آخرین اخبار
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
يادداشت ياشار نورايي درباره «چهارشنبه 19 اردیبهشت» ساخته وحید جلیلوند
تفکر احمدی نژادی که ملت خودشان آستین بالا بزنند و زیر بغل همدیگر را بگیرند (برخي دولتمردان هم به اختلاس های میلیاردی مشغول باشند چون رسالت مهم تری دارند!) از محاسن امیر آقایی و دفتر کارش و شیوه زیستنش بیرون می‌زند. قصه یادآور وعده پول نفت و کمک به مستحق است و اگر هم در حد یک اندرز و نصیحت سینمایی باشد ...
یاشار نورایی: میزان تشویق‌های فیلم "چهارشنبه 19 اردیبهشت" نشان دهنده سلیقه ای است که دلش برای احساساتی شدن آبکی بدجور غنج می زند و به حداقل یک فیلم در کارگردانی و تدوین و بازیگری راضی است. من که دلم پیش هنر سینما (يعنی نمایش افق های تازه) است و ترجیح می دهم مقالات اجتماعی و اخبار وقایع را در صفحه حوادث روزنامه ها دنبال کنم، فراتر از فیلمی که برایم کارکرد مقاله داشته باشد، دنبال سینمایی هستم که ورای یک انتقاد اجتماعی صرف، طرح موضوع را به عرصه های انسانی و فلسفی ببرد.
این چیزی است که فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت از انجام آن عاجز است. تفکر احمدی نژادی که ملت خودشان آستین بالا بزنند و زیر بغل همدیگر را بگیرند (برخي دولتمردان هم به اختلاس های میلیاردی مشغول باشند چون رسالت مهم تری دارند!) از محاسن امیر آقایی و دفتر کارش و شیوه زیستنش بیرون می زند و احساس می کنم عوام گرایی و پوپولیسم سیاسی با کنایه ها و راه حل های اجتماعی سطحی، تصویر مطلوبش را در این فیلم یافته است! قصه یادآور وعده پول نفت و کمک به مستحق است و اگر هم در حد یک اندرز و نصیحت سینمایی باشد، حرف تازه ای برای گفتن ندارد.
اشکهایمان را که ریختیم و به حال و روز خودمان افسوس خوردیم، اندکی فکر کنیم ببینیم آیا فیلم صورت مسئله و مسبب اصلی این میزان مصیبت را پاک و تطهیر نمی کند؟ فیلمهایی مثل چهارشنبه 19 اردیبهشت و شیار 143 مثل برخي مجالس روضه خوانی هستند؛ ملت بيشتر به فلاکت خودشان گریه می کنند تا تحت تاثیر حرف و دیدگاه تازه دلشان به درد بیاید!
مطالب مرتبط
نظر شما
چطور شده جزو فیلمهای منتخب مردمی؟
اون عینک از قبل قضاوت کردن و بردار منصفانه نگاه کن
هدف بازخرید وجدان و احساس گناه با پول