سينمای ما - تحلیل رجانیوز از فیلم تازه حاتمی‌کیا؛ / حاتمی‌کیا اشتباه ده‌نمکی را تکرار کرد
جمعه 16 بهمن 1388 - 20:12

I نظرسنجی I

بهترین فیلم جشنواره 28 را انتخاب کنید




سينماي جهان
من تسلیم شده‌ام
همه چیز با فیلمنامه آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد
جورج كلوني این بار واقعا روانه بيمارستان شد
مریل استریپ امسال هم گزینه اصلی اسکار است
جیم شرایدن برای فیلم تازه‌اش دنیل کریگ را انتخاب کرد
سایت‌اند ساند 50 فیلمساز نامتعارف سینما را معرفی كرد
معرفی کامل فیلم «جی آی جو: ظهور کبرا» - حامد مظفری
سال‌هایِ از دست رفته (یادداشت گِئورگ ویلیامسون بر فیلم «تابستان» ترجمه پیمان جوادی)
گفتگویی با استاد ژاپنی انیمیشن جهان به بهانه نمایش فیلم تازه‌اش
قسمت‌های پنجم و ششم «اسپایدرمن» را نویسنده «زودیاک» می‌نویسد
فرار بزرگ (یادداشت برایان لوری –ورایتی- بر مجموعه تلویزیونی «فرار از زندان: فصل اول» ترجمه پیمان جوادی)
معرفی کامل «آدم‌های بامزه» - حامد مظفری


استشهادي براي خدا


  (35 رأي)

گارگردان :
علیرضا امینی
ماجراهای اینترنتی


  (22 رأي)

گارگردان :
حسین قناعت
تنها دوبار زندگی می‌کنیم


  (134 رأي)

گارگردان :
بهنام بهزادی
صداها


  (93 رأي)

گارگردان :
فرزاد موتمن
محاكمه در خيابان


  (321 رأي)

گارگردان :
مسعود کیمیایی
آقای هفت رنگ


  (69 رأي)

گارگردان :
شهرام شاه حسینی
نیش و زنبور


  (98 رأي)

گارگردان :
حميدرضا صلاحمند
کتاب قانون


  (345 رأي)

گارگردان :
مازیار میری
دو خواهر


  (1338 رأي)

گارگردان :
محمد بانکی



تحلیل رجانیوز از فیلم تازه حاتمی‌کیا؛
حاتمی‌کیا اشتباه ده‌نمکی را تکرار کرد
حاتمی‌کیا اشتباه ده‌نمکی را تکرار کرد


سینمای ما - بعد از رنسانس و تحول فکری فراگیری که متوجه جوامع بشری شد، اصول معرفتی و معیارهای عقلانی بر مبنای قواعد جدیدی شکل گرفت. در قرن نوزدهم گرایشات نومینالیستی (اصالت تسمیه) و شک گرایی جدید با اصالت حس و تجربه تقویت شد و در نهایت به پوزیتیویسمی منجر شد که اساس آن را اکتفا به داده های بی واسطه حواس تشکیل می داد.
در پوزیتیویسم هرگونه تفکر و تلاش برای جستجوی "چرایی" پدیده ها، پوچ و غیر علمی به حساب آمد و موضوع علم، همچنین غایت توان عقلانی بشر، "چگونگی" پیدایش و روابط پدیده ها، قلمداد شد. بر این مبنا جوامع مدرن امروزی متولد شدند که در آن الگوها و هنجارها را "هست ها" تشکیل می داد و "بایدها" به دست فراموشی سپرده می شدند.
این ساختار فکری هرچند مولود جوامع پیشرفته بود اما در کشورهای در حال توسعه پا گرفت و به سرعت به الگوی حرکتی آنها تبدیل شد.
موضوع هنر در این عالم جدید به تبع غلبه اومانیسم، "انسان" است و هنرمند، راوی و صورتگر احوال انسانی است. بر این مبنا کارگردان هنری یک گزارشگر حرفه ای یا مستند سازی با سناریو از پیش نوشته شده است که باید همپای جامعه خود قدم بردارد تا شارح خوبی از احوال آنها باشد.
ابراهیم حاتمی کیا نیز به عنوان یک کارگردان هنری در دنیای متجدد امروزی،از این قاعده مستثنی نیست. او سعی می کند همگام با مردم جامعه خود حرکت کند تا راوی خوبی از آلام و آرزوهای آنها باشد. ساختار اپیزودیک فیلم "دعوت" و درون مایه اعتراضی "به نام پدر"، -آخرین ساخته های ابراهیم حاتمی کیا- گواه این مدعاست.
در "به نام پدر" برای اولین بار دوربین حاتمی کیا از دریچه نگاه نسل جنگ کرده دور می شود و تبعات جنگ را از منظر نسل قربانی به تصویر می کشد. فارغ از اینکه فیلم، سخن از زبان نسلی می گوید که گوینده(کارگردان) نماینده ی آن نسل محسوب نمی شود و اینکه پرداختن صرف به سیاهی ها و زشتی ها محصول نسبت هنرمند امروز با اگزیستانسیالیسم متجدد است، مقصود نگارنده تغییر زاویه نگاه کارگردان و به تبع آن چرخش لنز دوربین اوست؛ که در مقایسه تطبیقی "سردار راشدِ" موج مرده با "ناصرِ" به نام پدر به روشنی جلوه گر شده است. سردار راشدِ شاکی آنجا که می گوید " قرار بود ما بجنگیم شما از بچه‌هامون محافظت کنید. حالا کدوم یکی از ماها کم‌فروشی کردیم۱!؟" تبدیل می شود ناصرِ متهم آنجا که می شنود "هنوزم نمی خواید باور كنید كه من جنگ شمارو ادامه دادم بابا،این مدرك كوچیكیه!؟" یا وقتی به همسرش می گوید "چرا این جنگ دست از سر ما بر نمی داره ؟"
ساختار اپیزودیک فیلم "دعوت" هم حتی با غمض نظر از محتوای آن، به گونه ای گویای همین حقیقت است. روایت های مختلف از یکمعضل اجتماعی و به تصویر کشیدن حالت های متنوع از طبقات متفاوت جامعه در مواجه با مشکلی واحد، به این معناست که کارگردان، شخصی بی رای و بی طرف است؛ یا از روی تواضع خود را در مقام قضاوت نمی بیند و یا اینکه غایت کار هنری و رسالت سینمایی خود را همین گزارش غیرجانب دارانه از احوال مردم جامعه می داند.
اما حق آن است که هنرمند به تعبیر مرحوم سید حسن حسینی، اگر به گونه زارعان زمین را به بذری می نوازد، باید چشمی هم به آسمان داشته باشد و اینکه اساساً "هنرمند بی طرف" ترکیب ناقصی است. هنر یعنی طرفداری و هنرمند یعنی طرفدار. اما اگر در فیلم دعوت، بازیگری که برای حفظ تناسب اندام و ترکیب صورت، قصد سقط جنین دارد در کنار زنی قرار گرفته که یک بار به خاطر بچه دار نشدن از همسرش جدا شده و این بار برای حفظ بچه ی در راهش از همسر جدید فرار می کند؛ باید دلیلش را در هدف گیری کارگردان به سمت ذائقه ی ساده پسند مردم جستجو کرد. که اگر می توان با "جواهری در قصر" و "ترانه مادری" و "نان و عشق و موتور هزار"، رضایت مردم را جلب کرد؛ چه نیازی است به ساختن "روبان قرمز" و "بچه های آسمان"!؟ یا اگر هدف آشتی مردم با سالن های سینماست، چطور می توان با "مهاجر" و "دیدبان" و "هیوا"، نسل سومِ (به زعم کارگردان) قربانی جنگ را در صف گیشه ها دید؟!
ولی این فقط جزئی از حقیقت است، بخش دیگر حقیقت آن است که فطرت جمعی مردم، در عین حال سالم و صادق و تشنه ی حقایق است. ضمیر پاک انسان آن چیزی را می پسندد که بر اساس نیاز ذاتی او برایش سودمندتر است و آنچه برای انسان سودمندتر است، آوازه اش بیشتر می شود و در خاطره ها ماندگارتر "...وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْكُثُ فِی الأَرْضِ..." (۱۷رعد)
شاید دوره این مواعظ برای حاتمی کیای امروز، گذشته باشد و داد سخن دادن مانند آنچه شهید آوینی برای حاتمی کیای دیروز نوشت، بی اثر باشد که: " دوست من! می دانم كه چه می كشی، خوب می دانم. اما تو كه در دامنه آتشفشان منزل گرفته ای باید بدانی كه چگونه می توان در فوران آتشفشان زیست. ما را خداوند برای زیستن چنین به زمین آورده است، چرا كه مرغ عشق، ققنوس است كه در آتش میزید، نه آنكه رنگین كمان می پوشد و در بوستان های عافیت، شكر می خورد و شكرشكنی می كند..."
در فصل نوآوریهای حاتمی کیایی باید نقد ها را مقتضای آنچه "هست" نوشت.
و لاجرم پاسخ به "دعوتِ" او را باید چنین داد که:
۱- هر معضل اجتماعی به مجرد معضل بودنش قابلیت به تصویر درآمدن و مقابل انظار عمومی قرارگرفتن را ندارد. گذشته از این، در مورد سقط جنین اگر معضل بودنش را بپذیریم، اجتماعی بودن آن برمبنای فراگیر بودن در سطح جامعه ایرانی(نه فقط پایتخت)، محل بحث است. حتی اگر با تساهل از کنار آن هم عبور کنیم، راجع به اولویت آن بر سایر بحرانهای دست به گریبان مردم، نمی توان مانند آقای حاتمی کیا حکم راند.
۲- مهمترین دستاورد فیلم دعوت "تابو شکنی" از یک معضل اجتماعی در عرصه هنر است! حال آنکه در شرح وظایف یک هنرمند متعهد، برای "تابو شکنی" مرتبتی لحاظ نشده. این مشابه اشتباهی است که کارگردان "اخراجی ها" هم به گونه ای مرتکب شد. هنرمند یک معمار است و هنرمند متعهد یک معمار فرهنگی. اوبنایی را فرو نمی ریزد، هرچند بی اساس ساخته شده باشد. بلکه بنای فرهنگی ساخته شده را با تذهیب و تزیین هنری آماده تحویل به مخاطب می کند.
۳- ابراهیم حاتمی کیا-همانطور که خود را هنوز سردار سینمای جنگ می داند!- به تصریح تمام اهالی سینما، بهترین فیلمساز دفاع مقدس است. اما مدتی است به قول سینماگران در ژانراجتماعی فیلم می سازد و هیچگاه هم توفیق فیلم های قبلی اش را در این ژانر بدست نیاورده. اگر شرایط جامعه مدرن، تغییر ذائقه مخاطب و هرآنچه پیش از این آمد را نادیده بگیریم، فقط حس تنوع طلبی کارگردان است که او را مجبور به این تغییر رویکرد می کند. و این اتفاقا همان چیزی است که در این فیلم برای اولین بار حاتمی کیا را مقابل دوربین هم آورد تا ثابت شود کارگردانان هم از قانون کلی "هر انسانی دوست دارد روزی بازیگر شود" مستثنی نیستند!


منبع خبر : رجا نیوز
شنبه,27 مهر 1387 - 15:29:49

اين مطلب را براي يک دوست بفرستيد صفحه مناسب براي چاپگر
آرشيو
اخبار مرتبط:

نظرات

شيفته-23 ساله
شنبه 27 مهر 1387 - 20:33
-1
موافقم مخالفم
 

اگر اين فيلم بهترين فيلم حاتمي كيا نباشد باز هم يكي از بهترين هاي اوست . جناب حاتمي كيا تبريك .در ضمن برخلاف نظر بسياري از منتقدين! اپیزود فروتن عالي بود . و اپیزود آخر / عشق بهار و فرهاد قائميان بسيار زيبا و عميق بود . و به نظرم سكانسي كه بهار در ماشين نشسته و با نامزدش( فرهاد قائميان) با هم گريه مي كنند زبياتربن است چراكه اولين نقطه اي است كه اين دو دلداده تفاهم ندارند و به شخصه با اشك هاي آنها گريستم .

معتقدم كه بسيار خوب پرداخت شده بود . آقاي حاتمي كيا تبببببريييييييييك.

آقای حاتمی کیا لطفا " استوار راه خود پیش گیر"

شيفته-23 ساله
شنبه 27 مهر 1387 - 20:36
2
موافقم مخالفم
 

اگر اين فيلم بهترين فيلم حاتمي كيا نباشد باز هم يكي از بهترين هاي اوست . جناب حاتمي كيا تبريك .در ضمن برخلاف نظر بسياري از منتقدين! اپیزود فروتن عالي بود . و اپیزود آخر / عشق بهار و فرهاد قائميان بسيار زيبا و عميق بود . و به نظرم سكانسي كه بهار در ماشين نشسته و با نامزدش( فرهاد قائميان) با هم گريه مي كنند زبياتربن است چراكه اولين نقطه اي است كه اين دو دلداده تفاهم ندارند و به شخصه با اشك هاي آنها گريستم .

معتقدم كه بسيار خوب پرداخت شده بود . آقاي حاتمي كيا تبببببريييييييييك.

آقای حاتمی کیا لطفا " استوار راه خود پیش گیر"

محمدرضا كلانتر چاهوكي
يکشنبه 28 مهر 1387 - 1:21
1
موافقم مخالفم
 

حاتمي كيا در يك سكانس از فيلم " بوي پيرهن يوسف " بازي كرده است ; پس براي اولين بار نيست كه جلوي دوربين مي آيد.

حیدر
يکشنبه 28 مهر 1387 - 11:0
3
موافقم مخالفم
 

آقای حاتمی کیا هیچ وقت نمی تواند در زمینه فیلمهای خانوادگی موفقیت زمینه دفاع مقدس را کسب کند زیرا هر کسی را بهر کاری ساختند

مگر فیلمهای جبهه ای اش چه اشکالی داشت همه هم که او را در این زمینه قبول داشتند و اتفاقا نسل سوم هم به خوبی با او و فیلمهایش ارتباط برقرار کرده بودند (ادعا می کند که تاریخ مصرف فیلم دفاع مقدس تمام شده و باید برای نسل سوم فیلم ساخت)

البته این اولین نان به نرخ روز خور سینمای ما نیست کسانی بودند که در دهه 60 که سینما در رکود بود به اصطلاح خودشان فیلم برای دلشان می ساختند و به گیشه فکر نمی کردند و به فکر خوراک فرهنگی و بیداری مردم بودند و در آن زمان فیلم معناگرا می ساختند ولی حالا به اتفاق دختر و همسرشان که در آن دوره چادر و چاقجور داشتند حال در فرانسه و ... به سر می برند و فیلم سکس و فلسفه میسازند ( به هر حال انگار طبیعی شده که با باد حرکت کرد و هر جا رفت ما هم برویم و اصلا هیچ مقاومتی هم نکنیم - یک روز فیلم فوق مذهبی و معنا گرا :استغاثه و توبه نصوح امروز ...

دیروز فیلم حرفه ای و خوب آزانس شیشه ای و روبان قرمز امروز

دعوت(انصافا قشنگ نبود - بدون هیچ غرضی میگم) و (به نام پدر متهم به دفاع از میهن )

آقای حاتمی کیا باز هم دوست دارم .

یادمه یه روز توی مشهد دیدمتون و باهاتون دست دادم به مسخره به رفیقام میگفتم که این دست متبرک شده و تا روزها نمی شورمش که متبرک باقی بمونه و چقدر سر این عشقم مسخره شدم و اسممو گذاشتن حاتمی کیا ولی حال دیگه دوست ندارم اسمم حاتمی کیا باشه

دوستتان دارم

در ضمن از رمانهای حبیب احمد زاده چرا برای فیلمساز ی استفاده نمی کنید و میگید موضوع دفاع مقدس تمام شده

دیدی که آقای پور احمد چه اثر زیبائی با احمد زاده خلق کرد

مهدی
يکشنبه 28 مهر 1387 - 12:19
-1
موافقم مخالفم
 

با سلام

نقد منصفانه ای نیست..... حاتمی کیا غیر از این فیلم و حلقه سبز کدام فیلم اجتماعی را ساخته است که بنا بر نظر منتقد که می گوید"هیچگاه هم توفیق فیلم های قبلی اش را در این ژانر بدست نیاورده. " باید صبر داشته باشیم و چند فیلم دیگر را ببینیم.... هر چند معتقدم این فیلم حاتمی کیا فیلم متوسطی است

شيفته-23 ساله
يکشنبه 28 مهر 1387 - 16:39
-3
موافقم مخالفم
 

لطفا حاتمي كيا رو نه با ده نمكي و نه با هيچ فرد ديگري مقايسه نكنيد . خنده دار است .

----------

اگر دعوت بهترين فيلم حاتمي كيا نباشد / يكي از بهترين هاي اوست . به آقاي حاتمي كيا تبريك مي گم . قربان كارتون عالي بود .

به نظرم اپیزود فروتن / برخلاف عقيده ي غرض ورزانه بسياري از دوستان / هيچ مشكلي نداشت و خيلي هم خوب بود.در ضمن به نظرم اپیزود بهار اوج فيلم بود و بسيار قوي با پرداختي عالي . چراكه با لحظه لحظه ي اين عشق متاثر شدم خصوصا اولين نقطه اي كه دو دلداده با هم تفاهم ندارند يعني مسئله بچه و هر دو در ماشين در حال اشك ريختن هستند .

--------------

مرسي آقاي حاتمي كيا . استوار باشيد.


يکشنبه 28 مهر 1387 - 17:21
-1
موافقم مخالفم
 

تجلیل رجانیوز از فیلم تازه حاتمی کیا؛

حاتمی کیا اشتباه ده نمکی را تکرار نکرد.

karbar
يکشنبه 28 مهر 1387 - 23:59
-10
موافقم مخالفم
 

اين زجر آور است كه ملت ما تنها به دنبال حاشيه است و ما ملتي هستيم كه به خاطر زيستن در حاشيه مدت هاست اصل را گم كرديم

در اين مدت هر چه نقد خواندم از دعوت ابتدا از اينجا شروع مي كند يا زمزمه اش را دارد:

(دعوت حاتمي كيا)

كاش يك بار نقدي در مورد دعوت وفيلم نامه اش و بازيگرانش بدون اسم كارگردانش و اينكه او محبوب ترين فيم ساز دفاع مقدس است بنويسيم


دوشنبه 29 مهر 1387 - 16:53
-1
موافقم مخالفم
 

منتقد محترم هر چند جاهايي از نقد شمارو قبول دارم اما مقايسه حاتمي كيا با ده نمكي كار به شدت اشتباهي است و اين كه حاتمي كيا قبلا در ديده بان (نقش رزمنده اي كه نابينا شده بود) و بوي پيراهن يوسف(كسي كه از خارج برگشته بود و در تاكسي حضور داشت و قرص مي خورد!) جلوي دوربين رفته بود و اين براي سومين بار بود!

منتقد محترم! دقت چيز خوبي است نه؟!

حیدر
سه‌شنبه 30 مهر 1387 - 10:18
1
موافقم مخالفم
 

کاربر عزیز این که می گید دعوت را بدون اسم کارگردان بیاریم نشدنی است چون هر فیلم متعلق به کارگردان است و مهر کارگردان زیر فیلم است . و بر اساس سلایق و دید خودش فیلمنامه را معنا می بخشد و حرف آخر را در نوع زاویه دوربین و ... می زند.

مثلا من حرف کارگردان رو تو یکی از فیلمهاش یادم نمی ره که (ما زیاران چشم یاری داشتیم) همین حرف خودش باعث شده من ازش متوقع بشم و حق خودم می دونم که چیزی رو که تو سینماو موضوع فیلمها می خوام ازش بخوام(به عنوان یک نفر از مردم که برایشان فیلم می سازد)

از خانم یثربی هم توقعی بیش از این می رفت اونچنان که تعریف میکنن فیلنامه خوبی هم نیست .

توانائی آقای حاتمی کیا بیش از این حرفهاست . این فیلمنامه ها رو کسان دیگه ای باید بسازند .

توانائی ایشان با دیدن از کرخه تا راین معلوم میشه که چه لحظه های زیبائی توی این فیلم خلق شده . ولی متاسفانه وقتی از کرخه... (1371) رو با دعوت(1386) مقایسه می کنیم ، شاید سیر نزولی هستیم (حرفه ای و حسی ، نه موضوعی ) تا سعودی.

در ضمن من گفته بودم که در زمینه خانوادگی موفقیت دفاع مقدس رو کسب نمی کنه معذرت می خوام چون ارتفاع پست رو یادم رفته بود .

ققنوس
سه‌شنبه 30 مهر 1387 - 19:46
-1
موافقم مخالفم
 

هر سطر متن آنقدر پر غلط است که سکوت در برابرش برای نویسنده اش مناسب تر می نماید.

انقدر در این سایت برای افراد مختلف آرزوی بینش و بصیرت و تامل و انصاف و ... کرده ام که خسته شدم. کمی فرصت نفس کشیدن نمی دهید؟؟

غریبه ی آشنا
چهارشنبه 1 آبان 1387 - 10:48
-8
موافقم مخالفم
 

ققنوس عزیز

هر وقت نفست سر جاش اومد حتما جواب دیگران را بده وگرنه این شبهه پیش میاد کم اوردی تا اینکه شیوه منطق رو پیش گرفته باشی

در ضمن اشتباهات املائی اونقدر هم مهم نیست ، مهم اصل مطلبه که نظر نویسنده است و احترام به نظر دیگران هم بدک نیست

ققنوس
چهارشنبه 1 آبان 1387 - 23:41
4
موافقم مخالفم
 

غریبه آشنای عزیز

بنده تا وقتی زنده ام نفس خواهم داشت انشاالله ولی متوجه منظورتون از جواب دادن نمی شم. به چه سوالی؟

منظور بنده به هیچ عنوان غلط املایی نبود - که دقیقا می دونم این ها غلط تایپی است و نه املایی-. این به اصطلاح تحلیل ،به قول خود جناب حاتمی کیا دیکته نوشته شده است. تا وقتی در ذهن نگارنده بود ، درست یا نادرست، غلطی نداشت اما حالا که اون رو برای من و شما قابل روئیت کرده از ایشون انتظار می رفت قبل از نوشتن کمی تحقیق کنه. لااقل سری به همین سایت ها و بلاگ ها بزنه. توضیح اضافی نمی دم و رجوعتون می دم به نوشته های آقای مهدی و 29 مهر که بیان دو نمونه از غلط های واضح مذکور است. غلط های تحلیلی که جای خود دارند.

احترام به نظر دیگران قطعا وظیفه همه است، چه اون نظر رو قبول داشته باشیم و چه مخالفش باشیم. اگر در این زمینه جسارتی از من دیدید عذرخواهی میکنم ولی به خاطر ندارم تا به حال توهینی به کسی کرده باشم. اما باز هم از یادآوریتون خوشحال و سپاسگزار خواهم شد.

در کل فکر نمی کنید من هم به اندازه نویسنده این متن حق اظهار نظر داشته باشم؟

bahar
شنبه 23 آذر 1387 - 22:7
-2
موافقم مخالفم
 
حاتمی‌کیا اشتباه ده‌نمکی را تکرار کرد

با سلام

خیلی برام جالبه - کسانی فیلم رو نقد می کنند که هنوز نمی دونن صعود با صاد نوشته میشه نه سین(سعود)

کی میخواهیم یاد بگیریم که اول دانش چیزی رو کسب کنیم بعد در مورد آن نظر بدیم.

با چند کتاب و چند فیلم دیدن نمیتوان در مورد هر چیز نظر داد و نقد نوشت. چرا که با این کار نقد های منصفانه و واقعی نیز رنگ خود را می بازند.

بیایید با علم و آگاهی قضاوت کنیم تا موثرتر واقع شود.

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  
:       





             

استفاده از مطالب و عكس هاي سايت سينماي ما فقط با ذكر منبع مجاز است | عكس هاي سایت سینمای ما داراي كد اختصاصي ديجيتالي است

كليه حقوق و امتيازات اين سايت متعلق به گروه مطبوعاتي سينماي ما و شركت پويشگران اطلاع رساني تهران ما  است.

مجموعه سايت هاي ما : سينماي ما ، موسيقي ما، تئاترما ، دانش ما، خانواده ما ، تهران ما ، مشهد ما

 سينماي ما : صفحه اصلي :: اخبار :: سينماي جهان :: نقد فيلم :: جشنواره فيلم فجر :: گالري عكس :: سينما در سايت هاي ديگر :: موسسه هاي سينمايي :: تبليغات :: ارتباط با ما
Powered by Tehranema Co. | Copyright 2005-2009, cinemaema.com
Page created in 0.854920148849 seconds.