سينمای ما - گزارش نویسنده سایت سینمای ما از دو روز نخست جشنواره سینما حقیقت - 2 / یا ما مستند نمی‌بینیم؛ یا این‌ها مستندهای خوبی هستند
چهارشنبه 30 ارديبهشت 1388 - 11:30
• جواد شمقدری درباره فیلم انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد توضیح داد؛ / فیلم من تغییر نکرده است، چون باورهای احمدی‌نژاد تغییر نکرده است      • تکمیل خبر قبلی درباره سریال سامان مقدم؛ / چرا مهناز افشار از بازی در مجموعه شمس‌العماره کنار رفت؟ / ایرج قادری و شیلا خداداد اصلا قرار نبود در این مجموعه بازی کنند      • یک خبر خوب؛ / فیلم تازه مجید مجیدی درباره زندگی آخرین پیامبر خدا (ص) است      • تجدید دیدار با فیلم محبوب ما در «Bam»؛ / «لیلا»ی مهرجویی زنده می‌شود      • نمایندگان نامزدها با ضرغامی دیدار کردند + عکس جلسه؛ / ایران در انتظار مناظره های تبلیغاتی نامزدهای انتخابات در سیما      




نظر سنجی

به نظر شما بهترين فيلم اكران نوروزي كدام است؟




سينماي جهان
معرفی کامل فیلم «سفر ستاره‌ای» - حامد مظفری
تاد مک‌کارتی فیلم‌های مطرح 4 روز اول کن را معرفی کرد
لارس فون‌تریه هم با نمایش «ضد مسیح» در جشنواره کن هو شد + عکس‌های عوامل فیلم
«يك پيامبر» فرانسوي در کن به شدت تحسین شد + عکس‌های کارگردان و عوامل فیلم
فيلم كره‌اي «مادر» اشک تماشاگران كن را در آورد + عکس‌های کارگردان فیلم در کن
یک خبر جالب در بحبوحه جشنواره کن: شاید كوين اسپيسي مجري مراسم اسكار 2010 شود
خانواده دست و پای تام كروز را برای کارگردانی بسته است
برنامه‌ریزی جالب سينماي استراليا برای رونق گرفتن
آخرين ساخته انگ لي در جشنواره كن مورد توجه قرار گرفت
سوی مخروبه وین، بدون والس (یادداشت آلیسا سیمون –ورایتی- بر فیلم «انتقام» ترجمه پیمان جوادی)
روزنوشت تازه حسن الحسنی: قضیه عجیب جولیا رابرتز، جشنواره فیلم کن و دو هدیه!
اسكورسيزي با دیدن «كفش‌هاي قرمز» به 9‌سالگي‌ و خاطرات شیرین کودکی‌اش برگشت


اخراجی ها 2


  (576 رأي)

کارگردان:
مسعود ده نمكي
-------------------------------------
وقتي همه خوابيم


  (570 رأي)

کارگردان:
بهرام بيضايي
-------------------------------------
سوپراستار


  (837 رأي)

کارگردان:
تهمينه ميلاني
-------------------------------------
بیست


  (151 رأي)

کارگردان:
عبدالرضا کاهانی
-------------------------------------



گزارش نویسنده سایت سینمای ما از دو روز نخست جشنواره سینما حقیقت - 2
یا ما مستند نمی‌بینیم؛ یا این‌ها مستندهای خوبی هستند
یا ما مستند نمی‌بینیم؛ یا این‌ها مستندهای خوبی هستند


سینمای ما - امید غیایی: جشنواره فیلم مستند ایران برگزار کننده های اینکاره ای دارد.دست اندرکارانی که کارشان را خوب بلدند و میدانند چه فیلمهایی را برای حضور در فستیوال بین المللی شان انتخاب و در مواردی از عواملش دعوت کنند.همین که امسال بهترین فیلمسازهای حالا هرچند کشورهای کوچکی مثل فنلاند به ایران آمده اند تاییدی بر این مدعاست.اما وقتی نگاه میکنید و میبینید که لیچارد لیکاک (به قول مسعودبخشی) افسانه ای هم در جمع میهمانان برنامه هستند این بار دیگر نمیشود به راحتی از کنار قضیه گذشت.چه بخواهیم چه نه جشنواره فیلم مستند ایران دارد راهش را خوب میرود.اعتباری برای خودش دست و پا کرده.همین اول کار بگذارید خسته نباشیدم را نثارشان کنم.
روز اول:
فیلمهای ریچارد لیکاک در دو روز به نمایش گذاشته شد. روز اول دو فیلم "صندلی" و "نهار فرانسوی" او برای علاقه مندان به سینمای او پخش شد.سانس چهارم سینما فسطین میزبان فیلمهایی از بخش چشم انداز سینمای مستند لهستان بود.بخشی که فیلمهای "وایدا :سرصخنه کاتین" اش به اندازه کافی وسوسه کننده بود تا دنبالش کنید.اما به غیر از این فیلم همانطورکه از نامش بر می آید معرفی شخصیت عجیب وایدا سر فیلمبرداری فیلم کاتین اش بود،شاهد دو فیلم خارق العاده دیگر هم بود."نگاه کن ساخته آ.پالنتا" و "زندگی برای زیستن ساخته م.آدامک".سوزه هر دو فیلم در مورد کودکان نابینا بود.اولی به کشف شهود دو کودک نابینا در مواجهه با حجمی شیشه ای با برآمدگیهایی می پرداخت.رنگ آبی و نارنجی موجود در فیلم در تضاد با دنیای کودکان کاربرد عجیب و غریبی پیدا کرده بود.تمهیدی که در فیلم بعدی یعنی زندگی برای زیستن هم به کار گرفته شده بود.زندگی برای زیستن وارد دنیای بچه های بیشتری می شود و آنها را در دنیای تاریک و کودکانه اشان دنبال میکند.کودکانی که در مدرسه ای شبانه روزی با مربیان دلسوز و مهربانشان زندگی میکنند و در اصل اصول و راهکارهای زندگی را می آموزند.از گِل بازی و بستن دکمه و دویدن و تاب خوردن تا کشف ابعاد کلم بروکلی و هویج و سیب زمینی و تخم مرغ.بچه ها در جائی از رویاهاشان برای آینده حرف میزنند این که یکی می خواهد راننده شود و دیگری مادر شدن را تجربه کند و آن یکی از مادر شدن میگریزد.در سکانس بعد همه خوابند و حالا دارند در خواب همان رویاها را میبینند.دنیای دور وبر آنها تمام پر از رنگ و نور بود.آبی و قرمز و نارنجی وسبز و بنفش.لباسهاشان همه رنگارنگ بود و انگار که گرمای رنگ را حس میکنند.
روز دوم:
گل سر سبد این روز نمابش سری دوم فیلمهای ریچارد لیکاک بود و فکرش را بکنید خود لیکاک با حضورش در جلسه پرسش و پاسخ ابتدا و انتهای نمایش چه شور و حالی به سالن بخشید.پیرمرد گلوله انرژی که در سن 87 سالگی هم دست از تلاش برنداشته بود.فیلمبردار ریچارد فلاهرتی در داستان لوئیزیانا و سازنده مستندهای تاثیرگذار در دنیای فیلمهای مستند.
نمائی از استراوینسکی که به موضوع معری شخصیت کاری و دروینی استراوینسکی موزیسین معروف میپرداخت،کودکان ناظرند در مورد تبعیض نژادی دهه های پیشین آمریکا و موزهای جزیره قناری که اولین فیلم او بود و صامت فیلمهائی بود که از او به نمایش گذاشته شد.در انتهای جلسه لیکاک با حوصله ای خاص پاسخ گوی سوالات حاضرین بود و هرازچندگاهی هم با شوخی ها و متلکهای به جا فضا را تازه میکرد.
قبل از این اما در چشم انداز سینمای مستند لهستان فیلمهائی از مارسل لوزینسکی نشان داده شد که به جرات خارق العاده بودند.(آیا ما فیلم مستند خوب کم می بینیم یا واقعا اینها کارشان را بلدند؟!)خود فیلمساز هم در انتها در مدت کمی سوالات حاضرین رو جواب داد.سلطان،دیدار،رویارویی،تماس،تمرینات علمی،89 میلی متری اروپا و هر چیزمیتوند اتفاق بیفتد فیلمهای این سانس بود.به غیر از پرداخت عجیب تمام فیلمها ایده فیلم آخر واقعا عالی بود.پسربچه ای 9-10 ساله که آخر معلوم شدپسر خود لوزینسکی بود به میان مردم عادی با سنهای تقریبا بالا با شغل های متفاوت می رفت و با آنا در مورد مرگ و تنهائی صحبت میکرد.اما نکته جالب اینجا بود که واقعا هیچ سناریوئی برای این فیلم نوشته نشده بود.تمام صحنه های فیلم واقعی بودند و پرسش و پاسخ پسرک با پیرمردها و پیرزنها واقعا عجیب بود.
و اما تینار.مستندی که جایزه های جشن خانه سینما را درو کرد و مهدی منیری را تبدیل به خوشحالترین فرد آنروزها کرد.تینار سوژه ی خوبی دارد.تینار یعنی "تنها".حکایت پسربچه 13-14 ساله ی گالش(چوپان هائی که در کوهها گله را چرا میدهند و تقریبا تمام مدت سال بالای کوه هستند) مازندرانی ای که تمام سال را بالای کوهی تک و تنها میماند و با سختیها و خوشی ها دست و پنجه نرم میکند و در انتها به امید آینده ای روشن پیش دایی اش فرار میکند و البته باز هم در انتها همان گالش تنهای ابتدا میشود اما با این تفاوت که حالا هم گالش است و هم روی برگشت پیش پدرش را هم ندارد.
فیلم به سه قسمت عمده تقسیم میشد.یک سوم ابتدا تمام خوشی ها و سرزندگیهای قاسم بود و گشتنها و بازیگوشی هایش در فصل بهار و تابستان.یک سوم میانی فیلم به سختی های قاسم پهلو زد و یک سوم پایانی تماما زندگی پر محنت او بود.فیلم سرشار از لحظه های ناب و به یادماندنی بود. سوالی که در طول فیلم برای من پیش آمد این بود که آیا فیلمساز حق این همه عذاب دادن و شریک کردن تماشاچی با دنیای عذاب آلود و تنهای شخصیتش را دارد.اما در انتهای فیلم جوابم را گرفتم و به این نتیجه رسیدم که فیلمساز کارش را درست انجام داده و من هم شریک لحظه های واقعی فیلم شده ام.زحمتی که مهدی منیری و گروهش در یکسال حالا کمی زیاد و کم کشیده اند به ثمر نشسته.باز هم خسته نباشید.


منبع خبر : سینمای ما
جمعه,26 مهر 1387 - 6:1:35

اين مطلب را براي يک دوست بفرستيد صفحه مناسب براي چاپگر
آرشيو
اخبار مرتبط:

نظرات

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  



module-htmlpages-display-pid-97.html



             

استفاده از مطالب و عكس هاي سايت سينماي ما فقط با ذكر منبع مجاز است | عكس هاي سایت سینمای ما داراي كد اختصاصي ديجيتالي است

كليه حقوق و امتيازات اين سايت متعلق به گروه مطبوعاتي سينماي ما و شركت پويشگران اطلاع رساني تهران ما  است.

مجموعه سايت هاي ما : سينماي ما ، موسيقي ما، تئاترما ، دانش ما، خانواده ما ، تهران ما ، مشهد ما

 سينماي ما : صفحه اصلي :: اخبار :: سينماي جهان :: نقد فيلم :: جشنواره فيلم فجر :: گالري عكس :: سينما در سايت هاي ديگر :: موسسه هاي سينمايي :: تبليغات :: ارتباط با ما
Powered by Tehranema Co. | Copyright 2005-2008, cinemaema.com
Page created in 1.24893116951 seconds.