خیلی خیلی جالب و مفید بود

ظاهرا این مدل حسادت و زیر اب زنی در سینما بیشتر از بیرون رواج دارد

در ضمن بازیگران چشم رنگی و خوشگل ملاک نیستند کی این باید حال بشه..

shoma goftio ma ham bavar kardim....pas oon hame takhire jenabe hatami kia da molaghat ba hedieh tehrani ke mafhoomi be joz bi ehterami nadare chi bood ?yadetoon rafte?

من مصاحبه کاملشو تو مجله رویش خوندم و از جسارت و صداقت خانم یثربی لذت بردم ،همینطور از کار زیبای مجله رویش که اطلاع رسانی درسته.

اولا خانم یثربی باید خدا را شکر کنند که حاجی اجازه داد ایشون با گروه همکاری کنند البته نباید منکر زحمات ایشون شد.ثانیا همون بهتر که گلزار بازی نکرد چون بنده اصلا ایشون را بازیگر نمی دونم و......وثالثااگر خانم یثربی میدونند که آقای پور سرخ با بر و بچه های وزارت ارتباط دارند بهتره به مردم بگند ودر ضمن ما نمی دونستیم که آقای پور سرخ انقدر اعتبار پیش خدا دارند که نفرینشون باعث میشه به رنگ ارغوان اکران نشه و اپیزود آقای بازغی وخانم اوتادی حذف بشه.خدا را صد هزار مرتبه شکر که این دو نفر تو فیلم بازی نکردند.

خیلی واضح است که این خانم رسما دیوانه است، چون حتی اگر همه این حرف هایی که زده درست باشد این که این ها را با این ادبیات حق به جانب بیان کرده و انقدر از خودش تعریف کرده آقای حاتمی کیا را به عرش می برد! و خودش را به قعر! خانم نویسنده خیلی خیلی خوب. برگرد برو تئاترتو بنویس بابا جان!

عجب ماجراهایی داشته این دعوت !

ولی به هر حال خوشحالم که در پایان فیلم خیلی خوبی از اب دراومده

سلام صحبت های خانم یثربی جالب است ادمهای بزرگ احتیاج به تبلیغ ندارند و جالب تر اینکه درباره حاشیه های فیلم دعوت جنجالی ترین حرفها رو ایشون زدنند نظرات بسیار صریح درباره هنر پیشه ها و ... و بعد از گذشت این همه مدت هنوز این حاشیه ها براشون تمام نشده بی تردید ادمهای بزرگ نیاز به تبلیغ ندارند چون ذاتا بزرگ هستند و نیازی به توجیه اشتباهات خودشون ندارند چون اول خودشون خودشون رو نقد می کنند در نتیجه ادمهای واقع بینی هستند و بعد اینکه انقدر بزرگند که حتی در برابر اشتباهاتشون هم بزرگوارانه بر خورد می کنند

واقعا خانوم چيستا يثربي در اين صحبتها، خيلي براي خودشان نوشابه باز كرده اند!

كليه بازيگران فيلم عاشق ايشون بوده اند و به خاطر ايشون بازي در اين فيلم را قبول كرده اند و وقتي ايشون رفته، بازيگران هم مي خواستند بروند و به اصرار ايشون ماندند و با حاتمي كيا كار كردند! عجب! خوب شد خانوم يثربي خودش گفت كه تازه وارد محيط سينما شده! وگرنه بازيگران براي ايشان جان مي دادند!

خانوم يثربي دعوت هر چي كشيده به خاطر شما بوده. حاتمي كيا عزيز ما هميشه فيلمنامه هايش كمترين گاف ها را داشت. همواره كمترين اشتباهات منطق و دراماتيكي در آنها به چشم مي خورد. ولي با حضور شما فيلمنامه تبديل به آشفته بازار شده و آنقدر گاف دارد، آنقدر بي منطقي دارد كه مخاطب را دلسرد مي كند. حاتمي كياي عزيز ما در فيلم هايش هميشه براي شعور مخاطبينش احترام قائل بود. هيچگاه قضاوت نمي كرد و به نفع چيزي حكم صادر نمي كرد. همواره قضاوت را به مردم مي سپرد و خودش بي طرف بود. ولي با حضور شما در فيلم جديدش، فيلم تبديل به يك دادگاه شده كه بدون اجازه دادن به متهم و وكيل مدافع، به تنهايي حكم صادر مي كند. نمايشنامه هاي فمنيستي اتان به درد خودتان ميخورد. چرا اين تفكرات مزخرف فمنيستي اتان را به فيلم حاتمي كياي عزيز ما وارد كرديد؟ چرا حاتمي كيا گذاشته شما اينگونه حكم صادر كنيد و لحن فيلم را به حد فيلم فمنيستي هاي درجه 2 نزول دهيد؟

حاتمي كياي عزيز ما همواره بهترين انتخاب بازيگران را داشت. ولي با حضور شما، اينبار نصف بازيگران سر جاي خودشان نيستتد. مهناز افشار چه مي گويد؟ فروتن و جفعري جوزاني چه مي خواهند؟ رضا بابك ديگر چه مي خواهد؟

خانوم يثربي حاتمي كياي عزيز چون براي اولين بار در حيطه اي خارج از جنگ فيلم ميساخت، تصميم به كمك گرفتن از يك فرد ديگر را گرفت. ولي يقينا در فيلم هاي تـي اش اين كار را نخواهد كرد. كاش در دعوت هم اين كار را نمي كرد. يقينا حاصل كار، بدتر از چيزي كه الان پيش روست نمي شد!

خانوم يثربي مقصر اصلي ضعف در دعوت شما هستيد. بهتر است بيش از اين براي خودتان نوشابه باز نكنيد!

golzar haghesh nist ke to filmay mozakhraf bazi koneh

golzar behtarineeeeeeeeeeeeeee

خانم یثربی حیف شما و خیلی از منتقدان و نویسندگان و هنرمندان واقعی که تو این بازار مکاره‌ی سینمای کوتله‌ها ، مجبورید گاهی اوقات به خاطر ارائه اثرتان و زمانی هم به جهت غم نان ، این مانکن‌های خوش‌سیمای سینمایی را که حالا برای ما ژست روشنفکری و نویسندگی و داستان نویسی هم گرفته‌اند تحمل کنید .

" ابرهیم حاتمی کیا " هم که به مسعود کیمیایی پیوسته و از دست رفته .

روزگاری " ابرهیم حاتمی کیا " به تأسی از مرادش می‌گفت : " باید فرزند زمانه خویش بود . " نتیجه‌اش این می‌شود که مسعود کیمیایی در دهه 50 گیر کند ، و خود آقای حاتمی کیا در دهه 70 شمسی ، تا موقعی که در آن دهه‌ها زندگی می‌کردیم و نفس می‌کشیدیم آثارشان قابل اعتنا و گاهی بی‌نظیر بود اما حیف که زمان می‌گذرد.

فلینــی " جاده " را برای دهه 50 میلادی نساخت ،،

کوروساوا " آشــوب " را برای قرن بیستم نساخت ،،

و شاید تارکفسکی " سولاریس " را فقط برای هزاره ما نساخته باشد ،،

این است راز ماندگاری ،، آقای حاتمی‌کیا که خیال می‌کنی مشکل ملت مسخ شده‌ی ما سقط جنین است .....

از اين كه پورسرخ تو دعوت نبود خيلي خيلي خوشحالم

چقدر خوب شد که هدیه تهرانی تو این به اصطلاح فیلم بازی نکرد.... این جور چیزا در حد همون کتایون ریاحی و مهناز افشاره...

he he che bahal mishod age beja majid moshiri golzar mishod shohare katayoon riahi oon vaght mishod va amma ba`d az shame akhar:))=))

آه پورسرخ؟! پس حتما اكران نشدن سنتوري هم بدليل آه محمد سلوكي بود كه انتخاب اول مهرجويي بود و رادان جاشو گرفت!

vaghti soojeye film chert bashe farghi nemikone dige ki bazi kone ki bazi nakone ... be andazeye kafi tohin shod be sho'ure mokhatab

خدا را شکر که گلزار و پور سرخ تو این فیلم نبودند چون این دو نفر بدترین بازیگران سینما هستند پورسرخ به درد همان سریالهای احمقانه روز حسرت می خورد

خانم یثربی هم زیادی خودش را جدی گرفته

چه بهتر که بازیگر ثابت بدترین فیلمهای تجاری: مجسمه ی یخی و بی روح و بی استعداد در فیلم آقای حاتمی کیای عزیز بازی نکرد. او لایق همان فیلمهای مبتذل غریبانه و سیاوش و چتری برای دو نفر و آبی و دنیا و دستهای آلوده و ... است. دو فیلم دیازپام در زندگی بازی کرده فکر کرده هنرپیشه است.

جوان بیکار تهرانی تو در حدی نیستی که بخوای راجه به حاتمی کیا صحبت کنی......اگه چند سال پیش راجه به سقط جنین فیلم ساخته می شد الان تو این دنیا این همه ادمایه حرزه پیدا نمی شد ......هیچ چیز تو دنیا مهم تر از تولد یه انسان سالم نیست..................

آقا/خانم جوان بيكار تهراني (!)

قلم خوبي داري

اطلاعات خوبي هم داري

كاش فكر بلندتري داشتي

سلام سلام ....

چرا پرویز پرستویی عزیزمان در فیلم دعوت بازی نکرد........

_________

naghshe katayoon riahi vase ht kheili pirrrrrrrrrrrr bood ,kheili bi ensafin....khanoome yasrebi!

اره اره واقعا حیف شد گلزار و پورسرخ بهتر می تونستن تو نقش دخترا مثلا به جای مریلا زارعی یا مهناز افشار بازی کنن

خانم یثربی نوشابه دونه ای چند؟

همون بهتر که هدیه تهرانی تو این فیلم آبکی نبود

خانم یثربی فکر کردید با این حرف ها ارزش خودتان را بالا می برید؟؟ فکر کردید کسی باور می کند که مهناز افشار و ... به خاطر شما و نه ابراهیم حاتمی کیا در این فیلم حضور دارند؟؟ مهناز افشاری که در دو قدم مانده به صبح و مصاحبه های اخیرش آنقدر با شوق در مورد حاتمی کیا و همکاری اش صحبت می کند مطمئنا یکی از بزرگترین آرزوهای سینمایی اش همکاری با حاتمی کیا بوده و نه شما.

نمی دانم چرا شروع به زدن حرف هایی کردید که اعصاب آقای حاتمی کیا را "گچی کرده" اما مطمئن باشید فقط جایگاه خود را از یک نویسنده خوب پایین می آورید.

آقای حاتمی کیا لطف کردند که نام شما را در کنار نام خودشان به عنوان فیلمنامه نویس آوردند وگرنه همه می دانیم که تنها داستان ها از آنِ شما بوده. لطفا با چنین مباحثی بیش از این آقای کارگردان را از انجام این لطف پشیمان نکنید.

از چیستا یثربی مغرور و خودخواه و افاده ای بدم میاد

همون که فروتن به خوبی تحویلش نمیگرفت معلوم برای چه بود

ایکاش قضیه اس ام اس را هم این زن مغرور و به قول بچه ها واسه خود نوشابه باز کن تعریف میکرد.

ضعف اصلی فیلم هم او بودش.

1) مینا خانم ، متأسفم که نظر من در باره‌ی آثار اخیر آقای حاتمی‌کیا شما را رنجاند ..... حال که نظر شما را خواندم سلامت اندیشه و عقیده شما برایم رشک‌انگیز و قابل احترام آمد ،..... اما این موضوع را نمی‌توانم بپذیرم که اگر چند سال پیش فیلم خوبی راجع به سقط جنین ساخته می‌شد ، اکنون تعداد آدمهای هرزه کمتر بود .... من خودم در گذشته از طرفداران جدی بعضی فیلمهای آقای حاتمی‌کیا بودم . مثلاً « خاکستر سبز » هنوز برایم مانند سِـحر یک رویای شبانه است ، و یا با آنکه از بعضی دیالوگهای جهت‌دار و چاپلوسانه‌ی فیلم « آژانس شیشه‌ای » بیزارم ، اما از صداقت و خشم و شور احساسی پراز بغض و غصه‌ی فیلم به وجد می‌آیم ، و یا معتقدم «روبان قرمز» با آن سکانس پایانی بی نظیر شنای لاک پشت در دالان زیرزمینی پر از آب شده‌ی داوود (پرویز پرستویی) از بهترین آثار استعاری تاریخ سینمای ایران است ، اما کارهای اخیر آقای حاتمی کیا به خصوص دو سریال تلوزیونی خاک سرخ و حلقه سبز و دو فیلم اخیر ایشان ( بنام پدر و دعوت ) کاملاً ناامیدم کرد .

به نظرم این از عوراض « فرزند زمانه خویش بودن » است ، چون هر فرزندی روزی پیر می‌شود و دوران دردانه‌گی و ناز خریدنهای او از سوی دیگران به پایان می‌رسد .

اینکه آقای حاتمی‌کیا فروش خوب « دعوت » را به رغم نظر اکثر منتقدان و هنردوستان ، دلیلی بر موفقیت هنری فیلمشان می‌پندارند ، ادعایی نادرست است . با این استدلال ما براحتی می‌توانیم «آتش بس» و « اخراجی‌ها » را در ردیف شاهکارهای سینمایی و از ذخایر ماندگار هنر و اندیشه‌ی بشری به‌حساب آوریم ، که البته این نتیجه گیری بیشتر به یک جک بی‌مزه و یا لطیفه‌ای گستاخانه شبیه خواهد بود.

آقای حاتمی‌کیا اگر به دو فیلم « روزی روزگاری آمریکا » ساخته " سرجو لئونه " و « آشوب » ساخته " اکیرا کوروساوا " به عنوان نمونه دقت کنند ، پی‌خواهند برد این دو هنرمند در سالهای پایانی عمر هنریشان دو شاهکار سینمایی خلق کرده‌اند ، بدون آنکه بخواهند در مناسبات روزمره زمان خون غور کنند تا بدان وسیله توجه مردمان روزگار خود را به دردی از جنس آن زمان و دوره جلب کنند . اما این دو هنرمند با درک عمیقی که از خود و پیرامونشان داشتند پی‌بردند سنشان مانع از آن می‌شود که فرزند زمانه‌ی خویش باشند و این نقش موقتی را به نسلهای جوانتر از خود در آن روزگار سپردند و به جای پذیرفتن چنین نقشی و گفتن حرفی متناسب با زمان آن دوره پیامی به پهنه چند قرن دادند ، کوروساوا در آشوب « مرثیه ای برای مرگ امید به انسان سرود و کابوس پس از بیداری از خواب را به ما نشان داد . » و سرجولئونه در روزی روزگاری آمریکا مانند « مارکز » اما بسیار تلخ‌تر از او به همه‌ی نسلهای محکوم به تنهایی گفت : « فرصتی برای زندگی دوباره نخواهید داشت ، پس آنچه به شما داده شده ، همین لحظه‌ای است که در آن حضور دارید ، پس دم را دریابید و آن را غنیمت شمرید و آن را صرف چیزی جز لذت نکنید . »

شاید من و شما با پیام بزرگانی چون کوروساوا و لئونه موافق نباشیم ، ( مثلاً خود من با فلسفه‌ی لئونه در فیلم مذکور موافق نیستم.) اما نمی‌توانیم منکر عظمت پیام آنها و ماندگاری آثارشان شویم.

البته منظور من مقایسه آثار آقای حاتمی‌کیا و یا هنرمندان داخلی با شاهکارهای ادبی و سینمایی غولهای هنری قرن نیست چرا که هیچ هنردوست عاقلی انتظار ندارد که آقای حاتمی‌کیا و سایر هنرمندان همکارشان و کلاً هیچ ایرانی رشد کرده در کشور ایران ، حداقل تا چندین دهه بعد بتواند اثر هنری ماندگار و تأثیر گذار برای جامعه انسانی سراسر جهان بیافریند ، اما می‌توانیم توقع داشته باشیم که ایشان و بقیه ، آثاری ماندگار و حداقل قابل اعتنا و تأمل برانگیز برای جامعه ایرانی خلق کنند .

مثلاً آقای بهمن فرمان آرا وقتی « خانه‌ای روی آب » را می‌ساختند ، تنها به پیچیدگیها و مشکلات سالهای پایانی دهه 70 شمسی توجه نمی‌کردند بلکه پیام نهفته در درونمایه اثرش مهمتر از این بود که فقط نمایانگر آشفتگیها و امیدهای مردم ایران در آن سالهای پر التهاب باشد . درست که « خانه‌ای روی آب » شاهکاری در قواره‌ی سینمای ایران نیست ، اما اکنون که در تماشای دوباره به این فیلم می‌اندیشیم آن را تأمل برانگیز و شریف و در تاریخ سینمنای ایران قابل یادآوری می‌یابیم.

در پایان می‌خواهم دغدغه‌ی پاک شما را مبنی بر هراس از هرزگی گروه قابل توجهی از نسل جدید قابل اعتنا و محترم بدارم ، اما باز بگویم دلیل هرزگی خیلی از ما ، ساخته نشدن فیلمهای مرتبط با سقط جنین در سالهای گذشته نیست . بلکه موقعیت ماست ، ... «من اعتقاد دارم ما انسانها متأسفانه بیش از آنکه بنده خـدا باشیم ، بنده‌ی موقعیت هستیم » ، موقعیت و مختصات کنونی ما نتیجه‌ی چندین دهه سرکوب عاطفی و احساسی و جنسی است و ماحصل آن در نسل سوم در سه دسته دیده می‌شود ، دسته‌ی اول به‌قول شما به «هرزگی» پناه بردند ، گروه دوم در «افسردگی» فرو رفته است ، و دسته‌ی آخر که خود را سالم و دو گروه اول را مجرم و معیوب می‌پندارد اسیر «تعصب» است.

--------------------------------------------------------------------------

علیرضا احمدی alira1950@yahoo.com

آقا یا خانم « سه‌شنبه 21 آبان 1387 - 18:38» ابتدا به خاطر تعریفی که از قلم و اطلاعات من کردید از شما ممنونم .

اما در پایان کامنت کوتاهتان آرزو کردید که ای کاش من فکر بلندتری داشتم .

شاید این آرزو شمای به آن جهت بود که من در انتهای کامنت اولم نوشته بودم : « آقای حاتمی‌کیا چرا فکر می‌کنید مشکل ملت مسخ شده‌ی ما سقط جنین است ؟ »

اکنون نیز فکر می‌کنم ، سقط جنین در جامعه ما خود مشکل نیست بلکه عارضه‌ی بیرونی ده‌ها مشکل است ، آقای حاتمی‌کیا یا مشکلات حقیقی‌تر را نمی‌بینند و یا ترس دارند با مطرح کردنشان از محفل دوستان و خودی‌ها خارج شوند.

در ابتدای کامنت اولم منظورم از « مانکن‌های خوش‌سیمای سینمایی که حالا برای ما ژست روشنفکری و نویسندگی و داستان نویسی هم گرفته‌اند » ، مطمئناً شخص آقای حاتمی‌کیا نبوده است ، منظورم بسیاری از بازیگرهای سینماست ، مانند آنهایی که در قبال خانم چیستا یثربی جوری رفتار می‌کنند که انگار نه انگار ایشان وجود دارند .( به نقل از گفته‌های خود ایشان).

مسلماً ما هنردوستان از نوشته‌های نویسندگان و منتقدانی مانند خانم یثربی خیلی بیشتر آموخته‌ایم تا از بازیگران رنگین چشم ورنگین موی و خوش‌اندام و خوش‌صدا که وجودشان روی پرده غیر از حظ دیداری و شنیداری موقتی چیز بیشتری نصیبمان نمی‌کند.

eyval.. ba harfet moafegham ghoncheh goon اره اره واقعا حیف شد گلزار و پورسرخ بهتر می تونستن تو نقش دخترا مثلا به جای مریلا زارعی یا مهناز افشار بازی کنن

کاش از اول آقای حاتمی کیای عزیز فیلمنامه رو نمی داد خانم یثربی از خود متشکر بنویسه .

در ضمن بهتر که پورسرخ و گلزارو به خصوص این خانم اوتادی مغرور نابازیگر تو این فیلم نبودن که واقعا حیف اسم حاتمی کیا و فیلم حاتمی کیا که بخوان اینا توش بازی کنن.

خانم یثربی من می گم اگه خیلی از این بازیگرا خوشت میاد یه فیلمنامه بنویس پورسرخ و گلزار و اوتادی رو توش بازی بده که پورسرخ سفارشتو پیش خدا بکنه چون ظاهرا پارتیش پیش خدا کلفته که نفرین کرده و فیلم به رنگ ارغوان اکران نشده .

بچه ها هوای کارگردانمون رو داشته باشیم حیفه ها دلش میشکنه...

جوان بیکار عزیز، قلم خوبی داری و سعی کردی با این نثر و ادب متظاهرانه ات بگویی انسان شریفی هستی ولی مطلقا نیستی. احتمالا تو هم درگیر "تعصب" شده ای.