انتقاد و پیشنهاد
به نام خدا برادر بزرگوار، آقای نیما حسنی نسب عزیز با عرض سلام و خسته نباشید با توجه به اینکه اینجانب در طول 2 سال گذشته مخاطب شما بودم شاید بتوانم کمکی کرده باشم ولی ناگفته نماند که حرفهای من در جهت انتقاد است و نه از جنبه تعریف و تمجید پس شاید مانند دارو کمی تلخ باشد ولی لازم. از آنجا که در طول این 2 سال تا به حال اکثر پیامهایی که برایتان می فرستادم چاپ نشده و بر شما گله ای نیست چون شما مختارید؛ ولی اینبار چون خودتان خواسته اید نظرم را می گویم، پس اگر اینبار هم پیام من چاپ نشود حق گلایه ی دقایق هدر رفته ام را برای خود محفوظ می دانم، زیرا در پیام خود هیچ نکته غیر اخلاقی نمی بینم که نیاز به سانسور داشته باشد. اگر بگویم امسال هم مانند سال های گذشته سال خوبی برای سینمای ایران نبود شاید به شما بر بخورد که اصغر فرهادی پس چه شد. و این هم حقیقتی تلخ است که سینما را فقط اصغر فرهادی ببینیم. سینما درختی عظیم است که میوه هایش را شاید بتوان فیلم هایش دانست و اما سهم آنهایی که دست در هنر دارند اعم از دولتی و خصوصی مانند تنه درخت است و این تنه پوسیده است. چه شما، چه مسئولان فرهنگی دولتی، چه آن قشری که شما اسمشان را مردم می گذارید و اکثرشان شمال تهران نشینند، چه قشری که خودشان را مذهبی می دانند ولی با تندروی به دین ضربه می زنند، همه مقصرید. چه سلحشورها و چه فرهادی ها، چه آن گروه از بازیگران زن و مرد سینما که بیشتر به دنبال خودآرایی و سیاست هستند تا هنر، چه بعضی کارگردانانی که بیشتر به دنبال جایزه هستند تا اسلام، چه برخی نویسندگانی که بیشتر به دنبال رمان های خارجی می گردند تا مفاهیم قرآنی و ایرانی، همه مقصرید. هم گلشیفته مقصر است و هم کسانی که به او مجال توبه و بازگشت ندادند، هم فرج الله سلحشور مقصر است و هم بازیگران زن کم حجاب سینمای ایران. زیرا همه در عرصه فرهنگ همه کار می کنند جز کار فرهنگی!!! فرهنگ در این مرز و بوم تلفیقی از دو مفهوم بزرگ است، اول اسلام و دوم ایران، و نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد یعنی همان که امام راحل بیان کرد، جمهوری اسلامی؛ ولی کدامیک از شما که تریبون فرهنگی و قدرت رسانه ای دارید آن را بدون دخالت امیال شخصی اجرا می کنید؟ از این چند هزار نفر شاید به تعداد انگشتان دست! مگر همه ی ما وظیفه ی تقویت فرهنگ و سیاست مهدوی را نداریم، پس شما را چه شده است؟ این سینما سینمای انقلاب اسلامی بود؟ این بود آنچیزی که به ما وعده داده بودید؟ سینمایی که همه روزش جنگ است و دعوا. شده است تا به حال بدون تهمت زنی و کینه ورزی نسبت به هم مقابل یکدیگر نشسته و حرف دلتان را به احترام با یکدیگر بزنید؟ و در پایان دوستانه به نتیجه ای رسیده و جلسه را ختم کنید؟ شده است تا به حال کرسی آزاد اندیشی به راه انداخته و عقاید مختلف را به دور آن جمع کنید تا این رهنمود بزرگ مقام معظم رهبری برای بیرون رفت از مشکلات بر زمین نماند؟ به والله اگر شده باشد. یعنی نمی توانید، عادت ندارید. ولی همین امروز بگویید که مثلا گلشیفته در خارج از کشور عمل غیر اخلاقی انجام داد، این طرفی ها شروع می کنند به کوبیدن قشر بازیگر زن سینمای ایران که فلانند و بهمانند. حال برعکسش اگر اصغر فرهادی اسکار بگیرد آنطرفی ها شروع می کنند به تحقیر کردن اینوری ها که ما توانستیم و شما نتوانستید. خانه سینما می رود برای خود یک ساز می زند، خانه دولت یک ساز. چند نفر در خانه سینما عمل خلاف قانون اسلامی انجام می دهند، مسئولین دولتی خانه را خراب می کنند! فیلم ها را بی خود و بی جهت با اسم دولتی و غیر دولتی، مذهبی و غیر مذهبی مقابل هم قرار می دهید؛ سن پترزبورگ می شود رقیب ملک سلیمان، جدایی نادر از سیمین و اخراجی ها برای هم شاخ و شانه می کشند، برف روی کاج ها می شود حریف قلاده های طلا و همین طور دیگر فیلم ها که هیچ ربطی از لحاظ محتوایی با هم ندارند؛ و چه می کنند این مسئولین اکران و شما خبرگزاری ها و سایت های سینمایی خدا می داند!؟ هر دو در بیراهه برای خودتان پیاده روی کرده و چرخی می زنید تا شاید راهی پیدا کرده و آن یکی را مقابل مردم خراب کنید، حال آنکه مردم ثابت کرده اند که گول این سیاست بازی ها را نخورده، به حق قضاوت می کنند. در عرصه ی فرهنگ اگر چند پدر دلسوز بوده باشد، آنها مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید هستند که نه شما زبانشان را می فهیمد و نه مسئولان دولتی، ولی مردم می فهمند ولی چه سود که ما را عوام می دانید و خود را خواص. پس اگر چه ادامه سخنانم را در وبلاگ شخصی خویش پی می گیرم تا سخن در اینجا کوتاه کرده باشم، ولی حداقل خواسته های خود را از شما در اینجا می نویسم: 1- استفاده بیشتر از رهنمودهای فرهنگی مقام معظم رهبری که عادل ترین فرد جامعه است و این را به شما قول می دهم که اگر تمام مسئولین فرهنگی به سخنان رهبر فرزانه گوش داده بودند سینمای ما پیشرفت می کرد نه عقبگرد. 2- راه اندازی محفلی چه مجازی و چه حقیقی با حالتی گفتگو مدارانه و دعوت از تمامی کسانیکه نظر کارشناسانه دارند. اینکه جلسه بگذارید و تهرانی ها را دعوت کنید برای دیدن عوامل فلان فیلم، این تفریح است نه کاری در جهت پیشبرد فرهنگ سینما. استفاده از مطالب وبلاگ هایی که توسط افراد صاحب نظر با عقاید گوناگون گردانده می شود بسیار مفید است. بنابراین مهمترین پیشنهاد من به شما این است که به قشر جوانی که تریبون ندارند این فضا اختصاص داده شود. 3- استفاده از عواملی با عقاید و تفکرهای گوناگون در گرداندن بخش های مختلف سایت که این امر در جذب مخاطب تاثیر بیشتری دارد. متاسفانه عوامل فعلی سایت خیلی یکجانبه گرایانه اقدام می کنند و میل شخصی خود را در خبرها دخالت می دهند. اینکه یک بار حاتمی کیا برای سایت شما خوب باشد چون در حمایت از خانه سینما نامه می دهد و بار دیگر چون از فیلم اصغر فرهادی خوشش نمی آید شما به او حمله کنید و یا گلچین کردن خبرهایی که بیشتر بوی سیاست این دولتی و آن دولتی دارد و بالا بردن یک فیلم و پایین کشیدن دیگری، رویه ی مناسبی برای یک سایت به اصطلاح مردمی و بی طرف نیست. 4- بسیاری از مواقع و با وجود رخداد های عظیم، اخبار سایت بسیار دیر به روز رسانی می شود که خوب نیست. می توان افرادی را فقط با وظیفه ی به روز رسانی سایت به کار گرفت تا هر روز ما با خبرهای تکراری 3 یا 4 روز قبل مواجه نشویم. 5- آنقدر سایت شلوغ است که وقت به روز کردن تمام بخش های آن را ندارید. یک سایت خوب باید هر چه کم حجم تر و مفید تر باشد. پس بخش های اضافه را حذف کنید. در پایان از زحمات چندین ساله شما تشکر می کنم و این را بدانید که برایم ارزش داشتید که وقت خود را صرف تذکر دادن این نکات به شما کردم. یا حق
|