این بار برای سینما
«چند متر مکعب عشق» با تله فيلم هايم فرق دارد؛ نه قصه اش به کارهای ویدیویی ام شباهت دارد و نه ساختارش.  یک فیلم سینمایی است که برای سینما ساخته شده. و چون برای سینماست، طبیعتا برای ساخت آن هم باید آنچه را که در ساخت تله فیلم هایم استفاده می کردم به فراموشی می سپردم تا فیلم به دنیای سینما نزدیک شود. این مسئله از همان ابتدا که فیلمنامه نوشته می شد برایم مهم بود و سعی می کردم که آن را در حد و اندازه  فیلمنامه فیلم های ویدیویی در نیاورم.
بعد از نوشتن فیلمنامه، این وسط به تنها چیزی که فکر می کردم، در نظر گرفتن ساختاری برای فیلم بود. با ساختاری جلو رفتم که به درد داستان فیلم بخورد و طوری نباشد که فیلم را به فیلم خاصی تبدیل کند. دلم نمی خواست که آن را برای دسته ی خاصی از مخاطبان بسازم، چون هیچ اعتقادی به این دسته بندی ها نداشتم.
البته شاید این شائبه به وجود بیاید که فیلم به خاطر نداشتن بازیگران مطرح، نقبی هم به سینمای خاص زده باشد، در صورتیکه این گونه نیست و من تا جایی که می توانستم سعى کردم فیلمی بسازم تا مخاطب با آن راحت تر ارتباط برقرار کند.