نهایتاً باوری که نمی‌تواند از خود به اطرافیانش بدهد، برجسته‌ترین نقاطی هستند که به گونه‌ای دراماتیک در چند سکانس اولیه به تصویر درمی‌آید.

به این ترتیب مینو با قرار گرفتن در بحران و تکاپو برای تغییر شرایط برجسته‌ترین شخصیت است که هم فیلمساز و هم مخاطب برای همراهی برمی‌گزیند. نویسنده و فیلمساز برای ورود به دو خط روایی دیگر تمهیدهایی انجام داده‌اند که البته به نتیجه رسیدن آنها بستگی خاص به بار دراماتیک هر یک دارد.

گم شدن مادر با فرش عتیقه هر چند در ادامه بیماری و وضعیت روحی نامتعادلی اوست، اما از جهت بار دراماتیک و تأثیرگذار در روند رئال فیلم کمترین تأثیر را دارد. در حالیکه این خط قصه عمده‌ترین بار مفهومی و نمادین فیلم را بر دوش دارد که گره‌گشایی دو خط دیگر را زمینه‌سازی می‌کند.

کمیت اختصاص یافته به این خط نیز گویای این وجه و نمادین بودن حرکت مادر در راه رسیدن به یک نقطه امن (امامزاده) همراه با فرش است که نمادی از ریشه‌ها و اصالت‌های کهن فراموش شده است. فلاش‌بک‌هایی که فرار او را در نوجوانی با فرشی نیمه‌تمام از خانه به تصویر می‌کشد، کدی است که در ماجراهای اپیزود پگاه می‌تواند تا حدی جواب بگیرد.

در اپیزود پگاه همه بار دراماتیک بر دوش دیالوگ و رد و بدل شدن جملات قصار بین پگاه و پسر جوان (بابک حمیدیان) است که تهی بودن ذهن این نسل از گذشته و بی‌هدف بودن آنها را برجسته می‌کند. در این خط قرار است برخورد با دختر روستایی (ستاره پسیانی) که بچه‌اش را سقط کرده و در انتظار تصمیم ایل برای سنگسار شدن است، کدهای ارائه شده در خط قصه مادر جواب بگیرد.

اما از آنجا که این اپیزود بیش از همه دچار جرح و تعدیل شده، پیدا کردن یک حلقه ارتباطی بین این ماجراها مشکلتر از مشکل می‌شود. به این ترتیب نمی‌توان انتظار داشت که رسیدن پگاه به فرش دستباف دختر مرده، جایگزین این فراموشی تاریخی و جوابگوی بی‌ریشگی این نسل باشد.

اما خط قصه مینو برجسته‌ترین و دراماتیک‌ترین در میان بقیه است. بخصوص که شخصیت اصلی در منگنه شرایط بحرانی هر چه بیشتر که فرو می‌رود، متوجه ارتباط ناقص خود با جهان و دنیای اطرافش می‌شود. زنی که همه او را ترک کرده و تنها گذاشته‌اند و او در جستجوی برای پیدا کردن حلقه‌های گمشده ارتباطی‌اش به وجوهی تازه می‌رسد.

اینکه هیچ شناختی از دخترش، دلمشغولی و حتی نوع زندگی او نداشته، اندوخته گذشته (فرش) را در صندوقی جا گذاشته و در نهایت اینکه بازگشت و یافتن ریشه‌های گذشته می‌تواند زمینه‌ساز بهتر شدن شرایط باشد. در واقع این نقطه امید را هم می‌توان وجه امتیاز فیلم نسبت به "زندان زنان" دانست که هر چند مستقیم و روشن نیست اما تأثیر خود را می‌گذارد.

فیلم "سه زن" هر چند به خاطر داشتن دغدغه‌های خاص و مفهومی در زیرلایه کار واجد اهمیت است اما این وجه نتوانسته به روایتی دراماتیک، جذاب و سینمایی از این مفاهیم منجر شود. در این میان تأثیر جرح و تعدیل‌های وارد شده را بر الکن شدن فیلم نباید نادیده گرفت.

"سه زن" دومین فیلم منیژه حکمت پس از "زندان زنان" و روایتگر قصه سه نسل از زنان جامعه است که یکدیگر را گم کرده‌‌ و در جستجو برای یافتن پیوندهای گمشده یکدیگر را بازمی‌یابند. نیکی کریمی، مریم بوبانی، پگاه آهنگرانی، رضا کیانیان، بابک حمیدیان، صابر ابر، آتیلا و ستاره پسیانی از بازیگران این فیلم هستند.

این فیلم به نویسندگی نغمه ثمینی محصول سال 85 است که آنونس آن را سامان مقدم ساخته و در جشنواره‌های متعدد خارجی حضور پیدا کرده است. "سه زن" از چهارشنبه دهم مهرماه در گروه سینمایی عصر جدید اکران شده است.



منبع خبر : مهر
سه شنبه,23 مهر 1387 - 8:11:1

اين مطلب را براي يک دوست بفرستيد صفحه مناسب براي چاپگر
آرشيو

نظرات

farshid
چهارشنبه 24 مهر 1387 - 0:53
0
موافقم مخالفم
 

سه زن به نظرم فیلمی خوب و قابل اعتناست هر چند با دقت بیشتر روی ساختار فیلمنامه می توانست به یکی از اتفاق های مهم سینمای ایران تبدیل شود ارتباط بین خطوط مختلف داستان باید با ظرافت و شیوه ای درماتیکتر صورت می گرفت شاید منیژه حکمت میتوانست نوعی ساختار فیلمنامه ای مثل فیلم 21 گرم یا فیلم بابل را برای این فیلم طراحی کند شیوه ای که کمک بیشتری به طرح درست این ایده می کرد.

سه زن با این حال کارگردانی خوبی دارد بازی نیکی کریمی در نقش مینو شاید بازی متفاوتی از او نباشد ولی به تاثیر گذاری این نقش کمک زیادی می کند در واقع کریمی در سه زن ان قدر طبیعی بازی می کند که تفاوت این بازی با فیلم زن دوم کاملا به چشم می خورد (دوباره بحث فیلم زن دوم شد و ... بگذ ریم)

بازی پگاه اهنگرانی ان خونسردی و ماجراجویی نسل امروز را خوب نشان می دهد و بوبانی گه به نظرم بدون دیالوگ توانست فریادهای فرو خورده ی نسل خودش را به گوش همه برساند.

سه زن فیلم خوبی است ولی با کمی دقت در نوشتن فیلنامه می شد فیلم بهتری باشد.

farshid

Matin
چهارشنبه 24 مهر 1387 - 19:46
5
موافقم مخالفم
 

یعنی‌ از این فیلم بدتر امکان نداره

از کجاش بگم که بیشتر حالمو به هم زده:

از دهان یخ و بازی سر سری نیکی‌ کریمی‌ یا دیالوگ‌ها ی آبکی‌ و انشا مدرسه‌ای و صد من یه غاز، خط قصهٔ درب و داغون و ول

از دوست مرد کلیشه‌ای خانم هنر شناس (چند تا از این دوست مرد های کبریت بی‌ خطر تو فیلمای ایرانی دیده باشیم، خوبه؟ نه جان من بشمار!)

تنها قسمت باحال بازی صابر ابر بود و معرفی‌ گروه ۱۲۷، احتمالا تو فیلم نامه هم به این خوبی‌ نبوده

آخه این فیلما چیه میسازید؟ نکنید خانم جان، نکنید

اینقدر این به اصطلاح نسل سوختتونو تو چشم و چار ما نکنید

اگر هم اصرار دارید به این ماموریت مهم حد اقل قشنگ و حرفه‌ای و سینما‌ای بگید

sana
چهارشنبه 24 مهر 1387 - 19:54
-6
موافقم مخالفم
 

واقعا خدایی نسل ما فوق العاده سردرگم و گیج و کلا نسل سوخته ایه کی جواب این نسلو میده؟؟!!!!!!!!!!!!!بیشترین تفاوت در میان نسل ها نسل ما با نسل پدرو مادرامونه

هامون
پنجشنبه 25 مهر 1387 - 7:3
2
موافقم مخالفم
 

خانم حكمت با فيلم زندان زنان ثابت كرد كه فيلمساز خوبي در گونه اجتماعي زنانه هستند فيلم سه زن هم فيلم خوبي است من مي خواهم بدانم چه شد كه خانم تهراني دراين فيلم بازي نكردند وقضيه شكايت خانم معتمدارياازخانم حكمت دررابطه با اين فيلم چه بودهر كس ميداند لطفاكامنت بگذارد//

farshid
پنجشنبه 25 مهر 1387 - 15:42
3
موافقم مخالفم
 

چرا کامنت های مربوط به این یادداشت به روز نمی شود؟!!

farshid

بهار
جمعه 26 مهر 1387 - 1:33
0
موافقم مخالفم
 

جالب بود!

به خدا اگه این نقد رو نمیخوندم متوجه نمیشدم مشکل دختر روستایی چی بود!

نمیدونم واقعا چیزی گفته نشد یا توی اون سینمای وحشتناک من چیزی متوجه نشدم!

حافظ
جمعه 26 مهر 1387 - 10:39
5
موافقم مخالفم
 

سلام

به نظر من اين فيلمايي كه سانسورشون به كلي آدمو گيج ميكنه و باعث نافهمي يا كج فهمي فيلم ميشه يا نبايد سانسور بشن يا اصلن نبايد نشون داده بشن

من ديروز براي ديدن اين فيلم رفتم سينما تازه امروز با خوندن چند تا نقد درست و حسابي فيلم رو فهميدم!!

سمیرا
جمعه 26 مهر 1387 - 15:25
-4
موافقم مخالفم
 

بهار خانوم چرا وحشتناک ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  
:       





             

استفاده از مطالب و عكس هاي سايت سينماي ما فقط با ذكر منبع مجاز است | عكس هاي سایت سینمای ما داراي كد اختصاصي ديجيتالي است

كليه حقوق و امتيازات اين سايت متعلق به گروه مطبوعاتي سينماي ما و شركت پويشگران اطلاع رساني تهران ما  است.

مجموعه سايت هاي ما : سينماي ما ، موسيقي ما، تئاترما ، دانش ما، خانواده ما ، تهران ما ، مشهد ما

 سينماي ما : صفحه اصلي :: اخبار :: سينماي جهان :: نقد فيلم :: جشنواره فيلم فجر :: گالري عكس :: سينما در سايت هاي ديگر :: موسسه هاي سينمايي :: تبليغات :: ارتباط با ما
Powered by Tehranema Co. | Copyright 2005-2009, cinemaema.com
Page created in 0.864134788513 seconds.